Η Μανουέλα Ματεράτσι ειδικεύεται σε αποκριάτικες στολές του 18ου αιώνα. Παλιά τις φορούσαν όλο το χρόνο για να μην αναγνωρίζονται.
Στα στενά μεσαιωνικά δρομάκια, στις περίτεχνες γέφυρες και τις αριστοκρατικές πλατείες μπορεί κανείς να δει κολομπίνες με φορέματα από πανάκριβη δαντέλα και εντυπωσιακούς Καζανόβες. Πρόκειται για ένα Καρναβάλι χαμηλών τόνων.
Όλη του η μαγεία βασίζεται στα πολυτελή κοστούμια και τις μυστηριώδεις μάσκες. Την εποχή της ακμής συνήθιζαν να μασκαρεύονται όλη τη διάρκεια του χρόνου για να κρατάνε τα αδιάκριτα βλέμματα μακριά από τις ιδιωτικές τους στιγμές (χαρτοπαιξία, παράνομες ερωτικές σχέσεις, κλοπές, βιασμούς, ακόμα και φόνους). Πέρασαν σχεδόν 200 χρόνια, που το 1979 το Συμβούλιο της πόλης, το La Fenice Theater, η La Biennale di Venezia και άλλοι τουριστικοί οργανισμοί το επανέφεραν στη ζωή, οδηγώντας το στη συνέχεια να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του πλανήτη.
Πολλές από τις μάσκες είναι διακοσμητικές και αγοράζονται ως αναμνηστικό από τους τουρίστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου