Σάμος, το νησί που μεθά

Η Ψιλή Άμμος με ρηχά νερά, τα Βοτσαλάκια με ξαπλώστρες και αλμυρίκια, η Τσαμαδού για την νεολαία, η Χρυσή Άμμος, το Μεγάλο και το Μικρό Σεϊτάνι, τα Αυλάκια για τους γυμνιστές, το Κοκκάρι, το Λιβαδάκι και η Μυκάλη για θαλάσσια σπορ, είναι παραλίες που συγκροτούν ένα θαλασσινό πίνακα των «50 αποχρώσεων του μπλε»
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τον αρχαιολογικό πλούτο, τους καταρράκτες, τις σπηλιές, τα νεανικά κλαμπάκια και τα μοδάτα beach bars, μάλλον μπορούμε να πούμε ότι η Σάμος είναι ένα νησί που αξίζει να το επισκεφτείς.

Γενέτειρα του μαθηματικού Πυθαγόρα και του αστροφυσικού Αρίσταρχου, το κοντινότερο στα μικρασιατικά παράλια νησί σε μεθά! Όχι μόνο με το φημισμένο κρασί του, αλλά και με τις πρασινωπές κατάφυτες πλαγιές.Το νησί έχει δύο ορεινούς όγκους που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του. Δυτικά ο Κέρκης με 1.443 υψόμετρο, βραχώδης και πευκοσκεπής, και στο κέντρο ο Καρβούνης με 1.160 υψόμετρο, «ζωσμένος» με αμπελώνες. Και τα δύο βουνά, με ρεματιές γεμάτες βλάστηση και ζωή, με τα διάφορα πουλιά να σου «παίρνουν τα αυτιά», μέσα στα πλατάνια, στις ιτιές, τις πικροδάφνες, στα καλάμια και στις λυγαριές.

Η αρχαιότερη ονομασία της Σάμου είναι «Παρθενία» και αφορμή ήταν ο ποταμός Παρθένος, η «μαγική» τοποθεσία οπού λουζόταν, σύμφωνα με τη μυθολογία, η Ήρα. Εκ των υστέρων μετονομάστηκε σε Δόρυσσα και Άνθεμις λόγω των πολλών και ασύγκριτων σε ομορφιά λουλουδιών της, Μελάμφυλλος και Δρυούσα, Κυπαρισσία, Φυλλάς και Ιμβρασσία, χάρη στη μοναδική της χλωρίδα, ενώ το όνομα Στεφάνη προέρχεται από το σχήμα της. Επιπροσθέτως, σύμφωνα, με την ιωνική διάλεκτο, με τη λέξη «σαμά» υποδηλωνόταν το ύψος, το οποίο χαρακτηρίζει το νησί της Σάμου. Η παράδοση λέει ότι ο πρώτος κάτοικός της, ο Αγκαίος, προερχόταν από τη Σάμη της Κεφαλονιάς, ενώ η κόρη του ονομαζόταν προς τιμή του προσφιλούς του μέρους, Σάμος.

Σύμφωνα με τον μύθο οι Αμαζόνες περιφρόνησαν τον Διόνυσο και, για να γλιτώσουν το μένος του, αναζήτησαν καταφύγιο στη Σάμο. Οταν, λοιπόν, ο Ολύμπιος θεός του κρασιού θέλησε να τις εξοντώσει, ζήτησε τη βοήθεια των Σαμίων. Οντως τις συνέτριψε, στον Πάναιμο (ονομασία που δόθηκε στο μέρος κατόπιν της μάχης, εξαιτίας του αίματος που χύθηκε), και για να ευχαριστήσει τους Σάμιους, τους χάρισε το περίφημο κλήμα που βγάζει το μοσχοβολιστό κρασί και τους δίδαξε την καλλιέργεια της αμπέλου. Έτσι εξηγούνται όλα.

Σήμερα στις πλαγιές του όρους Άμπελος, σε έκταση 16.000 στρεμμάτων καλλιεργείται το μοσχάτο κρασί SAMOS, το οποίο παράγεται από το ομώνυμο σταφύλι, την περίφημη ποικιλία Μικρόρωγο Μοσχάτο Λευκό Σάμου. Τα κρασιά που παράγονται από την Ένωση Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου είναι δύο τύπων: γλυκά και ξηρά.

Το ψαροχώρι Κοκκάρι είναι ένα τρισχαριτωμένο τουριστικό θέρετρο με ταβερνάκια και καφετέριες δίπλα στη θάλασσα, οργανωμένες παραλίες σε μικρή απόσταση και από τα καλύτερα σημεία της Ελλάδας για windsurf.

Στη Σάμο αξίζει να δείτε:
- Το Καρλόβασι για τα πολλά παλιά αρχοντικά του.

- Τους Καταρράκτες, πάνω από την παραλία Ποτάμι, έξω από το Καρλόβασι.

- Το Ευπαλίνειο Όρυγμα, ένα τούνελ μήκους περίπου 1 χλμ., που διαπερνά το βουνό πάνω από το Πυθαγόρειο.

- To Ηραίον, 3 χιλιόμετρα δυτικά από το Πυθαγόρειο και είναι αφιερωμένο στην θεά Ήρα.

- To Σπήλαιο του Πυθαγόρα στους πρόποδες του Κέρκη. Σύμφωνα με την παράδοση εδώ κατέφυγε για να κρυφτεί ο φιλόσοφος Πυθαγόρας.

- Το Αρχαιολογικό Μουσείο Σάμου.

- Την Αρχαιολογική Συλλογή του Πυθαγορείου, που στεγάζεται στο ισόγειο του δημαρχιακού κτιρίου.

- Το Λαογραφικό Μουσείο του Πνευματικού Ιδρύματος Νικολάου Δημητρίου.

- Το Μουσείο Βυρσοδεψίας στο Καρλόβασι.

H Σάμος εντυπωσιάζει με τα ανεκτίμητης αξίας ιστορικά μνημεία της, αλλά και με την ξεχωριστή φυσική ομορφιά της , που αποτυπώνεται στο ετερόκλητο των τοπίων της. Κάτι ήξερε ο Γιάννης Ρίτσος, που παραθέριζε στο Καρλόβασι κάθε καλοκαίρι.

Οι απολαύσεις στη Σάμο δεν έχουν τελειωμό, είτε αναζητάτε την απόλυτη ησυχία, είτε χορούς μέχρι το ξημέρωμα. Είναι ένα από τα λίγα νησιά με τόσα διαφορετικά πρόσωπα: αυθεντική, φυσιολατρική, ιστορική, κοσμοπολίτικη.

Εύβοια, το ...στεριανό νησί

Η Εύβοια δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. To ερώτημα είναι Βορράς η Νότος; Αν είσαι τύπος που στις διακοπές του θέλει δράση, εξερεύνηση, «ελευθερία» και το φυσικό τοπίο τότε σου ταιριάζει η βόρεια πλευρά. Αν είσαι τύπος που θέλει χαλάρωση σε συνδυασμό με πιο τουριστικά σημεία και περισσότερες επιλογές σε διασκέδαση και φαγητό τότε σου κάνει η νότια πλευρά.

Η Εύβοια επιφυλάσσει πολλές θαλασσινές εκπλήξεις για εκείνους που έχουν τη διάθεση να την εξερευνήσουν. 110 παραλίες ειδυλλιακές σε κάθε στροφή, με θέα στο Αιγαίο ή στον Ευβοϊκό σίγουρα κάποια θα είναι του γούστου σας: Γιαννίτσι, Νημποριό, Ποτάμι, Αρμυρίχι, Λιμνιώνας, Ζάρακες, Μουρτερή, Χιλιαδού, Πετάλι, Βύθουρη, Άγιος Δημήτρης, Γαλάζια Λίμνη-Αλμυροπόταμος, Λίμνη, Άγιοι Απόστολοι, Μεγάλη Άμμος, Δάφνη, Αγκάλη.
Για camping στις Ροβιές - Αγία Άννα -Χιλιαδού.
Λιανή Άμμος για surf, kitesurf στα Βασιλικά - Κανατάδικα - Μεγάλη Άμμος, καταδύσεις στη Λιχάδα.
Επιπλέον λόγοι για να πας στην Εύβοια:
Για να κάνεις εκδρομές και περιηγήσεις στα δρακόσπιτα, πεζοπορία στη Δίρφυ και στη λίμνη Δυστού, στον καταρράκτη του Δρυμώνα, στις ιαματικές πηγές Αιδηψού και στον Οξύλιθο.
Για να δοκιμάσεις τηγανόψωμα, χορτόπιτες, λιροκεφτέδες, ψάρια και θαλασσινά, φαγητά με τοπικά λαχανικά και κρεατικά, τυριά, μουστοκούλουρα και μπακλαβά στην Κύμη και την Κάρυστο.
Άλλα αξιοθέατα: Η Ερέτρια με το αρχαιολογικό μουσείο, το ναό του Απόλλωνα και το Σπίτι με τα ψηφιδωτά, τα ερημωμένα χωριά του Καφηρέα και βεβαίως η Χαλκίδα πάνω στο Στενό του Ευρίπου με το άκρως ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο, τα Λιχαδονήσια, οι «δίδυμοι» ενετικοί πύργοι του Μύτικα αλλά και οι μονές Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, Αγίου Γεωργίου Ηλιών και Γαλατάκη, το ακρωτήριο του Καβοντόρο και η πρωτεύουσα, η Χαλκίδα, φιλική και προσιτή, ιδανική για ατέλειωτους περιπάτους δίπλα στο νερό.
Πολύ κοντά στην Αθήνα, νησί «του Σαββατοκύριακου» η Εύβοια προσελκύει εκδρομείς όλες τις εποχές του χρόνου.

Ναύπλιο, ιδανική πόλη για Weekend

Ενδείκνυται για κάθε τύπο διακοπών, είναι απόλυτα νεανικό αλλά και αρχοντικό. Το Ναύπλιο διαθέτει μια μοναδικότητα όπου περνούν όλοι υπέροχα. Η ιστορική πρωτεύουσα διατηρεί τους χαλαρούς ρυθμούς της και παραμένει μια από τις γοητευτικότερες πόλεις της Ελλάδας.
Η κεντρική πλατεία Συντάγματος είναι όλο ζωντάνια. Στο βάθος το Μπούρτζι (φωτογραφία), συμπληρώνει άψογα την εικόνα.

Στη μία γωνία το Βουλευτικό, το τζαμί όπου το 1928 λειτούργησε η πρώτη Βουλή των Ελλήνων. Δεξιά του, το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα βενετσιάνικο κτίριο με μπαρόκ πινελιές, και απέναντι το Θέατρο Τριανόν, το αλλοτινό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο. Δίπλα τους υπέροχα νεοκλασικά σπίτια και ξενώνες, προτομές ιστορικών προσώπων, όπως της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, ακόμα και ιστορικά δέντρα, όπως ο πλάτανος όπου το 1826 μίλησε ο Γεώργιος Γεννάδιος και η ελιά της εκκλησίας όπου κρέμασαν τον Άγιο Αναστάσιο επί τουρκοκρατίας.
Θάλασσα «λάδι» και μικρά ψαροκάικα να αρμενίζουν, όμορφες παραλίες με πιο γνωστές την Καραθώνα και την Αρβανιτιά. 
Δεν θα ξεχάσω τα 857 σκαλιά που ανέβηκα για να φτάσω στο Παλαμήδι, το επιβλητικό φρούριο που όσο ψηλότερα ανεβαίνεις τόσο πιο πλουσιοπάροχα σε ανταμείβει η ομορφιά του τοπίου.
Η κουζίνα της περιοχής είναι βασισμένη στην πρώτη ύλη και στην Πελοποννησιακή γαστρονομία, τα πιο γνωστά είναι η γουρουνόπουλα, η γκιόσα, γαλατόπιτα και οι ντόπιες γκόγκιες.
Φυσικά δε λείπουν τα ψάρια, τυριά και κρασί. 
Με αυτοκίνητο το Ναύπλιο απέχει 174 χιλιόμετρα και μιάμιση ώρα από την Αθήνα. Με λεωφορείο από το ΚΤΕΛ Κηφισού, θα χρειαστείτε περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά.

To Enlefko στη Βηθλεέμ

Ταξίδι στα ιερότερα και αγιότερα μέρη της Οικουμένης. Ένα ασημένιο δεκατετράκτινο αστέρι που συμβολίζει το φωτεινό άστρο της γέννησης του Χριστού υποδεικνύει τη θέση που ενσαρκώθηκε ο Θείος λόγος. Απέναντι από τον τόπο της Γέννησης είναι η Αγία Φάτνη και σύμφωνα με την παράδοση , η αγία Ελένη βρήκε την αυθεντική πήλινη φάτνη την οποία αντικατέστησε με μια ασημένια. Αυτή η φάτνη μεταφέρθηκε στη βασιλική της Σάντα Μαρία Μαντζόρε στη Ρώμη και σωζόταν ως το 12ο αιώνα. Πλάι στη φάτνη βρίσκεται το προσκύνημα των μάγων και βορειοδυτικά του σπηλαίου υπάρχει μια δεξαμενή από όπου η Παρθένος άντλησε από αυτήν νερό για να πλύνει το Θείο Βρέφος.

Το φαρμακείο των διακοπών

Τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν την περίοδο των διακοπών είναι πολλά και συχνά δεν είναι προβλέψιμα. Όσοι φτιάχνουν τη βαλίτσα τους είτε πάνε σε νησί της άγονης γραμμής είτε σε πολυσύχναστη παραλία, ένα μικρό «βαλιτσάκι» με είδη πρώτων βοηθειών μπορεί να τους αποδειχθεί σωτήριο.

Το τσίμπημα ενός κουνουπιού ή μέλισσας και ένα ηλιακό έγκαυμα μπορεί ακόμη και να καταστρέψουν τις ημέρες που πρέπει να είναι οι πιο ανέμελες του χρόνου. 

Όσοι πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με τον γιατρό τους πριν ξεκινήσουν για διακοπές, ούτως ώστε να τους ρυθμίσει τη δόση των φαρμάκων.

Από το φαρμακείο των διακοπών δεν πρέπει να λείπουν το αντηλιακό για πρόσωπο και σώμα και μια κρέμα ενυδατική ή καταπραϋντική για τα εγκαύματα.  Eίσης, δεν πρέπει να λείπει από το φαρμακείο μας ένα καλό εντομοαπωθητικό, μία αντιισταμινική κρέμα, τζελ ή stick για τα τσιμπήματα από μέλισσες ή από επαφή με μέδουσες και φυτά. Επιπλέον, πρέπει να υπάρχουν υλικά για την περιποίηση των τραυμάτων, όπως βαμβάκι, οξυζενέ, ιώδιο και αποστειρωμένες γάζες, υποαλλεργικοί αυτοκόλλητοι μικροεπιδέσμοι, υποαλλεργικές αυτοκόλλητες ταινίες, αντιβιοτική σκόνη και αλοιφή, ίσως και αυτοκόλλητα ράμματα. Ακόμη, καλό είναι να έχουμε μαζί μας παυσίπονα ή αντιπυρετικά χάπια, και ότι άλλο χρειάζεται για να αντιμετωπίσουμε ενοχλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, εμετός, δυσπεψία και πόνος. 
Όλα τα παραπάνω ίσχυαν για την μετά κορονοϊό εποχή. Φέτος, που ο κορονοϊός άλλαξε τα δεδομένα όσοι αποφασίσουν να ταξιδέψουν καλό είναι να έχουν μαζί τους χειρουργικές ή υφασμάτινες μάσκες, αντισηπτικά και γάντια μιας χρήσης. 
Σημαντικό: μην παίρνετε μαζί σας στην παραλία τις συσκευασίες των φαρμάκων. Η ζέστη είναι πολύ πιθανό να τα αλλοιώσει (το γράφει άλλωστε και στο κουτάκι). Αφήστε τα στο δωμάτιο που θα μένετε (σε συρτάρι ή ντουλάπι) και έχετε μαζί σας στις βόλτες ή στην παραλία μόνο τα απαραίτητα (π.χ. κρέμα για τα τσιμπήματα).
Προτού πάντως ξεκινήσετε ή αμέσως μόλις φτάσετε στον προορισμό σας, φροντίστε να πληροφορηθείτε τους τηλεφωνικούς αριθμούς του πιο κοντινού νοσοκομείου ή Κέντρου Υγείας, ή του αγροτικού ιατρείου, αν το μέρος είναι πολύ μικρό ή απομακρυσμένο, καθώς και του πλησιέστερου φαρμακείου στον τόπο διαμονής σας.

Επίσης, καλό είναι να σημειώσετε τον αριθμό του Κέντρου Δηλητηριάσεων σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης 210-7793.777, καθώς και όλα τα τηλέφωνα των γιατρών των μελών της οικογένειάς σας έτσι ώστε να επικοινωνήσετε μαζί τους, όποτε αυτό κριθεί απαραίτητο.

Σωζόπολη, παράδοση 7.000 ετών

Είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της βουλγαρικής ακτής της Μαύρης Θάλασσας. Αρχαιολογικές μελέτες αποδεικνύουν πολιτιστική παράδοση πάνω από 7 χιλιετίες. Οι πρώτοι οικισμοί στον Κόλπο της Σωζόπολης προκύπτουν στη Νεολιθική εποχή στο τέλος της 6ης χιλιετίας π.Χ.

Οι πρώτοι άποικοι προέρχονται από την αρχαία ελληνική πόλη Μίλητος. Η αρχαία Απολλωνία, κατοικείτο στην πλειονότητα από Έλληνες και ήταν το κυριότερο αλιευτικό λιμάνι της περιοχής. Υπάγονταν εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη της Σωζοαγαθούπολης και Βασιλικού.

Μέχρι τώρα στον αρχαίο οικισμό ανακαλύφθηκαν κτήρια, μεταλλουργικό εργαστήριο, εγκαταστάσεις αποχέτευσης, δύο δρόμοι, ο ένας από τους οποίους συνδέεται με το ιερό μέρος της Απολλωνίας. Ένα τμήμα του τείχους της πόλης του 5ου αι. π.Χ. ανασκάφηκε κατά μήκος της υψηλής, απότομης παραθαλάσσιας ακτής στην οδό Viatarna Melnica. Ο οχυρωματικός περίβολος της Κλασικής περιόδου φαίνεται ότι ήταν αρκετά επιβλητικός σε ύψος και όγκο, τόσο ώστε να εντυπωσιάσει έναν ειδικό στη στρατιωτική τακτική, όπως ο Αινείας ο Τακτικός τον 4ο αιώνα.

Στην ίδια περιοχή οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν 30 ελληνικά χάλκινα νομίσματα με απεικονίσεις του θεού Απόλλωνα, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ 4ου και 3ου αιώνα π.Χ. Τα χάλκινα νομίσματα φέρουν την κεφαλή του Απόλλωνα από την μια πλευρά και από την άλλη, απεικονίζουν τον θεό να κάθεται πάνω στον ομφαλό της γης, ένας θρησκευτικής σημασίας βράχος για τους αρχαίους Έλληνες που θεωρούταν τον κέντρο του σύμπαντος.

Σημειωτέον ότι άλλες ελληνικές αποικίες στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, όπως η Οδησσός, η Μεσημβρία, η Διονυσούπολη, η Βιζώνη ιδρύθηκαν αργότερα και βρίσκονται κάτω από τις σύγχρονες πόλεις Βάρνα, Νεσέμπαρ, Μπαλτσίκ, Καβάρνα.

Ο Γάλλος περιηγητής Lechevalier τονίζει στο έργο του «Voyage de la Propontide et du Pont Euxin»(Paris 1800) ότι η Σωζόπολη κατοικούνταν αποκλειστικά από Έλληνες. Κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου (1828-1829) ζούσαν 3000 Έλληνες και μερικοί Βούλγαροι. Στα μέσα του 19ου αιώνα είχε 350 σπίτια, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα η Σωζόπολη μαζί με τα περίχωρα (Άγιος Νικόλαος , Ζουναρίτα) συγκέντρωνε 750 ελληνικές οικογένειες.

Οι Σωζοπολίτες ασχολούνταν κυρίως με την αμπελουργία, μεγάλο μέρος της οποίας εξάγονταν στην Βάρνα, στο Μπαλτζίκ και στην Καβάρνα. Επίσης με την η αλιεία, αλλά και την παραγωγή ξυλάνθρακα. Είχε εμπορικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη και την Ρουμανία.

Ο Βατοπεδίτης μοναχός Θεόφιλος είχε ιδρύσει στην Σωζόπολη το 1817 το πρώτο ελληνικό σχολείο. Στην συντήρηση της Ελληνικής σχολής της Σωζοπόλεως συνέβαλαν καθοριστικά ο ηγούμενος της μονής Ρακιτόσσης της Βλαχίας Θεόφιλος, καθώς και ο μοναχός Πορφύριος, ο οποίος κατέθεσε στην Τράπεζα της Μόσχας (1850) κεφάλαιο, για να διατίθενται οι τόκοι του για το ελληνικό σχολείο, με την εποπτεία του εκάστοτε Πατριάρχη Ιεροσολύμων.

Το 1859 ιδρύεται νέο μεγαλύτερο σχολείο που εμπλουτίστηκε με βιβλία από δωρεές του Γεωργίου Πετρινού. Εκεί αργότερα στεγάστηκε το αρχαιολογικό Μουσείο της Σωζοπόλεως. Το αλληλοδιδακτικό σχολείο της πόλης μετατράπηκε γρήγορα σε πεντατάξια Αστική Σχολή, που στα τέλη του 19ου αιώνα είχε 195 μαθητές και 3 δασκάλους. Ακόμη λειτουργούσαν 2 Παρθεναγωγεία με 223 μαθήτριες και 1 Νηπιαγωγείο. Το 1882 στη Σωζόπολη ιδρύθηκε η Πετρίνειος Βιβλιοθήκη, από τον πλούσιο Σωζοπολίτη, έμπορο στο Βουκουρέστι, Γεώργιο Πετρινό.

Στην πόλη υπήρχαν 4 εκκλησίες: του Αγ. Γεωργίου, που ήταν η Μητρόπολη, της Παναγίας της Επισκέψεως, του Αγ. Ιωάννου του Χρυσόστομου, του Αγ. Ζωσίμου και είχε γύρω στα 25 παρεκκλήσια. Το 1906 λόγω των πιέσων των Βουλγάρων για τη δημιουργία βουλγαρικής κοινότητας πολλοί κάτοικοι έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στην Ευξεινούπολη, κοντά στον Αλμυρό Βόλου.

Οι άσχημες συνθήκες που επικρατούσαν εκεί ανάγκασαν πολλούς κατοίκους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και άλλους τους έφεραν στην Αγχίαλο της Μακεδονίας.

Το 1924 οι περισσότεροι Έλληνες της πόλης έφυγαν για να εγκατασταθούν κυρίως στο χωριό Τόψιν (Γέφυρα) της Θεσσαλονίκης και στην Σωζόπολη Μουδανιών. Υπήρξαν όμως και λιγοστοί Έλληνες που παρέμειναν εκεί.

Νάξος, άξιος προορισμός

Η Νάξος είναι το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, το πιο εύφορο, κατοικήθηκε για πρώτη φορά το 3000 π.Χ., υπήρξε από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το μάρμαρο και σύμφωνα με τη μυθολογία εδώ ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη, κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα.

Μυθολογία
Ευτυχισμένος τόπος η Νάξος. Ευλογημένη από τους Θεούς. Πολλοί την ονομάζουν θεοτρόφο. Αδιάψευστοι μάρτυρες οι ναοί, που υπήρξαν τόποι λατρείας του Δία, του Διόνυσου και της Δήμητρας. Ο Αγλαοσθένης, Νάξιος ιστορικός, λέει πως όταν ο Δίας ήταν μικρός κλάπηκε από την Κρήτη, το Ιδαίον Άντρον (όρος Ίδη), και μεταφέρθηκε στη Νάξο, για να γλιτώσει από τον πατέρα του τον Κρόνο. Ο Δίας ανατράφηκε στη Νάξο, στο σπήλαιο του Ζα (από το Ζευς) και λατρεύτηκε ως Μηλώσιος, δηλαδή προστάτης των προβάτων.

Ο Διόνυσος γεννήθηκε στη Νάξο από τον πατέρα του το Δία και τη Σεμέλη (κόρη του Κάδμου του βασιλιά των Θηβών) και παντρεύτηκε την Αριάδνη, που την εγκατέλειψε στο νησί ο Θησέας. Στο Λιβάδι, μέσα σ’ ένα χωράφι, βρέθηκε το ιερό του Διόνυσου στη θέση Ύρια. Ο Πλούταρχος λέει πως είχαν καθιερώσει εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του, «τα Διονύσια» δύο φορές το χρόνο, με αγώνες και θυσίες. Γινόταν ταυτόχρονα στη Χώρα για τους αστούς και στα Ύρια για τους κατοίκους της υπαίθρου. Η μία γιορτή γινόταν την Άνοιξη που έβγαιναν τα φύλλα του αμπελιού και περιελάμβανε παιχνίδια κι ευθυμία, ενώ η άλλη το Φθινόπωρο με τον τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών. Οι νέοι χόρευαν στεφανωμένοι με κληματόβεργες, ενώ οι σάτυροι ήταν χορευτές μεταμφιεσμένοι. Λέγεται ότι το έθιμο των Απόκρεω με τους μασκαράδες (μεταμφιεσμένους) είναι κατάλοιπο της διονυσιακής λατρείας.

Στο Γύρουλα, κοντά στο χωριό Σαγρί, αναστηλώνεται μαρμάρινος ναός – τελεστήριο αφιερωμένος στον Απόλλωνα και τη Δήμητρα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους και αντιπροσωπευτικότερους αρχαίους ναούς, πολύτιμος όχι μόνο για τη συμπληρωματική γνώση της ιστορίας και της κοινωνίας της Νάξου, αλλά και για την κατανόηση της αρχαίας θρησκείας και λατρείας. Περιέχει σημαντικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, τα οποία συναντούμε μεταγενέστερα στον Παρθενώνα.

