«Αυτό το μακρύ ποτάμι ήταν κάποτε Θεός κι έπειτα γένηκε δρόμος και δωρητής και δικαστής και δέλτα που δεν είναι ποτέ το ίδιο», έγραψε ο Σεφέρης για τον Νείλο.
To Kάϊρο, η μεγαλύτερη πόλη της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, εκτείνεται στις όχθες του.
Από την αρχαιότητα τον Νείλο τον λάτρευαν όχι μόνο ως Θεό αλλά και ως καλό δαίμονα. Τον απεικόνιζαν ως άνδρα γυμνό, με τη ζώνη των βαρκάρηδων, ενώ στο κεφάλι του είχε μια δέσμη από παπύρους.
Ο ποταμός πηγάζει από την τροπική Αφρική, από την περιοχή της Αβησσυνίας, λεγόμενος «Κυανούς Νείλος» και από την Ταγκανίκα ο «Λευκός». Οι δύο ποταμοί συναντιούνται στο Χαρτούμ και γίνονται ένας μέχρι το Κάϊρο. Ο Νείλος εκβάλλει στη Μεσόγειο σχηματίζοντας το περίφημο Δέλτα. Κατά την περίοδο της ανόδου της στάθμης των νερών (Ιούνιος- Οκτώβριος) παρασέρνει τεράστιες ποσότητες λάσπης. Η λάσπη επικάθεται στην καλλιεργήσιμη γη και την πλουτίζει με άφθονο φυσικό λίπασμα. Ο Νείλος είναι πλωτός και διευκολύνει σημαντικά τη συγκοινωνία της Αιγύπτου. Το πλάτος του κυμαίνεται από 400 μέχρι 2.000 μ. και είναι σε μήκος ο μεγαλύτερος ποταμός της γης διασχίζοντας έκταση 6.600 περίπου χιλιομέτρων.
Στο Κάϊρο, εκεί που το ποτάμι ευρύνεται σχηματίζει τα νησάκια Γκεζίρα και Ρότα. Στην ανατολική πλευρά του ανθεί μέχρι και σήμερα ο ισλαμικός, ο χριστιανικός και ο εβραϊκός πολιτισμός. Η Γκεζίρα σχηματίσθηκε τον 14ο αι., αλλά δεν μπορούσε να κατοικηθεί από τις λάσπες που δημιουργούσαν οι πλημμύρες. Το 1830 ο Μωχάμετ Άλι έχτισε ένα ανάκτορο κι έναν καταυλισμό για τη φρουρά του που ονομάστηκε Ζαμάλεκ, που σημαίνει πρόχειρη κατοικία. Αργότερα, γύρω από το ανάκτορο δημιουργήθηκε ένας εξωτικός βοτανικός κήπος, ένας ζωολογικός και συντριβάνια με ψάρια της Ερυθράς Θάλασσας. Το 1872 χτίστηκε η γέφυρα Κασρ ελ Νιλ, συνδέθηκε με την πόλη κι έγινε η αγαπημένη κατοικία του Χαδίφη, αλλά και η πιο ακριβή συνοικία της πόλης.
Στη Γκεζίρα αξίζει να δείτε τον Πύργο, την Όπερα (δώρο της Ιαπωνίας), το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και το Μουσείο Μουχτάρ με έργα του πιο διάσημου Αιγύπτιου γλύπτη.
Προσανατολίστηκα στο Νείλο γρήγορα. Τον είδα από τις όχθες του αφήνοντας απ' έξω την έρημο να ζει τη μεγαλειώδη της σιωπή. Τον είδα και από ψηλά, ξημερώματα, μ' ένα λειψό φεγγάρι που δεν ήθελε να δύσει. Ο ήλιος ανεβαίνοντας χρύσωνε κιόλας τα νερά του θεσπέσιου ποταμού, ο οποίος σέρνει τεμπέλικα τα λασπωμένα νερά του από τη Μεσόγειο μέχρι τα βάθη της Αφρικής.
Μόνο αν επισκεφθεί κανείς την Αίγυπτο μπορεί να καταλάβει την σημασία που έχει το νερό στη γη. Ο Ηρόδοτος από τον 5ο αι. π.Χ. ισχυρίζεται ότι «η Αίγυπτος είναι το δώρο του Νείλου» και ότι «πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσα θαυμάσια πράγματα και τόση μεγαλοπρέπεια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου