Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δεν βρίσκω κάτι που να μη μ΄ αρέσει στην Αίγινα


Ιδιαίτερο κεφάλαιο για μένα όταν μένω στο εξοχικό μου στην Αίγινα είναι η κοινωνική ζωή. Εδώ έχεις τη δυνατότητα να απολαύσεις ποιότητα την οποία δυστυχώς δεν μπορείς, πλέον, να έχεις στην Αθήνα.

Οι άνθρωποι είναι πιο άνετοι, πιο χαλαροί, η ζωή κυλά σε άλλους ρυθμούς. Αποφεύγω επίτηδες να χρησιμοποιήσω τον όρο ανθρώπινη και αυτό γιατί τέτοια μπορεί να είναι η ζωή και στην Αθήνα, όταν οι άνθρωποι αγαπιούνται και υπάρχει ζεστασιά και συντροφικότητα. Ωστόσο, στο νησί έχουμε τη δυνατότητα να βλεπόμαστε.

Κάθε πρωί που ξυπνώ στο σπίτι μου εδώ στην Αίγινα, μου αρέσει να απολαμβάνω τη μεγάλη έκταση με τις φιστικιές που ανοίγεται μπροστά μου. Πιο πέρα μπορώ να βλέπω τη θάλασσα. Το πιάνο που έχω στο νησί, το έχω τοποθετήσει έτσι ώστε να βλέπω μόνο θάλασσα κι αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που μπορώ να έχω αυτή τη συνθήκη ζωής. Η καθημερινότητά μου εδώ έχει πολλές εναλλαγές αλλά και σταθερά σημεία. Τα πρωινά, ας πούμε, τα περνώ συνήθως δουλεύοντας στο πιάνο.

Αργότερα, το μεσημέρι, πολύ συχνά πηγαίνω κάτω από το Δημαρχείο όπου υπάρχει το παραδοσιακό καφενείο. Εκεί οι παρέες είναι ανάμεικτες: ένα πολύχρωμο παζλ που σου δημιουργεί μια ευφορία απερίγραπτη και είναι, ταυτόχρονα, πολύ εμπνευστικό. Στο ένα τραπεζάκι, ας πούμε, μπορείς να δεις υπέρκομψες κυρίες από την Παχειά Ράχη με τα πλατύγυρα καπέλα τους, στο διπλανό μια παρέα από ψαράδες που ανταλλάσσουν τις εμπειρίες της ημέρας, πιο κει τους υπαλλήλους του ΟΤΕ που λένε κι αυτοί τα δικά τους. Μια ανάμεικτη κοινωνία, μια ελαφράδα και μια ανέμελη, ελκυστική κατάσταση η οποία αισθάνομαι ότι ασκεί γοητεία σε όλους μας. Πίνουμε παρέα τα ουζάκια μας ή τέλος πάντων, ό,τι θέλει ο καθένας, καμιά φορά έρχεται κι ο δήμαρχος και τα λέμε όλοι μαζί...

Δίπλα είναι η ψαραγορά. Συχνά προμηθευόμαστε από κει τα ψάρια για το μεσημέρι ή άλλες φορές, πάλι, προτιμούμε να φάμε σε ένα ταβερνάκι εκεί κοντά που είναι όνειρο, άλλο πράγμα. Εχουμε όλοι να το λέμε για τις καταπληκτικές μελιτζάνες ιμάμ που φτιάχνει ο Γιάννης.

Προσωπικά αγαπώ πολύ κι ένα άλλο γραφικό ταβερνάκι που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου και φτιάχνει μοναδικά, υπέροχα τηγανητά μπακαλιαράκια. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω εκεί το μεσημέρι γιατί φυσά πολύ όμορφα το αεράκι και το αισθάνομαι να με χαϊδεύει απαλά. Οι άνθρωποι κάθονται ώρες πολλές και το απολαμβάνουν. Οχι σπάνια, μάλιστα, τους αρέσει να το συνδυάζουν και με το μπάνιο τους στη θάλασσα.

