Αμέτρητος ο πλούτος της Κυπριακής τοπολαλιάς.Στηρίζεται στην ομορφιά της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιείται ως επίσημος γραπτός λόγος, αλλά είναι η κοινή ομιλουμένη των περισσοτέρων Ελληνοκυπρίων.
Τελείως ενδεικτικά αναφέρω μερικές λέξεις:
αβάζος= φωνακλάς
αβανεύκω=συκοφαντώ
αβκαλιά= αυλάκι, χαντάκι
αβούρητη= άτρεχτη, μη περπατημένη, φρόνιμη
αγγονούδκια=εγγονάκια
αέρκια=αδέρφια
αερούϊν=αεράκι
αζουλόκαττα=ζηλιαρόγατα
αθασούθκια=μικρά αμύγδαλα
αθκειάζω=ευκαιρώ
αιγιούα=κατσικάκι
αϊλλίκκιν=μηνιάτικο
άκλωστος=αμετάπειστος
ακουήτης=ξακουστός
αλαβροκούκκουφος=φαλάκρας
αλλαωή=αλλαξιά
αλοάρκαστα=αμέτρητα
αμαλάη=ανέγγιχτη, παρθενική
αμαλός=αδύναμος
αμίστα=φιλία
αμμάγκου=τουλάχιστον
αμμαθκιά=ματιά, βλέμμα
αμουρούζα=ερωμένη
αμπούστα=θήκη μολυβιών, κασετίνα
αναγιώννω=ανατρέφω, μεγαλώνω
αναδκιάζω=αγναντεύω
αππάϊν=μερίδιο
άρατος=άπρακτος
αρκάδες=δανειστές, προστάτες
αρμάζουμαι=παντρεύομαι
βαβά=σκυλί
βαβίζω=γαυγίζω
βαζανιά=μελιτζάνα
βαρώσια=περίχωρα
βούκες=μάγουλα
βουτίν=πιθάρι
ζηγκλούρης=θαυματοποιός, ταχυδακτυλουργός, ζογκλέρ
πατσαρκά=μπάτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου