ΕΝ ΛΕΥΚΩ - enlefko

Λίγος ρομαντισμός ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Και η καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας για να περάσετε τις ημέρες σας με περπάτημα στα στενά της και επίσκεψη στα κάστρα της περιοχής. Ολόγυρα παραμένει σαν άθικτη η Ιστορία της υπερήφανης και ανυπότακτης Μάνης .  Mονεμβασία ή Μονεμβασιά, Μαλβάζια ή Μαλβαζούι. Αυτό το βραχονήσι που ενώνεται με τη στεριά με μια λωρίδα γης ορθώνεται περήφανα και έχοντας πίσω του όλο το Aιγαίο μοιάζει έτοιμο να σαλπάρει, γι' αλλού.  Σα να μας κάνει χάρη που είναι δεμένο με τη ξηρά, που μας δίνει την ευκαιρία να το επισκεφθούμε εύκολα, που μας αφήνει να βρεθούμε δίπλα του, χωρίς τίποτε το απειλητικό πλέον να κρύβεται πίσω από τα τεράστια τείχη. Σύμφωνα με τη παράδοση η εικόνα της Παναγίας της Χρυσαφίτισσας έφευγε από τη Σπάρτη και εμφανιζόταν στη Μονεμβασιά.  Στο σημείο της εμφάνισης της έλαμπε φως και ανάβλυζε νερό. Οι Χρυσαφίτες έπαιρναν την εικόνα πίσω αλλά αυτή επέστρεφε στη Μονεμβασιά. Στο σημείο όπου β...

Μια μέρα σαν κι αυτή, 15/10/1815 εξορίζεται στο νησί της Αγίας Ελένης στον κόλπο της Γουινέας, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Ο Ναπολέων έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες της Ευρώπης. Χάρη σ' αυτόν η Γαλλία αναδείχθηκε σε μια ισχυρή πολιτική δύναμη της εποχής εκείνης. Τα στρατιωτικά κατορθώματα του Ναπολέοντα δεν οδήγησαν απλώς στη δημιουργία μιας πανίσχυρης αυτοκρατορίας, αλλά άλλαξαν και τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης για πάντα. Ο Ναπολέων γεννήθηκε στην πόλη Αιάκειο (Ajaccio) στην Κορσική, μόλις ένα χρόνο αφού το νησί πέρασε από τη Δημοκρατία της Γένοβας στη Γαλλία. Εκεί είχαν φτάσει εκείνη την περίοδο Μανιάτες από την Ελλάδα. Ο πατέρας του Ναπολέοντα, Κάρολος Βοναπάρτης, έχει πολύ στενή φιλία με την ελληνική οικογένεια της Πανώριας Στεφανοπούλου και στο σπίτι του Ναπολέοντα μιλούσαν ελληνικά! Επίσης πρόγονος του Βοναπάρτη ανήκε στην γενιά των Στεφανοπούλων και έφερε το όνομα Καλόμερος, o οποίος μ...

Μ ια μ έ ρ α σ α ν κ ι αυ τ ή, 15/10/ 1902, ο γερμ α ν ό ς α ρχ αι ολ ό γος Ρο ύ ντολφ Έ ρντ ι κ α ν α κ α λ ύ πτε ι το Ασκληπ ι ε ί ο της Κω , ύ στερ α α π ό υ π ό δε ι ξη το υ Κ ώ ο υ ι στορ ι οδ ί φη Ι ά κωβο υ Ζ α ρρ ά φτη .   Ο ι α ν α σκ α φ έ ς σ υ νεχ ί στηκ α ν α π ό το υ ς Ιτ α λο ύ ς α ρχ αι ολ ό γο υ ς Laurenzi (1930) κ αι Morricone (1937-38), μ α ζ ί με εργ α σ ί ες α ν α στ ή λωσης κ αι α ποκ α τ ά στ α σης κ αι πλ έ ον ο χ ώ ρος ε ί ν αι δ ια μορφωμ έ νος σε τρ ία επ ί πεδ α (ά νδηρ α), πο υ σ υ νδ έ οντ αι με κλ ί μ α κες . Το Ασκληπιείο αποτελε ί το σπο υ δ αιό τερο α ρχ αι ολογ ι κ ό μνημε ί ο το υ νησ ι ο ύ, α λλ ά κ αι έ ν α α π ό τ α π ι ο φημ ι σμ έ ν α α σκληπ ι ε ία της α ρχ αιό τητ α ς . Στο υ ς α ρχ αί ο υ ς χρ ό νο υ ς α ποτελο ύ σε χ ώ ρο λ α τρε ία ς το υ θεο ύ Ασκληπ ι ο ύ κ αι χ ώ ρο θερ α πε ία ς α λλ ά κ αι δ ι δ α σκ α λ ία ς της Ι α τρ ι κ ή ς . Εκε ί δ ί δ α ξε ο Ιπποκρ ά της , έ ν α ς α π ό το υ ς σ...

  Οι βράχοι στις δυο πλευρές του δρόμου και τα σεληνιακά και σουρεαλιστικά τοπία, θυμίζουν έργο του Άντονυ Γκαουντί. Μοιάζουν με δόντια, σφήνες και πριόνια, ψηλόλιγνα, φευγάτα. Αλλού σε αποχρώσεις του ροζ κι αλλού κάτασπροι καλυμμένοι με ένα καφετί πέτρινο σκουφί. Είναι ν’ απορεί κανείς ποια αόρατη δύναμη τις κρατάει σε τέτοια ευάλωτη ισορροπία, αιώνες τώρα. (Φωτό από το ταξίδι μου στην Καππαδοκία).