Ο Νίκος Κεφαλληνιάδης μας αναφέρει τρεις περιοχές σαν τόπους λατρείας του θεού Απόλλωνα. Τη Χώρα, όπου βρίσκεται «η Πορτάρα», η μεγαλόπρεπη τεράστια πύλη του ανεγειρόμενου από τον τύραννο του νησιού, Λύγδαμη, ναού του. Δείγμα της λατρείας του είναι ακόμη, το τεράστιο άγαλμα του θεού, το οποίο αφιέρωσαν στο ιερό της Δήλου οι Νάξιοι με την επιγραφή «ΝΑΞΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ».

Στη μυθολογία της Νάξου αναφέρεται η παρουσία και η λατρεία άλλων θεών, λιγότερο ίσως, σημαντικών, όπως είναι η πιθανή λατρεία του ΄Αρη, στο βουνό Φανάρι που βρίσκεται ανάμεσα στ’ Απεράθου και το λεκανοπέδιο της Τραγέας. Πιθανολογείται ότι εκεί υπήρξε ιερό τέμενος προς τιμήν του θεού, μετά από ανεύρεση επιγραφής στα ερείπια της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, όπως αναφέρει ο νάξιος ιστοριοδίφης Ιάκωβος Γκριμάλντι που λέει «ΤΕΜΕΝΙΣΜΑ ΑΡΕΟΣ».

Η παράδοση αναφέρει πως, όταν ο Άρης, θεός του πολέμου, σκότωσε τον Άδωνη, τον αγαπημένο της Αφροδίτης, οι γίγαντες Αλωάδες Ώτος και Εφιάλτης, δίδυμοι γιοι του Ποσειδώνα, τον έκλεισαν σ’ ένα πιθάρι για τιμωρία του 13 μήνες. Μετά την απελευθέρωσή του, κατέφυγε στη Νάξο και κρύφτηκε στη «σιδεροβρώτιν πέτραν», δηλαδή «στην πέτρα που τρώει το σίδερο», η οποία τοποθετείται στο όρος Μπίτσα πάνω στο Φανάρι.

Οι Αλωάδες, καθώς λέει ο μύθος διέθεταν υπερφυσική δύναμη, άκρως επικίνδυνη καθώς μεγάλωνε μαζί με την ηλικία τους. Απειλούσαν ότι θα εκθρόνιζαν το Δία από τον Όλυμπο. Εκείνος για να γλιτώσει, τους έστειλε στη Νάξο να βρουν τη μητέρα τους, που την είχαν απαγάγει οι Νάξιοι. Εκεί, με τέχνασμα της ΄Αρτεμης, σκότωσε ο ένας τον άλλον. Οι Νάξιοι τους έθαψαν στο νησί και τους λάτρεψαν σαν ήρωες. Οι λατόμοι της περιοχής του Φλεριού στις Μέλανες, τους όρισαν για προστάτες τους, λόγω της υπερβολικής τους δύναμης, την οποίαν χρειαζόταν εξ αιτίας της σκληρής και επικίνδυνης δουλειάς που έκαναν με την πέτρα. Σ’ αυτό καταλήγουν από επιγραφή η οποία βρέθηκε στην περιοχή και αναφέρεται σε τέμενος του Ώτου και του Εφιάλτου.

Ιερά που βρέθηκαν σε σπήλαια και σε κορυφές των βουνών, πιθανολογούν κι άλλες λατρείες θεοτήτων όπως για παράδειγμα, στις Εγγαρές προς τιμήν των Νυμφών, σύμφωνα με επιγραφή στη σπηλαιώδη εκκλησία της «Γέννησης» στις υπώρειες του «Καλού όρους». Ανάλογη λατρεία υπήρχε στην «Παναγία της Καλορίτσας», στην περιοχή Δαμαριώνα και στη «Νυφιώτισσα», μικρό σπηλαιώδες ξωκκλήσι στ’ Αμελαθιού στο Τσικαλαριό. Το ίδιο ιερό υπήρχε και στη λατρευτική σπηλιά της «Παν». Ο Θεός Ήφαιστος έχει και αυτός τη σχέση του με τη Νάξο. Λέγεται πως εδώ διδάχθηκε την τέχνη της σιδηρουργίας και μετά πήγε στη Λήμνο.

Τέλος, το σημερινό όνομα του νησιού, Νάξος επικρατεί η αντίληψη ότι το πήρε από το Νάξο, βασιλιά της Καρύας, χώρας της Μ. Ασίας, της οποίας κάτοικοι, οι Κάρες, έζησαν και σε τούτον τον τόπο. Όμως, για την ελληνική μυθιστορία, Νάξος ήταν ο γιος του Απόλλωνα και της Ακάλης, κόρης του Μίνωα. Λέγεται λοιπόν, πως απ’ αυτόν πήρε τ’ όνομά του το νησί, δείχνοντας έτσι τη σύνδεσή του με το Μινωικό Πολιτισμό.

Το πρώτο όνομα του νησιού ήταν Στρογγύλη, ακολούθησε το Δία και τέλος επικράτησε το Νάξος.

Το νησί γνώρισε μεγάλη ακμή τον 6ο αι. π.Χ., αλλά παρήκμασε τον 4ο αι. Από το 1207 ως το 1566 το κυβέρνησαν οι Ενετοί, ενώ υπέφερε επί αιώνες από τις επιδρομές των πειρατών.

Το πιο εύφορο Κυκλαδονήσι
Η Νάξος είναι το πιο εύφορο Κυκλαδονήσι, γεμάτη κήπους, αμπέλια και περιβόλια. Ονομαστά στην αρχαιότητα ήταν τα προϊόντα της, οι πατάτες, τα τυριά, τα σύκα, τα αμύγδαλα και τα υπέροχα κρασιά της, όπως μας πληροφορεί ο Αρχίλοχος.

Τη Νάξο για να τη γνωρίσεις και να τη νιώσεις πρέπει να τη δεις «από μέσα» και δεν θα μετανιώσεις.

Στη Χώρα, βόρεια του λιμανιού, βρίσκεται η τεράστια μαρμάρινη «Πορτάρα», πάνω στο νησάκι Παλάτια. Χτίστηκε το 522 π.Χ. και λέγεται ότι ήταν η είσοδος του ναού του Απόλλωνα, που δεν τέλειωσε ποτέ. Σε μια νησίδα στο λιμάνι υπάρχει και το εκκλησάκι της Μυρτιδιώτισσας.

Η Χώρα
Η Χώρα έχει τέσσερις συνοικισμούς: Το πολύβουο λιμάνι με τα καφενεία και τα ψαράδικα. Νότια είναι η Νέα Χώρα η Άγιος Γεώργιος με πολλά διαμερίσματα, εστιατόρια και ξενοδοχεία. Πάνω από το λιμάνι η Παλιά Πόλη, χωρίζεται στο βενετσιάνικο κάστρο, κατοικία παλιότερα των καθολικών ευγενών και στο μεσαιωνικό όπου ζούσαν οι έλληνες.

Στη Χώρα αξίζει να δείτε τη μητρόπολη της Ζωοδόχου Πηγής. Είναι του 18ου αι. και έχει εικονοστάσι ζωγραφισμένο το 1786 από τον Δημήτριο Βάλβη, της Κρητικής Σχολής.

Πάνω στο λόφο βρίσκεται η επιβλητική βόρεια πύλη του οχυρωμένου κάστρου, που χτίσθηκε το 1207 από τον Μάρκο Σανούδο. Μόνο δυο από τις επτά πολεμίστρες του διασώθηκαν. Επίσης, ελάχιστα ίχνη από τα εξωτερικά τείχη του 13ου αι. σώζονται, αλλά τα εσωτερικά είναι σε καλή κατάσταση και προστατεύουν 19 βενετσιάνικα σπίτια, που φέρουν οικόσημα Ενετών ευγενών. 21 Ενετοί δούκες κι ένας Εβραίος κυβέρνησαν το δουκάτο της Νάξου στους 3,5 αιώνες της ζωής του.

Το υπέροχο παλάτι του Μάρκου Σανούδου, κτίσμα του 1627, στέγαζε τη Γαλλική Σχολή. Ανάμεσα στους μαθητές της ήταν και ο Νίκος Καζαντζάκης, ένας από τους σπουδαιότερους νεοέλληνες συγγραφείς. Σήμερα στο κτίριο στεγάζεται το αρχαιολογικό μουσείο, που διαθέτει μια από τις καλύτερες συλλογές κυκλαδικών ειδωλίων από τη Νάξο και τα γύρω νησιά, καθώς και μωσαϊκά των ρωμαϊκών χρόνων. Αξίζει να δείτε τις «δίοπτες» εικόνες του Αγγέλου του Κρητός στη Βλαχερνιώτισσα, όπως και την ωραία εκκλησία της Χρυσοπολίτισσας.

Ο Απείρανθος
Νάξος χωρίς Απείρανθο δεν γίνεται. Βρίσκεται 23,5 χλμ. ανατολικά της Χώρας και πολλοί από τους κατοίκους έχουν βυζαντινή η κρητική καταγωγή. Το ξακουστό ορεινό χωριό ξεχωρίζει για τα μαρμάρινα αρχοντικά, τις βυζαντινές εκκλησίες, τους επιβλητικούς μεσαιωνικούς πύργους, τα μαρμαρόστρωτα σοκάκια και τη μακρόσυρτη ντοπιολαλιά, με την οποία οι Απεραθίτες κάνουν στίχους («κοτσάκια») και τους τραγουδούν.

Στο μικρό αρχαιολογικό μουσείο του χωριού εκτίθενται πρωτοκυκλαδικές μαρμάρινες πλάκες με ανάγλυφες παραστάσεις. Επίσης λειτουργεί Γεωλογικό Μουσείο, μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Λαογραφικό μουσείο και Σταθμός Περίθαλψης Άγριων Ζώων και Πουλιών.

Κάτω από τ’ Απέραθου βρίσκεται η τουριστική παραλία της Μουτσούνας. Εδώ υπάρχει η μοναδική στον κόσμο σμύριδα που εξαγόταν στην Ευρώπη.

Η Κωμιακή η Κορωνίδα, 42 χλμ. ανατολικά της Νάξου είναι το ψηλότερο χωριό στο νησί.

49 χλμ. ΒΑτης Νάξου είναι ο Απόλλωνας, όπου παλιά εξορυσσόταν το περίφημο μάρμαρο. Αξίζει να δείτε τον ξαπλωμένο αρχαϊκό κούρο του 600 π.Χ., που αποδίδεται στον Απόλλωνα και έχει μήκος 10,8 μ. και βάρος 30 τόνους. Εδώ στις 28 Αυγούστου γίνεται πανηγύρι για τον Αγ. Ιωάννη τον Βαπτιστή.

Άλλα πανηγύρια στο νησί: 23 Αυγούστου στους Τρίποδες για τα εννιάμερα της Παναγίας. Την Παρασκευή μετά το Πάσχα της Ζωοδόχου Πηγής, γιορτάζει η Αργοκοιλιώτισσα της Κορώνου και η Μητρόπολη της Χώρας.

10 χλμ. απ’ τον Απόλλωνα βρίσκεται το παλιό μοναστήρι της Παναγιάς, κοντά της η Μονή Φανερωμένης και λίγο νοτιότερα, προς τη Γαλήνη, ο πιο γνωστός πύργος της Νάξου, ο Πύργος της Υψηλής, που φιλοξενεί το βυζαντινό μοναστήρι της Υψηλοτέρας.

Στις εκδρομές που θα κάνετε στο νησί αξίζει να δείτε:
* Τις θαλάσσιες σπηλιές στην τοποθεσία Γκρότα, βόρεια της Χώρας.

* Τον κόλπο του Αγ. Γεωργίου, από τα γνωστότερα θέρετρα, νότια.

* Τον Άγ. Προκόπιο, την Αγ. Αννα, τη Μικρή Βίγλα, τον Ορκό, το Πυργάκι, τον Απόλλωνα, το Καστράκι (όπου βρίσκεται ένα μινωϊκό κάστρο), τον Αζαλά, την Αγιάσο, την Πλάκα και τον Κάλαντο που είναι συνώνυμα του απέραντου γαλάζιου.

* Το Κουρνοχώρι, όπου βρίσκεται ο πύργος του Μαυρογένη και η βυζαντινή εκκλησία του Αγ. Γεωργίου.

* Τους Μύλους, κοντά στα αρχαία λατομεία στο Φλεριό, όπου υπάρχουν δυο τεράστιοι μαρμάρινοι κούροι, του 6ου αι. π.Χ.

* Κοντά στο Σαγρί, η Παναγία τ’ Αρκουλού, του 14ου αι. με γλυπτά και τοιχογραφίες. Το Απάνω Κάστρο (παλιά, βυζαντινή πρωτεύουσα), όπου το 1207 οι Ναξιώτες για 40 μέρες αντιστάθηκαν στους Ενετούς του Σανούδου. Η Αγία Κυριακή, του 9ου αι., έξω απ’ του Απεράθου, με μοναδικής τέχνης ανεικονικές της εποχής της Εικονομαχίας.

* Νοτιοανατολικά της Νάξου βρίσκεται το Γαλανάδο, όπου βρίσκεται ο εγκαταλειμμένος πύργος του Μπελόνια.

* Στο Πάνω Σαγκρί, το εκκλησάκι του Αγ. Ιωάννη Γύρουλα, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια ενός ναού της Δήμητρας.

* Το Χαλκί δεν το ομορφαίνουν μόνο οι εκκλησίες του, αλλά και τα νεοκλασικά του σπίτια, ο πύργος του Φραγκόπουλου στο κέντρο και ο ενετικός πύργος του Μπαρότση.

* Ο Αγ. Μάμας (προστάτης των βοσκών) στην Ποταμιά είναι ένα άλλο σπουδαίο βυζαντινό μνημείο του 9ου αι.

* Η Παναγία η Δροσιανή θεωρείται η πιο παράξενη εκκλησία του νησιού. Χτίστηκε τον 6ο αι. και οι θόλοι της είναι φτιαγμένοι με πέτρες που είναι μαζεμένες από τα χωράφια.

* Το Φιλότι, παραδοσιακό χωριό στην κοιλάδα της Τραγαίας. Βρίσκεται στις πλαγιές του βουνού Ζας, που είναι το ψηλότερο των Κυκλάδων (1.000 μ.).

Όλο και περισσότεροι σέρφερ (wind και kite) επιλέγουν τα κύματα της Νάξου, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, εκμεταλλευόμενοι τα μελτέμια. Φτάνοντας κατά μέσο όρο τα 5 μποφόρ κατά τη διάρκεια της ημέρας, το μελτέμι προσφέρει ιδανικές συνθήκες για ιστιοσανίδα και τέτοιου είδος σπορ. Σε όσους αρέσουν οι καταδύσεις έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν ναυάγια, σπηλιές, βυθισμένα αεροσκάφη.

Εξερευνήστε τις απέραντες γαλάζιες παραλίες της Νάξου και μαγευτείτε από τις άγριες ομορφιές της. Η παραλία Μικρά, είναι αμμώδης, γραφική και απάνεμη. Προσφέρεται για όλα τα γούστα, και ειδικά για όσους προτιμούν ηρεμία και χαλάρωση.
Η παραλία Καλαντός είναι μια πανέμορφη παραλία στο νοτιότερο άκρο του νησιού. Προστατευμένη από τους ανέμους, στην άκρη του ομώνυμου όρμου έχει υπέροχη αμμουδιά και διάφανα ρηχά νερά. Δίπλα στην αμμουδιά, όπου εκβάλλει ένα ποτάμι, έχει σχηματισθεί πλούσιος υδροβιότοπος που μεταξύ των άλλων φιλοξενεί και πλήθος πουλιών.
Το λιμάνι και η παραλία του Πανέρμου, προφυλαγμένο σε κλειστό κόλπο στις νοτιοανατολικές ακτές του νησιού, είναι σχεδόν πάντα απάνεμο, και διαθέτει μικρό μόλο και όμορφη αμμουδιά με πεντακάθαρα νερά.
Ο όρμος της Μουτσούνας φιλοξενεί δύο όμορφες παραλίες με ψιλή άμμο και διάφανα ρηχά νερά, ιδανικές για οικογένειες με μικρά παιδιά. Η πρώτη, ο Αη Γιάννης, απλώνεται μπροστά από τις γραφικές ψαροταβέρνες της Μουτσούνας, ενώ η δεύτερη, το Τηγάνι, βρίσκεται λίγο νοτιότερα και διαθέτει δύο ξενοδοχειακά συγκροτήματα με εστιατόρια και καφέ.
Στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού, ανάμεσα στην παραλία Πλάκα και την παραλία Μικρή Βίγλα της Νάξου, εκτείνονται οι μικροί συνεχόμενοι ορμίσκοι που αποτελούν τον Ορκό.
Η θρυλική παραλία της Αγίας Άννας, φυσική συνέχεια της παραλίας του Αγίου Προκοπίου, είναι μια από τις διασημότερες παραλίες της Νάξου.
Πανέμορφη, με διάφανη ψιλή άμμο και κρυστάλλινα ρηχά νερά, η παραλία Αγιασσός, απλώνεται σε μήκος 750 μέτρων στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού και παραμένει μία από τις πιο παρθένες παραλίες του νησιού.
Η παραλία Άγιος Θεόδωρος είναι μια βοτσαλωτή, παρθένα, παραλία στις βόρειες ακτές του νησιού. Αξιοθέατο της περιοχής η βυζαντινή εκκλησία του Άγιου Θεόδωρου.
Βραβευμένη με “γαλάζια σημαία” και σε απόσταση αναπνοής από τη Χώρα, η οργανωμένη παραλία του Αγίου Γεωργίου της Νάξου, είναι η καλύτερη επιλογή για όσους δε θέλουν να απομακρυνθούν από την πόλη.
Η παραλία που έχει αποσπάσει τις περισσότερες ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις είναι ο Άγιος Προκόπιος, που απέχει μόλις 4 χλμ. από το λιμάνι του νησιού.
Η παραλία Άγιος Φυκάς είναι μια μικρή αλλά πανέμορφη παραλία στις βορειοανατολικές ακτές του νησιού. Αμμουδερή με κρυστάλλινα νερά είναι ιδανική για κολύμπι και ψάρεμα.
Η παραλία Αζαλάς βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού, δίπλα στον κόλπο της Μουτσούνας, και απέχει περίπου 11 χλμ από την Απείρανθο.
Το όμορφο λιμανάκι του Άη Γιώργη Βορίδη με το ομώνυμο εκκλησάκι, απέχει περίπου 2,5 χλμ από τον οικισμό Μέση, στις βορειοανατολικές ακτές του νησιού. Η παραλία Αμμίτης είναι η παραλία των Εγγαρών, στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού. Έχει μεγάλη κατάλευκη αμμουδιά, πολύ καθαρά νερά και υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
Η παραλία Αμπράμ της Νάξου είναι μια ήσυχη παραλία δίπλα στον μικρό οικισμό Κάμπο, στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού. Η παραλία Αμπράμ προσφέρεται για κολύμπι και θαλάσσια σπορ.
Η παραλία Γλυφάδα της Νάξου είναι μια τεράστια αμμώδης παραλία στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού. Με αμμόλοφους και σκιερούς κέδρους σε αρκετά σημεία της η παραλία Γλυφάδα, προσφέρεται για κολύμπι, ψάρεμα, θαλάσσια σπορ αλλά και ευεργετικό περπάτημα από άκρη σε άκρη.
Η παραλία Γρόττα της Νάξου πήρε το όνομά της από το ιταλικό Grotta, που σημαίνει σπηλιά. Είναι η βόρεια παραλία της Χώρας. Ο μικρός κόλπος έχει βότσαλο και λίγη αμμουδιά με μοναδική θέα προς την Πορτάρα στ΄ αριστερά της και δεξιά το νέο οικισμό της Γρόττας σκαρφαλωμένο πάνω στο λόφο.
Η παραλία Κάμπος είναι απάνεμη παραλία και βρίσκεται στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού. Η παραλία Κάμπος, προσφέρεται για κολύμπι και για ψάρεμα.
Η παραλία Καστράκι της Νάξου είναι ένας μικρός όρμος που βρίσκεται πίσω από τη χερσόνησο της Μικρής Βίγλας και δίπλα στην παραλία της Γλυφάδας.
Η παραλία Ληγαρίδια είναι μια μικρή βοτσαλωτή παραλία με βαθιά νερά, δίπλα στον ομώνυμο οικισμό στις ανατολικές ακτές του νησιού. Είναι ιδανική για ελεύθερη κατάδυση και ψαροντούφεκο.
Η παραλία Λιώνας είναι η όμορφη παραλία του ομώνυμου γραφικού οικισμού και όρμου στις βορειοανατολικές ακτές του νησιού. Με άγρια ομορφιά, λευκά βότσαλα και πεντακάθαρα νερά.
Η παραλία Μικρή Βίγλα είναι μια από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού, και χωρίζεται από ένα βράχο σε δύο τμήματα, την "Παρθένο" στο βορρά και τo "Λιμανάκι" στο νότο.
Η παραλία Πλάκα, είναι η αγαπημένη παραλία των hippies τις δεκαετίες του '60 και του '70.
Η παραλία Πυργάκι, είναι μια όμορφη αμμουδερή παραλία στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού. Τεράστια, με θέα απέναντι την Ηρακλειά και την Ίο, η παραλία Πυργάκι προσφέρεται για ηρεμία και χαλάρωση.
Η παραλία Σπεδό, βρίσκεται στις νότιες ακτές του νησιού, είναι μια παρθένα παραλία με πεντακάθαρα νερά σε περιοχή σπάνιου φυσικού κάλλους. Προσφέρεται για ηρεμία και απομόνωση.
H μαγευτική παραλία της Ψιλής Άμμου, στις νοτιοανατολικές ακτές του νησιού, απλώνεται μπροστά από ένα κεδροδάσος και έχει θέα στα Κουφονήσια που βρίσκονται απέναντι.

Όχι μόνο αξίζει να γευτείτε, αλλά και να πάρετε μαζί σας φεύγοντας ξινότυρο, μανούρι, κεφαλοτύρι και την ονομαστή γραβιέρα. Όλα αυτά συνοδεύουν ιδανικά το ντόπιο κρασί. Για να κλείσετε το γεύμα σας προτιμήστε παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού και λικέρ κίτρο της ποτοποιίας Βαληνδρά, που συνεχίζει την παράδοση από το 1896. Επίσης η Νάξος φημίζεται για τα καλής ποιότητας νωπά κρέατα.

Στα καταστήματα με είδη λαϊκής τέχνης, αλλά και στα χωριά θα βρείτε κεντήματα, πλεχτά και υφαντά στον αργαλειό, καλάθια και σκαλιστά αντικείμενα.

Πως θα φθάσετε: Με το πλοίο από τον Πειραιά, σε 6 ώρες (απέχει 103 ναυτικά μίλια). Με δελφίνι σε 25 λεπτά. Με αεροπλάνο σε 5 ώρες και 25 λεπτά. Με δελφίνι από τη Ραφήνα σε 3-4,5 ώρες.

Κοντινά νησιά που μπορείτε να επισκεφθείτε είναι η Δονούσα, τα Κουφονήσια, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα και η Αμοργός.

Η Νάξος συνδέεται με Αιγιάλη και Κατάπολα, Δονούσα, Ηρακλειά, Θηρασία, Ικαρία, Ίο, Πάρο, Σάμο, Σαντορίνη, Σίκινο, Σχοινούσα, Φολέγανδρο, Ηράκλειο και Θεσσαλονίκη.

Μετέωρα, ζωντανά αιωρούμενα μοναστήρια

Γέμισε τα μάτια σου ομορφιά και μεγαλείο στα Μετέωρα! Είναι ο καλύτερος προορισμός, είτε για θρησκευτικό τουρισμό στα μοναστήρια της περιοχής, είτε απλά για να απολαύσεις το σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, τη φύση και τη γύρω περιοχή της Καλαμπάκας.

Οι σχεδόν απόκοσμοι πέτρινοι βράχοι των Μετεώρων, που αγκαλιάζουν την Καλαμπάκα προκαλούν δέος και είναι Διατηρητέο και Προστατευόμενο Μνημείο της Ανθρωπότητας από την UNESCO. 

(Photos from Photographer Danilevici Filip-E)

Τα εναπομείναντα μοναστήρια των Μετεώρων είναι χτισμένα στις κορυφές των βράχων και αποτελούν το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκρότημα της Ελλάδας, ύστερα από το Άγιον Όρος. Με σχοινιά, με δίχτυα ή με τα γυμνά τους χέρια οι μοναχοί καθιέρωσαν με παράδοση αιώνων την αναρρίχηση, που σήμερα αναρριχητές από όλον τον κόσμο έρχονται στα Μετέωρα, για να αναμετρηθούν και αυτοί με τους θεόρατους βράχους. 

Η Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος επικράτησε να λέγεται "Μεγάλο Μετέωρο", όχι μόνο λόγω της εκτάσεως των 50 στρεμμάτων και του μεγέθους των κτισμάτων, αλλά και λόγω της πνευματικής της ακτινοβολίας.

Απέναντι από το μοναστήρι του Μεγάλου Μετεώρου δεσπόζει η επιβλητική Μονή Βαρλαάμ. Χτισμένη περίπου το 1350, ανακαινίσθηκε από τους αδελφούς Αψαράδες Θεοφάνη και Νεκτάριο στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα.

Η Ι. Μ. Ρουσάνου κτίστηκε στα μέσα του 14ου αι πάνω σε ένα κατακόρυφο βράχο απ’ όπου απολαμβάνει κανείς όλη τη μαγεία του Μετεωρίτικου τοπίου.

Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος χτίστηκε στα 1438 από κάποιο μοναχό ονόματι Δομέτιο.

Πολύ κοντά στο χωριό Καστράκι βρίσκεται το μοναστήρι που Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά, το πρώτο μοναστήρι που συναντά κανείς καθώς ανεβαίνει προς τα Μετέωρα.

Στο ΝΑ άκρο των μετεωρίτικων βράχων, ακριβώς πάνω από την πόλη της Καλαμπάκας βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου.

Τα Μετέωρα προσφέρονται για όλων των ειδών τις δραστηριότητες στη φύση. Ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να απολαύσει την μοναδική ομορφιά των Μετεώρων αλλά και να μάθει την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής, συμμετέχοντας σε ευχάριστες και άρτια οργανωμένες δραστηριότητες που προσφέρει η Visit Meteora. Περιηγηθείτε στο site και μάθετε τι μπορείτε να κάνετε στα Μετέωρα. Επιλέξτε αυτό που σας ταιριάζει και κάντε τη διαμονή σας μια φανταστική εμπειρία ζωής που θα θυμάστε για πάντα.

Η περιοχή των Μετεώρων προσφέρει πάρα πολλές επιλογές για φαγητό και διασκέδαση. H Καλαμπάκα, το Καστράκι και η γύρω περιοχή είναι πασίγνωστες σε όλη την Ελλάδα για την κορυφαία ποιότητα των κρεάτων που προσφέρονται κυρίως σε πιάτα της ώρας, ψημένα όλα στα κάρβουνα. Τα κρέατα, τα περισσότερα υλικά αλλά και οι σαλάτες που θα δοκιμάσετε στις ταβέρνες και τα εστιατόρια των Μετεώρων είναι ντόπιας επιλογής προετοιμασμένα όλα με μεράκι και ιδιαίτερη προσοχή, σε τιμές που θα σας καταπλήξουν. Για τη βραδινή σας έξοδο η Καλαμπάκα και το Καστράκι προσφέρουν πάρα πολλές επιλογές για να ψυχαγωγηθείτε και να διασκεδάσετε. 

Μένοντας στην πόλη της Καλαμπάκας ή το Καστράκι μπορείτε να επισκεφτείτε την περιοχή του Ασπροποτάμου, την Ελάτη-Περτούλι, την Λίμνη Πλαστήρα καθώς και πολλές άλλες πανέμορφες περιοχές της Θεσσαλίας ή άλλους κοντινούς προορισμούς όπως το Πήλιο και τον Όλυμπο. Όλοι οι παραπάνω προορισμοί βρίσκονται περίπου 1 ½ με 2 ώρες δρόμο με το αυτοκίνητο.

Η πόλη της Θεσσαλονίκης βρίσκεται 230 χλμ. βορειότερα από τα Μετέωρα και την πόλη της Καλαμπάκας και χρειάζεστε περίπου 2 ½ ώρες για να φθάσετε με λεωφορείο, αυτοκίνητο ή με τρένο από εκεί. Ο Βόλος και το Πήλιο απέχουν από τα Μετέωρα περίπου 140 χλμ.

Πότε να πάτε: Το Πάσχα η μυσταγωγική ατμόσφαιρα στα μοναστήρια των Μετεώρων είναι μοναδική. Μπορεί η ομίχλη του χειμώνα να τυλίγει με ένα μυστήριο την πόλη και το λίθινο δάσος των Μετεώρων, όμως την άνοιξη είναι η ιδανική εποχή για να περιηγηθείτε στις Μονές και να περπατήσετε στα μονοπάτια.

Παραλίες στη Χίο - Οι καλύτερες επιλογές

Στη Χίο, θα χορτάσεις φυσική ομορφιά και βουτιές σε καθαρά νερά. 
Σίγουρα η πιο ονομαστή παραλία του νησιού είναι εκείνη του Εμπορειού ή αλλιώς Μαύρα Βόλια. Απέχει 6 χλμ. από το Πυργί και είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή, με μαύρη θάλασσα που θυμίζει άβυσσο. Λέγεται ότι τα βότσαλα πήραν το μαύρο χρώμα τους από λάβα που κάλυψε τα πάντα από έκρηξη ηφαιστείου. Από τα βαθιά νερά του Εμπορειού με το αλλοτινό λιμάνι έφευγαν τα πλοιάρια φορτωμένα με την πολύτιμη μαστίχα. Σήμερα που ο χώρος έχει διαμορφωθεί πολύ ωραία με χώρο περιπάτου, πινακίδες παρακαλούν τους λουομένους να μην παίρνουν τα βότσαλα από την παραλία, αρκετά όμως είναι τα μαύρα βότσαλα που μαζί με λευκά στόλισαν τα περίφημα βοτσαλωτά δάπεδα στις αυλές των σπιτιών, των αρχοντικών ή των εκκλησιών, όπως εκείνο της Παναγιάς Ερυθιανής του Βροντάδου. 

Η πιο κοντινή παραλία νότια της Χώρας είναι ο Καρφάς με ψιλή άμμο. Μετά τον Καρφά βρίσκονται οι παραλίες της Αγίας Ερμιόνης και του Μεγάλου Λιμνιώνα, που απέχει 3 χλμ. από τα Θυμιανά, ενώ κοντά στο Νεοχώρι είναι η Αγιά Φωτιά με βοτσαλάκι. 

Η παραλία της Αγίας Δύναμης είναι μια ήσυχη παραλία κοντά στο χωριό των Ολύμπων, νοτιοδυτικά της πόλης της Χίου. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την πιο όμορφη, καλή κρυμμένη παραλία του νησιού. 

Η παραλία της Κώμης βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και απέχει 6 χιλιόμετρα από τον παραδοσιακό οικισμό της Καλαμωτής και τριάντα λεπτά από την πόλη της Χίου. Η ατέλειωτη αμμουδιά της είναι μία από τις ωραιότερες της Ελλάδας. 

Από τη Βολισσό η παραλία της Αγίας Μαρκέλλας απέχει 7 χλμ. Αγαπημένη παραλία το εξωτικό Λιθί. Πεντακάθαρα νερά με ψιλή άμμο στη ρηχή παραλία, ιδανική για οικογένειες με μικρά παιδιά. 

Στη δυτική πλευρά του νησιού, μόλις 5 χλμ. από το χωριό Λίθι, βρίσκεται η παραλία Τραχεί που συνδυάζει άμμο και μικρά βότσαλα. Βόρεια της Χώρας θα συναντήσετε τις παραλίες της Δασκαλόπετρας με βοτσαλάκι, του Βροντάδου και του Όρμου Λω. Δίπλα από την παραλία της Δασκαλόπετρας βρίσκεται η ομώνυμη Πέτρα ή αλλιώς Πέτρα του Ομήρου. Η παράδοση και ο μύθος θέλουν να ήταν εκεί το διδασκαλείο του μεγάλου ποιητή, για τους αρχαιολόγους όμως, σε συνδυασμό με την ιερή πηγή, πρόκειται για το ιερό της Κυβέλης του 6ου αιώνα π.Χ.

Στα νοτιοδυτικά σε απόσταση 4-6 χιλιομέτρων από τα Μεστά θα βρείτε την Μερικούντα με την παχιά μαύρη αμμουδιά, την Αυλωνιά με μικρό βοτσαλάκι και κρυστάλλινα νερά. Η παραλία της Αποθήκας έχει χρώμα προς το κόκκινο, λόγω ενός ορυχείου που είναι δίπλα, όμως τα νερά είναι πεντακάθαρα και στην περιοχή υπάρχουν δύο σπηλιές καταφύγιο για ερωτευμένους. Η Αποθήκα, μπορεί να μην είναι τόσο διάσημη όσο τα Μαύρα Βόλια, αλλά θα σας αποζημιώσει με τα κρυστάλλινα νερά και το ψιλό βότσαλο. Στα συν και η μικροσκοπική κρυφή παραλία ακριβώς δίπλα, στην οποία πάτε κολυμπώντας

Ένας χωματόδρομος, λίγο μετά το χωριό της Σιδηρούντας, καταλήγει στην απόμερη παραλία Τηγάνι. Όσοι επιθυμούν να κάνουν πιο ήσυχες βουτιές, δεν έχουν παρά να περπατήσουν λίγα μέτρα παρακάτω για να να βρουν την ερημική Μακριά Άμμο, μια παραλία με άμμο και υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά.

Η παραλία Γλάροι, είναι ένας μικρός κόλπος, κρυμμένος στο δρόμο προς Καρδάμυλα. Σ’αυτό τον κόλπο βρίσκουν καταφύγιο οι γλάροι, γεγονός που δικαιολογεί το όνομα της. Tα Βρουλίδια, είναι η νοτιότερη παραλία του νησιού και τα κάτασπρα βράχια την κάνουν μια από τις πιο γραφικές.

Δεν θα ήταν υπερβολή να γράφαμε ότι στη Χίο ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να ανακαλύπτει μία διαφορετική παραλία για κάθε μέρα από τις διακοπές του. Και φυσικά, Χίος δεν είναι μόνο οι πευκόφυτες παραλίες. Είναι και τα μεσαιωνικά χωριά που μοσχοβολάνε μαστίχα, τα καταπράσινα βουνά της, τα γενοβέζικα καπεταναίικα σπίτια και κυρίως οι φιλόξενοι άνθρωποι.

Στη φωτογραφία, η παραλία Τηγάνι, 40 χλμ. από τη Χώρα της Χίου, κοντά στο χωριό Σιδηρούντα. Χρωστάει το όνομά της στο χαρακτηριστικό σχήμα του ορμίσκου που τη φιλοξενεί. Είναι αρκετά ερημική, με ψηλά πεύκα, πεντακάθαρα αλλά κρύα νερά και ψιλό βότσαλο. Προσφέρεται για ψάρεμα και παρατήρηση βυθού. Στον λόφο πάνω από την παραλία δεσπόζει η πρόσφατα αναστηλωμένη βίγλα του Πάχη. Αξίζει να μείνετε ως αργά το απόγευμα στο Τηγάνι, για να απολαύσετε ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα με θέα τα ιστορικά Ψαρά.

Πέντε λόγοι για να πάτε στο Βουκουρέστι

1. Για να επισκεφθείτε το Παλάτι του Κοινοβουλίου (Casa Poporului). Είναι γνωστό ως House of the People και το δημιούργησε ο δικτάτορας της Ρουμανίας Nicolae Ceausescu, σήμα κατατεθέν της πόλης - το δεύτερο μεγαλύτερο διοικητικό κτίριο στον κόσμο με πάνω από 1.000 δωμάτια με 12 ορόφους σε 3.5 εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια. Η επίσκεψη στο Παλάτι χρειάζεται μια κράτηση εκ των προτέρων, ενώ απαιτείται και το διαβατήριό σας για την είσοδο στο κτίριο. Υπάρχει χρέωση για την επίσκεψη στο Casa Poporului, ενώ για άτομα κάτω των 18 ετών είναι δωρεάν.

2. Για να εξερευνήστε τα ρουμανικά παραδοσιακά χωριάτικα σπίτια στο The Village Museum (Φωτογραφία αριστερά, Christos Kataxenos). Σε 37 στρέμματα στο πάρκο Herastrau θα δείτε 60 αυθεντικά σπίτια, ανεμόμυλους, αγροκτήματα, εκκλησίες και νερόμυλους. Αυτά τα παλιά κτίρια προέρχονται από τις περιοχές της Τρανσυλβανίας, της Μολδαβίας, της Dobrogea και της Oltenia της Ρουμανίας. Τα περισσότερα είναι από τον 19ο αιώνα, αλλά μερικά χρονολογούνται από το 1700.

3. Για να κάνετε βόλτες στα πάρκα. Το Βουκουρέστι είναι μια από τις πιο πράσινες πόλεις της Ανατολικής Ευρώπης. Μπορείτε να πάτε στο Πάρκο Cismigiu, σχεδιασμένο από έναν Γερμανό αρχιτέκτονα τον Carl Meyer το 1845 και στο πάρκο Cismigiu που είναι φυτεμένο με περισσότερα από 30.000 δέντρα. Έχει λουλούδια, λίμνες και εξωτικά φυτά, περίπτερα αναψυκτικών, καφετέριες, παιδικές χαρές και μια λίμνη με βάρκες. Είναι το παλαιότερο και πιο κεντρικό πάρκο του Βουκουρεστίου, το οποίο βρίσκεται μόλις λίγα τετράγωνα από την Παλιά Πόλη. Επίσης, το Φυσικό Πάρκο Vacaresti, σε απόσταση μόλις 30 λεπτών με τα πόδια από το κέντρο της πόλης, το Vacaresti Nature Park, είναι ο άγριος υγρότοπος του Βουκουρεστίου, που θεωρείται το μεγαλύτερο αστικό φυσικό πάρκο στην Ευρώπη. Τέλος, οι Βοτανικοί Κήποι του Βουκουρεστίου (Gradina Botanica) ιδρύθηκαν το 1860.

4. Για να ανακαλύψτε την παλιά πόλη και τη νυχτερινή ζωή του Βουκουρεστίου. Η παλιά πόλη μπορεί εύκολα να εξερευνηθεί με τα πόδια. Προσπαθήστε να συμπεριλάβετε στη βόλτα σας τη Victoriei Street για να δείτε κτίρια σε γαλλικό στιλ, τη Μονή Σταυροπόλεως, το Εθνικό Μουσείο Ιστορίας της Ρουμανίας, το C.E.C. Palace (Palace of the Savings Bank) - ένα δείγμα γαλλικής αρχιτεκτονικής που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα μεταξύ του 1896 και του 1900 και το Manuc's Inn - βρίσκεται κοντά στην πλατεία St. Anthony- ένα από τα καλύτερα διατηρημένα πανδοχεία στο Βουκουρέστι. Όταν πέφτει το βράδυ, απολαύστε τη νυχτερινή διασκέδαση πάλι στην παλιά πόλη σε φημισμένα στέκια όπως το Interbelic - στην οδό Victoriei- το Mojo - μια παμπ με τρία επίπεδα και ζωντανή μουσική, το Linea Closer to the Moon - στον τελευταίο όροφο είναι το καλύτερο μέρος για κοκτέιλ και ηλιοβασιλέματα και το Nomad Skybar - προσφέρει ποτά, φαγητό και μουσική.

5.  Για να δοκιμάσετε τη ρουμανική κουζίνα που έχει τουρκικές, ουγγρικές και γερμανικές επιρροές. Εάν πρέπει να διαλέξετε ένα εστιατόριο, σας προτείνουμε το Mahala, το οποίο στεγάζεται σε ένα παλάτι του 19ου αιώνα, σε μικρή απόσταση με τα πόδια από το Casa Poporului (Κοινοβούλιο).

Σύμη, πανέμορφη και ατμοσφαιρική

Η απόσταση από τη Ρόδο είναι μόνο 26 ναυτικά μίλια και καθώς το πλοίο πλησιάζει το στενό σαν φιόρδ λιμάνι το βλέμμα του επισκέπτη αιχμαλωτίζεται από την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και τα σπίτια. Σπίτια, σαν καμωμένα από ζάχαρη, σαν ψεύτικα μικρά κυβάκια που αναπαύονται μακάρια στις σχεδόν κάθετες αφιλόξενες πλαγιές.Σπίτια γεμάτα αρχοντιά, τις περισσότερες φορές διώροφα, με τις κουζίνες και τα βοηθητικά δωμάτια στο ισόγειο, και τη σάλα και τις κάμαρες στον πρώτο όροφο.

Σύμφωνα με την μυθολογία το νησί ονομαζόταν Μεταποντίδα ή Αίγλη από την ομώνυμη Νύμφη η οποία γέννησε εκεί, τις Τρεις Χάριτες. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η Σύμη πήρε το όνομα της από την πριγκίπισσα της Ρόδου, οι οποία κλέφτηκε εδώ με τον θεό Γλαύκο, δεδομένου ότι ο πατέρας της ο βασιλιάς δεν ήθελε να εγκρίνει τον γάμο τους.
Ο Γλαύκος ο οποίος θεωρείται ο πρώτος κάτοικος της Σύμης, ήταν δεινός κολυμβητής και ναυπηγός και τις ικανότητες του αυτές τις δίδαξε στους κατοίκους του νησιού. Ένας άλλος μύθος, κατά το Διόδωρο το Σικελιώτη, αναφέρει ότι ο πρώτος που κατοίκησε τη Σύμη ήταν ο Χθόνιος , γιος του Ποσειδώνα και της Σύμης, όταν εξόριστος από το Δώτιο της Θεσσαλίας εγκαταστάθηκε στο νησί , που του έδωσε το όνομα της μητέρας του.
Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν πιθανότατα λαοί από τη Μικρά Ασία, και μετέπειτα Μινωίτες. Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Καρική, Μεταποντίδα και Αίγλη και ο βασιλιάς της, ο Νιρέας, που συμμετείχε με τρία καλοφτιαγμένα πλοία στον Τρωικό Πόλεμο, ήταν ένας από τους ωραιότερους άνδρες της εποχής του.
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο και στις αρχές του 14ου αιώνα, η Σύμη θα καταληφθεί από τους Ιωαννίτες ιππότες. Δύο αιώνες αργότερα, το 1522, το νησί θα περάσει στην εξουσία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η οποία θα παραμείνει αμετακίνητη εκεί επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια, έως το 1912, που οι Τούρκοι θα παραχωρήσουν τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία.
Σπουδαίοι ναυτικοί , ναυπηγοί, και δύτες, από την αρχαιότητα οι κάτοικοι του νησιού θα ευνοηθούν από τους ιππότες της Ρόδου που θα προωθήσουν το ναυτικό εμπόριο. Οι εμπορικές δραστηριότητες θα συνεχιστούν και κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η οποία θα χορηγήσει στη Σύμη προνόμιο αυτοδιοίκησης με την υποχρέωση καταβολής φόρου και την αποστολή κάθε χρόνο εξαιρετικών σφουγγαριών στην Κωνσταντινούπολη. Οι έμπειροι ναυτικοί της Σύμης θα αναλάβουν επίσης να μεταφέρουν το ταχυδρομείο ανάμεσα στον τουρκικό στόλο και την Υψηλή Πύλη. Οι Οθωμανοί θα τους ανταμείψουν κηρύσσοντας το λιμάνι τους “ελεύθερο” και παραχωρώντας τους το δικαίωμα να αλιεύουν σφουγγάρια σε όλη την ανατολική Μεσόγειο .
Το εμπόριο με τη Σμύρνη τα Μικρασιατικά παράλια αλλά και με τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις έφερε πλούτο στο νησί που έγινε μια ακμαία κοινότητα με σημαντική πνευματική και κοινωνική ζωή.
Στα μέσα του 19ου αιώνα η Σύμη είχε περισσότερους από 20.000 κατοίκους και δεκάδες μεγάλα ιστιοφόρα στο λιμάνι της.
Μετά το 1912 αρχίζει η παρακμή. Τα δεινά και η τυραννία της ιταλικής κυριαρχίας και του φασισμού θα επηρεάσουν τη ζωή των κατοίκων του νησιού το οποίο θα βομβαρδιστεί άγρια από τους Γερμανούς κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι εκρήξεις και οι φωτιές που ακολούθησαν κατέστρεψαν δεκάδες από τα ωραιότερα αρχοντικά.
Το 1945 τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις στους Συμμάχους - η συνθήκη υπογράφτηκε στο έδαφος της Σύμης - το 1948 ενώνονται με τη μητέρα Ελλάδα.

Μετά τον πόλεμο το νησί ήταν πλέον σκιά του εαυτού του: ανείπωτη φτώχεια, απελπισία, ανεργία, εγκατάλειψη, φυγή και μετανάστευση. Μάρτυρες του ολέθρου τα γκρεμισμένα από τις βόμβες σπίτια , τα χαλατά όπως τα λένε οι ντόπιοι, που στέκουν ακόμη όρθια, περήφανα και βουβά, με τις πληγές τους να χάσκουν ανοιχτές και μια πικρή νοσταλγία για εποχές δόξας και ευημερίας.


Σήμερα οι κάτοικοι της είναι περίπου τρεις χιλιάδες, εργάζονται όμως δυναμικά για το παρόν και το μέλλον τους. Η τουριστική ανάπτυξη δημιούργησε νέα επαγγέλματα και νέες ευκαιρίες, ενώ το υψηλών προδιαγραφών θερινό φεστιβάλ, συμβάλει τα μέγιστα στην αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων και προβάλει την πολιτιστική κληρονομιά και ταυτότητα της Σύμης.

Στο νησί υπάρχουν 5 οικισμοί, η Χώρα, ο Εμπορειός, η Μαραθούντα, το Πεδί και ο Πανορμίτης. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα που περιλαμβάνει δύο οικισμούς, τον Γιαλό και το Χωριό, ή Άνω Σύμη. Ο παλιότερος οικιστικός πυρήνας είναι το Χωριό. Είναι συσπειρωμένος γύρω από το Κάστρο για αμυντικούς κυρίως λόγους. Είναι χτισμένος πάνω σε λόφους. Ενώνεται με το Γιαλό με την «Καλή Στράτα», ένα δρόμο που αποτελείται από 500 πέτρινα σκαλοπάτια. Αυτός ήταν άλλοτε ο εμπορικός δρόμος της Σύμης και θα σας εντυπωσιάσει με τα αρχοντικά που είναι χτισμένα κατά μήκος του. Όταν εξαλείφθηκε ο φόβος των πειρατών, το Χωριό επεκτάθηκε προς τη θάλασσα δημιουργώντας ένα νέο οικισμό, τον Γιαλό, που αποτελεί και το ασφαλές λιμάνι του νησιού. Στο Γιαλό υπήρχαν οι κατοικίες των καπεταναίων και των εμπόρων της Σύμης. Σήμερα αποτελεί διοικητικό και τουριστικό κέντρο και συγκεντρώνει το σύνολο σχεδόν των υπηρεσιών και των τραπεζών του νησιού.

Η Χώρα έχει κηρυχθεί παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός, με κύρια χαρακτηριστικά τα χιλιάδες χρώματα στους τοίχους, τα παράθυρα, τα περίτεχνα αετώματα και τις αυλές με τα βότσαλα.

Το δεύτερο λιμάνι της Σύμης είναι ο Εμπορειός. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού κι έχει εξελιχθεί σε ένα αναπτυσσόμενο τουριστικό θέρετρο. Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός και διαθέτει μια όμορφη παραλία. Σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από τη Χώρα βρίσκεται ο παραθαλάσσιος γραφικός οικισμός Πέδι.

Πρόκειται για έναν κατάφυτο οικισμό από ελιές, αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα, που διαθέτει μια υπέροχη παραλία. Ο οικισμός είναι ανεπτυγμένος τουριστικά καθώς διαθέτει ξενοδοχεία κι ενοικιαζόμενα δωμάτια. Και αυτός ο οικισμός έχει κηρυχθεί παραδοσιακός.

Το νησί έχει όλα τα προσόντα, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις άλλες αδελφές της του Αιγαίου. Τα νεοκλασικά αρχοντικά στο λιμάνι της Σύμης, τον Γιαλό, κρατούν ζωντανό το χρώμα του παρελθόντος και σας μεταδίδουν την ίδια αίγλη.
Η Σύμη ανακηρύχθηκε νωρίς ως διατηρητέος οικισμός, και κατάφερε να διατηρήσει τον κεντρικό χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής της. Αυτό έγινε το 1971 και συγκεκριμένα με την αριθμ.24908/23-10-1971 υπουργική απόφαση όπου ο οικισμός κρίνεται “ιστορικός τόπος χρήζων ιδιαιτέρας προστασίας’’ . Ώχρα, σομόν, κόκκινο, γαλάζιο, λευκό. Η παλέτα των χρωμάτων γίνεται όλο και πιο τολμηρή στα μεγάλα νεοκλασικά σπίτια του Γιαλού που έχουν αναστηλωθεί.
Ο υπόλοιπος οικισμός, μείγμα αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής με ενετικά στοιχεία, είναι εξίσου εντυπωσιακός σε όψη και μέγεθος. Νεοκλασικίζουσες προσόψεις, συμμετρικά ανοίγματα, παράθυρα και πόρτες με μπαλκόνια κάνουν τα κτίρια του Γιαλού να μοιάζουν με ανθρώπινα πρόσωπα. Δίπατα και τρίπατα καπετανόσπιτα, βαμμένα με την παλέτα της χρωματικής ελευθεριότητας. Δώμα, αυλές στρωμένες με βοτσαλωτά, διακοσμητικά δάπεδα, αετώματα και κεραμοσκεπές. Εικόνες σε λουλακί και ώχρα που παραπέμπουν ευθέως στην περίοδο της μεγάλης ακμής, στον 19ο αιώνα και στο ρεύμα του νεοκλασικισμού.
Στο λιμάνι θα θαυμάσετε τον Καθεδρικό ναό του Τιμίου Προδρόμου του 1838, το Τελωνείο, την Ψαραγορά, το πέτρινο γεφύρι, το άγαλμα του μικρού ψαρά, το ρολόι του 1881 και τον παλιό ταρσανά στη συνοικία Χαράνι. Πεντακόσια πέτρινα, φαρδιά σκαλοπάτια σας οδηγούν από το Γιαλό στο Χωριό, την Άνω Σύμη. Αυτή είναι η Καλή Στράτα: σπίτια και εμπορικά μαγαζιά στην πιο πλούσια και όμορφη περιοχή. Μόλις φτάσετε στο χωριό οι ντόπιοι θα σας τα δείξουν όλα: τη Σπετσαρία, το παλιό δημοτικό φαρμακείο ,την οικία Χατζηαγαπητού-Χατζηϊωάννου με την εντυπωσιακή σάλα,την οικία Φαρμακίδη που στεγάζει το Αρχαιολογικό-Λαογραφικό μουσείο.

Στην πρωτεύουσα της Σύμης, θα ανακαλύψει κανείς στο εσωτερικό των νεοκλασικών, ζωγραφιστά ταβάνια ― δείγμα ακμής και πλούτου, τότε που καπεταναίοι και σφουγγαράδες κοσμούσαν τα αρχοντόσπιτά τους. Όμορφα αρχοντικά μονόπατα η διώροφα με κεραμίδια βαμμένα στο χρώμα τις ώχρας. Γραφικές ταβέρνες και εστιατόρια θα σας περιμένουν για να γευτείτε το συμιακό γαριδάκι. Ενώ αν θέλετε να παρακαλέσετε για ένα «θαύμα», στην άλλη άκρη της Σύμης ο Ταξιάρχης Μιχαήλ ο Πανορμίτης, διάσημος για τα θαύματά του, θα σας περιμένει. Ολόκληρη η Σύμη αλλά και τα νησάκια που βρίσκονται γύρω από αυτήν έχουν κηρυχτεί αρχαιολογικοί χώροι από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια
Πολλές είναι οι εκκλησίες και τα μοναστήρια που βρίσκονται στο νησί . Από τις πλέον γνωστές η Παναγιά του Κάστρου, όπου φυλάσσεται η περίφημη βυζαντινή εικόνα του Γεωργίου Κλόντζα. Έργο του ίδιου καλλιτέχνη βρίσκεται στο μουσείο του Ελληνικού Ινστιτούτου στη Βενετία.
Πολύ κοντά στο κάστρο στο δρόμο της καθόδου για το χωριό η Παναγιά η Χαριτωμένη. Από την άλλη πλευρά του λόφου σκαρφαλωμένη κυριολεκτικά στην πολύ απότομη πλαγιά και περιτριγυρισμένη από πανύψηλα αιωνόβια κυπαρίσσια η Παναγιά η Ελεημονήτισσα.
Πολύ ψηλά στο βουνό στα όρια σχεδόν του οικισμού του χωριού βρίσκονται οι εκκλησίες της Αγίας Τριάδας, του Σταυρού και του Αγίου Αθανάσιου. Πιο κάτω ο Άγιος Παντελεήμονας με το μοναδικό βοτσαλωτό της αυλής του όπου απεικονίζεται μια γοργόνα να βυθίζει ένα πλοίο.
Στο γιαλό ο Άγιος Ιωάννης, η μητρόπολη της περιοχής, δεσπόζει στον οικισμό με το εντυπωσιακό καμπαναριό του. Στο βυζαντινό μοναστήρι του Μιχαήλ του Ρουκουνιώτη, αρκετά ψηλά στο βουνό υπάρχουν τοιχογραφίες και εικόνες του 15ου αιώνα στον παλαιότερο κάτω ναό, ενώ στο νεότερο άνω ναό επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο και εικόνες του 18ου αιώνα.
Πολύ δημοφιλείς είναι και οι μονές του Μικρού και του Μεγάλου Σωτήρη και μεγάλος αριθμός πιστών συγκεντρώνεται εκεί στους εορτασμούς της 6ης Αυγούστου. Κοντά στο Μεγάλο Σωτήρη και μέσα σε ένα θαυμάσιο δάσος από έλατα βρίσκεται το μονύδριο του Μιχαήλ του Κουρκουνιώτη.
Στην Παναγιά τη Μυρταριώτισσα , σημαντικό ναό με αγιογραφίες του 18ου αιώνα, γίνεται τον Δεκαπενταύγουστο ξακουστό πανηγύρι με όργανα και χορό το βράδυ. Την ίδια ημέρα γιορτάζουν με αντίστοιχες εκδηλώσεις και η Παναγιά η Αληθινή, στο δρόμο για το Πέδι, και η Ευαγγελίστρια στο λόφο πάνω απο το χαράνι και το ναυτικό όμιλο Σύμης.

Το μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ του Πανορμίτη είναι το πιο σημαντικό αξιοθέατο του νησιού. Χτίστηκε τον 6ο αιώνα, αλλά αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της αποκατάστασης από τα νέα κτίρια του 18ου αιώνα. Το μοναστήρι φιλοξενεί δύο μουσεία, το λαογραφικό και το θρησκευτικό. Εδώ οι προσκυνητές κάνουν ουρά, αλλά η αναμονή αξίζει: η ενέργεια είναι διάχυτη στο ναό. Διάσημος για τα θαύματα του ο Πανορμίτης αποτελεί μεγάλο προσκύνημα στο Αιγαίο. Στο μοναστήρι θα μάθετε την ιστορία των θαυματουργών εικόνων αλλά και των φιλάνθρωπων δραστηριοτήτων της μονής. Το μοναστήρι διαθέτει κελιά σε μεγάλους ξενώνες όπου μπορείτε να μείνετε κατά την επίσκεψη σας στο μοναστήρι. Οι κάτοικοι υποστηρίζουν πως απ’ όπου και αν ρίξεις ένα μπουκάλι ή κάποιο αφιέρωμα στη θάλασσα, ακόμα κι από τη μακρινή Αυστραλία, που παρόλο που ταξιδεύουν για πολλά μίλια , αν πραγματικά πιστεύεις, το τάμα σου θα φτάσει στον Πανορμίτη της Σύμης. Και που ξέρετε, αν είστε τυχεροί μπορεί να δείτε ένα από αυτά τα πραγματικά θαυμαστά αφιερώματα να μπαίνουν αργά στο λιμανάκι.

Οι παραλίες
Σε όλες τις πλευρές του νησιού υπάρχουν θαυμάσιες παραλίες για μπάνιο και πολλά καίκια κάνουν ημερήσιες εκδρομές προς τα εκεί:
Η Αγία Μαρίνα με τα πρασινογάλαζα νερά της και το νησάκι με το ομώνυμο εκκλησάκι είναι από τις πλέον γραφικές τοποθεσίες. Πολύ κοντά βρίσκεται το Πέδι, το θέρετρο των Συμιακών με τον κλειστό κόλπο τα ξενοδοχεία τις ψαροταβέρνες και την ήρεμη ρηχή θάλασσά του.
Μια από τις πλέον εντυπωσιακές ακτές είναι αυτή του Αι Γιώργη του Δυσάλωνα με τον κάθετο γκρεμό ύψους περίπου 100 μέτρων όπου φυτρώνουν μέσα στους άνυδρους βράχους έλατα.
Η Νανού προσφέρει στους επισκέπτες την υπέροχη παραλία της με τα μεγάλα βότσαλα το μικροσκοπικό πάλευκο εκκλησάκι της και αρκετά μεγάλα δένδρα με σκιά.
Τα Σεσκλιά , η αρχαία Τευτλούσα, μικρό νησάκι μετόχι της μονής του Πανορμίτη έχει περίφημη ακρογιαλιά, ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον απόστολο Παύλο και δυο πηγές με πόσιμο νερό. Τα τελευταία χρόνια είναι ο αγαπημένος σταθμός των καικιών που κάνουν το γύρο της Σύμης και προφέρουν εκεί στους τουρίστες φαγητό.
Το μοναστήρι του Αγίου Αιμιλιανού χτισμένο σε μια μικρή νησίδα που επικοινωνεί με την ξηρά θεωρείται ως το Ποντικονήσι της Σύμης. Ο κόλπος του φιλικός και απάγκιος γίνεται καταφύγιο για τα καίκια όταν αγριεύει ο καιρός.
Πολύ κοντά και απέναντι βρίσκεται το Μαρόνι μια απόκοσμη παραλία όπου τα έλατα φθάνουν στη θάλασσα και τα νερά έχουν ένα παράξενο πράσινο χρώμα.
Για τους δεινούς κολυμβητές υπάρχουν οι Διαβατές. Βαθιά νερά , ύφαλοι και θαλάσσιες σπηλιές, ένα σκηνικό που θυμίζει κοραλλιογενή νησιά.
Τέλος το Νημποριό, το αρχαίον Εμπορείον, με τα μικρά σπιτάκια του και το μοναστήρι της Ανάληψης προσφέρει ηρεμία και δροσιά στους κουρασμένους επισκέπτες και μπόλικο ψάρι στους φανατικούς ψαράδες.

Φτάνοντας στο λιμάνι (Γιαλός για τους ντόπιους) θα δείτε τη Χώρα χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε δύο λόφους. Τα νεοκλασικά σπίτια του 19ου αιώνα συντηρούνται και επισκευάζονται τακτικά, μια και η πόλη έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός. Θα σας εντυπωσιάσουν τα χιλιάδες χρώματα στους τοίχους και τα παράθυρα, τα περίτεχνα αετώματα και οι αυλές με τα βότσαλα. Η Σύμη είναι αγαπημένος προορισμός όσων προτιμούν ατμοσφαιρικές διακοπές και δεν ενδείκνυται για τους εξαρτημένους από την οδήγηση, καθώς το οδικό δίκτυο είναι σχεδόν ανύπαρκτο.

Οι παραλίες προσεγγίζονται με καίκι ή θαλάσσιο ταξί. Η πιο όμορφη ακρογιαλιά είναι ο Αϊ-Γιώργης Δησάλωνας. Οι χαρακιές που έκανε με το σπαθί του, σύμφωνα με την παράδοση, ο Αϊ-Γιώργης πάνω στον μεγάλο βράχο που πρωτοσυναντάτε προσεγγίζοντας τον όρμο του Δησάλωνα δεν είναι εύκολα ορατές με γυμνό μάτι· είναι όμως απίθανο να μη διακρίνετε την ελληνική σημαία που έχουν ζωγραφίσει εκεί οι ντόπιοι και που «κυματίζει» σε απόσταση ελάχιστων ναυτικών μιλίων από την απέναντι χερσόνησο της Μικρασίας. Επίσης, μπορείτε να κολυμπήσετε στη Νάνου, στον Άγιο Νικόλαο, στη Μαραθούντα και στην Αγία Μαρίνα. Μην παραλείψετε τον γύρο του νησιού με καϊκι και μια επίσκεψη στο μοναστήρι του Πανορμίτη.

Όταν έρθει η ώρα για φαγητό η Σύμη θα σας αποζημιώσει με ολόφρεσκα θαλασσινά και τοπικές σπεσιαλιτέ. Δοκιμάστε ψητό χταπόδι, καλαμάρι, σουβλάκι ξιφία, σαγανάκι θαλασσινών, ρεγγοσαλάτα, σουπιά, γαύρο μαρινάτο, μπακαλιάρο σκορδαλιά και φυσικά το ψιλό ντόπιο γαριδάκι.

Νίσυρος - Γυαλί, το νησί της ελαφρόπετρας

Το Γυαλί, βρίσκεται ανάμεσα στην Κω και την Νίσυρο (σε απόσταση περίπου 7 χιλιόμετρα). Έχει έκταση 4,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι ένα από τα έξι μικρονήσια που περιβάλλουν τη Νίσυρο. Τα υπόλοιπα πέντε είναι η Παχειά, η Πυργούσα, η Κανδελιούσα, η Στρογγυλή και ο Άγιος Αντώνιος.
Κατά τους γεωλόγους, δημιουργήθηκε πριν από 200.000 χρόνια, από συσσώρευση πυροκλαστικών υλικών, τα οποία εκτινάχθηκαν από το ηφαίστειο της Νισύρου, ίσως δε και από άλλα γειτονικά ηφαίστεια, που πρόσφατα εντοπίστηκαν στον γύρω θαλάσσιο βυθό.

Το νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού αποτελείται από παχιά στρώματα ελαφρόπετρας, που έχουν αποτεθεί από δυο εκρήξεις, μετά το σχηματισμό της Νισύρου. Η πρώτη έκρηξη απέθεσε σε ρηχή θάλασσα πάνω από 160 μέτρα πάχους στρώματα κίσσηρης, αυτή που εκμεταλλεύεται από το 1956 η εταιρεία Λάβα Α.Ε. Η δεύτερη έκρηξη αποθέτει ένα στρώμα ελαφρόπετρας 3-4 μέτρων πάχους στο Γυαλί, ενώ καλύπτει και τη Νίσυρο με λιθαράκια ελαφρόπετρας που φτάνουν έως και ένα μέτρο πάχος.
Το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού Γυαλί αποτελείται ολοκληρωτικά από παχιά ρεύματα φυσικού γυαλιού (από όπου παίρνει και το όνομα του το νησί), ο γνωστός οψιανός και περλίτης.

Το ηφαίστειο του Γυαλιού, είναι ανενεργό και βρίσκεται σε απόσταση 7 περίπου χλμ από το ηφαίστειο της Νισύρου, έχει δύο ηφαιστειακούς δόμους, τον βορειοανατολικό και τον νοτιοδυτικό, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους με ένα στενό ισθμό.

Αξίζει να αναφερθεί πως στην επανάσταση του 1821 εδώ έβρισκε καταφύγιο ο Ανδρέας Μιαούλης.

Φωτογραφία στο Γυαλί, μοναδικό τοπίο από βράχους που είναι σμιλεμένοι από τον αέρα και το νερό - η ανθρώπινη παρουσία καθόλου δεν μείωσε τη μαγεία.

24 ώρες στο Άμστερνταμ

Το Άμστερνταμ έχει χαρακτηριστεί και ως «Βενετία του Βορρά», καθώς διαθέτει πάνω από εκατό χιλιόμετρα κανάλια, τα οποία κόβουν την πόλη σε πάνω από 90 νησιά και συνδέονται με περισσότερες από 1.500 γέφυρες. Για να πάρετε μια καλύτερη γεύση των καναλιών πηγαίνετε στο Reguliersgracht, από όπου μπορείτε να δείτε επτά γέφυρες, που κάθε βράδυ φωτίζονται θεαματικά.

Ένα από τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης είναι η πλατεία Dam στο ιστορικό κέντρο, όπου θα δείτε το παλάτι και την γοτθική εκκλησία του 15ου αιώνα. Η Oude Kerk (Παλιά Εκκλησία) είναι όχι μόνο η παλιότερη εκκλησία, αλλά και το παλιότερο κτίριο του Άμστερνταμ από το 1213, ενώ η Westerkerk (Δυτική Εκκλησία) προσφέρει και πανοραμική θέα.
Πολλά και εξαιρετικά είναι τα μουσεία που σας περιμένουν: το Κρατικό Μουσείο Ρέικσμουζεουμ, τo Μουσείο Βαν Γκογκ, το Εβραϊκό Ιστορικό Μουσείο, το Μουσείο Αντίστασης Verzetsmuseum στη συνοικία Plantage και το Σπίτι της Άννας Φρανκ.
Άλλα αξιοθέατα στην πόλη:
Τα βασιλικά Ανάκτορα, το σπίτι του Ρέμπραντ, το Νομισματοκοπείο, το μέγαρο των Σιδηροδρόμων και βεβαίως οι φίλοι της… τουλίπας θα μάθουν τα πάντα γι’ αυτή στο Μουσείο Τουλίπας.
Δημοφιλές στους τουρίστες είναι επίσης το τμήμα της πόλης με τα «κόκκινα φώτα, το ντε Βάλλεν και τα πολυάριθμα coffee shops, όπου ο καφές συνδυάζεται με προϊόντα κάνναβης, όπως μπισκότα, κέικ, τσιγάρα, ενώ άλλα διαθέτουν - νομίμως - και παραισθησιογόνα «μαγικά μανιτάρια». Καταφύγιο των χίπις από τη δεκαετία του '60, το Άμστερνταμ είναι συνώνυμο με την ελευθερία έκφρασης στην προσωπική ζωή, αλλά και τη σεξουαλική ελευθερία. Θυμίζω πως η πόλη είναι πρωτοπόρος στους γάμους ομοφυλοφίλων, αλλά και στην ελεύθερη χρήση κάνναβης, με τα coffee shop να προσελκύουν πελάτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Τα Σάββατα μπορείτε να πάτε στην αγορά που πουλάνε ό, τι θέλετε, από ντόπια τυριά μέχρι βολβούς από τουλίπες και για funky vintage ρούχα συνιστούμε τη Δευτεριάτικη υπαίθρια αγορά Noordermarkt.
Όταν πεινάσετε σας περιμένουν ολλανδικά παραδοσιακά πιάτα με κορυφαίες τις κροκέτες της πόλης, αλλά να δοκιμάσετε και τα rijsttafel - πολλά μικρά πιάτα, γύρω στα… 40, τα οποία συνοδεύονται από ρύζι μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους.
Για τα ψώνια κάνετε μια βόλτα στα δεκάδες παλαιοπωλεία της Spiegelgracht και Nieuwe Spiegelstraat.
Οι αποστάσεις στην πόλη είναι μικρές και φτάνεις γρήγορα στον προορισμό σου, είτε με το ποδήλατο, είτε με την συγκοινωνία. Εδώ, οι ποδηλάτες έχουν προτεραιότητα ακόμα και από τους πεζούς, αρκεί βέβαια να κινείστε στους ποδηλατοδρόμους.
Συνιστώ αυτό το ταξίδι γιατί η πόλη του ποταμού Άμστελ, των καναλιών, των γεφυρών, των ποδηλάτων, των λουλουδιών, των μουσείων και των έργων τέχνης στους δρόμους, είναι ασφαλής και κρατά καθετί το παλιό ενσωματώνοντας ό,τι μοντέρνο.

Σίφνος, τη νοσταλγείς κάθε καλοκαίρι

To ρομαντικό Κυκλαδονήσι με τους πέτρινους ανεμόμυλους και τις τοπικές λιχουδιές, τα ατμοσφαιρικά μπαρ και τα γραφικά μαγαζιά προσελκύει πλέον τουρισμό υψηλού επιπέδου.

«Σημαία» της μακραίωνης ιστορίας του νησιού είναι η βραβευμένη Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα. Πρόκειται για τον πρώτο οργανωμένο επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο της Σίφνου από τον 13ο αι. π.Χ., που απλώνεται στο πλάτωμα του λόφου του Αγίου Ανδρέα, σε έκταση δέκα χιλιάδων περίπου τετραγωνικών μέτρων και αποκαλύπτει μυστικά χιλιάδων ετών! Αρχαία λατομεία, μνημεία καθώς και εκατοντάδες εκκλησίες, όπως η διαχρονική Παναγιά η Χρυσοπηγή, γοητεύουν και συνεχίζουν το ταξίδι σε άλλες εποχές. Χωρίς αμφιβολία, όμως, το ζωντανό «ψήγμα» της ιστορίας παραμένει η παράδοση του νησιού, που είναι κομμάτι της καθημερινότητας ακόμη και σήμερα!

Πολλά έθιμα τηρούνται και δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στο νησί. Τα σιφναίικα πανηγύρια με το τελετουργικό τους, μοιρασμένα σ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, απευθύνονται δωρεάν σε όλο τον κόσμο και οργανώνονται από απλούς πολίτες, τους λεγόμενους «πανηγυράδες». Οι σιφναίικοι γάμοι, η κυριακάτικη ρεβυθάδα στον ξυλόφουρνο και η μελωδική ντοπιολαλιά είναι κάποια από τα έθιμα και τις συνήθειες του νησιού που διατηρούνται αναλλοίωτα μέχρι και στις μέρες μας.

Σύμφωνα με το μύθο, «Σίφνος» ονομαζόταν ο γιος του Σουνίου, ήρωα της Αττικής. Μία άλλη εκδοχή θέλει το όνομα «Σίφνος» να συνδέεται με το επίθετο «σιφνός», δηλαδή «κενός», από το πλήθος των υπόγειων στοών και των ορυχείων που διέθετε το νησί στην αρχαιότητα.

Τόπος πλούσιος με χρυσό και άργυρο, η Σίφνος βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αρχαίων φυλών, όπως οι Πελασγοί, οι Κάρες και οι Φοίνικες, από το 3.000 π.Χ. Οι σημαντικότεροι πολιτισμοί της εποχής, ο Μινωικός και ο Μυκηναϊκός, στηρίχτηκαν στο προικισμένο αυτό νησάκι, «το πλουσιότερο από τους γείτονες», κατά τον ιστορικό Ηρόδοτο. Πόλεις και ακροπόλεις χτίστηκαν στο νησί, όπου λατρεύτηκαν αρχαίοι Θεοί, όπως ο Απόλλωνας, η Άρτεμις, ο Διόνυσος, ο Δίας, ο Πάνας και οι Νύμφες. Στην περίοδο της ακμής, ο «Θησαυρός των Σιφνίων» αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα.

Το Κάστρο είναι το δημοφιλέστερο χωριό γιατί εκτός των άλλων προσφέρει θέα στους "Επταμάρτυρες" και στο απέραντο γαλάζιο. Εκτός από τον Αρτεμώνα, εξαιρετικά αρχοντικά έχει και το χωριό Εξάμπελα, που είναι η γενέτειρα του εθνικού μας μάγειρα Νικόλαου Τσελεμεντέ.

Η Σίφνος αποτελεί τυπικό δείγμα Ελληνικής νησιωτικής ομορφιάς. Απομονωμένες αμμουδιές, καθαρά γαλαζοπράσινα νερά, δαντελωτές ακτές, βότσαλα και οργανωμένες παραλίες, φιλοξενούν αναμνήσεις τουριστών από τις ιδανικές διακοπές τους στην Ελλάδα! Ο προορισμός είναι δημοφιλής για τις επιδόσεις της στο ναυτικό και θαλάσσιο τουρισμό, στην ιστιοπλοΐα και στο yachting. Στον αντίποδα, τα μονοπάτια είναι ο καλύτερος «ξεναγός» στο εσωτερικό του νησιού! Ένα μοναδικό δίκτυο διαδρομών πολλών δεκάδων χιλιομέτρων δημιουργήθηκε για καθημερινή χρήση, με τα παλαιότερα από αυτά να έχουν ιστορία που αγγίζει την 3η χιλιετία π.Χ. Σηματοδοτημένα μονοπάτια συνεχίζουν να οδηγούν σήμερα σε εκκλησίες, παραλίες και υπέροχα τοπία και χρησιμοποιούνται από ντόπιους και ξένους πεζοπόρους. Μερικά από αυτά είναι λιθόστρωτα, μαρμαρόστρωτα ή και χωμάτινα.

Σαν τις μυθικές Νύμφες με την θεά Αρτέμιδα που κάποτε λατρεύονταν εδώ, οι παραλίες στο νησί έχουν η καθεμιά τη δική τους ομορφιά και γοητεία. Ξεκινώντας για την εξόρμηση στις παραλίες θα πρέπει να ξέρετε ποια σας ταιριάζει. Μία από τις πιο ωραίες είναι το Γλυφό, ιδανική για απομόνωση και μπάνιο, ενώ ο Πλατύς Γυαλός είναι η πλέον οργανωμένη παραλία του νησιού. Για πιο prive καταστάσεις υπάρχει
ο κόλπος Λαζάρου, ενώ αξιόλογη είναι η Σεράλια, το επίνειο του κάστρου, στο σημείο όπου ήταν το αρχαίο λιμάνι. Μικρές παραλίες θα βρεις και στα λιμανάκια του Φάρου, στον όρμο της Φασολούς και στη Χερσόνησο στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Μη ξεχάσεις να πας στο εκκλησάκι της Χρυσοπηγής πάνω στα βράχια, που στέκει αγέρωχο έρμαιο των προθέσεων του ανέμου. Το οµώνυµο µοναστήρι της Παναγιάς (1650), πολιούχου και προστάτιδας της Σίφνου, γιορτάζει µε πανηγύρι την παραµονή της Αναλήψεως.

Η Σίφνος είναι προικισμένη με τις κατάλληλες πρώτες ύλες που από νωρίς αξιοποίησαν οι κάτοικοί της. Η ανάπτυξη της αγγειοπλαστικής στη Σίφνο οφείλεται κυρίως στην αφθονία της πυρίμαχου αργίλου, στις φυσικές συνθήκες, στην τεχνική και στην καλή επίδοση των Σιφνιών στην τέχνη της επεξεργασίας του πηλού. Έτσι, με το πέρασμα του χρόνου, το όνομα «Σιφνιός» ταυτίστηκε με τα επαγγελματικά «τσικαλάς», «αγγειοπλάστης», «κανατάς».

Αποτέλεσμα της μοναδικής σχέσης του Σιφνιού με τη φύση είναι και η γαστρονομία στην οποία η Σίφνος διατηρεί πλούσια παράδοση. Στο κυριακάτικο σιφναίικο τραπέζι, κύριο φαγητό είναι η ρεβυθάδα, που ψήνεται μέσα σε πήλινο σιφναίικο τσουκάλι για πολλές ώρες από το προηγούμενο βράδυ σε φούρνο με κλαδιά. Από το σιφναίικο τραπέζι δε λείπουν, επίσης, το μαστέλο, κατσικάκι με μπόλικο άνηθο λουσμένο σε ντόπιο κρασί που ψήνεται μέσα σε «μαστέλο», ειδικό πήλινο σιφναίικο σκεύος σε φούρνο με κληματόβεργες, οι ρεβυθοκεφτέδες, η καπαροσαλάτα, τα τοπικά τυριά, η γλυκιά λωλή κολοκυθόπιτα, τα μπισκότα και τα κουλουράκια, τα γλυκά του κουταλιού, όπως και τα λικέρ από φρούτα που ευδοκιμούν στη Σίφνο.

Για επιδόρπιο οι κάτοικοι κρατάνε το καλύτερο: σιφναϊκά σπιτικά γλυκά και βουτήματα, όπως αμυγδαλωτά, μελόπιτα, μπουρέκια, κουραμπιέδες, παστέλι, λουκούμια, κουλούρες και την πεντανόστιμη «λωλή» κολοκυθόπιτα. «Τη λένε λωλή, δηλαδή τρελή, γιατί τα υλικά που χρησιμοποιούνται κάνουν την πίτα τόσο κρεμώδη και αφράτη, που κουνιέται σαν... τρελή!

Η Σίφνος δεν είναι ένα ακόµη Κυκλαδονήσι, αφού για το National Geographic ανήκει στο top10 των «Νησιών κάτω από τον Ήλιο». Όσοι νομίζουν ότι ξέρουν τη Σίφνο επειδή έκαναν μια βόλτα στη Χώρα, μερικές ημέρες εκεί θα σου αποδείξουν ότι οι κρυφές ομορφιές της νησιού θα αφήσουν το αποτύπωμά τους πάνω σου και θα σε κάνουν να την νοσταλγείς κάθε καλοκαίρι.

Υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια με πλοίο από τον Πειραιά και το ταξίδι διαρκεί περίπου τρεις ώρες, ενώ με τα συμβατικά πλοία μπορεί να κάνεις λίγο περισσότερο από 5 ώρες. Το πλοίο σε αφήνει στις Καμάρες, λιμάνι και κέντρο περίφημων αγγειοπλαστών που συνεχίζουν μέχρι σήμερα την παραδοσιακή τέχνη.