Μια πόλη με χίλια πρόσωπα που ξεδιπλώνει της σελίδες του χαρακτήρα της αργά, για να μπορείς κάθε φορά να «διαβάζεις» μόνο λίγο και να μένεις με την ανάγκη να γυρίσεις γρήγορα στην επόμενη για να μη χάσεις τη συνέχεια. Σε αυτό το ταξίδι η Μητρόπολη των Βαλκανίων μου επεφύλασσε καινούργιες εκπλήξεις. Ενδιαφέρουσα και γοητευτική κάθε βόλτα σ αυτή την πόλη. Το έμβλημα της, ο Λευκός Πύργος, ξεκίνησε την ιστορία του ως «Πύργος του Αίματος». Στην αρχή ήταν φυλακή για βαρυποινίτες και βρισκόταν μέσα στη θάλασσα. Ώσπου το ασβέστωμα του από ένα μελλοθάνατο, το N. Guelid, έγινε αιτία να μετονομασθεί Λευκός Πύργος. Σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο Βυζαντινής Ιστορίας και Τέχνης.Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με πλούσιο παρελθόν και ταυτόχρονα από τις λίγες με σταθερή φυσιογνωμία από την ίδρυσή της. Μετά το μεγάλο πλήγμα του 1917 που το λεγόμενο σήμερα ιστορικό της κέντρο έγινε σε 32 ώρες στάχτη, δόθηκαν κι εδώ, όπως κι αλλού στην Ελλάδα, λύσεις μάλλον ευκαιριακές. Έτσι η πόλη γιγαντώθηκε αρρωστημένα σε ύψος και σε πλάτος και σήμερα βυζαντινές η μεταβυζαντινές εκκλησίες, οθωμανικά και προγονικά μνημεία θάβονται βαθιά μέσα σε πηγάδια πολυκατοικιών.
Η συνέχεια του άρθρου, εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου