Αντί να δοθούν κίνητρα και να αξιοποιηθεί η αλιεία σε μια νησιωτική χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, οι ψαράδες εξοντώνονται και αφανίζονται.
Όλα ξεκίνησαν ύστερα από έρευνες περιβαλλοντικών ινστιτούτων για την προστασία της βιοποικιλότητας των θαλασσών, κυρίως του "ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ", που εδρεύει στην Ικαρία. Οι έρευνες αυτές κατέδειξαν ότι τα πιο συνηθισμένα είδη που αλιεύονται στην περιοχή του ανατολικού Αιγαίου, όπως η σκορπίνα, το μπαρμπούνι, η σουπιά και η γόπα μειώθηκαν σε ποσοστό 60%.
Η πτώση των αλιευμάτων στα πιο εμπορικά είδη, όπως η σιναγρίδα, ο σαργός, η κουτσομούρα, το λυθρίνι και το σκαθάρι, μειώθηκαν κατά 88% και όπως δηλώνουν οι υδροβιολόγοι η χρονιά αυτή είναι από τις χειρότερες στην αλιευτική παραγωγή.
Σίγουρα, η μορφολογία του βυθού παλιότερα δεν είναι ίδια με τη σημερινή. Η διαφορά είναι μέρα με τη νύχτα. Αλλά δεν φταίνε αυτά που λένε. Σύμφωνα με τους μικρούς παραδοσιακούς ψαράδες η καταστροφή της θάλασσας δεν είναι οι πεζότρατες, είναι τα τοξικά απόβλητα της Μεσογείου που πέφτουν κατά τόνους στις θάλασσες. Αυτά είναι η μεγάλη καταστροφή.
Η θάλασσα έγινε βούρκος. Μειώθηκαν οι πληθυσμοί των ψαριών. Έχουν αλλάξει και τα είδη που ψαρεύονται στην περιοχή μας. Το Αιγαίο ανέβασε μεγάλη θερμοκρασία. Ενώ μέχρι την δεκαετία του ‘80 τον γαύρο δεν τον ήξεραν στην Πάτμο, τώρα είναι θησαυρός. Απεναντίας οι σκορπιοί και οι χάνοι είναι δυσεύρετοι. Ούτε εποχικότητα υπάρχει. Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει, να υπάρχουν ψάρια αυγομένα τρεις φορές το χρόνο.
Σίγουρα υπάρχει υπεραλίευση, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να αλλάξει η αλιεία και να αναγκάζονται οι ψαράδες να καταστρέφουν με τα ίδια τους τα χέρια τα αλιευτικά τους σκάφη (φωτό από τη Λέρο), σκαριά 25 η 30 ετών, όλα τρεχαντήρια 9,5 έως 12 μέτρα, που αποτελούν τον κόπο μιας ζωής, για να πάρουν μια αποζημίωση, περίπου το μισό της αξίας τους. Ούτε καν σκέφτηκαν αντί να τα σπάζουν να τα εκθέσουν σε κάποιο χώρο.
Ετσι σε μια δεκαετία ψαράδες στο Αιγαίο δεν θα υπάρχουν και με τις πολιτικές που χάραξε η Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ακολουθεί η Ελλάδα, θα τρώμε μόνο τυποποιημένα και κατεψυγμένα ψάρια. (Πηγή: Πατμιακά Χρονικά –Σμαράγδα Μουλιάτη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου