ΕΝ ΛΕΥΚΩ - enlefko

Ξεχωριστή εμπειρία να απολαμβάνεις τον πρωϊνό καφέ στο Παρίσι με θέα την Αψίδα του Θριάμβου. Όταν βρίσκομαι στην γαλλική πρωτεύουσα βολτάρω από νωρίς με ...αριστοκρατική διάθεση κι όταν κουραστώ καταλήγω στον Σηκουάνα. Στο πρόγραμμά μου έχω πάντα το Λούβρο, την Place de la Concorde και την Place Vendome, με τις αντικερί, τα πανάκριβα χρυσοχοεία και τα υπερπολυτελή πολυκαταστήματα. Ό,τι λάμπει εδώ είναι χρυσός, όπως και στην Place de l’ Opera.  Και στο τέλος, φτάνω στο Centre Pompidou, την πιο ζωντανή πλατεία του Παρισιού.  Το απόγευμα,  στην πόλη-φετίχ, απολαμβάνω το ρομαντικό ηλιοβασίλεμα στα σκαλιά της Basilique du Sacre Coeur, στην κορυφή της περιοχής των μποέμ ποιητών Montmartre.  Κι όταν σκοτεινιάσει, ο δρόμος με βγάζει στα στέκια της Bastille, στα πολυσύχναστα πλακόστρωτα σοκάκια με μνήμες από τις πιο ταραχώδεις ιστορικές στιγμές της γαλλικής πρωτεύουσας.

Οι παραλίες της Άνδρου είναι εξαιρετικές, με μερικές να είναι από τις καλύτερες που θα συναντήσετε στο Αιγαίο. Η πιο δημοφιλής παραλία του νησιού είναι το Μπατσί, που έγινε διάσημη από την ταινία «Κορίτσια στον ήλιο» . Μερικά μίλια βόρεια της Χώρας βρίσκεται η πανέμορφη παραλία Άχλα, που τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε σταρ του νησιού. Στον χωματόδρομο που κατηφορίζει προς τα Άχλα υπάρχει αριστερή παράκαμψη που οδηγεί στην απομονωμένη παραλία Βόρη με το εγκαταλελειμμένο πλοίο «SEMIRAMIS». Βορειοανατολικά του όρμου Κορθίου βρίσκεται η παραλία "Της Γριάς το Πήδημα", σήμα κατατεθέν του νησιού. Μπορείς να πας εκεί είτε με καραβάκι (αν δεν έχει αέρα), είτε με αυτοκίνητο. Το νησί της Άνδρου είναι γνωστό σαν "Μικρά Αγγλία",  από τότε που οι μεγάλοι εφοπλιστές,  Εμπειρίκος,  Γουλανδρής και  Πολέμης, άνοιξαν γραφεία στο Λονδίνο στις αρχές του 20ου αιώνα.  Οι εφοπλιστές έφεραν στην Άνδρο Άγγλους κυβερνήτες, καθώς και μεγάλες ιδέες για το νησί τους. Έχτισα...

Είναι το κοντινότερο στην Αθήνα Κυκλαδονήσι. Το πρωϊνό σου ξεκινά από το Βουρκάρι, το λιμανάκι όπου δίνουν ραντεβού οι ιστιοπλόοι και μετά προτείνω να πας στην ανανεωμένη και ανερχόμενη Κορησσία, το λιμάνι του νησιού με τη μεγάλη περαντζάδα, που έχει γεμίσει με καφέ κι εστιατόρια. Κατά το μεσημεράκι άρχισε τις μπύρες συνοδεία του παραδοσιακού μεζέ λόζα ( παστό κρέας από χοιρινό ), παράγγειλε και μια φρέσκια σαλάτα και ξινό (μαλακό άσπρο τυρί). Για μπάνιο να πας στο νοτιότερο μέρος του νησιού στην παραλία Στέφα, η οποία είναι απόλυτα προστατευμένη από τους βοριάδες και τα μελτέμια.

