Τραγουδάω όλους εσάς που αντισταθήκατε/ τραγουδάω τους άσπρους, τους μαύρους, τους κίτρινους/ τραγουδάω την ελπίδα που δεν έχει χρώμα/ τραγουδάω το αίμα που σ' όλα τα γεωγραφικά σημεία είναι κόκκινο.
Με το λαρύγγι μου πεταμένο έξω φαρδύ, σαν προκυμαία/ τραγουδάω την παγκόσμια αδελφοσύνη.
Μα απόψε, αδέλφια, δεν είμαι πια ποιητής.
Απόψε δε θέλω να 'μαι ποιητής. Απόψε είμαι ο τυμπανιστής μιας απέραντης στρατιάς/ με δυο δισεκατομμύρια μαχητές ακροβολισμένους μες στη νύχτα.
Και προχωράμε.
(Τ. Λειβαδίτης, «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο», 1956)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου