Οι δύο πρώτες πτήσεις από την Ρουμανία έφθασαν στον αερολιμένα «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης» της Σκιάθου, δίνοντας ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα ότι η χώρα των Βαλκανίων ψηφίζει Ελλάδα την φετινή τουριστική σεζόν. Τα δύο Airbus μετέφεραν 330 τουρίστες για τις διακοπές τους, αλλά και 20 δημοσιογράφους των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων της Ρουμανίας για ένα πρόγραμμα «γνωριμίας» με το νησί των Σποράδων.
Διαβάστε τις εντυπώσεις μας:
Πεύκα, ελιές, αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα, δυο μικρές λίμνες και θάλασσες που σε προκαλούν για βουτιές. Ο λόγος για την Σκιάθο που βρίσκεται απέναντι από το Πήλιο και κάτω από τη Χαλκιδική. Γεωγραφικά ανήκει στον νομό Μαγνησίας. Το καταπράσινο και ειδυλλιακό νησί είναι το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά από τις Βόρειες Σποράδες. Έχει έκταση 48 τ. χλμ. και απέχει από τον Άγιο Κωνσταντίνο περίπου 2½ ώρες με το πλοίο ή 1½ ώρα με το δελφίνι.
Συνδυάζει κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και γραφικό τοπίο. Η πρωτεύουσα βρίσκεται στο νοτιανατολικό μέρος του νησιού. Στο ίδιο σημείο υπήρχε και η αρχαία πόλη η οποία ερημώθηκε την περίοδο του μεσαίωνα. Χτισμένη αμφιθεατρικά στην είσοδο του λιμανιού μας υποδέχεται το Μπούρτζι, τα ερείπια του βενετσιάνικου φρουρίου. Την εικόνα συμπληρώνουν ο ανεμόμυλος και η εκκλησία της Μητρόπολης, της Παναγιάς Λημνιάς και ο Άγιος Νικόλαος.
Η στρατηγική της θέση κοντά στη Μαγνησία και την Εύβοια υπήρξε αιτία της πλούσιας σε γεγονότα ιστορίας του νησιού, ξεκινώντας από την αρχαιότητα και φθάνοντας μέχρι την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Από τα σημαντικότερα γεγονότα στην αρχαιότητα ήταν ο ρόλος της στους Περσικούς πολέμους και η ένταξη της στην Αθηναϊκή Συμμαχία το 478 π.Χ.
Ρωμαίοι, Μακεδόνες, Ενετοί και τέλος οι Τούρκοι το 1538 κατέλαβαν τη Σκιάθο. Εκείνη την περίοδο οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη και κατέφυγαν στο δυσπρόσιτο κάστρο στη βορειοανατολική πλευρά, όπου παρέμειναν μέχρι την αναγνώριση του ελληνικού κράτους το 1823. Στη συνέχεια κτίστηκε η Χώρα, αυτή που ο επισκέπτης θαυμάζει σήμερα. Η επίσημη απελευθέρωση του νησιού έγινε το 1830 και την επόμενη περίοδο αναβίωσε η ιστιοφόρος ναυτιλία που διήρκεσε μέχρι το 1930.
Η σημερινή πόλη βρίσκεται στη θέση όπου ήταν χτισμένη η αρχαία Σκιάθος. Στο λιμάνι της αγκυροβολούσαν στη διάρκεια των Μηδικών πολέμων οι τρεις τριήρεις που περιπολούσαν – μετά από απόφαση των Αθηναίων – την περιοχή. Το 220 π.Χ. ερημώθηκε από τους Μακεδόνες. Στη συνέχεια για αιώνες ολόκληρους πέρασε στην αφάνεια.
Το 1204 μαζί με τα άλλα νησιά των Σποράδων δόθηκε στους Ενετούς ηγεμόνες Γκίζι. Στη διάρκεια της Επανάστασης του ΄21 ήταν κρησφύγετο οπλαρχηγών από τον Όλυμπο και τη Θεσσαλία. Με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το Κάστρο εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι γύρισαν ξανά στην πόλη -μετά από 300 χρόνια- και την έφτιαξαν από την αρχή (1830).
Εδώ γεννήθηκε το 1851 ο κορυφαίος της ελληνικής πεζογραφίας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Σκιαθίτης ήταν επίσης και ο διηγηματογράφος Αλέξανδρος Μωραϊτίδης.
Από τα αρχαιότατα χρόνια μέχρι σήμερα το νησί είχε πάντοτε το ίδιο όνομα. Μερικοί είπαν ότι η ονομασία του οφείλεται στη σκιά που ρίχνει πάνω του ο Άθως, το ιερό βουνό της Ορθοδοξίας. Αλλά μάλλον η εξήγηση αυτή ανταποκρίνεται σε λαϊκή ετυμολογία καθώς ο Άθως τη μόνη επιρροή που είχε στο νησί ήταν ότι οι Σκιαθίτες είχαν συνεχή επικοινωνία με το Άγιον Όρος και τις παραδόσεις της Εκκλησίας κατά τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας. H εξήγηση την οποία δέχεται και ο πεζογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης σχετικά με την ονομασία του νησιού είναι η σκιά που δημιουργούν τα πολλά δάση τα οποία το καλύπτουν από πολύ παλιά.
Η πρωτεύουσα φημίζεται για την δυνατή νυχτερινή ζωή με αρκετά μπαράκια, clubs, γραφικά ή και μοντέρνα μέρη για φαγητό. Θα βρείτε μεγάλη ποικιλία προορισμών για την διασκέδασή σας. Το νησί γενικά σφύζει από νιάτα και ομορφιά. Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού είναι το κάστρο, η σπηλιά της Φόνισσας, το σπίτι του σημαντικότατου λογοτέχνη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το μοναστήρι της Παναγιάς της Ευαγγελίστριας.
Σε ότι αφορά τα πολιτιστικά, πραγματοποιείται κάθε χρόνο με ιδιαίτερη επιτυχία το φεστιβάλ Αιγαίου στο Μπούρτζι. Μεταξύ άλλων η Σκιάθος είναι πολύ γνωστή και για τις αμέτρητες ακρογιαλιές που τη στολίζουν (υπάρχουν πάνω από 75).
Οι παραλίες της απόλαυσης
Σχεδόν σε όλες τις νότιες παραλίες μπορούμε να φτάσουμε από τον κύριο δρόμο του νησιού. Ο δρόμος αυτός συνδέει την πόλη της Σκιάθου με την διάσημη παγκοσμίως παραλία των Κουκουναριών, όπου η «χρυσαφένια» άμμος λαμπυρίζει στον ήλιο. Δικαιολογεί απόλυτα το όνομα της καθώς πίσω από την αμμουδιά μεγαλώνουν πολλές κουκουναριές που χαρίζουν απλόχερα τη σκιά τους στους επισκέπτες. Ο συνδυασμός γαλάζιου, χρυσού και πράσινου είναι πραγματικά απερίγραπτος. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο καταλαμβάνει μία από τις δέκα πρώτες θέσεις στις σχετικές δημοσκοπήσεις. Στην παραλία θα βρείτε ατελείωτη ποικιλία θαλάσσιων σπορ. Η περιοχή διαθέτει πολυτελή ξενοδοχεία, δωμάτια, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία και εστιατόρια, super market, ήσυχα cafe, ακόμα και σχολές ιππασίας και καταδύσεων. Το παραδεισένιο αυτό μέρος είναι προστατευόμενος βιότοπος. Εκεί βρίσκεται και η λίμνη Στροφιλιά, στην περίμετρο της οποίας μπορείτε να κάνετε ρομαντικούς περίπατους.
Στις περισσότερες παραλίες της Σκιάθου υπάρχουν ταβερνούλες αλλά και οργανωμένες σχολές για θαλάσσια σπορ. Ξεκινώντας από την πόλη συναντάμε ακτές με υπέροχη άμμο και πεντακάθαρα νερά: η Μεγάλη Άμμος, ο Βασιλιάς, οι Αχλαδιές και ο ορμίσκος της Τζανεριάς. Συνεχίζοντας βρίσκουμε το Βρωμόλιμνο, τον Πλατανιά και τον Τρούλο. Στην ανατολική πλευρά των Κουκουναριών εκτείνεται η παραλία Μπανάνα, που είναι η αγαπημένη των γυμνιστών και η υπέροχη αμμουδιά της Αγίας Ελένης. Δίπλα ακριβώς από τις Κουκουναριές υπάρχει και η παραλία Μάραθα, καθώς και ο δρόμος που οδηγεί στο Μαντράκι, την παραλία με τους τεράστιους αμμόλοφους.
Η βόρεια ακτή του νησιού έχει επίσης πολλές όμορφες παραλίες, που περιμένουν να χαράξεις το όνομά σου στην άμμο. Μερικές από αυτές όμως είναι προσβάσιμες μόνο με σκάφος. Στη βόρεια πλευρά θα συναντήσετε το εξωτικό Μανδράκι ή το λιμάνι του Ξέρξη καθώς σύμφωνα με την παράδοση από εδώ ξεκίνησε ο Πέρσης βασιλιάς για το Αρτεμίσιο. Χαρακτηριστικό της παραλίας αυτής είναι οι πανύψηλοι αμμόλοφοι. Στη συνέχεια βρίσκεται η μικρή και σχετικά απομονωμένη παραλία της Ελιάς. Άλλες παραλίες της βόρειας ακτής που αξίζει να επισκεφθείτε είναι ο Μικρός και Μεγάλος Ασέληνος, η Κεχριά, τα Λιμενάρια και οι παραλίες Μεγάλος Γιαλός και Ξάνεμος που βρίσκονται βόρεια της πόλης. Είναι ήσυχες παραλίες που δεν έχουν τύχει μεγάλης τουριστικής προβολής και γι' αυτό διατηρούν ανέγγιχτες τις φυσικές τους ομορφιές.
Συνεχίζοντας βόρεια από την Αγία Ελένη και το Μαντράκι βρίσκουμε τον Ασέληνο, παραλία με άμμο και δυνατούς ανέμους. Τα Λαλάρια, δίπλα στο Κάστρο, είναι μια εντελώς διαφορετική ακρογιαλιά χωρίς καθόλου άμμο αλλά με μεγάλα ωοειδή βότσαλα που έχουν λειανθεί και ασπρίσει από τα δυνατά κύματα. Το νερό έχει μια πανέμορφη σειρά αποχρώσεων του γαλάζιου εξ αιτίας των μαρμάρων που υπάρχουν στο βυθό. Είναι από τις πιο δύσκολες στην πρόσβαση παραλίες (μόνο με σκάφος) καθώς τα δυνατά κύματα και τα κοφτερά βράχια δεν αστειεύονται.
Μην παραλείψετε να κάνετε το γύρο του νησιού με ένα καΐκι όπου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και να θαυμάσετε κρυφά λιμανάκια, να κολυμπήσετε στο νησάκι Τσουγκριά με την παραμυθένια ακρογιαλιά και φυσικά να δείτε τα φημισμένα Λαλάρια, το διασημότερο φυσικό αξιοθέατο της Σκιάθου. Οι φωτογραφίες τεράστιων λευκών βράχων που αναδύονται μέσα από τη θάλασσα και η παραλία με τα λευκά ολοστρόγγυλα βότσαλα έχουν κάνει το γύρο του κόσμου. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η Τρύπια Πέτρα. Πρόκειται για ένα τεράστιο βράχο που σχηματίζει μια φυσική γέφυρα πάνω από τα βαθυγάλαζα νερά. Λίγο πριν φτάσετε στα Λαλάρια θα δείτε και τη Γαλάζια και τη Σκοτεινή Σπηλιά. Ανεπανάληπτα φυσικά γλυπτά που μόνο η φύση ξέρει να δημιουργεί.
Αξίζει να δείτε
Η πόλη της Σκιάθου διαθέτει Αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική από λευκά σπίτια, μεταξύ των δύο όμορφων μικρών λιμανιών. Οι ντόπιοι, ισχυρίζονται ότι το 1960, οι Μπίτλς προσπάθησαν να αγοράσουν την Τσουγκριά, ένα μικρό νησί έξω από την ακτή, που είναι απέναντι από τη Σκιάθο και που σήμερα προσελκύει επισκέπτες που απολαμβάνουν ήσυχες διακοπές.
Η πευκόφυτη χερσόνησος Πούντα με τα ερείπια του ενετικού φρουρίου, γνωστού ως Μπούρτζι, είναι μια μικρή χερσόνησος που χωρίζει το λιμάνι της Σκιάθου στα δύο. Τα παλαιότερα χρόνια συνδεόταν με την ξηρά μ έναν στενό βραχίονα, ο οποίος σκεπαζόταν από τη θάλασσα όταν τα νερά της φούσκωναν και τότε έμοιαζε με πραγματικό νησάκι. Το φρούριο κτίστηκε τα χρόνια της Ενετοκρατίας από τους αδερφούς Γκίζι, το 1207. Ονομαζόταν και Καστέλι του Αγίου Γεωργίου (προστάτη των Ενετών), από το ομώνυμο εκκλησάκι που κτίστηκε επίσης την ίδια εποχή. Σήμερα στο φρούριο σώζονται μόνο λίγα ερείπια από τα τείχη, ενώ φιλοξενεί ένα νεοκλασικό κτίριο, το παλιό δημοτικό σχολείο που λειτουργεί ως πνευματικό και συνεδριακό κέντρο του Δήμου.
- Η εκκλησία των Τριών Ιεραρχών είναι η μητρόπολη του νησιού (1864). Εδώ φυλάσσονται εικόνες από εκκλησάκια και μοναστήρια του νησιού με πιο αξιόλογο τμήμα από το τέμπλο της Παναγίας Πρέκλας.
- Το σπίτι που έζησε σπουδαίος συγγραφέας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης βρίσκεται κοντά στο λιμάνι και λειτουργεί σαν μουσείο. Περιλαμβάνει πολλά από τα έπιπλα και τα προσωπικά του είδη. Η διαρρύθμισή του παραμένει όπως ήταν μέχρι και τις τελευταίες στιγμές του διηγηματογράφου. Ο δήμος Σκιάθου το συντηρεί με μεγάλη φροντίδα. Έτσι ο επισκέπτης μπορεί να δει το κρεβάτι, το σεντούκι, το γραφείο, το μελανοδοχείο, φωτογραφίες και προσωπικές ανέκδοτες εκδόσεις του λογοτέχνη.
- Στο καρνάγιο, στην περιοχή Σίφερη, θα δείτε πως ναυπηγούν μικρά σκάφη.
- Στη βορειοανατολική άκρη του λιμανιού βρίσκεται ένας φυσικός υδροβιότος, η Λίμνη.
- Απρόσιτη, άγρια, φυσικά οχυρωμένη τοποθεσία το Κάστρο, στο ΒΔ άκρο της Σκιάθου. Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού (1538), καταφύγιο των κατοίκων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και των πειρατών. Εγκαταλείφθηκε το 1830 και οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν νοτιότερα, στη σημερινή Σκιάθο. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο ʼγγλων, Αυστραλών και Νεοζηλανδών που από διάφορα σημεία της χώρας πήγαν στη Σκιάθο. Από εκεί με βάρκες ή με καΐκια έφευγαν νύχτα για να καταφύγουν στις απέναντι ακτές της Τουρκίας και από εκεί να περάσουν στην Αίγυπτο. Στον καιρό της Κατοχής, μια Σκιαθίτισσα, η ονομαστή Καλιαρίνα, βοηθούσε τους συμμάχους να φύγουν από το νησί. Στη θαλάσσια περιοχή του Κάστρου βυθίστηκε το Σεπτέμβριο του 1943 το υποβρύχιο «Λάμπρος Κατσώνης». Σήμερα, ανάμεσα στα ερείπια σώζονται τρεις ενδιαφέρουσες εκκλησίες, ο Χριστός στο Κάστρο με καλοδουλεμένο τέμπλο (1695) και όμορφες τοιχογραφίες της ίδιας εποχής, η Αγία Μαρίνα και ο Άγιος Νικόλαος. Θα πάτε με ταξί κι από εκεί θα προχωρήσετε 1 χλμ, ή με τα καΐκια που κάνουν το γύρο του νησιού.
Η Σκιάθος, εκτός των άλλων, προσφέρεται και για θρησκευτικό τουρισμό. Τα κυριότερα προσκυνήματα στο νησί είναι τα εξής:
ΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ: Το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. βόρεια της πόλης. Είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μνημεία των Βόρειων Σποράδων. Από τη μονή αυτή σώζεται το καθολικό, τα ημιερειπωμένα κελιά της νότιας πτέρυγας, η εστία και ο κλίβανος.
