Υπάρχουν στιγμές που η ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου διασταυρώνεται με την προσωπική μας διαδρομή με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Για μένα, αυτή η στιγμή ήρθε το 1971 στη Ρόδο, μόλις έναν χρόνο μετά την ιστορική «απόκρουση του αιώνα» στο Μουντιάλ του Μεξικού.
Στη φωτογραφία αυτή, δεν βλέπετε απλώς δύο ανθρώπους να διαβάζουν μια εφημερίδα. Βλέπετε τη γνωριμία μου με τον θρυλικό Γκόρντον Μπανκς, τον άνθρωπο που έκανε τον Πελέ να υποκλιθεί, σταματώντας το αδιανόητο.
Από τα ορυχεία στην κορυφή του κόσμου
Αυτό που πάντα με συγκινούσε στον Μπανκς δεν ήταν μόνο τα αντανακλαστικά του κάτω από τα δοκάρια, αλλά το γεγονός ότι η λάμψη της δόξας δεν έσβησε ποτέ το παιδί που ξεκίνησε ως ανθρακωρύχος. Παρά τη διεθνή αναγνώριση, τα χρήματα και τη φήμη, ο Γκόρντον παρέμεινε ένας άνθρωπος αυθεντικός και προσιτός.
Μια φιλία που γεννήθηκε στο νησί των Ιπποτών
Υπάρχουν καλοκαίρια που χαράζονται στη μνήμη όχι για τον ήλιο τους, αλλά για τους ανθρώπους που συναντάς κάτω από αυτόν. Για μένα, το καλοκαίρι του 1971 στη Ρόδο είχε το άρωμα της επιτυχίας και το ανάστημα ενός θρύλου: του Γκόρντον Μπανκς.
Μόλις έναν χρόνο μετά την ιστορική του απόκρουση στην κεφαλιά του Πελέ, ο Μπανκς επέλεξε το "Νησί των Ιπποτών" για να ξεκουράσει τα χέρια που σταμάτησαν τον "Βασιλιά". Η Ρόδος τότε ζούσε τη δική της χρυσή εποχή, γεμάτη κοσμοπολίτικο αέρα, και ο Μπανκς κυκλοφορούσε ανάμεσά μας με μια απλότητα που σε άφηνε άναυδο.
Η "ανάκριση" πάνω από το χαρτί
Στη φωτογραφία που μοιράζομαι μαζί σας, βλέπετε τη στιγμή της μεγάλης συνέντευξης για την "Αθλητική Ηχώ". Θυμάμαι τη συγκέντρωση στο βλέμμα του καθώς ξεφυλλίζαμε τις εφημερίδες. Δεν ήταν ο απόμακρος σταρ· ήταν ένας επαγγελματίας που σεβόταν τον συνομιλητή του.
Τον ρώτησα τότε για το μυστικό εκείνης της απόκρουσης στο Μεξικό. Με το φλεγματικό αγγλικό του χιούμορ, αλλά και τη σεμνότητα ενός ανθρώπου που δούλεψε σκληρά στα ανθρακωρυχεία πριν ανέβει στο "Έβερεστ" του ποδοσφαίρου, μου εξήγησε πως η δόξα είναι εφήμερη, αλλά η δουλειά είναι αυτή που μένει.
Η συνέντευξη που μου παραχώρησε τότε για την «Αθλητική Ηχώ» ήταν μόνο η αρχή. Η τυπική επαγγελματική επαφή μετατράπηκε γρήγορα σε μια ζεστή φιλία.
Από το δημοσιογραφικό μπλοκάκι, στην ψαροταβέρνα
Η συνέντευξη ήταν μόνο η αφορμή. Η Ρόδος με τις ομορφιές της μας "έδεσε". Τα βράδια μας έκλειναν σε παραδοσιακές ψαροταβέρνες, με τις οικογένειές μας, μακριά από τα φλας και τα γήπεδα. Εκεί, ανάμεσα σε θαλασσινά και κουβέντα, γνώρισα τον πραγματικό Γκόρντον: έναν άνθρωπο που δεν ξέχασε ποτέ από πού ξεκίνησε, παρά τα μεγαλεία και την κοινωνική του ανέλιξη.
Σήμερα, ανήμερα των γενεθλίων του, αναπολώ εκείνες τις στιγμές. Ο Γκόρντον Μπανκς δεν ήταν μόνο ο κορυφαίος τερματοφύλακας του αιώνα· ήταν ένας gentleman που τίμησε τη φιλία μας και το νησί μας.
Με αφορμή την επέτειο της γέννησής του (30 Δεκεμβρίου 1937), κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία και θυμάμαι όχι μόνο τον αθλητή, αλλά τον φίλο που μου δίδαξε ότι η πραγματική επιτυχία κρύβεται στην απλότητα.
Γκόρντον, σε ευχαριστώ για τις αναμνήσεις.
Σχόλια