Η Ζάκυνθος, ή το «Τζάντε», ή Φιόρο του Λεβάντε κατά τους Βενετσιάνους, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή νησιά της χώρας μας. Και η παραλία "Ναυάγιο", είναι η πιο γνωστή παραλία της, δημιούργημα μιας ιδιοτροπίας της φύσης και ενός ναυτικού ατυχήματος υπό μυθιστορηματικές συνθήκες. Ζάκυνθος όμως δεν είναι μόνο το Ναυάγιο. Υπάρχουν κι άλλες μαγικές παραλίες με τιρκουάζ νερά και απαλή σαν πούδρα άμμο που κάνουν τη Ζάκυνθο ονειρική. Οι παραλίες στο ανατολικό μέρος του νησιού (Τσιλιβί, Τραγάκι, Αλυκές, Αλυκανάς) είναι πιο ήσυχες, με καθαρά, διαυγή νερά συνδυάζοντας άμμο και βότσαλο. Οι παραλίες στον κόλπο Λαγανά (Καλαμάκι, Λαγανάς, Δάφνη, Κερί στο νοτιότερο άκρο της Ζακύνθου) είναι πιο αμμουδερές, με ζεστά και ρηχά νερά. Οι παραλίες του δυτικού μέρους του νησιού (Πόρτο Βρώμη, Πόρτο Ρόξα) είναι μικρού μήκους, απόκρημνες, με δροσερά και κρυστάλλινα νερά. Ειδικά ο Λιμνιώνας θυμίζει φιόρδ, με βαθυπράσινα νερά. Πιο αναλυτικά: Τα Ξύγκια είναι μια υπέροχη παραλία στα βορειοανατολικά ...

Μια πόλη -χτισμένη επάνω σε δύο νησιά- με χρώμα, σπίτια χαμηλά, πολύ πράσινο, ποδήλατα που διασχίζουν μεγάλες λεωφόρους.  Στη δανική γλώσσα Κοπεγχάγη (Κobenhavn), παραφθορά της παλιάς ονομασίας Kobmandshavn, σημαίνει «το λιμάνι των εμπόρων», μια ονομασία που παραπέμπει στις ένδοξες εποχές του Μεσαίωνα και της Χανσεατικής Λίγκας, της εμπορικής συντεχνίας που κυριαρχούσε στους θαλάσσιους δρόμους της Βόρειας Ευρώπης τα παλιά χρόνια. Στην πραγματικότητα, η ιστορία της ξεκινά στα 1167, τότε που ο Αμπσαλον, επίσκοπος του Ροσκίλντε, ιδρύει μια αλιευτική εμπορική εγκατάσταση και χτίζει ένα κάστρο στις ανατολικές όχθες της νήσου Σιέλαντ, στο στενό πέρασμα του Ερεσουντ. Η τοποθεσία ήταν ιδανική και θα καθόριζε το μέλλον όχι μόνο της χώρας αλλά και ολόκληρης της Σκανδιναβίας. Εναν αιώνα αργότερα, το χωριό Kobmandshavn αναγνωρίζεται από τη Χανσεατική Λίγκα ως λιμάνι μεγάλης σημασίας για το εμπόριο στη Βαλτική. Κατά τον 14ο αιώνα το κάστρο του Αμπσαλον κατεδαφίζεται και στη θέση του χτίζετ...

Tαξίδι γνώσης και εξερεύνησης είναι αυτό που πραγματοποιήσαμε στη ματωμένη γη της Ιωνίας. Σήμερα, θα κάνουμε στάση στην Πέργαμο, που ήταν μια δοξασμένη και πλούσια πόλη (160.000 κάτοικοι στην εποχή της ακμής της), στα Μικρασιατικά παράλια, απέναντι από τη Λέσβο. Οι Τούρκοι διατηρώντας παραφθαρμένα την αρχαία ονομασία, την λένε Bergama και έχει πληθυσμό σήμερα περίπου 55.000 κατοίκων. Η πόλη βρισκόταν ανάμεσα στους παραποτάμους του Κάικου, του Σελινούντα και του Κητείου. Ανήκε στην επαρχία της Τευθρανίας της Μυσίας και ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου Βασιλείου. Βρισκόταν χτισμένη πάνω σε ένα μικρό λόφο 300 μ. υψόμετρο, μέσα σε μια εύφορη κοιλάδα που εκτεινόταν δυτικά μέχρι τις ακτές του κόλπου Ελαίας (σημερινό Τσανταρλί). Η Πέργαμος, όταν η Αθήνα έχασε την ακμή της, υπήρξε μαζί με την Αλεξάνδρεια το κέντρο του ελληνικού πολιτισμού, κυρίως τον 2ο π.Χ. αι. επί του Αττάλου Β΄, ο οποίος κατά την «κρίση του παπύρου» δημιούργησε στα εργαστήριά του την περγαμηνή. Η ιστορία της πόλης αρχί...

«Η Αμοργός είναι ένα υπέροχο νησί για περπάτημα», γράφει ο ετήσιος οδηγός διακοπών του ολλανδικού griekenland.net Tο αφιέρωμα περιλαμβάνει όλα τα ενδιαφέροντα του νησιού με κύριο αξιοθέατο το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας που, όπως αναφέρει, «ονομάζεται μοναστήρι των σκαλοπατιών και είναι ίσως το πιο φωτογραφημένο σημείο στο νησί, ασβεστωμένο και χτισμένο πάνω στα απότομα βράχια». Στο αφιέρωμα, κυρίαρχη θέση έχει και η γαστρονομία - ειδικά η φάβα που ξεχωρίζει, όπως αναφέρει, από τα άλλα νησιά.  Αμοργός, σκηνικό από ταινία του Λικ Mπεσόν, θα βάζαμε τίτλο εμείς από το http://enlefko.blogspot.com/ προσθέτοντας και τα εξής στις προσωπικές ταξιδιωτικές μας εντυπώσεις: Είναι ένα νησί με απέραντη φυσική ομορφιά και καταγάλανες παραλίες. Βρίσκεται νοτιοανατολικά του συμπλέγματος των Κυκλάδων και απέχει 136 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Πειραιά. Η επιφάνειά του εκτιμάται στα 121,464 τ.χλμ., ενώ έχει μήκος ακτών 126 χιλιόμετρα. Το νησί αποτελεί φυσική δίοδο και γέφυρα ...

Ψηλά βρίσκονται τα Λευκά Όρη με δεκάδες κορυφές πάνω από τα 2.000 μ., που κρατάνε χιόνι μέχρι αργά την άνοιξη. Ακόμα πιο ψηλά είναι η αποκαλούμενη Ορεινή Έρημος, ένα αλλόκοτο τοπίο όπου φύονται εκατοντάδες είδη φυτών, μεταξύ των οποίων είκοσι πέντε που δεν απαντώνται πουθενά αλλού στον κόσμο. Το πλήθος απότομων και επιβλητικών φαραγγιών, οι πετρώδεις βουνοκορφές και γενικότερα η ποικιλία τοπίων και βιοτόπων συντελούν όχι μόνο στην ανάπτυξη πολλών διαφορετικών φυτών αλλά και στην παρουσία αρκετών σπάνιων, απειλούμενων και ενδημικών φυτών της Κρήτης. Η χλωρίδα των Σφακίων περιλαμβάνει δέντρα, αλπικά είδη, βρώσιμα χόρτα, αρωματικά και φαρμακευτικά βότανα, ορχιδέες, φρυγανικούς θάμνους, παραθαλάσσια είδη, χασμόφυτα (φυτά που μεγαλώνουν σε γκρεμνά) και άλλα. Στην πιο ορεινή επαρχία του νομού Χανίων, κάτω από τα βουνά υπάρχει το Λιβυκό πέλαγος, που για να είμαστε πιο σωστοί λέγεται Νότιο Κρητικό. Απολαύστε τις χαρές της θάλασσας, στις 24 πανέμορφες παραλίες, άλλες με άμμο, άλλες με βότσα...

