Σίγουρα, ανεπανάληπτη η δική μας Σαντορίνη, αλλά αν θέλετε να γνωρίσετε την Ελληνίδα «συγγενή» της δεν έχετε παρά να ταξιδέψετε ακριβώς απέναντι από τη Σικελία, στα νότια της Ιταλίας. Το ηφαιστιογενές τοπίο καθορίζει την ατμόσφαιρα και προσδίδει ένα χαρακτήρα μυστηρίου στην περιοχή. Πρόκειται για επτά νησιά στο αρχιπέλαγος γνωστά μ ένα όνομα: Αιόλια (Eolie island).
Τα νησιά Λίπαρι, Βουλκάνο, Σαλίνα, Παναρέα (φωτό), Στρόμπολι, Φιλικούντι και Αλικούντι κατοικήθηκαν από τη νεολιθική εποχή. Σύμφωνα με τον Όμηρο από τον καιρό του Οδυσσέα οι Έλληνες ναυτικοί ταξίδευαν στα νησιά αυτά που πήραν το όνομά τους από τον Αίολο, τον μυθικό θεό των ανέμων.
Η σχέση των Ελλήνων δεν περιορίζεται μόνο στη βάπτιση του ονόματος. Κατά τη διάρκεια της 50ης ολυμπιάδας (580-576 π.Χ.) το Λίπαρι αποικίστηκε από ομάδα Ελλήνων Δωριέων που έφθασαν από την Κνίδο της Μικράς Ασίας και τη Ρόδο. Το 427 π.Χ., κατά τη διάρκεια της πρώτης αθηναϊκής αποστολής στη Σικελία, το Liparese συμμάχησε με τις Συρακούσες, ενδεχομένως εξ αιτίας της κοινής δωρικής προέλευσής τους.
Στο Στρόμπολι το ηφαίστειο επί αιώνες αναστάτωνε το νησί με τις εκρήξεις που συνέβαιναν κάθε 15 με 20 λεπτά, γι αυτό είναι γνωστό ως ο «παλαιότερος φάρος της Μεσογείου».
Η ανάβαση στον κρατήρα είναι αξέχαστη εμπειρία ιδιαίτερα τη νύχτα, όταν οι εκρήξεις φωτίζουν το τοπίο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ενεργό ηφαίστειο νύχτα με Αυγουστιάτικο φεγγάρι καθώς ταξίδευα με κρουαζιερόπλοιο από τη Γένοβα στη Μεσσίνα. Ήταν εικόνες τόσο συγκλονιστικές που υποσχέθηκα στον εαυτό μου κάποτε να ξαναγυρίσω στην περιοχή.
Μήνες αργότερα, βρέθηκα στη Σικελία κι από εκεί με ενοικιαζόμενη θαλαμηγό έφθασα στα νησιά του Αιόλου.
Υπάρχουν οργανωμένες περιηγήσεις, αλλά οι απαιτητικοί ξεκινούν με γκρουπ το απόγευμα και επιστρέφουν κοντά στα μεσάνυχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου