Ρομαντικό weekend στην Κέα

Το κοντινότερο στην Αθήνα κυκλαδονήσι, αποτελεί τον κρίκο που ενώνει την ηπειρωτική με τη νησιωτική Ελλάδα. Η Τζιά βρίσκεται, σε απόσταση μόνο μιας ώρας από το λιμάνι του Λαυρίου. Έχει έκταση 132 τ.χλμ. και το ανάγλυφο της είναι αρκετά έντονο. Στη ΒΔ πλευρά βρίσκεται το λιμάνι της Κορησσίας (κόλπος Αγίου Νικολάου), το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά προστατευμένα λιμάνια της Μεσογείου.

Οφείλει το σημερινό της όνομα στον Κέω από την Ναύπακτο, ήρωα που κατέλαβε το νησί. Στις πηγές και τη βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Υδρούσα, Κέως, Κεία, Cia, Cea. Όμως, εξαιτίας τοπικής διαλέκτου, έχει πλέον επικρατήσει να λέγεται Τζιά.

Στο εσωτερικό του νησιού θα εντυπωσιαστείτε από την πλούσια χλωρίδα, τα σπάνια είδη φυτών και τις αμέτρητες καλλιέργειες. Τα δάση βασιλικής βελανιδιάς, που είναι μοναδικά στις Κυκλάδες, δημιουργούν ένα αξέχαστο τοπίο. Επίσης  ευδοκιμούν πολλά βότανα, αρωματικά φυτά και όμορφα αγριολούλουδα. Ακόμα και στο βυθό μπορεί να θαυμάσει κανείς την πλούσια βλάστηση. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ανήκει στο δίκτυο Natura 2000. Εδώ, φυτρώνει το κώνειο το στικτόν, που συνδέεται με το εξαιρετικά σπάνιο έθιμο του "κωνειάζεσθαι", της αρχαίας κοινωνίας των Κείων. Σύμφωνα με το "Νόμιμο των Κείων" οι ηλικιωμένοι που ξεπερνούσαν το 70ο έτος της ηλικίας τους και δεν ήταν πια σε θέση να προσφέρουν ούτε στην πατρίδα ούτε στην ίδια τους την οικογένεια, αυτοκτονούσαν πίνοντας το κώνειο, αρνούμενοι να γίνουν βάρος στη μικρή νησιωτική κοινωνία. Ύστερα από μια τιμητική τελετή και σε ατμόσφαιρα εορταστική, οι περήφανοι γέροντες και γερόντισσες αποχαιρετούσαν τον κόσμο μέσα στη σκοτοδίνη που τους προκαλούσε το δηλητήριο.

Στη Τζιά όλα έχουν μια διακριτική πολυτέλεια και απλότητα. Περιποιημένα σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια κι ένας αέρας αρχοντιάς χαρακτηρίζουν το νησί. Το Βουρκάρι, το λιμανάκι όπου δίνουν ραντεβού οι ιστιοπλόοι, είναι το πιο κοσμοπολίτικο σημείο του νησιού. Ανανεωμένη και ανερχόμενη η Κορησσία, το λιμάνι του νησιού με τη μεγάλη περαντζάδα, έχει γεμίσει με καφέ κι εστιατόρια.

Ο Κούνδουρος είναι  ένας από τους πιο γραφικούς οικισμούς του νησιού. Κατοικίες  εξοχικές, φτιαγμένες ως επί το πλείστον με σχιστολιθικές πέτρες και πλάκες, το ίδιο και τα παραδοσιακά τζιώτικα σπίτια, οι λεγόμενες καθοικιές.

Η Ιουλίδα, η αμφιθεατρική Χώρα του νησιού, που αγναντεύει τις ακτές της Λαυρεωτικής και τη Μακρόνησο, είναι ένα από τα καλύτερα σημεία για να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα.

Στο βόρειο τμήμα του οικισμού βρίσκεται η Ακρόπολη. Από τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα και το Μεσαιωνικό Κάστρο έχουν απομείνει μόνο κάποια τμήματα που μαρτυρούν το κύρος της περιοχής στο παρελθόν.

Στο ανατολικό τμήμα της Ιουλίδας ανακαλύψτε τον περίφημο Λέοντα. Ένα λιοντάρι σκαλισμένο πάνω σε Τζιώτικο βράχο, πρωταγωνιστής του πιο διάσημου μύθου της Κέας.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιουλίδας που κατασκευάστηκε το 1970 μοιράζονται σε δυο ορόφους ευρήματα από ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς, ευρήματα από τους Ιστορικούς Χρόνους και τμήματα αρχαίου ναού της αρχαίας πόλης Καρθαίας.

Στην αρχαία Καρθαία θα θαυμάσετε την πόλη όπου τελούνταν οι γιορτές του Πυθίου Απόλλωνα. Η πόλη αυτή ήταν κατά την αρχαιότητα ένα από τα τέσσερα κέντρα του νησιού. Ήταν αυτόνομη, με δικό της νόμισμα, ενώ μέχρι και σήμερα σώζονται τμήματα των οχυρωματικών της έργων. 

Η Παναγία Καστριανή είναι το μοναστήρι της προστάτιδας του νησιού, βρίσκεται νοτιοανατολικά του Οτζιά και είναι χτισμένο εκεί ακριβώς όπου βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας. Εδώ, κάθε Δεκαπενταύγουστο, τα αρχαία τελετουργικά έθιμα επιβιώνουν παραλλαγμένα μέσα από το ρυθμό του μπάλου, τον ήχο της τσαμπούνας και την προστατευτική ματιά της ανθοστόλιστης Παναγιάς.

Μην περιμένεις να δεις τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, ούτε τις λείες πέτρινες παραλίες της Μήλου. Στη Τζια θα βρεις μερικές πολύ ωραίες και ήσυχες παραλίες για να κάνεις το μπάνιο σου. Ο Οτζιάς, οι Ποίησσες, ο Κούνδουρος, τα Ξύλα, το Σπαθί, η Συκαμιά και το Σπαθί είναι οι καλύτερες παραλίες.

Αν έχεις φουσκωτό πας και στον παράδεισο. Η Ψιλή Άμμος έχει πάρα πολύ ψιλή άμμο, ενώ δίπλα της υπάρχει και το Καλυδονίχι, με βότσαλο και πράσινα, διάφανα νερά. Πιο κάτω ο Άγιος Φίλιππος στον οποίο καταλήγει η ρεματιά από τα βουνά του Αγίου Συμεών. Η βραχώδης παραλία της Καρθαίας είναι προσβάσιμη είτε από τη θάλασσα είτε από ένα αρχαίο μονοπάτι. Στο νοτιότερο μέρος του νησιού βρίσκεται η παραλία Στέφα, η οποία είναι απόλυτα προστατευμένη από τους βοριάδες και τα μελτέμια.

Ενα πυκνό δίκτυο από μονοπάτια διασχίζει το νησί περνώντας μέσα από δάση βελανιδιάς, καταπράσινες ρεματιές και ερημικά ξωκλήσια. Ανάμεσα στα σηματοδοτημένα μονοπάτια είναι η διαδρομή που ξεκινά από το εκκλησάκι του Αγίου Συμεών στα Ελληνικά και φτάνει, έπειτα από δυόμισι ώρες, στην Αρχαία Καρθαία και αυτή που ξεκινά από τον Λέοντα της Ιουλίδας και φτάνει, ύστερα από μιάμιση ώρα, στον Οτζιά.

Πολύ νόστιμα τα φαγητά. Και αυτό είναι δέσμευση που έλεγε και ο Σημίτης. Μη φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τον παραδοσιακό μεζέ λόζα ( παστό κρέας από χοιρινό ), που συνοδεύεται γευστικά με φρέσκια σαλάτα και ξινό ( μαλακό άσπρο τυρί ). Το ντόπιο μέλι μυρίζει θυμάρι και ρίγανη και με αυτό γίνεται το ντόπιο παστέλι.

Για τις μετακινήσεις σας στο νησί, σε περίπτωση που δε διαθέτετε μεταφορικό μέσο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα ταξί ή τα λεωφορεία.