Αν και υπάρχουν ευρήματα που αποδεικνύουν ότι η περιοχή της Γέρασας, 50 χλμ. βόρεια του Αμάν (Ιορδανία), κατοικούνταν από τους νεολιθικούς χρόνους, η πόλη άνθησε την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο πλούτος της έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται "Πομπηία της Μέσης Ανατολής".  Η Γέρασα έφθασε στο αποκορύφωμα της ακμής της τον 3ο αιώνα μ. Χ., όταν της απονεμήθηκε ο τίτλος της αποικίας. Από εκεί και ύστερα, με το μαρασμό των καραβανιών λόγω της μεγάλης ανάπτυξης του θαλάσσιου εμπορίου και την καταστροφή της Παλμύρας το 272 μ. Χ., η παρακμή ήταν αναπόφευκτη. Το 1806 ανακαλύφθηκαν τα αρχαία της πόλης, το 1925 άρχισε η συντήρηση των ερειπίων και τρία χρόνια αργότερα ξεκινούν οι ανασκαφές. Συνεχίζονται μέχρι σήμερα και αποκάλυψαν δύο θέατρα, αγορά και ρωμαϊκά λουτρά. Οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης ήταν ηλικιωμένοι Μακεδόνες, ενώ τα ρωμαϊκα χρόνια ο πληθυσμός αυξήθηκε και αριθμούσε 20.000 κατοίκους. Θεωρείται η πιο ωραία ρωμαϊκή πόλη της Ανατολής. Σύμφωνα με τον Πολύβιο, μια ...

Το νησί είναι ένας ιδανικός προορισμός για τους λάτρεις του συγκεκριμένου αθλήματος. Εντός του οικιστικού συνόλου Μερικιά - Λακκί - Τεμένια - Ξηρόκαμπος, δεν υπάρχουν ιδιαίτερα δύσκολες διαδρομές για τους επισκέπτες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το ποδήλατο ως εναλλακτικό μεταφορικό μέσο.  Στις Περιοχές Πλατάνου - Παντελίου - Αγ. Μαρίνας, υπάρχουν ανηφορικές διαδρομές, οι οποίες όμως ανταμείβουν τους επισκέπτες με την υπέροχη θέα.  Στους οικισμούς Αλίντων - Κριθωνίου - Καμάρας - Γούρνας, οι σχετικά επίπεδες διαδρομές καθιστούν το ποδήλατο ως ιδανικό εναλλακτικό μεταφορικό μέσο. Από τα Άλιντα - Καμάρα - Αγ. Ισίδωρος μέχρι το Παρθένι και το Μπλεφούτι, η διαδρομή είναι χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και αποζημιώνει τον ποδηλάτη με τις πεντακάθαρες παραλίες (Αγ. Κιουρά - Μπλεφούτι) που υπάρχουν στο τέλος της διαδρομής. Αξίζει να προστεθεί πως στη Λέρο υπάρχει πιστοποιημένο ξενοδοχείο το οποίο είναι φιλικό στους ποδηλάτες.

Σκύρος, το μεγαλύτερο και νοτιότερο νησί των Σποράδων, ιδανικό για ήσυχες διακοπές. Την αγαπούν οι σοφιστικέ και οι εναλλακτικοί, αλλά και οι οικογένειες που αναζητούν διακοπές με άρωμα παλιότερων δεκαετιών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Σεφέρης, βρήκε το περιγιάλι το κρυφό σε μια αμμουδιά της Σκύρου και πολλοί εικαστικοί καλλιτέχνες, όπως ο Α. Τάσσος με το «Σκυριανό Κανάτι», ο Δημήτρης Γιαννουκάκης με το «Μοναστήρι της Σκύρου», ο Κώστας Πλακωτάρης με το «Σκύρος», ο Βάλιας Σεμερτζίδης με τα οκτώ χαρακτικά του για τη Σκύρο και άλλοι. Βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας και μοιάζει με δύο νησιά σε ένα. Το χωρίζει το πιο στενό σημείο της, από το Αχίλλι στην Ανατολή ως την Καλαμίτσα στη Δύση. Η έκτασή του εκτιμάται περίπου στα 210 τετρ. χλμ., ενώ ο πληθυσμός του είναι περίπου 3.500 κάτοικοι. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η Θέτιδα, η θεά μητέρα του Αχιλλέα, είχε στείλει το γιο της στη Σκύρο, για να μη πάρει μέρος στην Τρωική εκστρατεία -προσπαθώντας να αποτρέψει το γεγονός να επαληθ...

Η Σκόπελος είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων, με έκταση περίπου 96 τετρ. χιλ. και περίμετρο 67 χιλιόμετρα.  Η Χώρα της Σκοπέλου είναι κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω από το λιμάνι με ένα λαβύρινθο από γραφικά και στενά καλντερίμια. Μια κεντρική οδική αρτηρία διατρέχει το νησί από τα νότια έως τα βορειοδυτικά, σε μία καταπράσινη διαδρομή που ανοίγεται μέσα από πυκνά πευκοδάση. Νότια της πρωτεύουσας ο δρόμος καταλήγει στην παραλία του Στάφυλου και στο γραφικό θέρετρο του Αγνώντα. Aτού στις ακρογιαλιές της είναι οι πεντακάθαρες θάλασσες, ο Στάφυλος, ο Αγνώντας, ο Πάνορμος, η Μηλιά, το Καστανή και το Λουτράκι που θα σας εντυπωσιάσουν. Η Μηλιά, ωστόσο, θεωρείται από πολλούς η ομορφότερη παραλία του νησιού. Στους μαγευτικούς όρμους, τα πεύκα φτάνουν έως την ακροθαλασσιά, προσφέροντας τη σκιά τους για να να απολαύσετε ειδυλλιακά και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα. Εάν, αναζητάτε ερημικές, παρθένες ακρογιαλιές, εξασφαλίστε θαλάσσιο μέσο και εξερευνήστε τη βόρεια πλευρά του νησιού με...

Αν πάτε στην Κίμωλο τιμήστε όλες τις παραλίες του νησιού γιατί είναι μοναδικές. Πολυσύχναστες ή ήσυχες, με άμμο, με βότσαλο ή με βράχια, με ρηχά ή βαθιά νερά, σίγουρα όμως όλες σε απίθανες αποχρώσεις του μπλε. Ρέμα: Κοντά στο Χωριό, μια φυσική πισίνα με εξαιρετικό σκηνικό τα βράχια, τα Ρεματόνησα και τα σύρματα (σπηλιές, λαξεμένες στο μαλακό βράχο όπου σύρουν τις βάρκες το χειμώνα). Απάνεμη, δίπλα στον ψαράδικο οικισμό Γούπα, ιδανική για όλες τις ηλικίες.  Καράς: Στη συνέχεια της Γούπας, για βουτιές αξέχαστες. Κλήμα: Αν και την ‘‘πιάνουν’’ οι βοριάδες, θα την αγαπήσετε. Με μεγάλο βότσαλο και άμμο και αρκετή σκιά στις αρμύρες της. Πράσα (φωτογραφία): Εκπληκτική, λευκή, χοντρή, άμμος( μέσα, έξω) και γαλάζια νερά. Στην είσοδο του οικισμού λειτουργούν ιαματικά λουτρά. Μοναστήρια: Την πιάνει ο βοριάς αλλά μπορείτε να πάτε με τα πόδια στη διπλανή απάνεμη παραλία το Σούφι. Από το Χωριό και με κατεύθυνση Νότια και Δυτικά: Αλυκή:(βότσαλο, άμμος), Μπονάτσα: (άμμος),  Καλ...

