Μοιάζει η Ασσίζη ζωγραφιά

Η Ασσίζη απέχει περίπου 220 χλμ. από τη Ρώμη και έχει σχεδόν 23.000 κατοίκους. Οι μύθοι τη θέλουν να υπάρχει 865 χρόνια πριν από την ίδρυση της ιταλικής πρωτεύουσας και είναι έντονα επηρεασμένη από τα ετρουσκικά στοιχεία της γειτονικής Τοσκάνης.

Σαν μικρογραφία δείχνει, έτσι όπως την αντικρίζεις με το μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου στην άκρη του βράχου, ανεβαίνοντας από την πεδιάδα της Santa Maria degli Angeli, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά του βουνού Άσι, από τον οποίο πήρε το όνομά της.

Έχουν περάσει σχεδόν 800 χρόνια από τότε που ο 19χρονος Φραγκίσκος εγκατέλειψε τα πλούτη της οικογένειάς του, την άσωτη ζωή και μαζί το όνειρο για μια στρατιωτική καριέρα για να αφοσιωθεί στους συνανθρώπους του.

Πήρε μέρος σε εμφύλιους πολέμους. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα τόσο συγκλονιστικά, που τον οδήγησαν στην αμετάκλητη απόφαση να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας. Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σ` αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Κάποτε μάλιστα ενώθηκε μαζί τους σε μια εξέγερση κατά των ευγενών και αυτό του στοίχισε ένα χρόνο φυλακή.
Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος μ` ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση μ` ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του).
Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της ασκητικής ζωής, ώσπου το 1209 ίδρυσε χωριστό μοναχικό τάγμα. Οι οπαδοί του ολοένα πλήθαιναν και αποτέλεσαν το "τάγμα των Φραγκισκανών", που είχε την έγκριση και του πάπα Ινοκέντιου Γ΄. Το 1224, ύστερα από σαράντα ημέρες προσευχής και νηστείας, είδε να αποτυπώνονται πάνω στο σώμα του τα στίγματα των πληγών του Ιησού. Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε χτιστεί. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 από τον πάπα Γρηγόριο Θ΄. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου. Επίσης, ο Αγ. Φραγκίσκος της Ασίζης, θεωρείται προστάτης των ζώων και των οικολόγων.

Σήμερα είναι ένας άγιος πολύ αγαπητός και η Ασίζη καθιερώθηκε ένας από τους γνωστότερους προορισμούς θρησκευτικού τουρισμού στην Ιταλία και πόλος εκατομμυρίων πιστών κάθε χρόνο με επίκεντρο το βασιλικό ναό του Αγίου Φραγκίσκου. Υπενθυμίζουμε πως η Ασίζη είναι συνδεδεμένη και με τον Νίκο Καζαντζάκη. Στο πρώτο του ταξίδι (Φεβρουάριος-Απρίλιος 1924), ο Κρητικός συγγραφέας γνωρίζεται με το βιογράφο του Φραγκίσκου, τον Γιοχάνες Γιέργκενσεν και μελετά τη ζωή και το θρύλο του Αγίου. Αργότερα, μεταφράζει τη βιογραφία του και γράφει το μυθιστόρημα «Ο φτωχούλης του Θεού». Την Ασίζη επισκέφθηκε ξανά το 1926 και το 1952.

Τελικά τι να πρωτοθυμηθώ από αυτό το ταξίδι:
Τη βασιλική του Αγ. Φραγκίσκου στην Ασσίζη με τις εκπληκτικές τοιχογραφίες του Τζότο και του Πιντουρίκιο στην εκκλησία Σάντα Μαρία Ματζόρε στο χωριουδάκι Σπέλο, τα αριστουργήματα (προάγγελους της επερχόμενης Αναγέννησης) των ντόπιων και Τοσκανών “maestri dell Arte” στην Εθνική Πινακοθήκη της Περούτζια, τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα που ανέδιδαν οι πλατείες και τα σοκάκια, τα μπαλκόνια των σπιτιών που όλα έχουν γλάστρες με πολύχρωμα λουλούδια…

Σχεδόν ολόκληρη η επιφάνεια των 8.456 τετρ. χλμ. που καλύπτει η Ούμπρια, αποτελεί ένα τεραστίων διαστάσεων υπαίθριο μουσείο των καλύτερων στιγμών του ιταλικού μεσαιωνικού αγροτικού πολιτισμού. Αν βρεθείτε στην περιοχή να επισκεφθείτε εκτός από τη Περούτζια και την Ασσίζη άλλες τρεις πόλεις ιδιαίτερου κάλλους. Είναι το Φολίνο, το Σπολέτο, το Τέρνι και το Τόντι.
Aκόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί στην Τοσκάνη, που έχει αιχμή δόρατος τη μαγική Φλωρεντία, θεωρούν τη γειτονική Ούμπρια «φτωχιά αδελφή» τους. Εκτός κι αν η ανεπιτήδευτη ομορφιά και η σεμνότητα θεωρούνται στις μέρες μας φτώχεια.