Η Θεσσαλονίκη των καλοφαγάδων

Στην Θεσσαλονίκη, αν σας ανοίξει η όρεξη το πρόβλημα είναι τί θα διαλέξετε.
Οι επιλογές είναι πολλές στην πόλη των καλοφαγάδων. 

Κρικέλας για κρεατικά, Ρογκότης πρώτο όνομα στα σουτζουκάκια, Κουρδιστό Γουρούνι για μπυρομεζέδες, Ιμβρος για πολίτικη κουζίνα, Ούζου Μέλαθρον, το νούμερο ένα μεζεδοπωλείο, Αμβροσία για λαβράκι με κρούστα από αλάτι, Πορφύρα για δυσεύρετες μεσογειακές γεύσεις με γαλλικές πινελιές (όπως τριαντάφυλλα μαριναρισμένου σολομού Bailik και φύλλα σοκολάτας με κρέμα Amaretto και βατόμουρα).

To παιγνίδι της γαστριμαργικής γνωριμίας με την αποκαλούμενη «πρωτεύουσα των γεύσεων» αρχίζει νωρίς το πρωϊ.

Το καλύτερο πέρασμα από τη νύχτα στη μέρα γίνεται μ’ ένα πατσά του Τσαρουχά και την μπουγάτσα Δωδώνη -που ανοίγει στις 6 τα χαράματα από το 1882.

Ότι αυτή η πόλη είναι ένας γλυκός πειρασμός είναι κοινά αποδεκτό.
Δοκιμάστε στον Αγαπητό τη σοκολάτα Ευφροσύνη, στον Τερκενλή το τσουρέκι με λιωμένη σοκολάτα, στον Ελλενίδη τρίγωνα Πανοράματος και στο φούρνο του Βενέτη κεραμίδια με φουντούκι.
Κι αν συνεχίσετε νάχετε λιγούρα υπάρχει ο Χατζής (από το 1908) με ιδρυτή τον Σουλεϊμάν Σουλεϊμάνοβιτς και το γιό του Χουσεϊν.
Το ζαχαροπλαστείο κάηκε στην πυρκαγιά του 1917 και σήμερα συνεχίζει την παράδοση η τέταρτη γενιά.
Οι συνταγές όμως, παραμένουν σταθερές στο πέρασμα του χρόνου και τα υλικά αγνά, προέρχονται κυρίως από ασιατικά βουβάλια.
Κυριαρχούν τα σιροπιαστά πολίτικα, αλλά φημισμένο είναι το καζάν ντιπί με ντοντουρμά (κρέμα από χυλό ρυζιού και γάλα).