Η Μίλας, βρίσκεται στη θέση των αρχαίων Μυσάλων και απέχει 72 χλμ. από την Αλικαρνασσό, 102 από το Κουσάντασι, 131 από τη Μαρμαρίδα. Στο κέντρο μιας πεδιάδας ανάμεσα σε λόφους, υπήρξε σημαντική πόλη της Καρίας και αργότερα έγινε η πρωτεύουσα ενός τουρκικού εμιράτου. Το 168 π.Χ. η Μίλας επαναστάτησε κατά της Ρόδου που έλεγχε την πόλη και κηρύχτηκε ανεξάρτητη. Η περιοχή είναι πλούσια σε αρχαία ερείπια, όμως το σπουδαιότερο από τα αξιοθέατα είναι το μαυσωλείο του Gumuskesen, πιθανόν των πρώτων μεταχριστιανικών χρόνων, που μοιάζει σαν αντίγραφο, αλλά σε μικρογραφία, του μαυσωλείου της Αλικαρνασσού. Την εποχή του Στράβωνα η Μίλας είχε δύο αξιόλογους ρήτορες, τον Ευθύδημο και τον Υβρέα. Μεταξύ των αρχαίων επισκόπων της Μυσάλας ήταν ο Άγιος Εφραίμ (2ος αιώνας).

Το όνομα του νησιού έχει δυο εκδοχές: η πρώτη είναι από την φοινικική λέξη phelekgundari, που σημαίνει πετρώδης γη και η δεύτερη από τον πρώτο κάτοικο της Φολεγάνδρου, που σύμφωνα με την μυθολογία ήταν ο Φολέγανδρος, γιος του Μίνωα, του βασιλιά της Κρήτης. Τα βαθιά, καθαρά και καταγάλανα νερά του νησιού είναι σε απόλυτη αρμονία με το τοπίο άγριας ομορφιάς, με τις παράκτιες σπηλιές σμιλεμένες σε απόκρημνα βράχια που διαδέχονται απάνεμοι, μικροί κόλποι και ορμίσκοι. Εικόνες που μένουν χαραγμένες στο μυαλό κάθε επισκέπτη για μια ολόκληρη ζωή. Περπατήστε στον Καραβοστάση, το λιμάνι της Φολεγάνδρου με τον Κυκλαδίτικο μόλο και δείτε τα βραδινά φώτα του οικισμού να ανάβουν καθώς πέφτει η νύχτα. Η Χώρα βρίσκεται σε υψόμετρο 200 μέτρων από τη θάλασσα και 3 χιλιόμετρα από τον Καραβοστάση. Πρόκειται για έναν γραφικό, παραδοσιακό οικισμό, με πλακόστρωτους δρόμους και σοκάκια, με διαδοχικές μικρές πλατείες και κατάλευκα κυκλαδίτικα σπιτάκια. Η θέα προς το Αιγαίο, της βόρειας, απόκρημνης πλευ...

Δεν έχει τη φήμη της Μυκόνου και της Σαντορίνης. Στη λοιπή Ελλάδα πολλοί ούτε καν γνωρίζουν ότι ανήκει στα Δωδεκάνησα. Τη νομίζουν Κυκλαδονήσι. Ίσως επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στην Αμοργό. Όμως οι πιστοί της Αστυπάλαιας δεν αλλάζουν με τίποτα τις ομορφιές της και το χαλαρό τρόπο ζωής που τους προσφέρει. Και θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ τυχερούς όταν βρουν ένα δωμάτιο με θέα το θρυλικό της κάστρο. Οι αρχαίοι την αποκαλούσαν «Τράπεζα των Θεών», για τα πολλά μυροβόλα λουλούδια και για τους πλούσιους καρπούς της. Όπως και τώρα έτσι και τότε, το μέλι της ήταν ονομαστό. Ίσως δεν το ξέρετε: στο νησί δεν υπάρχουν φίδια, κάτι που και επιστημονικά είναι ανεξήγητο. Το κατέγραψε και ο Αριστοτέλης με τα λόγια «εχθράν είναι τοις όφεσιν η των Αστυπαλαίων γη». Υπάρχει όμως κυνήγι. Όχι βέβαια τόσο ώστε να πηγαίνουν Νεμρώδ από άλλα νησιά. Οι Ρωμαίοι οι οποίοι από κάθε τόπο εκτιμούσαν πάνω απ’ όλα τα φαγητά του, ονόμασαν την Αστυπάλαια «Ι χ θ υ ό ε σ σ α» για τα πολλά και καλά ψάρια της. Κατά του...