Φτάνοντας στο Ναϊρόμπι θα βρεθείτε σε μια σύγχρονη πόλη, δυο εκατομμυρίων κατοίκων, με γυάλινους ουρανοξύστες, φαρδιές λεωφόρους και πλήθη κόσμου στους δρόμους.
Στο εθνικό πάρκο που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη θα βρείτε συγκεντρωμένα πολλά από τα ζώα που ζουν ελεύθερα στις αφρικανικές εκτάσεις και θα πάρετε μια πρώτη γεύση από... σαφάρι.
Δέκα χιλιόμετρα έξω από την πόλη βρίσκεται και το σπίτι της Κάρεν Μπλίξεν, ένα μουσείο αφιερωμένο στη συγγραφέα του «Πέρα από την Αφρική».
H Kένυα έχει έκταση 580.367 km² και πληθυσμό 39.002.772 κατοίκους. Ανεξαρτητοποιήθηκε από την Βρετανία το 1963. Επίσημες γλώσσες της Κένυας, είναι η Αγγλική και η Σουαχίλι μία Μπαντού γλώσσα με μερικές λέξεις αραβικής προέλευσης. Μιλιέται αρκετά και η Μπαντού γλώσσα Κικουγιού και άλλες γλώσσες του κλάδου στα κεντρικά της χώρας. Επίσης στα δυτικά μιλιούνται οι νειλοτικές, στα βόρεια και νότια οι νειλο-χαμητικές και στα βορειοανατολικά οι σομαλικές διάλεκτοι.
ΕΔΩ, βίντεο για την μαγική χώρα κι
ΕΔΩ, το επίσημο τουριστικό site.
Η σαβάνα κατοικείται από πολλά είδη άγριων ζώων (ζέμπρες, αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις), αλλά και από ανθρώπινες φυλές που βιώνουν επί χιλιάδες χρόνια τη σκληρή ζωή.
Η Κένυα λοιπόν δεν είναι μόνο κοκκοφοίνικες, εξωτικές παραλίες και σαφάρι.
Στη χώρα των Μασάϊ κυριαρχούν και οι αχανείς παραγκουπόλεις του Ναϊρόμπι.
Η Κένυα είναι μια ακόμη χώρα με τεράστιες ανισότητες σε βασικούς τομείς διαβίωσης.
Από τα περίπου 4.000.000 κατοίκων της κενυατικής πρωτεύουσας, περίπου 2.650.000 ζουν σε τενεκεδουπόλεις που έχουν στηθεί σε μικρή απόσταση από το κέντρο του Ναϊρόμπι όπως η παραγκούπολη Κιμπέρα (που θα πει δάσος στη γλώσσα των Νούβιων) και απέχει μόλις 5 χλμ. ΝΔ του κέντρου της πρωτεύουσας.
Σε όλη την Κένυα, υπολογίζεται ότι το 67% του πληθυσμού ζει στο λιγότερο από το 2% της γης! Ειδικά, όμως, για το Ναϊρόμπι τα πράγματα είναι χειρότερα, αφού κάθε χρόνο ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται κατά τουλάχιστον 7%.
Ο οικισμός της αχανούς παραγκούπολης Κιμπέρα είναι ο μεγαλύτερος της Κένυας και της Υποσαχάρειας Αφρικής και ο δεύτερος μεγαλύτερος στον κόσμο.
Σε αυτήν την πρόχειρα στημένη πόλη, μία μεσαία παράγκα, φτιαγμένη από λάσπη, τσιμέντο και ξύλα, δεν είναι μεγαλύτερη από 3Χ3,5 μέτρα και «φιλοξενεί» κατά μέσο όρο τουλάχιστον οκτώ άτομα, εκ των οποίων τα περισσότερα έχουν για στρώμα μια στάλα χώμα ή λίγα εκατοστά τσιμέντο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ενοίκων της Κιμπέρα πληρώνει ενοίκιο ίσο με 7,5 ευρώ το μήνα και ζει σε άθλιες συνθήκες μέσα στη βρωμιά και στη δυσωδία των ανοικτών βόθρων, καθώς δεν έχει πρόσβαση σε δίκτυο με καθαρό τρεχούμενο νερό, σε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε καν σε αποχέτευση.
Για πολλούς από τους κατοίκους της Κιμπέρα, η τουαλέτα δεν είναι παρά μία τρύπα βαθιά ανοιγμένη στο χώμα, γεγονός που εξηγεί τα συχνά κρούσματα τυφοειδούς πυρετού, χολέρας, διάρροιας...
Λιγότερο από το 20% των κατοίκων της παραγκούπολης έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι υπόλοιποι φωτίζουν τις παράγκες με λάμπες λαδιού ή πετρελαίου.
Ο ένας στους δύο κατοίκους της Κιμπέρα είναι άνεργος ή υποαπασχολείται με δουλειές του ποδαριού για την εξασφάλιση μόλις ενός πιάτου φαγητού τη μέρα.
Οι γυναίκες ηλικίας από 16 έως 25 ετών έχουν μείνει τουλάχιστον μία φορά έγκυες, ενώ πολλές απ' αυτές είναι μητέρες οροθετικές στον ιό ΗΙV που προκαλεί το AIDS και το μοναδικό στήριγμα μιας πολυμελούς οικογένειας.
Το δίδυμο της ανεργίας και του αλκοολισμού μαστίζει έναν στους τρεις ενήλικες άνδρες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών μετά βίας τελειώνει το δημοτικό και αφού το τελειώσει μένει άπραγο ή «στρατολογείται» από σπείρες και ομάδες οργανωμένου εγκλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου