Φθηνότερα τώρα το ταξίδι στο Λονδίνο

Παραδοσιακά, το Λονδίνο θεωρείται ένας από τους ακριβούς προορισμούς του εξωτερικού. Αυτό ίσχυε μέχρι πρόσφατα, γιατί η εικόνα αυτή έχει αλλάξει.
Τώρα οι κρατήσεις εισιτηρίων για το Λονδίνο από την Ευρώπη παρουσιάζουν αύξηση 30% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο. Η ισοτιμία ευρώ / λίρας έκανε το Λονδίνο ελκυστικό city break για τον Έλληνα ταξιδιώτη και σ΄ αυτό συντελεί και η τιμή για εισιτήριο απλής μετάβασης με την British Airways από την Αθήνα.
Ήδη, αρκετοί συνέλληνες σπεύδουν να επωφεληθούν από την ευνοϊκή συγκυρία που έχει διαμορφωθεί. Με την ισοτιμία λίρας / ευρώ στο 1,127 σήμερα –έναντι 1,335 τον Ιανουάριο του 2008– ο Έλληνας ταξιδιώτης έχει όφελος περίπου 18%.
Αν το επόμενο ταξίδι σας στο Λονδίνο δεν είναι το παρθενικό, προσπαθήστε να ξεκολλήσετε από τα καταστήματα της Bond Street και τα Harrods και ανταλλάξτε τη βόλτα στο Hyde Park με κάτι πολύ πιο πρωτότυπο. Αξίζει να επισκεφθείτε την Brick Lane Σάββατο πρωί για να βολτάρετε στην τεράστια αγορά της, να αγοράσετε μοναδικές αντίκες, να θαυμάσετε υπαίθριες εκθέσεις φοιτητών, να πιείτε καφέ στους υπαίθριους πάγκους και να συνομιλήσετε με τους διπλανούς σας. Μην παραλείψετε, τέλος, να κάνετε μία βόλτα και στο Old Truman Brewery με τα όμορφα καταστήματα, τις γκαλερί και τα «ψαγμένα» εστιατόρια.
Μπορείτε να δείτε το Λονδίνο με άλλο μάτι, όπως το διαβάζουμε στα βιβλία του Dickens.
Χρήσιμες πληροφορίες θα βρείτε εδώ
εδώ κι εδώ
Πληροφορίες από το Londontawn
Το site της britishairways
To site της AEGEAN

Μάρτιος, ο μήνας των εθνικών μας επετείων

Είναι μια καλή ευκαιρία τέτοιες μέρες να γίνεται μια αναζωπύρωση της εθνικής μνήμης του παρελθόντος. Είναι όμως και μια ευκαιρία να τιμήσουμε όσους αγωνίσθηκαν για την εθνική μας υπόθεση. Εξ άλλου κοντά στις πτώσεις πρέπει να θυμόμαστε και τις ανατάσεις. Ευκαιρία λοιπόν αυτές οι εθνικές μνήμες να αποτελέσουν και επετείους εθνικής αυτογνωσίας.
Το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκα στους Βαρβάρους της Κρήτης, το χωριό απ όπου κατάγεται ο Έλληνας διανοητής και λογοτέχνης Νίκος Καζαντζάκης. Έκανα ένα ευλαβικό προσκύνημα στην Κρήτη για να διαπιστώσω από κοντά το μέγεθος της αξίας και τη μοναδικότητα του. Και με την ευκαιρία εκείνου του οδοιπορικού αξίζει να θυμηθούμε αυτό που έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης πριν πάρει από το ταπεινό Ηράκλειο το δρόμο προς την Αιωνιότητα:

“Κρατώ ολόκληρη την Ελλάδα κάτω από τα βλέφαρα μου”.
Και συνεχίζει ο Νίκος Καζαντζάκης:
“Τίποτα θαρρώ δε μου λείπει. Έχω μονάχα την αγιάτρευτη αγωνία της Ελλάδας, που θέλουν να τη γκρεμίσουν. Μα αυτή είναι αιώνια. Το ξέρω καλά και θα βγει κι από τη δοκιμασία αυτή γιγαντωμένη. Ποτέ δεν είχα τόση πίστη κι εμπιστοσύνη στη ράτσα μας όπως τώρα”.
Ο λόγος αυτός του Νίκου Καζαντζάκη, ένας λόγος εναγώνιος για την τύχη της Ελλάδος και του Ελληνισμού, διατηρεί την επικαιρότητα του σε ολόκληρη την περίοδο της νεότερης ιστορίας του Ελληνισμού μέχρι και σήμερα. Ζώντας τέσσερις χιλιάδες χρόνια υπό την αδιάκοπη αμφισβήτηση των ορίων μας και μένοντας κατά καιρούς, ακόμη και χωρίς κρατική υπόσταση, ο Ελληνισμός επιμένει να ΖΕΙ και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ. Μόνο που ολοένα και πιο έντονα ο Νεοέλληνας σήμερα νοιώθει να πλανιέται παντού “η αγιάτρευτη αγωνία της Ελλάδος που θέλουν να τη γκρεμίσουν”.

Εμείς όμως επιμένουμε και αναζητούμε με την ίδια αγωνία τους όρους πίστης του Καζαντζάκη, αυτούς που μνημονεύσαμε πριν, ώστε η Ελλάδα να βγει κι από αυτή τη δοκιμασία γιγαντωμένη.

Η ιστορία δεν είναι βιβλίο που κλείνει. Γράφεται κάθε μέρα. Στην αναζήτηση αυτού του βιβλίου βρίσκεται η σημερινή μας επέτειος. Ελάτε μαζί μας να βρεθούμε στην αναζήτηση του μεγαλείου των ραγιάδων, που αποφάσισαν να πολεμήσουν “για την Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία” γκρεμίζοντας την μεγαλύτερη Αυτοκρατορία της εποχής.

Αγία Λαύρα, 25η Μαρτίου 1821. Το λάβαρο υψώνεται και ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Οι Σπαρτιάτες έλεγαν “Η ταν η επί τας”. Οι Μανιάτες, οι Μωραίτες, οι Σουλιώτες, οι Ρουμελιώτες, οι Υδραίοι, οι Ψαριανοί είπαν “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ”.
Η εθνική συνείδηση μετά 400 χρόνια σκλαβιάς δεν έχει σβήσει. Η Φιλική Εταιρία απλώς όρκισε το Έθνος στην υποχρέωσή του. Και στο πρώτο κάλεσμα τα παλικάρια του Ιερού Λόχου πέφτουν μέχρι το τελευταίο.

Είναι γνωστό και παραδεδεγμένο στη συνείδηση όλων μας ότι το 1821 υπήρξε η αρχή και η αφετηρία του νεότερου Ελληνισμού. Αφετηρία φορτωμένη με μνήμες και προκαταβολές για το μέλλον του Γένους και του Έθνους μας. Το Γένος των Ελλήνων, ύστερα από το 1453, ήταν ταπεινωμένο στη σκλαβιά τεσσάρων αιώνων. Και αφού έμεινε σιωπηλό και πονεμένο επί 400 χρόνια, το 1821 τινάχθηκε σαν ηφαίστειο. Και από τη λάβα και τη λαύρα αυτού του ηφαιστείου φτιάχτηκε ο νέος Ελληνισμός.

Πριν όμως φτιαχτεί ο νέος ελληνισμός, που άπλωσε τα σύνορα του στα προγονικά χώματα και πήρε τη θέση του στην τάξη των λαών και των εθνών του νεώτερου κόσμου, προηγήθηκε ο αγώνας της Ανεξαρτησίας.
Στα ταξίδια μου στη Βιέννη, κάνω βόλτες εκεί όπου ανθούσε και ευημερούσε μια μεγάλη παροικία όπως την έλεγαν τότε “η των Γραικών πραματευτάδων”.
Στην Αυστρία επίσης είχα και μια συνάντηση με τον Μητροπολίτη Μιχαήλ, που τον πρωτογνώρισα όταν χοροστάτησε στην ενθρόνιση του ροδίτη Μητροπολίτη Σπυρίδωνα, στον Άγιο Γεώργιο Βενετίας.

