Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Το αθηναϊκό όνειρο


Για τους λάτρεις της ιστορίας και του πολιτισμού η Πλάκα και η ευρύτερη περιοχή της είναι ένας μικρός παράδεισος διασωθείσης μνήμης και μια ευκαιρία να στοχαστούν το παρελθόν.

Πρώην συνοικία Αλίκοκκου, πριν από τη βασιλεία του Όθωνα, πήρε το όνομά της από μια μαρμαρόπλακα που υπήρχε σε κάποιο σημείο της οδού Θέσπιδος.

Αρχαίοι ναοί και αγορές, βυζαντινές εκκλησίες και τούρκικα τζαμιά, χαρακτηριστικά δείγματα κατοικιών του 18ου και 19ου αιώνα και έξοχα αναπαλαιωμένα νεοκλασικά ξετυλίγονται μπροστά σου.

Μεταπολεμικά, τα κτίσματα της Πλάκας κρίθηκαν διατηρητέα στο σύνολό τους, με αποτέλεσμα η Πλάκα να αποτελεί τη μοναδική συνοικία της Αθήνας που σε τέτοια έκταση μπορεί κάποιος να δει την πόλη όπως ήταν πριν 100 χρόνια. Στην περιοχή λειτουργούν μουσεία, ταβέρνες, εστιατόρια, καφετέριες και καταστήματα με τουριστικά είδη, ενώ σώζονται κτίρια διάσημων πολιτών της παλιάς Αθήνας.

Στο τμήμα της Πλάκας προς την Ακρόπολη υπάρχουν τα Αναφιώτικα. Πρόκειται για μια συνοικία σε κυκλαδίτικο ρυθμό, που κατασκευάστηκε από Αναφιώτες οικοδόμους, οι οποίοι, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, αναζητούσαν μια συνοικία να κτίσουν τα σπίτια τους, αφού στην υπόλοιπη Αθήνα το κόστος ενοικίασης ή αγοράς γης ήταν ακριβό γι' αυτούς. Παρόμοιες περιοχές, στις οποίες οι εσωτερικοί μετανάστες μετέφεραν την αρχιτεκτονική του τόπου καταγωγής τους, υπήρξαν και αλλού στην Αθήνα, αλλά δεν κατάφεραν να επιβιώσουν από την οικοδομική αναμόρφωση στο πέρασμα των χρόνων.

Κοντά στην Πλάκα βρίσκονται οι σταθμοί του μετρό Ακρόπολη και Σύνταγμα καθώς και οι στάσεις του τραμ Σύνταγμα και Ζάππειο, ενώ πλήθος γραμμών λεωφορείων και τρόλεϊ που περνούν από το κέντρο της Αθήνας εξυπηρετούν τις συγκοινωνιακές ανάγκες της περιοχής.

Αναμφισβήτητα η Πλάκα και το Μοναστηράκι είναι το Α και το Ω του αθηναϊκού ονείρου.

Μαζί με την πεζοδρομημένη πλέον Διονυσίου Αρειοπαγίτου (τον αλλοτινό "Περιφερειακό της Ακροπόλεως") και τα στενά του Φιλοπάππου, συνθέτουν το πιο όμορφο κομάτι αυτής της πόλις κι ίσως το σοβαρότερο λόγο να την αγαπά κανείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: