Τα υπόγεια μπουντρούμια του Κολοσσαίου, ενός από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής, όπου κάποτε οι μονομάχοι πάλευαν μέχρι θανάτου, θα ανοίξουν για πρώτη φορά για το κοινό την ερχόμενη εβδομάδα.
Το επάνω τμήμα του μνημείου, που παρέμενε κλειστό από τη δεκαετία του 1970, θα ανοίξει επίσης και πάλι για τους επισκέπτες, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να θαυμάσουν τη θέα στην αρχαία αγορά της Ρώμης.
Από την Πόρτα Λιμπιτίνα, την "Πύλη του Θανάτου" από την οποία έβγαζαν τις σορούς των νεκρών από το αμφιθέατρο, οι επισκέπτες θα μπαίνουν αυτή τη φορά στα "σπλάχνα" του κτηρίου όπου πριν από δύο χιλιάδες χρόνια διοργανώνονταν αναπαραστάσεις γνωστών μαχών και ναυμαχιών και καλά εκπαιδευμένοι μονομάχοι αντιμετώπιζαν άγρια θηρία.
Η κατασκευή του Κολοσσαίου άρχισε το 72 μ.Χ., επί εποχής του αυτοκράτορα Βεσπασιανού και όταν ολοκληρώθηκε μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 50.000 θεατές.
Η ονομασία του (από τον 8ο αιώνα) προέρχεται από τον επιχρυσωμένο Κολοσσό του Νέρωνα, γιγαντιαίο άγαλμα του αυτοκράτορα που παριστάνονταν σαν θεός ήλιος και ορθωνόταν δίπλα στο αμφιθέατρο. Οι διαστάσεις του σε εκμηδενίζουν. Έχει 57μ. ύψος και 527μ. περίμετρο, με 80 αψιδωτές εισόδους και 55.000 χωρητικότητα. Το ίδρυσε ο αυτοκράτορας Βεσπασιανός και το ολοκλήρωσε ο γιος του Τίτος . Χτίστηκε σε οκτώ χρόνια (72-80 μ.Χ.) και έγινε σύμβολο δύναμης και αγριότητας. Εκεί οι μονομάχοι έλεγαν το περίφημο αντίο: «Χαίρε αυτοκράτορα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν».
Γνωστό στους Ρωμαίους και ως Αμφιθέατρο του Φλάβιο είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Το διασημότερο σύμβολο υπήρξε στην αρχαιότητα δεξαμενή ναυτικών μονομαχιών, αλλά και χώρος όπου μαρτύρησαν χιλιάδες οπαδοί μιας νέας, τότε, θρησκείας, της χριστιανικής. Δείτε εδώ αναπαράσταση των μονομαχιών.
Για την τύχη των μονομάχων που τραυματίζονταν σοβαρά αποφάσιζε το πλήθος. Αν ο αυτοκράτορας σήκωνε τον αντίχειρα σήμαινε πως ο τραυματισμένος μπορούσε να ζήσει, διαφορετικά έπρεπε να παλέψει με τα άγρια ζώα μέχρι θανάτου. Εκτός από τους ανθρώπους σκοτώνονταν και ζώα. Τα πιο πολλά σκοτώθηκαν στους αγώνες που έγιναν το 248 για τα 1.000 χρόνια από την ίδρυση της Ρώμης. Εκεί ο ρωμαϊκός όχλος απέσπασε το χλευαστικό σχόλιο «Δεν χρειάζονται παρά άρτο και θεάματα».
Ανάλογα αμφιθέατρα υπάρχουν σήμερα στην Τυνησία, στις πόλεις Νιμ και Αρλ στη Γαλλία και στη Βερόνα της Ιταλίας, αλλά το Κολοσσαίο συνεχίζει να είναι κορυφαίο σε μεγαλείο.
Αν στην επίσκεψη σας στο Κολοσσαίο, την αγορά του Καίσαρα, το Λάρκο Αρζεντίνο, ο τόπος όπου δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρας και σε άλλα ερείπια παρατηρήσετε πολλές γάτες μην απορήσετε. Οι Ρωμαίοι δεν ξεχνούν πως οι γάτες έσωσαν την πόλη τους από την πανώλη που μεταδιδόταν από τα ποντίκια γι αυτό οι αρχές τις ανακήρυξαν επίσημα «ζωντανή πολιτιστική κληρονομιά». Οι ντόπιοι τις περιποιούνται καθημερινά, τις ξέρουν με το όνομά τους , μέχρι ιστοσελίδα τις έφτιαξαν.
*Σχετικό με το θέμα: Dolce Vita στη Ρώμη
* Σχετικό βίντεο εδώ
Σχόλια