Ο Μητροπολίτης Μιχαήλ μου μίλησε για τους δασκάλους του Γένους, που με κορυφαίο τον Ρήγα Φεραίο συνετέλεσαν τα μέγιστα στην αφύπνιση του Ελληνισμού. Ο Ρήγας, λοιπόν, υποστήριζε ολόθερμα τα γράμματα και πίστευε ότι με τα βιβλία μπορούν να μεταδοθούν οι επαναστατικές ιδέες. Το 1797 τύπωσε δυο βιβλία στη Βιέννη. Μια μαρμάρινη πλάκα με τη μορφή του μας θυμίζει ότι στην Αυστριακή πρωτεύουσα τυπώθηκε η μοιραία επαναστατική προκήρυξη, που έγινε αιτία για τη σύλληψη και το θάνατο του. Αυτή η προκήρυξη τυπώθηκε μυστικά μέσα σε δυο νύχτες στον αριθμό ρεκόρ για εκείνη την εποχή των 3.400 αντιτύπων. Ήταν ένα τετρασέλιδο, μεγάλου σχήματος που αρχίζει με το σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΙΣΟΤΙΜΙΑ- ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ. Ακολουθεί μια εμπνευσμένη έκκληση για αγώνα. Συνεχίζει με το Σύνταγμα του νέου Πολιτεύματος και τελειώνει με τον θρυλικό θούριο “ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στη σκλαβιά”...

Η σημαντικότερη όμως έκδοση του Ρ. Φεραίου ήταν η “Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος” ένα κατ εξοχήν πρωτότυπο έργο, μια πατριδογνωστική εγκυκλοπαίδεια με πλήθος πληροφορίες και κάθε τι που μπορούσε να ζωντανέψει με τρόπο παραστατικό το όραμα Ελληνισμός. Αυτά εν συντομία από την Βιέννη για τον διαφωτιστή του υπόδουλου ελληνικού λαού Ρήγα Φεραίο, που θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε φιλόσοφο και μόνο αν θυμηθούμε αυτό που είπε, ότι δηλαδή
“όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά”.

Ενώ όμως αυτά συνέβαιναν στη Βιέννη, την μεγάλη παροικία των Γραικών πραματευτάδων, όπως την έλεγαν τότε, ας έρθουμε στα καθ ημάς, για να δούμε το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή εδώ στην περιοχή μας:

Η Ρόδος με την τουρκική κατάκτηση του 1522 έμεινε υπόδουλη τέσσερις ολόκληρους αιώνες έως το 1912. Μέσα στην πόλη του κάστρου δεν είχαν δικαίωμα να κατοικήσουν Έλληνες, αλλά μόνον οι Τούρκοι που πήραν από τους ντόπιους όλα τα κτίρια και τα σπίτια. Οι ροδίτες που διώχτηκαν από το κάστρο πήραν την άδεια να εγκατασταθούν έξω από αυτό, στη θέση που είναι οι σημερινές συνοικίες, τα “μαράσια” όπως τα είπαν. Οι πρώτοι διοικητές της Ρόδου ήταν στρατιωτικοί. Αργότερα έγιναν τα βιλαέτια, που ήταν μεγάλοι νομοί με διοικητή τον βαλή και υποδιαιρούνταν στα σαντζάκ και τους καζάδες. Η Ρόδος ήταν πρωτεύουσα βιλαετιού και υπάγεται στη δικαιοδοσία του “Καπουδάν πασά”, δηλαδή του μεγάλου ναυάρχου, που ήταν και υπουργός Ναυτικών του σουλτάνου.

Ο λαός της Ρόδου πάντα περίμενε με καρτερία την ημέρα που θα λυτρωνόταν από τα δεσμά της δουλείας. Την ώρα που η απελπισία των σκλαβωμένων Ελλήνων έγινε ελπίδα και μυήθηκαν στη Φιλική Εταιρία, η παράδοση λέει πως στη Ρόδο τον Απρίλιο του 1820, ένας απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρίας, ντυμένος σαν καλόγηρος ήρθε στο νησί από την Κωνσταντινούπολη και πήγε αμέσως στη Μητρόπολη, όπου φιλοξενήθηκε από τον μητροπολίτη Ρόδου Αγάπιο.

Ο Αγάπιος και οι άλλοι προύχοντες της Ρόδου μυήθηκαν και έγιναν μέλη της Φιλικής Εταιρίας. Κι ενώ περίμεναν το σύνθημα για να κάνουν το καθήκον τους, το κίνημα προδόθηκε από ένα παλιό μέλος της Φιλικής με το όνομα Ασημάκης. Αμέσως έπιασαν και φυλάκισαν όλους τους προύχοντες. Ανάμεσα τους ήταν ο μητροπολίτης Αγάπιος, ο Μανόλης Καστρίτσιος, ο Γιάννης Καζούλλης, ο εφημέριος της Αγίας Αναστασίας παπα-Μανόλης, ο Απόστολος Βλαστός, ο Φιλιππάκης Δημητρίου, ο Βασίλειος Ζαχαρίας και άλλοι.

Την εποχή που στον αγώνα κυριαρχεί σ όλα τα Δωδεκάνησα ο όρκος “Είτε θάνατος, είτε λευτεριά” η Κάσος έχει ήδη προσχωρήσει με 84 σκάφη. Για την απελευθέρωση της Ρόδου γίνεται μια κίνηση από τους ροδίτες, που βρίσκονται στο ελεύθερο κράτος. Είχε συσταθεί μια επιτροπή στη Σύρο με σκοπό να κάνουν κίνημα στη Ρόδο και ζητούν την έγκριση του Καποδίστρια, στις 10 Ιανουαρίου 1928. Την εποχή εκείνη έμεναν στη Ρόδο μόνο 30.000 κάτοικοι, κυρίως γεωργοί, ναύτες και μαραγκοί, ενώ οι Τούρκοι είχαν 2.000 στρατό, 150 κανόνια, διατηρούσαν τείχη ισχυρά και υπήρχε ναυπηγείο του σουλτάνου. Με την ανακήρυξη του νέου Ελληνικού Κράτους μετά την Επανάσταση του 1821 η Ρόδος, όπως και η Κως εξακολουθούν να κυβερνώνται σαν τουρκικές επαρχίες, όπως και πριν από τον μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους. Στην κατάσταση αυτή έμειναν τα Δωδεκάνησα όλο τον 19ο αιώνα έως το 1912.

Στο σημείο αυτό να πούμε, εν τάχει, πως δόθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, μετά την ιταλική κατοχή. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι και ο Στάλιν βοήθησαν να δοθούν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, τη στιγμή που οι Εγγλέζοι ήθελαν να τα προσφέρουν δώρο στην Τουρκία για να βγει στο πλευρό τους στον πόλεμο.

Σε τηλεοπτική εκπομπή μου το 1992 είχα παρουσιάσει αντίγραφο επιστολής του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Τζέημς Μπερνς, επιστολή με ημερομηνία 26 Φεβρουαρίου 1954, προς τον τότε πρόεδρο των εν Αμερική Δωδεκανησίων, καθηγητή του Κολούμπια Εμμανουήλ Αθανασιάδη. Στην επιστολή αυτή ο τότε αμερικανός υπουργός εξωτερικών γράφει μεταξύ των άλλων:

"είχα προσπαθήσει ανεπιτυχώς σε πολλές περιπτώσεις στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι να πείσω τον κ. Μολότωφ (υπουργό εξωτερικών της Ε.Σ.Σ.Δ.) να συμφωνήσει με την πρόταση μου σχετικά με το Δωδεκανησιακό ζήτημα. Στις 27 Ιουνίου 1946 καταλήξαμε σε συμφωνία. Οι σημειώσεις μου δείχνουν ότι αφού είχαμε τελικά συμφωνήσει σε ένα -δύο θέματα είπα πως «θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό ένα καλό απόγευμα με τη διευθέτηση του θέματος των Δωδεκανήσων». Ο κ. Μολότωφ απάντησε ότι δεν είχε αντίρρηση στην πρόταση μου. Ο κ.Μπέβιν (Βρετανός υπουργός εξωτερικών) θέλησε να διευκρινίσει αν ο κ .Μολότωφ εννοούσε ότι συμφωνεί να δοθούν τα νησιά στην Ελλάδα. Ο κ.Μολότωφ είπε ναι, συμφωνεί. Οι σημειώσεις μου δείχνουν ότι ζήτησα “ένα -δυο λεπτά για να συνέλθω” (απ την ευχάριστη έκπληξη)”.

Αυτά γράφει σε επιστολή του ο τότε αμερικανός υπουργός εξωτερικών, μια επιστολή που δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες, αφού μάλιστα μέχρι τώρα δεν παρουσιάσθηκε στη δημοσιότητα κάποιο άλλο στοιχείο που να στηρίζει τον ισχυρισμό ότι ο Στάλιν ήταν αυτός που έδωσε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα.

Η 7η Μαρτίου ως γνωστόν είναι η μέρα που το ελληνικό κοινοβούλιο με το Νόμο 423/1947 επικύρωσε τη συνθήκη Ειρήνης της 10ης Φεβρουαρίου 1947, που επιδίκασε τη Δωδεκάνησο στην Ελλάδα. Βέβαια η Δωδεκάνησος ήταν και από πριν Ελλάδα. Ήταν πάντα Ελλάδα. Αρκεί να πούμε ότι επί γενικού πληθυσμού 150.000 κατοίκων, οι Έλληνες ήταν 143.500. Κι ήταν Έλληνες παλιοί, ριζωμένοι εδώ επί αιώνες. Από την εποχή που οι ναύτες της Ρόδου, της Σύμης, της Πάτμου και της Καλύμνου μετείχαν στον Τρωϊκό πόλεμο κατά τον Όμηρο. Από τότε που κτίσθηκε ο ναός της Λινδίας Αθηνάς στο νησί μας και ήταν η μητέρα των άλλων Ακροπόλεων.

Συνεπώς ήταν Έλληνες οι Δωδεκανήσιοι από τότε που υπάρχει ο πρώτος νόμος των θαλασσών, ο Ναυτικός Κώδικας της Ρόδου κι από τότε που στήθηκε ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου ο Κολοσσός. Έλληνες ήταν οι Δωδεκανήσιοι από τότε που αποτυπωνόταν ο ανθρώπινος πόνος στο άγαλμα του Λαοκόοντα. Κατακτητές, πειρατές, σταυροφόροι, Ενετοί, Φράγκοι, οθωμανοί, άρπαγες, όπως ο Κάσσιος ο οποίος λεηλάτησε την Ρόδο κι μετέφερε στη Ρώμη όλους τους θησαυρούς της, αλλά και οι Ιππότες, με τα Τάγματα των Ιωαννιτών κατέστρεψαν από τα θεμέλια την Ρόδο και καταταλαιπώρησαν τους ροδίτες. Όμως, η σκληρών αιώνων δουλεία δεν κατόρθωσε να αλλάξει τη μορφή, αλλά και το εθνικό φρόνημα του Ελληνισμού των Δωδεκανησίων.

Με την ευκαιρία όμως που μιλάμε για στιγμές που είναι αφιερωμένες στην εθνική μας ταυτότητα να μη παραλείψουμε να αναφερθούμε και στη σημασία της επετείου της 31ης Μαρτίου, μια επέτειο που οι περισσότεροι την έχουμε ξεχάσει. Στις 31 Μαρτίου 1947 έγινε το όνειρο πραγματικότητα, αφού στις 12 το μεσημέρι οι συμπολίτες μας έζησαν τη συγκλονιστική στιγμή που υψώθηκε η ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ ταυτόχρονα κατέβαινε η Αγγλική σημαία, ένδειξη ότι τα δεινά της ξένης κατοχής τέλειωσαν. Είναι πολύ σπουδαία αυτή η μέρα γιατί 31 Μαρτίου ο Βρετανός διοικητής Πάρκερ παρέδωσε την στρατιωτική διοίκηση της Δωδεκανήσου στον Έλληνα στρατιωτικό διοικητή αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Ίσως τη συγχέουμε την 31η Μαρτίου και την ξεχνάμε γιατί ημερολογιακά είναι πολύ κοντά στην 7η Μαρτίου...

Ο Μάρτιος λοιπόν είναι ο μήνας των εθνικών επετείων για τη Δωδεκάνησο. Είναι ο μήνας που μας κάνει να θυμόμαστε όλους εκείνους που αγωνίσθηκαν για την εθνική μας υπόθεση. Είναι όμως και ο μήνας που έρχεται να μας θυμίσει ότι χρειαζόμαστε κυρίως φρόνημα και αίσθηση πατρίδας. Άμεση αίσθηση ότι η βραχονησίδες στα Δωδεκάνησα είναι εξ ίσου Ελλάδα όσο και η πλατεία Συντάγματος.
Το άρθρο αυτό, με μικρές αλλαγές, δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1993).

Τώρα ακόμα καλύτερες τιμές

Η Άνοιξη, η πιο όμορφη εποχή του χρόνου γίνεται ακόμα πιο απολαυστική με περισσότερες διαθέσιμες θέσεις για ταξίδια στην Ευρώπη για Βρυξέλλες, Λονδίνο, Μόναχο, Φραγκφούρτη, Βουκουρέστι από 99€. Οι προσφορές γίνονται από τη Lufthansa και ισχύουν μόνο από την Παρασκευή ως την Κυριακή. Υπάρχουν και προσφορές διαμονής σε ξενοδοχεία. Πληρώνετε για 2 νύχτες και κερδίζετε 1 επιπλέον δωρεάν, ή 3 νύχτες με την 4η δωρεάν σε επιλεγμένα ξενοδοχεία στην Ευρώπη. Οι προσφορές στα ξενοδοχεία ισχύουν από 18 Μαρτίου μέχρι 19 Απριλίου 2009.

Οι φάν του «Mένουμε στη χώρα μας» ταξιδέψτε μόνο με 49 ευρώ με όλους τους φόρους. ΑΘΗΝΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΙΩΑΝΝΙΝΑ, ΚΑΒΑΛΑ, ΚΕΡΚΥΡΑ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, ΚΩΣ, ΛΗΜΝΟΣ, ΜΥΚΟΝΟΣ, ΜΥΤΙΛΗΝΗ, ΡΟΔΟΣ, ΣΑΜΟΣ, ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, ΧΑΝΙΑ, ΧΙΟΣ. Η προσφορά αφορά σε πτήσεις εσωτερικού από και προς Αθήνα, ισχύει για κρατήσεις έως 23/03/2009 και για πτήσεις από 01/05/2009 έως 30/06/2009. Ο ναύλος ισχύει για απλή μετάβαση, περιλαμβάνει όλους τους φόρους και τη χρέωση συναλλαγής 6€ ανά επιβάτη για αγορά εισιτηρίου από το site της Aegean. Δεν επιτρέπονται αλλαγές στο εισιτήριο, ενώ σε περίπτωση ακύρωσης δεν επιστρέφεται η αξία του ναύλου. Ενοικιάστε αυτοκίνητο πόλης για διήμερη ή τριήμερη ενοικίαση, από 42 ευρώ την ημέρα.

Από τις 15 Απριλίου 2009 η AEGEAN θα συνδέει την Αθήνα με την Πάφο 3 φορές την εβδομάδα. Οι πτήσεις θα εκτελούνται με τα ολοκαίνουργια AIRBUS A320 χωρητικότητας 168 θέσεων, των οποίων ο αριθμός μέχρι τον Μάϊο του 2009 θα ανέλθει στα 21 αεροσκάφη. Η Πάφος βρίσκεται στη δυτική ακτή της Κύπρου και στις ακτές της γεννήθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, η Aφροδίτη, η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Ολόκληρη η πόλη περιλαμβάνεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, ενώ είναι ο κατεξοχήν ποιοτικός προορισμός της Κύπρου. Η πόλη είναι γνωστή για την έντονη νυχτερινή ζωή της αλλά και για τις όμορφες παραλίες της που την καθιστούν έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς.

Δύσκολοι καιροί για προφήτες

Όποιος τολμήσει να κάνει πρόβλεψη από τώρα για τον τουρισμό κινδυνεύει να υποστεί τη μεγαλύτερη ήττα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Δεν υπάρχουν προβλέψεις, υπάρχει αναμέτρηση για την υψηλή προσδοκία. Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρώπης και την Ελλάδα φυσικά.
Οι tour operators ισχυροί και έμπειροι επαγγελματίες έχουν μια σχετική αγωνία για το πώς θα πάει αυτή η χρονιά.
Η κυβέρνηση βέβαια προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα πράγματα.
-Η Ελλάδα παραμένει στην πρώτη γραμμή ως επιλογή από τους Ρώσους τουρίστες και τα ρωσικά τουριστικά πρακτορεία και παρά την κρίση, την ανασφάλεια και τα υπάρχοντα ερωτηματικά πρωταγωνιστεί ως τουριστικός προορισμός, δήλωσε ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Κώστας Μαρκόπουλος σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο συνεδριακό κέντρο της τουριστικής έκθεσης της Μόσχας ΜΙΤΤ.

Εξαφανίζονται οι υγρότοποι στο Αιγαίο

Από τους 672 υγρoτόπους που κατέγραψε το πρόγραμμα του WWF Ελλάς «Προστασία των Νησιωτικών Υγροτόπων της Ελλάδας» σε 65 νησιά του Αιγαίου, μόνο δύο προστατεύονται επαρκώς. Και αυτό, παρά το γεγονός πως πολλοί εξ αυτών βρίσκονται εντός των ορίων προστατευταίων ή προστατευόμενων περιοχών.
Τα μπαζώματα, οι επιχωματώσεις, οι εκχερσώσεις, η δόμηση και η ρύπανση με στερεά απορρίμματα είναι οι κυριότερες παράνομες δραστηριότητες που υποβαθμίζουν και συρρικνώνουν τους νησιωτικούς υγροτόπους της Ελλάδας.
Η διατήρηση όμως των υγροτόπων είναι αποφασιστικής σημασίας και για την επιβίωση των δεκάδων υδρόβιων ειδών που υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο στα νησιά μας. Κάποια από τα σημαντικότερα ενδημικά είδη υπάρχουν στα Δωδεκάνησα, όπως το γκιζάνι της Ρόδου και ο βάτραχος της Καρπάθου.
Το ενδημικό ψάρι της Ρόδου (γκιζάνι, Ladigesocypris ghigii), που αν και καταφέρνει να ζει στο εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον των ρεμάτων του νησιού, θεωρείται ένα από τα πλέον απειλούμενα με εξαφάνιση είδη ψαριών των γλυκών νερών στην Ευρώπη, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ένας από τους πληθυσμούς του έχει ήδη εξαφανιστεί (στη λίμνη των Νάνων), ενώ αυτοί που απομένουν έχουν τάσεις μείωσης.
Ο ενδημικός βάτραχος της Καρπάθου (Pelophylax cerigensis) είναι γνωστός μόνο από μια τοποθεσία του νησιού. Το είδος απειλείται κυρίως λόγω της υποβάθμισης των ενδιαιτημάτων του - μόνιμα ή εποχικά τέλματα και λιμνούλες γλυκού νερού, και ρύακες.
Αν και αρκετοί υγρότοποι στα νησιά του Αιγαίου είναι τόσο υποβαθμισμένοι που σίγουρα θα εξαφανιστούν στο άμεσο μέλλον, μπορούμε τουλάχιστο να συμβάλλουμε και εμείς στη διάσωση εκατοντάδων άλλων.

Προτάσεις για να ξεχάσετε την κρίση

Μια καλή πρόταση για τριήμερο ταξιδάκι είναι το Βερολίνο. Περισσότερα από 110 μουσεία και γκαλερί υπάρχουν στην πόλη, ενώ το κοινό εισιτήριο της Langen Nacht der Museen εξασφαλίζει ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις εκθέσεις του Βερολίνου απεριόριστες διαδρομές με το ειδικό πουλμανάκι για περιπλανήσεις από μουσείο σε μουσείο σχεδόν μέχρι το πρώτο φως της αυγής.

Εντός συνόρων ρομαντικοί προορισμοί για τριήμερο είναι:
Το Ναύπλιο με το Μπούρτζι και το Παλαμήδη, η Καστοριά με τη λίμνη της που γυαλίζει στην πρωϊνή ομίχλη, η Τσαγκαράδα ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Πηλίου, το Καρπενήσι όπου υπάρχει ένα από τα δημοφιλέστερα χιονοδρομικά κέντρα και η Ναύπακτος με το βενετσιάνικο κάστρο της.

Δήλος, το "πλεούμενο" νησί

Εργαστήριο χρυσοχοΐας με κοσμήματα που βρέθηκαν επί τόπου ήρθε στο φως στη Δήλο, αποδεικνύοντας ότι το ιερό νησί του Απόλλωνα κρύβει εκπλήξεις που είναι αδύνατον να προβλεφθούν.
Τα ευρήματα, σπουδαία από κάθε άποψη, εντοπίστηκαν στην αρχαία οδό που συνδέει τον αρχαϊκό λιμένα της Δήλου με το ιερό του Απόλλωνα, τη γνωστή Οδό των Λεόντων.
Με την ευκαιρία των σημαντικών ανακοινώσεων που έκανε ο αρχαιολόγος κ. Π. Χατζηδάκης, ας κάνουμε ένα νοερό ταξιδάκι στο «πλεούμενο νησί» για να μάθουμε κι άλλες πληροφορίες (τουριστικές και ιστορικές ) για τη Δήλο και τη γύρω περιοχή.
Η συνέχεια του άρθρου εδώ:

H καλύτερη χώρα στον κόσμο

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ η καλύτερη χώρα στον κόσμο για να ζήσεις, να αποσυρθείς μετά τη σύνταξη, να ταξιδέψεις, να επενδύσεις;
Σύμφωνα ιρλανδικό περιοδικό που έκανε έρευνα σε 194 χώρες, αυτή είναι η Γαλλία!
Οι συντάκτες του περιοδικού κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η καλύτερη χώρα για να ζει κανείς είναι (για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά) η Γαλλία και η χειρότερη χώρα να ζει ή έστω και να επισκεφθεί κανείς είναι η Σομαλία.
Η Ελλάδα κατετάγη 38η, στην ίδια θέση με την Ανδόρα και την Ισλανδία, συγκεντρώνοντας στην τελική βαθμολογία 66 βαθμούς- με άριστα πάντα το 100. Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα βαθμολογήθηκε με 55 στα 100 όσον αφορά το κόστος ζωής, 100 για την ασφάλεια της και 79 για το κλίμα.
Ένα 100άρι πήραμε, αλλά μάλλον θα μας το πάρουν πίσω, λόγω τρομοκρατικών επιθέσεων.

Δίρφη! Δροσιά θάλασσας και ανάσα βουνού

Μια «ανάσα» από τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, βρίσκεται στην Εύβοια το επιβλητικό βουνό της Δίρφης, με την οργιώδη βλάστηση, τα άφθονα τρεχούμενα νερά και τα χωριά - στολίδια.
Η οροσειρά της Δίρφης πήρε το όνομά της από την ψηλότερη κορυφή της, την (το) Δέλφη(ι) σε υψόμετρο 1.743 μέτρων. Στην αρχαιότητα, υπήρχε στην κορυφή Δέλφη, ο ναός της Διρφύας Ήρας, σε ανάμνηση των γάμων της Ηρας και του Δία, που σύμφωνα με μία εκδοχή έγιναν εκεί. Από τη Δίρφη ξεκινούν τα δύο μεγαλύτερα ποτάμια της Εύβοιας, ο Μεσσάπιος και ο Λήλας. Η υπέροχη θέα από τη Δίρφη, εντυπωσιάζει. Το μάτι χάνεται στο βαθυγάλανο Αιγαίο και στις βουνοκορφές της Ρούμελης.
Η πιο γνωστή ορεινή διαδρομή που μπορεί να πραγματοποιηθεί προς τη Δίρφη είναι αυτή που οδηγεί στο χωριό Στενή, το οποίο βρίσκεται χτισμένο στις κατάφυτες πλαγιές της σε υψόμετρο 500 μ. και απέχει 30 χλμ. από Χαλκίδα. O δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος και έχει λίγες στροφές. Η Στενή λόγω του υπέροχου τοπίου της, μαζεύει τα Σαββατοκύριακα αρκετό κόσμο από την Αθήνα, αλλά και τις άλλες κοντινότερες πόλεις της Εύβοιας.
Περισσότερα για το θέμα στο:
http://www.rodosport.gr/enlefko/DIRFIS%2017032008.htm

Πιπεριές εσείς, αυτοκίνητα εμείς...

Καυτές πιπεριές η Τροχαία μοιράζει στην Κίνα.
Τρία τα αυτοκίνητα που προσφέρει η εφημερίδα του Χατζηνικολάου (Land Rover Freelander), τέσσερα το «Πρώτο Θέμα» (Fiat 500). Διαλέγετε μάρκα και μαζί εφημερίδα.
Περιμένω την εφημερίδα που θα προσφέρει πέντε και γιατί όχι έξι αυτοκίνητα.
Οι πιο υπομονετικοί ας περιμένουν κι άλλο. Σε λίγο καιρό οι εκδότες θα δίνουν λεωφορεία.

H Aστυνομία ξυπνάει τους οδηγούς με καυτές πιπεριές

Η αστυνομία στη νοτιοδυτική Κίνα ξυπνάει τους οδηγούς με καυτές πιπεριές σε μια προσπάθεια να τους προλάβει για να μη κοιμηθούν στο τιμόνι, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα.
Η αστυνομία στην περιοχή Τσονγκίνγκ ξεκίνησε να ...κερνάει τους οδηγούς καυτές πιπεριές στους σταθμούς διοδίων των αυτοκινητοδρόμων, καθώς στην Κίνα πιστεύουνι ότι την άνοιξη οι άνθρωποι νυστάζουν περισσότερο, αναφέρει δημοσίευμα της Chongqing Evening News.

Οι κινεζικοί δρόμοι θεωρούνταν ανέκαθεν από τους πιο επικίνδυνους στον κόσμο εξαιτίας της υπερβολικής κίνησης και της απειθαρχίας των οδηγών που αλλάζουν λωρίδα χωρίς να βγάλουν φλας και παραβιάζουν συχνά τον φωτεινό σηματοδότη.

Ζήστε μοναδικά στο Μπρνo

Πώς θα σας φαινότανε να συνδυάζατε το ταξίδι σας στην Τσεχία με λάμψη, ζωντάνια και μοναδικές εμπειρίες;

Από τις 21 Μαΐου μέχρι τις 7 Ιουνίου όλα τα φώτα στρέφονται στο Μπρνο. Το Ignis Brunensis είναι ένα διεθνές φεστιβάλ πυροτεχνημάτων και αερόστατων, μοναδικό στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Παγκοσμίως γνωστές εταιρίες πραγματοποιούν φαντασμαγορικά σόου πυροτεχνημάτων με συνοδεία μουσικής για τέσσερις ημέρες.

Ο διαγωνισμός χωρίζεται σε τέσσερα μέρη: παρουσίαση, εισαγωγή, μέση και το μεγάλο φινάλε. Η παρουσίαση διαρκεί 22 λεπτά, ενώ η κάθε ομάδα έχει 15 λεπτά στη διάθεσή σας για τα υπόλοιπα τρία μέρη. Συνολικά, οι παρευρισκόμενοι από τις 22.30 απολαμβάνουν καθημερινά 45 λεπτά πυροτεχνημάτων για τρεις ημέρες πέρα της αρχικής παρουσίασης.

Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματάνε εδώ. Από τις 21 έως 24 Μαΐου διοργανώνεται το Φεστιβάλ Αερόστατων. Τέλη Μαΐου πολύχρωμα και πολυσχεδή αερόστατα απ’ όλη την Ευρώπη καταφθάνουν στο Μπρνο και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απολαύσουν μία βόλτα από τις 6-7π.μ. και 6-8μ.μ.

Αυτή την περίοδο το Μπρνο συγκεντρώνει πάνω από 1.500.000 επισκέπτες. Όπως στα προηγούμενα έντεκα χρόνια έτσι και φέτος το Μπρνο, η πρωτεύουσα της Μοραβίας, και τα περίχωρα μετατρέπονται σ’ ένα τεράστιο πάρκο διασκέδασης, μια και οι εκδηλώσεις φιλοξενούνται στο ιστορικό κέντρο της πόλης, το φράγμα, στον εκθεσιακό χώρο και στα δύο γνωστά κάστρα του Spilberk και Veveri.

Κλικ στο Λιχτενστάϊν

Ο ζάπλουτος πρίγκιπας του Λιχτενστάιν διοικεί το κράτος από τον επιβλητικό μεσαιωνικό πύργο του. Οι 34.000 πολίτες του πριγκιπάτου ζουν τις ήσυχες ζωές τους στα μικρά χωριά τους, που βρίσκονται σε μια απότομη πλαγιά των Άλπεων. Έχουν το σπάνιο προνόμιο να κατοικούν στο τελευταίο κομμάτι της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ¬ ένα κομμάτι γήινου παραδείσου.

Mια μικρή χώρα στριμωγμένη ανάμεσα στην Ελβετία και την Αυστρία. Με συνολική έκταση 160 τετρ km, το Λιχτενστάιν είναι το τέταρτο μικρότερο κράτος στην Ευρώπη με πληθυσμό 34.498 κατοίκους. Αυτό το μικροσκοπικό πριγκιπάτο με τους περιορισμένους φυσικούς πόρους δεν έχει αεροδρόμιο, κατάφερε όμως και έγινε μια ευημερούσα περιοχή.

Η ιστορία του Λιχτενστάιν άρχισε το 1719, όταν ο αυτοκράτορας Charles VI ίδρυσε το ομώνυμο Πριγκιπάτο. Το 1806, το μικρό κρατίδιο έγινε μέλος της Συνομοσπονδίας του Ρήνου και έλαβε την κυριαρχία, την οποία διατήρησε μέχρι σήμερα. Η ιστορία της Βουλής των Λιχτενστάιν ξεκινά από την εποχή του Μεσαίωνα. Η οικογένεια του Λιχτενστάιν είναι μία από τις παλαιότερες οικογένειες ευγενών της Αυστρίας. Από το 1136 υπάρχει αναφορά στο όνομα Hugo του Λιχτενστάιν.

Oι Λιχτενστάιν είναι από τις παλαιότερες αριστοκρατικές οικογένειες (το γενεαλογικό δένδρο της φτάνει στον 12ο αιώνα). Πέρασαν αρκετές δεκαετίες πριν κάποιος πρίγκιπας Λιχτενστάιν πατήσει πραγματικά το πόδι του στο φέουδό του, όμως τώρα το Λιχτενστάιν είναι ένα από τα τρία μικροσκοπικά κράτη (μαζί με την Ανδόρα και το Μονακό) που ο ΟΟΣΑ περιλαμβάνει στα «φορολογικά καταφύγια», τα οποία δεν συνεργάζονται με τις φορολογικές αρχές. Χάρη σ΄ αυτή τη μη συνεργασία, το πριγκιπάτο και οι 35.000 κάτοικοί του έχουν από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στην Ευρώπη, ενώ η οικογένεια έχει συγκεντρώσει περιουσία 4 έως 5 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Στο Λιχτενστάιν, ο αρχηγός του κράτους έχει την εξουσία να παύει την κυβέρνηση και να διορίζει δικαστές, ενώ διατηρεί εκτεταμένα επιχειρηματικά συμφέροντα σε ακίνητα και σε μία από τις σημαντικότερες κρατικές εταιρείες, τον τραπεζικό όμιλο LGΤ.
Ανέγγιχτο από τις διαδικασίες ενοποίησης της Ευρώπης και θεωρητικά αυτεξούσιο, το Λιχτενστάιν αποτελεί έναν πολύ καλό προορισμό για το ξένο χρήμα που αναζητεί έναν ασφαλή και διακριτικό φορολογικό παράδεισο. Υποστηριζόμενο από τη σχεδόν μηδενική φορολογία και το σταθερό ελβετικό φράγκο, οι πολίτες του Λιχτενστάιν απολαμβάνουν το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Από τη δεκαετία του ’50 χάρη στη διαφοροποιημένη οικονομία του, που κατέχει μια από τις πιο ελκυστικές θέσεις στην Ευρώπη, είναι παράδεισος για τους φορολογούμενους όλου του κόσμου.

Η βασιλική οικογένεια του Λιχτενστάιν έχει στην ιδιοκτησία της τη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, την LGΤ. Το σύστημα του Λιχτενστάιν λειτουργεί ως εξής: το πριγκιπάτο έχει 15 τράπεζες και περισσότερους από 300 επιτρόπους, συνήθως δικηγόρους, που διαχειρίζονται χιλιάδες «στίφτουνγκεν», δηλαδή «ιδρύματα». Οι ξένοι πελάτες των τραπεζών του Λιχτενστάιν προτιμούν τα στίφτουνγκεν από κάθε άλλη επένδυση επειδή, αν βάλουν χρήματα σ΄ αυτά, δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η λίστα της LGΤ δείχνει πως στο Λιχτενστάιν έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς για να φοροδιαφεύγουν περίπου 100 Βρετανοί, 100 Σουηδοί, 200 Γάλλοι, 150 Ιταλοί, 100 Αμερικανοί, 20 Αυστραλοί, 10 Νεοζηλανδοί και αδιευκρίνιστος αριθμός Ισπανών και Καναδών.

Οι πολίτες του Λιχτενστάιν μιλούν γερμανικά και χρησιμοποιούν το ελβετικό νόμισμα, παρά το γεγονός ότι η χώρα πρόσφατα ενίσχυσε τις εθνικές της εξουσίες, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο του ταχυδρομικού και τηλεπικοινωνιακού της συστήματος. Το Λιχτενστάιν απέκτησε επίσης πέρυσι τον πρώτο ρωμαιοκαθολικό αρχιεπίσκοπό του.
Πρωτεύουσα είναι η Βαντούζ (5.300 κάτοικοι) κύρια εμπορική περιοχή της χώρας με πολλά καταστήματα αναμνηστικών και εστιατόρια. Το σπουδαιότερο αξιοθέατο είναι το κάστρο που δεσπόζει στην πόλη.

Δεν υπάρχει πιο εύκολο μέρος για να φτάσετε στο Λιχτενστάιν διότι βρίσκεται κυριολεκτικά στην καρδιά της Ευρώπης και σε μικρή απόσταση από τις μεγάλες μητροπόλεις: Ζυρίχη είναι περίπου 1 ώρα μακριά, Μόναχο περίπου 3 ώρες, Innsbruck περίπου 2,5 ώρες, και στο Μιλάνο περίπου 3 ώρες. Επίσης τρία αεροδρόμια βρίσκονται σε απόσταση περίπου μια ώρα κοντά: Zürich-Kloten 115 χλμ., Altenrhein 50 km και Friedrichshafen 85 km.

Δείξε μου το στήθος σου, να σου πω ποια είσαι...

Ο τίτλος ταιριάζει για την "στερνομαντεία". Ο "στερνομάντης" μπορεί να "διαβάσει" το μέλλον των γυναικών στην περιοχή από το στήθος μέχρι την κοιλιά.

«Στερνομαντεία» είναι η πρακτική να διαβάζουν το χαρακτήρα του ανθρώπου, εξετερθνόντας την περιοχή από το στήθος μέχρι την κοιλιά. Η στερνομαντεία χρησιμοποιείτο τον 18ο αιώνα από τους Ισπανούς. Οι "στερνομάντεις" συνήθως συγκρίνουν τα σχήμα του γυναικείου στήθους με φρούτα ακόμα και λαχανικά. Και ανάλογα με το σχήμα «διαβάζουν» το μέλλον.

Παραδείγματα:
Οι γυναίκες με μικρά στήθη που μοιάζουν με κεράσια διακρίνονται, για τον κοινωνικό τους χαρακτήρα. Είναι λογικές και άνετες. Αυτές οι γυναίκες μπορεί να είναι πολύ καλές και ευχάριστοι σύντροφοι στη καθημερινή ζωή.

Πολλές γυναίκες με το σχήμα μήλου είναι ψυχρές – είναι πολύ δύσκολο να έχουν οργασμό. Είναι όμως έτοιμες για όλα ώστε να ευχαριστήσουν το άνδρα τους και επίσης είναι πολύ καλές νοικοκυρές.

Όσες έχουν σχήμα αχλαδιού είναι αξιαγάπητες και επιρρεπείς σε πολλούς δεσμούς. Συνήθως είναι ελεύθερες, όχι έξυπνες, είναι όμως ελκυστικές στους άνδρες. Ο γάμος με αυτές, σίγουρα προσφέρει έκσταση και πολλά σκάνδαλα.

Αν ο άντρας θέλει να έχει ποικιλία στο κρεβάτι, χρειάζεται μια γυναίκα με στήθη σχήματος λεμονιού. Οι γυναίκες αυτές είναι γεμάτες ζωντάνια και ικανές για αυτοσαρκασμό. Οι γυναίκες μα μεγάλα στήθη είναι αισιόδοξες, εύθυμες και αισθησιακές. Μπορεί να είναι πολύ ευρηματικές στο κρεβάτι και αναμένουν το ίδιο από τους συντρόφους τους.

Οι γυναίκες με στήθη σαν πεπόνια θέλουν να θαυμάζονται. Εκτιμούν το ωραίο φαγητό και αναπτύσσουν σταθερά τις ικανότητες τους για μαγειρική.

Οι σεξολόγοι λένε ότι το στήθος της γυναίκας, αποκαλύπτει περισσότερα για το χαρακτήρα της παρά τα ζώδια...

Οι άνθρωποι πάντοτε είχαν την επιθυμία να γνωρίζουν το μέλλον τους και να αποκαλύπτουν το μυστήριο του ανθρώπινου χαρακτήρα. Χρησιμοποιούσαν χαρτιά, ζάρια, νομίσματα, αλάτι κ.λ.π. Τώρα στην υπηρεσία των προβλέψεων το γυνακέιο στήθος.
Aκόμα και η Bίβλος, στο περίφημο Άσμα Aσμάτων, εξυμνεί τα γυναικεία στήθη με λόγια απέραντου θαυμασμού. Επίσης, πολλά αριστουργήματα της ζωγραφικής, όπως «H Θύελλα του Tζορτζόνε» ή «H Φουρνάρισσα του Pαφαήλ», απεικονίζουν το μυστήριο και τη δύναμη του γυναικείου στήθους.

Δικαιολογημένα μπροστά σ´ αυτή τη δύναμη, οι άντρες παραλύουν.

Ο Αετός του Μαχαιρά Γρηγόρης Αυξεντίου

Τέτοιες μέρες, πριν από 52 χρόνια, στις 3 Μαρτίου του 1957, οι Άγγλοι, ύστερα από προδοσία, πληροφορήθηκαν πού βρισκόταν το κρησφύγετο του ήρωα της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου.
Το εντόπισαν κοντά στο Μαχαιρά, το περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα, έριξαν βενζίνη και έκαψαν τον υπαρχηγό της ΕΟΚΑ ζωντανό. Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Η αμοιβή για τον επίδοξο καταδότη ήταν 5.000 λίρες.
Η συνέχεια για το θέμα εδώ:
Ο Αρχάγγελος της Ελευθερίας
Εδώ η επικήρυξη των Εγγλέζων
κι εδώ φωτό από το ταξίδι μου στην Κύπρο

Χωρίς τέλος ο αγώνας της Γυναίκας

Γυναίκα. Μάνα, Σύζυγος, Εργαζόμενη, Κόρη. Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη αποκλειστικά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου. Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αλλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ισότητα αφού πολίτες ακόμα και στις μέρες μας καταφεύγουν στη δικαιοσύνη για να αποφανθεί εάν η γυναίκα έχει ίσα και ίδια δικαιώματα με τον άντρα.

Στην Ινδία, η πλειοψηφία των γυναικών δουλεύουν 19 ώρες το 24ωρο και δεν έχουν καμία ασφαλιστική κάλυψη. Κι επιπλέον στις φτωχές περιοχής αυτής της πολυάνθρωπης χώρας οι μητέρες συχνά σκοτώνουν τα νεογέννητα κορίτσια τους επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα να επιζήσουν.

Τι είναι η γυναίκα;
“Αγκιστρον διαβόλου, παγίς και δίκτυον δι ης απατώμενοι θανατούμεθα;

Τι εστί γυνή;
Πεφαρμακωμένη έχιδνα, ανήμερος λέαινα, ασπίς ιοβόλος, αγρία πάρδαλις, όπλον διαβόλου, επιθυμητή λύσσα, παγκόσμιος θάνατος, ακατάσχετον κακόν, ατίθασος δράκαινα;

Ευτυχώς από τον 13ο αι. που αναφέρονται όλα αυτά στον «Θεογνώστου Θησαυρό» πολλά πράγματα άλλαξαν και μόνο κάποιος μισογύνης θα επέμενε ότι η γυναίκα είναι «άγκιστρον διαβόλου».

Παρ όλα αυτά όμως η γυναίκα βρίσκεται πάντα πίσω από τον άνδρα. Παγκοσμίως στα κοινοβούλια μόνο το 11,7% κατέχουν οι γυναίκες. Τρεις μόνο χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν αγγίξει το μίνιμουμ προτεινόμενο από το ΣτΕ ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στα δημόσια αξιώματα, το 40% δηλαδή, και αυτές είναι η Σουηδία 46%, η Φινλανδία 41,50% και η Ολλανδία 41,3%. Το Βέλγιο 37,3%, η Δανία 38% και η Νορβηγία 37,9% βρίσκονται κοντά στο στόχο. Στην Ελλάδα παρ ότι οι γυναίκες υπερτερούν κατά δυο ποσοστιαίες μονάδες στο εκλογικό σώμα και εν πολλοίς καθορίζουν και το εκλογικό αποτέλεσμα, μόνο ελάχιστες καταφέρμουν να εκλεγούν σε όλη την επικράτεια. Οι γυναίκες έχουν το μικρότερο ποσοστό στα κοινοβούλια των κρατών μελών της Ε.Ε.. Το Μπαγκλαντές, η Ζιμπάμπουε και η Μαλαισία έχουν περισσότερες γυναίκες στη Βουλή από την Ελλάδα! Ακόμα και στις ΗΠΑ με τα πολλά κινήματα για την ισότητα τα πράγματα για τις γυναίκες δεν είναι στα επιθυμητά επίπεδα.

Η Ημέρα της Γυναίκας θεσμοθετήθηκε για να αναδείξει το ρόλο τους στην διαμόρφωση της ιστορίας και για να θυμίζει πως ασχέτως των όσων βημάτων έχουν ήδη γίνει στην (αυτονόητη) κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων, είναι ακόμη πολλά, πάρα πολλά που πρέπει να ακολουθήσουν.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το γυναικείο κίνημα έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Δεν είναι τυχαίο πως ο Αριστοφάνης τοποθετούσε τη Λυσιστράτη ”μπροστάρη” σε ένα είδος φυλετικού πολέμου εναντίον των ανδρών αποσκοπώντας στην παύση του πολέμου.

Είναι γνωστό στους παλιότερους το τραγούδι που λέει ότι “την εποχή του Πάγκαλου πούταν μακριές οι φούστες”. Πόσοι όμως ξέρουμε τις λεπτομέρειες της ιστορίας αυτής; Ο μακαρίτης δικτάτορας Θόδωρος Πάγκαλος, παππούς του σημερινού πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, έδωσε διαταγή να σταματούν οι αστυνομικοί τις γυναίκες στο δρόμο και να μετράνε το ύψος της φούστας τους. Ο Ιωάννης Καλυβίτης, διευθυντής της αστυνομίας Πόλεων, μη μπορώντας να αρνηθεί τη διαταγή του τότε δικτάτορα, μηχανεύθηκε την εξής λύση: Επιστράτευσε μέσω του Τμήματος Ηθών τρεις ιερόδουλες, από τις πλέον ευπαρουσίαστες και προσυννενοήθηκε με έμπιστους αστυφύλακες του να τις συλλάβουν εικονικά. Εν τω μεταξύ είχαν ειδοποιηθεί φωτορεπόρτερς και όλοι μαζί με αγαστή σύμπνοια έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα στις συλλήψεις. Τότε ο στρατηγός Θόδωρος Πάγκαλος θορυβήθηκε από την έκταση που πήρε το θέμα και προκειμένου ν αποφύγει την διεθνή γελοιοποίηση της Ελλάδας τηλεφώνησε στον αστυνομικό διευθυντή να αναστείλει το μέτρο.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι του φεμινισμού, η γυναίκα αγωνίσθηκε σε όλους τους στίβους που βρήκε μπροστά της. Το 1896 στην Αθήνα οι γυναίκες αποκλείονται από τους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες, ενώ το 1900 στο Παρίσι για πρώτη φορά ανταγωνίζονται στο τένις, το γκολφ και την ιστιοπλοϊα. Μια αθλήτρια του Α. Ο. Παλαιού Φαλήρου η Δομνίτσα Λανίτου από την Κύπρο, γκρέμισε τα τείχη και είναι η πρώτη Ελληνίδα, το 1928, που έλαβε μέρους σε γυναικείους αγώνες στίβου, ενώ το 1936 έλαβε μέρος στην Ολυμπιάδα του Βερολίνου.

Η « Μοδιστρούλα» είναι μεν παλιά γνωστή επιτυχία, αλλά το πρώτο ελληνικό φεμινιστικό τραγούδι μετράει πολλά χρόνια ζωής. Γράφτηκε το 1908 για την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και το ερμήνευσε η βεντέτα της εποχής Σωτηρία Ιατρίδη, η οποία τραγουδούσε «Εγώ είμαι η νέα γυναίκα- που θα καπνίζω και θα ψηφίζω- η κάθε μια μας αξίζει για δέκα -δεν δίνω για άντρα έναν παρά». Σίγουρα ήταν ριζοσπαστική η άποψη της τραγουδίστριας για την εποχή της.

Στην δεκαετία του ’60 η Ελληνίδα γυναίκα γιορτάζει την απελευθέρωση της με ξενόφερτες αισθητικές ακρότητες. Χαρακτηρίζεται η οργισμένη δεκαετία. Η ελληνίδα εργάζεται και χορεύει μπόσα νόβα και χάλι γκάλι. Την ίδια εποχή η γυναίκα ανακαλύπτει τα πρώτα Ινστιτούτα Καλλονής, αλλά αρχίζει να γίνεται και λάτρης του τζόγου. Και φυσικά, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, ρίχνει και κανένα ψεματάκι.

Επίσης είναι η εποχή που η γυναίκα πετάει τα εσώρουχα της και αρνείται να μαγειρέψει. Χλευάζει την καταπίεση, αλλά παράλληλα αυξάνονται σε αριθμό τα σωματεία που προστατεύουν τις ξυλοδαρμένες γυναίκες. Είναι η δεκαετία που πρωτοακούσαμε από το τρανζίστορ το “πάμε για ύπνο Κατερίνα”, αλλά είδαμε και την ελληνιδα να κρατάει τιμόνι στο χέρι της, με όλες τις σχετικές παρενέργειες. «Οποιος πιάνει το τιμόνι, που και που να φασκελώνει», προέτρεπε η Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Κι όσο περνούν τα χρόνια φθάνουμε στην εποχή της πληροφορικής που ο ρόλος της γυναίκας γίνεται όλο πιο μυστηριώδης και συγκεχυμένος. Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του΄70 και ένας σερ που ξέρει από γυναίκες, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, τραγουδάει το “Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία”. Είναι η εποχή που ο Μανόλης Ρασούλης κοιτάει γύρω του και γράφει το “τρελή κι αδέσποτη παρ όλη την αγάπη”.

Αν επιχειρούσαμε να πάμε ακόμα πιο παλιά πρέπει να πούμε ότι στην αρχαία Σπάρτη οι γυναίκες ήταν πολύ ελεύθερες και ντύνονταν με σχιστούς χιτώνες ως πάνω, όπως πολλές σημερινές τηλεπαρουσιάστριες, που τέρπουν την όραση των θεατών. Αυτές επειδή έδειχναν τους μηρούς τις αποκαλούσαν φαινομηρίδες.

Ενα τελικά είναι σίγουρο. Η γυναίκα αν δεν υπερτερεί στη ζωή υπερτερεί στο ελληνικό τραγούδι.
Για τη γυναίκα θα μπορούσα να γράψω πολλά, όμως το θέμα είναι αχανές και ομιχλώδες. Διότι , όπως τραγουδούσε και ο Στράτος Διονυσίου «της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος»....

Σ.Σ. Το κείμενο είναι από τηλεοπτική μου εκπομπή στο TV4 στις 8/3/1992.

Τα Δωδεκάνησα είναι δικά μας

Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου της Επανένταξης των Δωδεκανήσων στη Μητέρα Ελλάδα θεωρώ σκόπιμο να αναδημοσιεύσω το παρακάτω άρθρο που ανέσυρα από το αρχείο μου.

Η Ιωάννα Τσάτσου ήταν μια από τις σημαντικότερες γυναίκες επικεφαλής του κινήματος για τα δικαιώματα της ψήφου των γυναικών. Σπούδασε νομικά, διακρίθηκε για το σπουδαίο κοινωνικό και ανθρωπιστικό της έργο και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν σύζυγος του τέως προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου και αδελφή του Νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη.

Επιπλέον υπήρξε φίλη των Δωδεκανήσων και όσο ζούσε ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη και τη συγκίνησή της για την ακριτική περιοχή του Αρχιπελάγους.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στο βιβλίο της με τίτλο "Καταγραφές", που εκδόθηκε από την "Εστία" το 1983, αναφέρεται εκτενώς στην απελευθέρωση των νησιών μας.

Στην ιστορική της μαρτυρία γράφει ότι τον Δεκέμβριο του '44, όταν στους φονικούς δρόμους χυνόταν το αίμα ποτάμι και δεν κυκλοφορούσε ψυχή, την επισκέφθηκε στο σπίτι ο Δεσπότης- Αντιβασιλέας Δαμασκηνός.

-Έτρεξα ν’ ανοίξω η ίδια. Ακούμπησε την πατερίτσα του εκεί, στη γωνιά, στο τζάκι και κάθισε στη συνηθισμένη του πολυθρόνα. Το πρόσωπό του έλαμπε. Ήταν φανερό πως κάτι σημαντικό είχε να πει. Κι εκείνος με βαριά επίσημη φωνή είπε:

-«Μεγάλη μέρα, σήμερα, πολύ μεγάλη παιδιά μου. Τα Δωδεκάνησα είναι δικά μας».
Και λίγο, πιο κάτω όταν ο Αντιβασιλέας Δαμασκηνός επέστρεψε από την ελεύθερη Ρόδο, αναφέρει στις "Καταγραφές" τις εντυπώσεις του μετά το γυρισμό:

-"Δεν ξεχώριζα πια τη γη από τη θάλασσα, τόσες πολλές ήταν οι ελληνικές σημαίες στρωμένες στη στεριά. Αλήθεια που τις είχαν κρυμμένες όλες αυτές τις γαλανόλευκες";
" Ήταν η μόνη φορά που τον είδαμε δακρυσμένο...", γράφει η Ιωάννα Τσάτσου.

Η ποιήτρια Ιωάννα Σεφεριάδη-Τσάτσου την αγάπη και τη συγκίνησή της για τα Δωδεκάνησα την εκδηλώνει και με δύο ποιήματά της, που υπάρχουν στην ποιητική της συλλογή "Ποιήματα" -που εκδόθηκε από την Εκδοτική Αθηνών το 1988.

Το ένα έχει τον τίτλο "Ρόδος" και αναφέρεται στη "Ροδίτισσα Αφροδίτη", που την αποκαλεί "αναδυόμενη, ομορφιά ολοζώντανη". Το δεύτερο με τίτλο "Μεσημέρι στη Λίνδο" δεν αναφέρεται στις εντυπώσεις της από την επίσκεψη της στην αρχαία πόλη και τις ομορφιές της, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά εντυπωσιασμένη καθώς μένει από τις αγιογραφίες της εκκλησιάς γράφει σε στίχους πως αισθάνεται ένα θρησκευόμενο άτομο μπροστά στην "Κυρά των αιώνων".

Πάντως η ιστορική μαρτυρία για την επανένταξη των νησιών μας στον εθνικό κορμό και τα δυο ποιήματά της για τη Ρόδο και τη Λίνδο αποδεικνύουν ότι η Ιωάννα Σεφεριάδη -Τσάτσου εκτός από μεγάλη κυρία της ποίησης υπήρξε και εξ ίσου μεγάλη, πλην όμως, σεμνή, φίλη των Δωδεκανήσων.

Το γνωμικό της ημέρας

Είναι καλό να ζεις για την πατρίδα σου, αλλά καλύτερο να βοηθάς την πατρίδα σου να ζήσει.

Έγινε πατέρας στα 75

Ένας συνταξιούχος, από την Μεγάλη Βρετανία, έγινε ο γηραιότερος πατέρας στο κόσμο αφού απέκτησε παιδί στην ηλικία των 75 ετών!
Ο Paul-Louis Mariasusay δεν μπορεί να κρύψει την ευτυχία του όταν η νέα σύζυγος του έφερε στο κόσμο ένα αγοράκι λίγους μήνες μετά τον γάμο τους!
Ο βετεράνος πατέρας έχει ήδη δυο κόρες με την πρώτη του σύζυγο εκ των οποίων η μια είναι μεγαλύτερη της 38-χρονης γυναίκας του ενώ έχει και πέντε εγγόνια!

Kαταρρέει το όνειρο στο Ντουμπάι

Kαταρρέει το όνειρο στο Ντουμπάι σύμφωνα με τους New York Times. Η οικονομία του Ντουμπάι βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και οι εφημερίδες γράφουν ότι πάνω από 3.000 αυτοκίνητα έχουν μείνει παρατημένα στο πάρκιγκ του αεροδρομίου του Ντουμπάι, καθώς οι ιδιοκτήτες τους, ξένοι βουτηγμένοι στα χρέη, τα παράτησαν και έφυγαν. Λέγεται ότι κάποιοι έχουν αφήσει μέσα υπερχρεωμένες πιστωτικές κάρτες και σημειώματα με τα οποία ζητούν συγγνώμη.
Ο τοπικός Τύπος έγραψε ότι 1.500 άδειες εργασίας ακυρώνονται κάθε ημέρα, αριθμός που δεν επιβεβαιώθηκε ούτε διαψεύσθηκε από την κυβέρνηση. Κάποια πράγματα εξηγούν τι συμβαίνει στη γη των σείχηδων. Οι τιμές των ακινήτων, που εκτινάχθηκαν τα τελευταία έξι χρόνια, έχουν πέσει 30% ή και περισσότερο σε κάποια σημεία της πόλης μέσα στους τελευταίους δύο μήνες. Τα μεταχειρισμένα πολυτελή αυτοκίνητα πωλούνται 40% φθηνότερα από ό,τι πριν δύο μήνες.
Εν τω μεταξύ για πρώτη φορά στην ιστορία της η Σαουδική Αραβία απέκτησε γυναίκα υπουργό. Η Νόρα Μπιντ Αμπντάλα αλ-Φάγεζ διορίστηκε από τον βασιλιά υφυπουργός Παιδείας, αρμόδια για την εκπαίδευση των κοριτσιών. Τα σχόλια δίνουν και παίρνουν. Πολλοί λένε ότι δεν θα ήταν τόσο προοδευτική αν ανήκε σε κάποια φυλή, ότι πιθανόν κατάγεται από την Ιορδανία ή την Παλαιστίνη και ότι είναι σίγουρα διαζευγμένη, επειδή ουδείς “αληθινός” Σαουδάραβας με σώας τας φρένας θα επέτρεπε στη σύζυγό του να εμφανιστεί δημοσίως με ακάλυπτο πρόσωπο», όπως έγραψε μια δημοσιογράφος.
Οι γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας δεν επιτρέπεται να οδηγήσουν, απαγορεύεται η έξοδός τους από τη χώρα χωρίς την άδεια συζύγου, πατέρα ή αδελφού, και επιπλέον ισχύει το «σύστημα κηδεμονίας», βάσει του οποίου ακόμη και η υφυπουργός Φάγεζ δεν ελέγχει η ίδια τη ζωή της, αλλά ο κηδεμόνας της.

Το γνωμικό της ημέρας

Μην αντιδικείς ποτέ με βλάκα, θα σε ρίξει στο επίπεδό του και θα σε νικήσει λόγω πείρας.