Αν ρωτάτε τη γνώμη μου, ένα ωραίο μέρος για κολύμπι είναι απέναντι από το Μουσείο του Καπράλου. Εκεί, μεταξύ άλλων, βλέπεις συχνά μητέρες με παιδάκια. Είναι οικογενειακό νησί η Αίγινα. Μου θυμίζει έντονα την Αθήνα του ΄60 την οποία έζησα, πολύ νεαρή ακόμη, και την αναπολώ με μεγάλη νοσταλγία και γλύκα...

Οταν πια πέσει το βράδυ, οι δυνατότητες που προσφέρει το νησί για να περάσει κανείς καλά είναι κάθε άλλο παρά λίγες. Κάνουμε πολλές εξόδους. Είτε σε διάφορα όμορφα ταβερνάκια, είτε σε ένα ωραίο μέρος που παίζουν ρεμπέτικα είτε σε έναν χώρο που γίνονται θεατρικές παραστάσεις.

Είναι πραγματικά πολύ χαριτωμένη όλη αυτή η ατμόσφαιρα. Αρκετά συχνά, όμως, μας αρέσει να κάνουμε και νυχτερινό μπάνιο στον Μαραθώνα όπου η θάλασσα και η παραλία ενδείκνυνται γι΄ αυτή την ώρα. Μαγική εμπειρία, αξίζει πραγματικά να τη ζήσει κανείς. Το νερό είναι τόσο καθαρό και εμπνευστικό! Συχνά, βεβαίως, η παρέα μαζεύεται σε ένα συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο όπου οι συζητήσεις διαρκούν ως το πρωί. Αρκετές φορές φτάνουμε στο σημείο να φύγουν οι ιδιοκτήτες και να μείνουμε μόνοι. Το μυαλό, τότε, γίνεται ανάλαφρο, επινοεί κι αυτοσχεδιάζει. Είναι έντονη, βλέπετε, η επιρροή της φύσης. Για να είμαι ειλικρινής, αισθάνομαι πως ο καιρός στην Αίγινα περνά πολύ γρήγορα.

Σε ό,τι με αφορά, η διάθεσή μου αλλάζει εντυπωσιακά όταν βρίσκομαι εδώ. Ευτυχώς, όμως, έχω το πιάνο μου που με βοηθά να οργανώνομαι, αλλιώς όλη αυτή η ομορφιά νιώθω καμιά φορά ότι μπορεί να διαλύσει τον άνθρωπο, να τον κάνει να χάσει τις άμυνές του, να αφεθεί ολοκληρωτικά στη χαλάρωση και σε αυτή την αμέριμνη διάθεση.

Οσο κι αν το σκεφθώ, δεν βρίσκω κάτι που να μη μ΄ αρέσει στην Αίγινα. Ισως γιατί έχω μάθει να βλέπω μόνο αυτά που μου αρέσουν. Το νησί αυτό μου δίνει μόνο δύναμη. Είναι ένα χαρούμενο, θετικό, αν μου επιτρέπεται η λέξη, μέρος. Οι άνθρωποι, εκεί που μένω εγώ τουλάχιστον, είναι καλοπροαίρετοι κι εξυπηρετικοί, με διάθεση να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν σε ό,τι προκύψει και χρειαστεί. Αυτό που ίσως δεν μου αρέσει είναι ότι υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα. Από την άλλη, πάλι, σκέπτομαι ότι ούτε η ίδια θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτοκίνητο εδώ...

Απόσπασπα από συνέντευξη της πιανίστριας Ντόρας Μπακοπούλου, στη δημοσιογράφο Ίσμα Τουλάτου στο "Βήμα").

