
Σ’ αυτή την ταινία ήταν μια σκηνή πολύ κουραστική για τη Βουγιουκλάκη, στη γραφική Καλλιθέα. H Aλίκη θα ερχότανε τρέχοντας από το βάθος ενός ανθοστόλιστου διαδρόμου (ο περίφημος διάδρομος με τα ψηφιδωτά και τις βουκαμβίλιες) και θα έπεφτε με αναφιλητά στην αγκαλιά του Βουλγαρίδη.
Μου διηγήθηκε ο Σακελλάριος:
-Τρέχει η Βουγιουκλάκη και φτάνει με τα δάκρυα στα μάτια στην αγκαλιά του Βουλγαρίδη. Κι όταν λέμε δάκρυα, εννοούμε δάκρυα. Η Αλίκη δεν δεχότανε να της βάλουν σταγόνες από νερό, όπως γίνεται συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Έκλαιγε πραγματικά, τα δάκρυα τα είχε στο τσεπάκι της.
Η σκηνή όμως δεν πέτυχε. Η Αλίκη ήρθε λίγο δεξιότερα απ’ ό,τι έπρεπε να έρθει και ο Καβουκίδης, που ήταν διευθυντής φωτογραφίας και καμεραμάν, δεν πρόλαβε να κάνει σωστά το πανοράμικ. Σκύλος όπως πάντα στη δουλειά της η δημοφιλής ηθοποιός δεν είχε καμιά αντίρρηση να ξαναγυριστεί η σκηνή.
Ξαναστηθήκανε οι μηχανές, άρχισε ξανά την τρεχάλα η Αλίκη και κλαμένη πάλι έφτασε στην αγκαλιά του Βουλγαρίδη, αλλά η σκηνή χάλασε και πάλι. Επάνω στον πιο τρυφερό εναγκαλισμό της κλαμένης πρωταγωνίστριας με τον συγκινημένο πρωταγωνιστή, ακούστηκε από μακριά το παραπονεμένο γκάρισμα ενός γαϊδάρου.
Πολυλογάς ο Σακελλάριος μου μιλούσε γι αυτή τη σκηνή για πολλή ώρα. Τελικά, μου είπε ότι η σκηνή αυτή γυρίστηκε έξη φορές και η Αλίκη έτρεξε περισσότερα χιλιόμετρα κι από τη Θάνου.
Την τελευταία φορά όλα πήγαν καλά. Η σκηνή πέτυχε.
Δόξα σοι ο Θεός είπαν ηθοποιοί και τεχνικοί, άναψαν τσιγάρο και σκεφτόντουσαν τα επόμενα πλάνα στην Καλλιθέα. Τότε ήταν που ο Καβουκίδης τρομερά στενοχωρημένος πλησιάζει τον Σακελλάριο και του ψιθυρίζει στο αυτί:
- Η σκηνή τελικά πρέπει να ξαναγυριστεί.
- Γιατί;
- Είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φιλμ στη μηχανή!
Όταν το άκουσε η Βουγιουκλάκη άρχισε πάλι να κλαίει. Αυτή τη φορά, όμως, εκτός σεναρίου.
Εδώ, απόσπασμα από την ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου