Το τζαμί Süleymaniye, έπειτα από αναστήλωση που κράτησε τρία χρόνια, άνοιξε ξανά τις πύλες του για τους επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης και τους μουσουλμάνους που επιθυμούν να προσευχηθούν σ' αυτό.
Στην αίθουσα προσευχής, που στέφεται από ένα μεγαλειώδη κεντρικό τρούλο, το ύψος του οποίου είναι ακριβώς διπλάσιο της διαμέτρου του, τα διακοσμητικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν στο ελάχιστο προκειμένουν να τονισθεί η εκπληκτική τοιχοποιία της.
Το μιχράμπ είναι διακοσμημένο με κάποια από τα πιό θαυμαστά πλακίδικια που έχουν παραχθεί ποτέ στο Ιζνίκ, των οποίων οι παραστάσεις είναι λουλούδια σε έντονους τόνους του μπλε και του κόκκινου.
Πρόκειται για ένα από τα διασημότερα έργα του Mimar Sinan, ένα κορυφαίο έργο της οθωμανικής αρχιτεκτονικής, που δε
σπόζει επί πέντε αιώνες με την ομορφιά του στην Κωνσταντινούπολη.
Κτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σουλτάν Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς- μετά την επιστροφή του από μια νίκη στην Ουγγαρία- ανάμεσα στα 1550-1557. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1558 και φτιάχτηκε με προοπτική να αντέχει σε σεισμούς μέγεθους 7-8 βαθμών της κλίμακας του Ρίχτερ.
Η κύρια είσοδος του τεμένους οδηγεί σ' ένα μεγάλο ανοιχτό χώρο που περιβάλλεται από μαρμάρινες και γρανιτένιες κολόνες, στον οποίο η κυρίαρχη αίσθηση είναι αυτή της ηρεμίας και της αρμονίας. Οι 4 κομψοί μιναρέδες, στην άκρη της αυλής, πιστεύεται ότι συμβολίζουν τη θέση του Σουλεϊμάν ως τέταρτου Οθωμανού κυβερνήτη της Κωνσταντινούπολης, ενώ οι δέκα εξώστες τους συμβολίζουν τη θέση του ως δέκατου κυβερνήτη από το Οσμάν.
Οι μαύρες σφαίρες που κρέμονται κάτω από τον κεντρικό τρούλο είναι αυγά στρουθοκάμηλου που δεν έχουν θρησκευτική σημασία. Είναι απωθητικό για τις αράχνες. Τα αλλάζουν κάθε χρόνο, πριν ξεραθούν εντελώς.
Ο χώρος φωτιζόταν με εκατοντάδες λάμπες λαδιού, αφού τον 16ο αι. δεν υπήρχε ακόμα ηλεκτρικό φως.
Η ακουστική του τζαμιού είναι εξαιρετική. Λένε ότι ο Σινάν έβαλε αυλούς από τον άμβωνα προς κάθε γωνία τα τζαμιού, κάτω από το πάτωμα, ώστε η προσευχή και το κήρυγμα να ακούγονται και έξω από το τζαμί.
Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι περίτεχνα διακοσμημένα με φιλντίσι και σεντέφι και το φως φιλτράρεται μέσα από τα έξοχα υαλογραφήματά τους.
Το μαυσωλείο του Σουλεϊμάν βρίσκεται στον κήπο πίσω από το τζαμί. Είναι το μεγαλύτερο από όσα σχεδίασε ο Σινάν, με διπλό τρούλο (ένα από τα χαρακτηριστικά των έργων του), διακοσμημένο με υπέροχα πλακίδια. Το μαυσωλείο της Ρωξελάνης, Ρωσίδας συζύγου του Σουλεϊμάν, είναι μικρότερο, αλλά ο διάκοσμος του είναι πιο εντυπωσιακός.
Ο σεμνός τάφος του Σινάν βρίσκεται στα βόρεια της πλατείας. Ο Μιμάρ Σινάν γεννήθηκε το 1489 και μπήκε στο παλάτι του Σελίμ Α΄ ως γενίτσαρος. Σε ηλικία 48 χρόνων διορίστηκε αυτοκρατορικός αρχιτέκτονας και πιστεύεται ότι σχεδίασε 321 κτήρια, ανάμεσα στα οποία 42 τεμένη στην Κωνσταντινούπολη.
Η Αγία Σοφία ήταν πηγη έμπνευσης και εμμονή του και θεωρούσε το τέμενος Σελιμιέ στην Ανδριανούπολη αριστούργημά του, γιατί ο τρούλος του ήταν μεγαλύτερος από αυτόν της μεγαλόπρεπης εκκλησίας του Ιουστινιανού. Πέθανε το 1588.
Το τέμενος έχει εκληκτική θέα στο προαύλιο του υπολοίπου συγκροτήματος, το οποίο περιλαμβάνει σχολεία, έξι μεντρεσέδες, ενα ψυχιατρείο, δημόσια κουζίνα για φτωχούς, αγορά, λουτρά (χαμάμ) και μια ιατρική σχολή. Βρίσκεται στον ψηλότερο λόφο της παλιάς πόλης, μέσα στην περίμετρο του παλιότερου παλατιού του σουλτάνου που δεν υπάρχει σήμερα.
Σχόλια