Πάμε Σακί, για λουτρά στο πετρέλαιο

Η πόλη Σακί, βρίσκεται στα βορειοδυτικά του Αζερμπαϊτζάν, στο νότιο τμήμα της ευρύτερης οροσειράς του Καυκάσου, 325 χιλιόμετρα (202 μίλια) από το Μπακού. Ο πληθυσμός είναι 63.000.

Το όνομά της το οφείλει στον Ιρανό ήρωα Sakas, ο οποίος έφθασε στο Αζερμπαϊτζάν τον 7ο αιώνα π.Χ.

Τα ορεινά δάση γύρω από την περιοχή προστατεύουν την πόλη από τις πλημμύρες και τους καύσωνες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Οι κυριότεροι ποταμοί της πόλης είναι ο Kish και ο Gurjhana.

Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κυριαρχίας, πολλοί πήγαιναν στο Shaki για να κάνουν μπάνιο στις διάσημες ιαματικές πηγές της πόλης.

Τον 13ο αιώνα, όταν πέρασε από αυτή την περιοχή, ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο ανέφερε ότι είδε ένα μυστηριώδες «μαύρο υγρό» να αναβλύζει από πηγές στο έδαφος. Το πετρέλαιο, που ρέει ακόμα άφθονο στην περιοχή, θεωρείται από τους ντόπιους ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

Τα λουτρά με πετρέλαιο είναι εξαιρετικά δημοφιλή.

Παλιότερα, οι γιατροί υποστήριζαν ότι αποτελεί πανάκεια για όλες τις ασθένειες.

Σήμερα, οι μελέτες απέδειξαν ότι είναι ευεργετικό για τις παθήσεις του δέρματος. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο μέγιστος επιτρεπτός χρόνος παραμονής σε ένα λουτρό με πετρέλαιο είναι δέκα λεπτά.

Το Σακί για αιώνες αποτελούσε σημείο συνάντησης εμπόρων που ακολουθούσαν το δρόμο του μεταξιού. Σήμερα παραμένει ένα πολύβουο παζάρι που προσελκύει εμπόρους από τα γύρω χωριά.

Η φήμη του Σακί ξεπερνάει τα όρια της χώρας. Αιτία, τα μεταξωτά εργόχειρα και τα χειροποίητα ολομέταξα χαλιά, που είναι ξακουστά σε ολόκληρο τον κόσμο και υφαίνονται κατόπιν παραγγελίας.

Δουλεύοντας με νήματα από μετάξι, κάθε εργάτρια γνέφει στον αργαλειό μόλις δυο εκατοστά κάθε ημέρα. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα καλής ποιότητας χειροποίητο χαλί διαθέτει ένα εκατομμύριο κόμπους το τετραγωνικό.

Για την βαφή του νήματος χρησιμοποιούνται φυσικά χρώματα, που αναμιγνύονται σύμφωνα με μια παραδοσιακή πανάρχαια συνταγή.

Συχνά απαιτούνται οχτώ ολόκληροι μήνες για την ολοκλήρωση της πλέξης ενός και μόνο χαλιού, που αποτελεί ένα πραγματικό έργο τέχνης.

Ακόμα και τα βιομηχανοποιημένα χαλιά υφαίνονται από μεταξωτό νήμα. Στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου εκτρέφονται μεταξοσκώληκες.

«Το εργοστάσιο μεταξιού λειτουργεί από το 1931 και με τη χρήση της νέας τεχνολογίας, γίνεται πιο σύγχρονο. Χρησιμοποιούμε φυσικά χρώματα. Φτιάχνουμε χαλιά, κασκόλ και μαντήλια αποκλειστικά από μετάξι. Στόχος μας είναι να διατηρήσουμε τις παραδοσιακές μεθόδους, με σεβασμό στην ιστορία μας», υποστηρίζει η Νατέλα Μοβσουμόβα, διευθύντρια του εργοστασίου.

Τα εξαίσια βιτρό στα παράθυρα του Παλατιού των Χάνων του Σάκι, οφείλονται στους Ιταλούς εμπόρους, που αντάλλασσαν το πανάκριβο επεξεργασμένο γυαλί με μετάξι.

Το ανάκτορο της πόλης, με τις υπέροχες τοιχογραφίες, χτίστηκε το 1762 από τον Χάνο Χουσείν, ο οποίος ήταν και διάσημος ποιητής.

Το παλάτι αναστηλώθηκε από παραδοσιακούς τεχνίτες πριν από 9 χρόνια, με έξοδα της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το μνημείο αναφέρεται συχνά στους στίχους παραδοσιακών ποιημάτων.

Υπάρχουν πολλές εκκλησίες και τζαμιά στην πόλη. Μερικές, όπως η εκκλησία της Kish στην περιοχή του Shaki πιστεύεται ότι είναι περίπου 1.500 ετών.

Το Τζαμί του Χαν, Omar Efendi Τζαμί και ο Gileili μιναρές θεωρούνται από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας στην περιοχή.

Εκτός από το μετάξι οι ντόπιοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Παράγουν καπνό, σταφύλια, βοοειδή, καρύδια, δημητριακά, γάλα, φυσικό αέριο, τούβλα, κρασιά και αλλαντικά.

Για τους Αζέρους, το τσάι αποτελεί ιεροτελεστία. Τα παραδοσιακά τεϊοποτεία αποτελούν μέρος της ιστορίας της χώρας. Σύμφωνα με την παράδοση, πρέπει να γευθείς πρώτα λίγη ζάχαρη, πριν το δυνατό τσάι ακουμπήσει τα χείλη σου. Στον μεσαίωνα, οι ευγενείς πίστευαν ότι η ζάχαρη θα εξουδετέρωνε κάθε δηλητήριο, που οι εχθροί θα έριχναν στο φλιτζάνι τους.

Επίσης, τα γλυκά είναι φημισμένα, κυρίως ο μπακλαβάς που είναι πασίγνωστος με την ονομασία Şəki halvası.

Από την τοπική κουζίνα κάποια διάσημα πιάτα είναι:

girmabadam, zilviya, piti, ένα στιφάδο που μαγειρεύεται με βάση το κρέας και τις πατάτες και ψήνεται σε ένα δοχείο τερακότα.