Το καθολικό της μονής είναι σταυροειδής τετρακίονος με τρούλο με υπολείμματα τοιχογραφιών που χρονολογούνται στον 18ο αιώνα. Ιδρύθηκε το 1794 και έχει μεγάλη ιστορική σημασία για τους ντόπιους, καθώς εδώ κατασκευάστηκε και ευλογήθηκε η πρώτη Ελληνική σημαία με το λευκό σταυρό σε γαλάζιο φόντο. Επίσης, σ' αυτό το μοναστήρι το 1807 ορκίστηκαν οι Φιλικοί Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γιάννης Σταθάς και Νικοτσαράς. Στο μικρό μουσείο της μονής θα δείτε σπάνια εκκλησιαστικά κειμήλια, βυζαντινές εικόνες, βιβλία και χειρόγραφα. Επίσης, ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού που χαρακτηρίζεται από τη λεπτότητα των παραστάσεών του. Στις 15 Αυγούστου στο μοναστήρι γίνεται η τελετή του Επιτάφιου της Παναγίας. Πρόκειται για ένα έθιμο που το συναντάμε μόνο στη Σκιάθο.
ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΥΝΙΣΤΡΑΣ: Το μοναστήρι της Παναγιάς της Κουνίστρας βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ. από την πόλη. Η διαδρομή ανάμεσα στο πυκνό πευκοδάσος είναι υπέροχη. Το μοναστήρι της Παναγίας της Κουνίστρας ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου. Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε κρεμασμένη σε ένα πεύκο και κουνιόταν. Από εκεί βγήκε και η ονομασία «Κουνίστρα». Η Παναγία η Κουνίστρα είναι και η πολιούχος του νησιού. Η ομώνυμη εικόνα της βρίσκεται στο μητροπολιτικό ναό της Σκιάθου και κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου, οργανώνεται μεγάλο πανηγύρι. Ο προσκυνητής εντυπωσιάζεται από το ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο τέμπλο του ναού, καθώς και από τις εξαιρετικές αγιογραφίες που φιλοτεχνήθηκαν σε δύο διαφορετικές ιστορικές περιόδου. Συγκεκριμένα το 1741 και το 1805. Για την ονομασία της εικόνας αλλά και του μοναστηριού που χτίστηκε γύρω στα 1655 υπάρχουν πολλές εκδοχές. H πιο προσφιλής στους ντόπιους αναφέρει ότι η εικόνα βρέθηκε να κρέμεται από ένα πεύκο και κουνιόταν από τον αέρα. Μια άλλη, λέει ότι η περιοχή στην οποία βρέθηκε ονομαζόταν «Κουνίστραις». Τέλος, πολλοί πιστεύουν ότι το «Κουνίστρα» βγαίνει από το «Εικονίστρια». Σύμφωνα με την παράδοση όταν βρήκαν την εικόνα άστραφτε ένα φως οπότε την ονόμασαν Εικών Αστρία, το οποίο παραφθάρηκε σε Εικονίστρια και κατόπιν σε Κουνίστρα. H εκκλησία εντυπωσιάζει με τις τοιχογραφίες της, αλλά και το περίφημο ξυλόγλυπτο και επίχρυσο τέμπλο. H Παναγιά η Κουνίστρα λένε πως είναι ιδιαιτέρως θαυματουργή στους δαιμονισμένους (ακόμα υπάρχουν 2 σιδερένιοι κρίκοι που τους έδεναν κάτω από την εικόνα) και γιορτάζει στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου).
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ: Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη ή Κρυφό, όπως αλλιώς είναι γνωστό, κτίστηκε το 1726 και βρίσκεται στην πίσω πλευρά του βουνού της Κουνίστρας, σε μια καταπράσινη τοποθεσία. Λέγεται και «Κρυφό» γιατί επί Τουρκοκρατίας λειτουργούσε στη μονή κρυφό σχολειό.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Στη βόρεια πλευρά της Χώρας και σε απόσταση 5 χλμ. από το κέντρο βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή χρονολογία ίδρυσής του. Είναι πάντως γνωστό ότι ανακαινίστηκε το 1809, ενώ το τέμπλο και οι εικόνες της χρονολογούνται από το 1822. Σ' αυτό το μοναστήρι έζησε την τελευταία περίοδο της ζωής του ο γνωστός Σκιαθίτης διηγηματογράφος Αλέξανδρος Μωραΐτης.
ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΧΡΙΑΣ: Είναι κτισμένη σε ύψωμα, πάνω από τον ομώνυμο όρμο. Βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού και απέχει 8 χλμ. από τη πόλη της Σκιάθου. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Είναι ένα απομονωμένο μοναστήρι που όμως αξίζει να επισκεφθείτε για να δείτε τα σημαντικά εκκλησιαστικά κειμήλια που φιλοξενεί και να απολαύσετε την υπέροχη θέα.
Σκιάθος! Απέχει 41 ναυτ. μίλια από την πρωτεύουσα του νομού Μαγνησίας, το Βόλο, μόλις 2,4 μίλια από τις ακτές του νοτίου Πηλίου και έχει πληθυσμό περίπου 6.000 κατοίκους. Όμορφη πολιτεία, που παρά τη συνεχή οικιστική ανάπτυξη διατηρεί την παλιά της όψη, γιατί καθετί που χτίζεται ακολουθεί τις προδιαγραφές της νησιώτικης αρχιτεκτονικής. Έτσι ακόμα και τα καινούργια σπίτια έχουν κεραμιδένιες στέγες, χαγιάτια, μπαλκόνια, μικρές πλακόστρωτες αυλές με λουλούδια. Το νησί ισοπεδώθηκε από τη γερμανική αεροπορία στη διάρκεια της Κατοχής. Ξαναχτίστηκε μετά το τέλος του πολέμου.
Συγκοινωνίες
Η Σκιάθος συνδέεται με απευθείας πτήσεις τσάρτερ με πάνω από 15 ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ συχνές είναι οι πτήσεις της "Ολυμπιακής" από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Πολύ συχνά είναι τα δρομολόγια των πλοίων, αλλά και των ιπτάμενων δελφινιών. Από τη Νότια Ελλάδα εξυπηρετεί το λιμάνι του Αγίου Κωνσταντίνου, από την Κεντρική ο Βόλος και από τη Βόρεια τα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής. Τακτικά επίσης είναι τα δρομολόγια ανάμεσα σε Σκιάθο, Σκόπελο και Αλόννησο. Οι εσωτερικές αποστάσεις που καλείστε να καλύψετε μέσα στο νησί είναι πολύ μικρές (Χώρα – Κουκουναριές 15 χλμ.) και αν νοικιάσετε ένα παπάκι θα δείτε εύκολα όλα τα αξιοθέατα. Η αφετηρία με τα λεωφορεία για όλους τους προορισμούς του νησιού φεύγουν από τον παραλιακό δρόμο στο κέντρο της Σκιάθου.
Διαμονή
Όσοι προτιμούν την έντονη νυχτερινή ζωή να προτιμήσουν κάποιο ξενοδοχείο μέσα στην πόλη. Οι χαμηλών τόνων ας επιλέξουν τις νότιες παραλίες του νησιού όπου θα βρουν μεγαλύτερη ησυχία και καλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες.
Φαγητό
Στην παραλιακή, στο ανατολικό άκρο της πόλης, βρίσκεται το «Καρνάγιο». Παραδοσιακό αρχοντόσπιτο με πέτρινη αυλή όπου θα απολαύσετε φρέσκα ψάρια, κολοκυθοκορφάδες, γαρίδες βρασμένες σε θαλασσινό νερό, αστακό και αντζούγιες φιλέτο.
Στο πιο ψηλό σημείο της πόλης, στον «Ανεμόμυλο», θα γοητευθείτε από τη θέα, το ηλιοβασίλεμα και το καλό φαγητό. Στον δρόμο προς τη Μονή Ευαγγελίστριας υπάρχουν ακόμα δύο ταβέρνες άξιες να αναφερθούν. Το «Αγνάντιο» και η «Ανατολή» όπου θα δοκιμάσετε σουτζουκάκια σμυρναίικα, ψητά της ώρας, χωριάτικη τυρόπιτα και φρέσκο ψάρι.
Σαν επίλογος
«Όμορφη είναι η Σκιάθος του Θεού, μα η Σκιάθος του Παπαδιαμάντη μου φαίνεται ομορφότερη», είχε πει ο Ανδρέας Καρκαβίτσας. Ένα από τα πλεονέκτημα του νησιού είναι οι ζεστές θάλασσες, όπου δεν χορταίνεις να κολυμπάς. Δεν είναι τυχαίο που όσοι κάνουν διακοπές στο νησί φεύγουν μαγεμένοι και γίνονται οι καλύτεροι διαφημιστές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου