Δεν είναι μόνο οι μοναδικές εικόνες που μου άρεσαν στη στατική έκθεση HISTORICA 2025, που γίνεται αυτές τις μέρες στο Νεστορίδειο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου. Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 28 Οκτωβρίου.
Προσωπικά αποχώρησα από την έκθεση με ειλικρινή συγκίνηση και αναμνήσεις. Αναμνήσεις, γιατί θυμήθηκα τη Ρόδο την εποχή που ήταν πρώτο θέμα πανελληνίως όταν οργάνωνε τους πετυχημένους ποδηλατικούς αγώνες στο μοναδικό ποδηλατοδρόμιο - πίστα της χώρας.
Επιπροσθέτως, άρρωστος από νοσταλγία, ένιωσα συγκίνηση γιατί βλέποντας το φωτογραφικό υλικό της έκθεσης θυμήθηκα τα πρώτα βήματά μου στο χώρο της δημοσιογραφίας.
Οι συγκινήσεις πολλαπλασιάστηκαν όταν χθες έψαξα και βρήκα στο αρχείο μου, ανταπόκρισή μου για τους ποδηλατικούς αγώνες της Ρόδου δημοσιευμένη στην εφημερίδα "ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ", με ημερομηνία 30 Ιουλίου 1970.
Μη με παρεξηγείτε λοιπόν αν κάποιες φορές λέω με καμάρι πως "δεν είμαι και χθεσινός".
Την υπογραφή μου τυπωμένη σε εφημερίδα την έχω δει χιλιάδες φορές. Και όχι σε τυχαία έντυπα. Μιλάμε για την ιστορική "ΒΡΑΔΥΝΗ" του Αθανασιάδη, για τη "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" του Βελλίδη και την "ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ" - "την μεγαλυτέρα των Βαλκανίων".
Τώρα, γιατί δεν αναγνωρίζομαι σε τοπικό επίπεδο από αυτούς που θα έπρεπε και είμαι μια ζωή στο περιθώριο, αποκλεισμένος από τοπικές εφημερίδες και ραδιόφωνα, αυτό είναι "αλλουνού παπά ευαγγέλιο".
Πάντως, μου αρκεί και μου περισσεύει η αγάπη των συμπολιτών μου.



Σχόλια