Τα πρώτα αυτοκίνητα που εμφανίσθηκαν ήταν τα στρατιωτικά καμιόνια του ιταλικού στρατού το 1912 και κυκλοφορούσαν με συμπαγή λάστιχα στους τροχούς, σε χωματόδρομους βέβαια.
Μετά από 10-15 χρόνια έφεραν αυτοκίνητα και κάποιοι ντόπιοι, όπως το παγοποιείο Αγιακάτσικα το 1927. Τότε έφθασαν και τα πρώτα λεωφορεία οι λεγόμενες κοριέρες. Πιο γρήγορα πήγαινες στον προορισμό σου με τα πόδια παρά με τις σακαράκες της εταρίας Λακερδή.
Τα πρώτα ταξί ήταν ανοιχτά με τέντα, τα έλεγαν μιραματέτες και όπως όλα τα αυτοκίνητα της εποχής ξεκινούσαν με χειροκίνητη μανιβέλα. Πολλές φορές βέβαια χρειαζόντουσαν και σπρώξιμο, αλλά σίγουρα ήταν καλύτερα από τα κάρα και άλλα πρωτόγονα μέσα μουλάρια, γαϊδούρια και άλογα, που χρησιμοποιούσαν στα χωριά.
Ταυτόχρονα με τα αυτοκίνητα, 5 Μαίου 1912, εμφανίσθηκαν στην πόλη και τα ποδήλατα. Λένε πως όταν πρωτοείδαν οι Τριαντεντοί και οι Τούρκοι της Μίξης να οδηγούν ποδήλατο οι Γάλλοι φρέρηδες και κινούνταν χωρίς να περπατούν στη γη, τους έπιασε μεγάλος φόβος και διέδωσαν πως περνούσαν ξωτικά. Είχαν μιλήσει για φτερωτούς διαβόλους και φαντάσματα που είδαν στο δάσος της Μαχάνης.
Αργότερα η Ρόδος απέκτησε και ποδηλατικούς συλλόγους ελληνικούς, ιταλικούς, τον εβραϊκό G.E.R. και τον τουρκικό S.A.M. και ξεχώριζαν στο ποδηλατοδρόμιο του Σταδίου και στις κούρσες στη Λίνδο και στο Γύρο της Ρόδου.
Περισσότερα γι αυτό το θέμα μπορείτε να δείτε σ' αυτό το βίντεο
Σχόλια