Εδώ, η επίσημη ιστοσελίδα για την Αίγινα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

EΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ 7/9 ΣΤΗ ΡΟΔΟ

Σήμερα Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου στις 4 το απόγευμα διεξάγεται το SpeedSector σε συνεργασία με τον Ροδιακό Σύλλογο Αυτοκίνησης, ένα μοναδικό Event δεξιοτεχνίας Supercar στην πλατεία Ελευθερίας υπό την αιγίδα της ΟΜΑΕ (Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδας). Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και να ακούσουν από κοντά μερικά από τα αυτοκίνητα των ονείρων τους σε οριοθετημένη διαδρομή. 👉Λαϊκό Γλέντι θα ξεκινήσει σήμερα στην Άμαρτο Κρητηνίας, μετά το πέρας του πανηγυρικού εσπερινού στο Μοναστήρι της Παναγίας. 👉Στην Ιερά Μονή Σκιαδενή, σήμερα θα γίνει παραδοσιακό γλέντι με τον Βάϊο Καραδημήτρη στις 9 το βράδι. Θα προηγηθεί πανηγυρικός εσπερινός στη 7 μ.μ. για την αυριανή εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου. 👉Σήμερα και αύριο έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις στην Παναγιά Τσαμπίκα Κάτω. Είναι η εξοχήν Ροδίτισσα Παναγιά που βρίσκεται στον Αρχάγγελο της και θεωρείται η προστάτιδα της εγκυμοσύνης και της τεκνογονίας. 👉11η Γιορτή Αμπελιού! Συνεχίζεται σήμερα Κυριακή 8 Σεπτεμβρί...

Λίμνη Ασσάλ, η πιο αλμυρή στον κόσμο

Η λίμνη Ασσάλ στο Τζιμποτί ! Η λίμνη βρίσκεται 155 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι το χαμηλότερο χερσαίο σημείο στην Αφρική και η τρίτη χαμηλότερη χερσαία κοιλότητα στη Γη μετά τη Νεκρά Θάλασσα και τη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Εξαιτίας της έντονης εξάτμισης η αλατότητα της λίμνης είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από της θάλασσας και ως εκ τούτου είναι η πιο αλμυρή λίμνη στο κόσμο, μετά τη λίμνη Δον Χουάν στην Ανταρκτική. Η λίμνη Ασσάλ θεωρείται «εθνικός θησαυρός» και είναι προστατευόμενη με νόμο περιοχή από το 2000.

Ρήγας Φεραίος: "Αρκετό σπόρο έσπειρα..."

Σαν σήμερα το 1797 συλλαμβάνεται στην Τεργέστη ο εθνεγέρτης Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) . Με την ευκαιρία αυτής της επετείου ανασύρω από το προσωπικό μου αρχείο απομαγνητοφωνημένο κείμενο από την εκπομπή "ΕΝ ΛΕΥΚΩ" που προβλήθηκε 12 Μαρτίου 1999 από το Κανάλι "4" της Ρόδου. "Ένας μήνας πέρασε από την παράδοση του Οτσαλάν στους διώκτες του και το μυαλό δε λέει να ξεκολλήσει από τα γεγονότα. Οι ολέθριοι χειρισμοί και ο άθλιος ρόλος που διεδραμάτισαν κάποιοι, με αποτέλεσμα να πέσει στα χέρια του «σφαγέα της Κύπρου» ο ηγέτης του Κουρδικού λαού, φέρνουν στη μνήμη την περίπτωση του Εθνομάρτυρα Ρήγα Βελεστινλή. Είναι εκπληκτικές οι ομοιότητες μέσα σε απόσταση 200 ετών. Ο Ρήγας Φερραίος άρχισε την πάλη του διαφωτισμού από τη Βιέννη και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Παρ ότι η Αυστρία είχε στενούς δεσμούς με την Τουρκία, υπήρχαν εκεί πολλές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της εθνικοαπελευθερωτικής δράσης των Ρωμιών. Οι ελληνικές εμπορικές παροικίες έσφυζαν από οικονομική δραστηρ...