Η Πρίγκηπος (Buyukada -Μεγάλο Νησί) έχει έκταση 5,4 τετρ. χλμ. Είναι το μεγαλύτερο και το πιο πυκνοκατοικημένο από τα Πριγκηπονήσια με ασφαλτοστρωμένους δρόμους και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Αλλά και το πλέον εγκαταλειμμένο στις γειτονιές που ζούσαν οι Έλληνες. Πριν 100 χρόνια φιλοξενούσε 15.000 κατοίκους. Αρχικά ήταν τόπος παραθερισμού των εκλεκτών πολιτών του Βυζαντίου.Μερακλήδες οι Ρωμιοί, οι Έλληνες της Πόλης, δεν μπορούσαν να μη συνεχίσουν την παράδοση και μετά την Άλωση, ως την περίοδο που αναγκάσθηκαν να την εγκαταλείψουν. Οι περισσότεροι είχαν επιλέξει τα τέσσερα μεγαλύτερα Πριγκιποννήσια για να περνούν τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, για ν’ απολαμβάνουν τη θάλασσα και τις ευωδιές σε σπίτια μέσα στα πεύκα, στα μαστιχόδεντρα και τα βότανα.
Στην Πρίγκηπο δεν άλλαξαν πολλά από το παρελθόν. Μόνο η παραλία του νησιού έχει μεγαλώσει. Οι Έλληνες παραθέριζαν στο Νιζάμι και το Μαντέμι. Οι πλούσιοι επισκέπτες διέμεναν στο ξενοδοχείο «Καλυψώ» του Τερζακόπουλου (που κάηκε τον Αύγουστο του 1979) και δοκίμαζαν την τύχη τους στο καζίνο «Antigoni Palace».
Οι δυο λόφοι του νησιού φιλοξενούν από ένα μοναστήρι. Στα βόρεια, στο λόφο Isa tepe είναι το Μοναστήρι του Χριστού (1597). Κι απέναντι, νότια, στο Yuce Tepe, ανάμεσα σε βράχους, το παλιό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, με θαυμάσια θέα των Πριγκιπονήσων, αλλά και πιο βαθιά των Προκονήσων, του Μαρμαρά, της Καλολήμνου κι αν ο καιρός ευνοεί φαίνονται μέχρι και οι κορυφές του Αργανθώνιου όρους στον Κυανού κόλπο.
Τα κελιά της
μονής του Αγ. Γεωργίου κάηκαν τον Αύγουστο του 1986. Τα παλιά χρόνια ερχόντουσαν προσκυνητές από τα παράλια Ρωμιοχώρια της Προποντίδας, το Κατηρλί, το Κουρί, την Αγία Παρασκευή, το Αρμουτλί.Χτίσθηκε το 963 από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά και φημίζεται για τα κρασιά του. Στη μονή έδωσαν αίγλη κι άλλα ονόματα, όπως η εγγονή της Ειρήνης, η Ευφροσύνη, σύζυγος του Μιχαήλ Τραυλού και η αυτοκράτειρα Ζωή η Πορφυρογέννητη, η επονομαζόμενη Καρβουνοψίνα. Το 1702 στο ίδιο μοναστήρι ο Μιχαήλ Δούκας ο Παραπινάκης εξόρισε την Κουροπαλάτισσα Άννα Δαλασσινή τη μητέρα των Κομνηνών μαζί με τα παιδιά της.
Κάθε χρόνο 23 Απριλίου και 24 Σεπτεμβρίου το μοναστήρι γιορτάζει και είναι εντυπωσιακή η προσέλευση Μουσουλμάνων προσκυνητών. Χαρακτηριστικό είναι πως οι άμαξες δεν επαρκούν για τις χιλιάδες των μουσουλμάνων που συρρέουν απ’ όλη την Κωνσταντινούπολη, αλλά και από τα βάθη της Ανατολίας (από κοινού με τους Χριστιανούς) να προσκυνήσουν τον Άγιο.
«Όταν γεννιόμασταν, οι μανάδες μάς πήγαιναν στο μοναστήρι και μας αφιέρωναν στον Άγιο. Μας φορούσαν στο λαιμό αλυσίδα με ένα κουδούνι, που συμβόλιζε πως είμαστε ταμένοι. Όταν παίζαμε, τα κουδούνια κουδουνίζανε. Μοιάζαμε με κοπάδι πρόβατα! Τα βγάζαμε μόνο όταν ενηλικιωνόμασταν», μας πληροφορεί γηραιός ομογενής.
Για αιώνες η Μονή ήταν άσυλο των φρενοβλαβών της Πόλης. Επίσης το όνομα της είναι συνδεδεμένο με το όνομα της σκληρής ειδωλολάτρισσας Ειρήνης της Αθηναίας, η οποία μετά την τύφλωση του γιού της αποκατέστησε τις εικόνες και η εκκλησία, παραβλέποντας όλα τα άλλα, την τίμησε και την εγκωμίασε σαν μια «νέα Αγία Ελένη».
Το νησί έχει πολλές όμορφες βίλες, νυχτερινά κέντρα, εστιατόρια και ξενοδοχεία. Λεπτομέρεια: Τα ελληνικά ονόματα στις παραθαλάσσιες ταβερνούλες έμειναν από τότε που ανήκαν σε Έλληνες ιδιοκτήτες, αλλά σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας ιδιοκτήτης! Κάνω μια βόλτα με ξεναγό ένα παλιό Κωνσταντινουπολίτη, εκδρομέα από τα Ν. Ευκαρπία Σερρών.
- Εδώ το «καρακόλι»- αστυνομία- , το σινεμά «Λαλέ» με τα δυο ξενοδοχεία και πιο πέρα η «τσαγίρα», η αλάνα που παίζαμε μπάλα. Εδώ ήταν το τριώροφο αρχοντικό του χρηματιστή Ευγενίδη- ερείπιο σήμερα, με τους τοίχους έτοιμους να καταρρεύσουν.
Κάναμε στάση για μια δροσιστική μπύρα Efes Pilsen στο γωνιακό καφενείο του Μεχμέτ Ατκά.
- Εδώ παλιά οι Έλληνες έπαιζαν το τάβλι τους κι έβαζαν στοιχήματα.
Μετά πάμε στην Αστική Σχολή. Παλιά ήταν μαθητική φωλιά, τώρα κατάντησε καταφύγιο πουλιών. Κανένα ίχνος ζωής, εδώ που οι φωνές των παιδιών ξεσήκωναν τον κόσμο. Πικρία για την κατάντια και ανακούφιση που τ’ αντικρίσαμε. Από το κατακρημνισμένο καθολικό της Θεοκορυφώτου Μονής έμεινε μόνο ο Βυζαντινός τοίχος. Την είχε κτίσει ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Μακεδών.
Ένα από τα σπίτια διασήμων ανδρών που έμειναν στα Πριγκιπόννησα είναι αυτό που φιλοξένησε τον Μπολσεβίκο ηγέτη Λέων Τρότσκι, που πέρασε μερικά χρόνια στην Πρίγκηπο την εποχή που βρισκόταν σε διαμάχη με τον Ιωσήφ Στάλιν.
Για να δείτε όλα τα αξιοθέατα στο νησί θα χρειασθείτε 3 ώρες περπάτημα, μια ώρα με φαέθωνα και δυο ώρες με ποδήλατο.
Μη φύγετε από την Πρίγκηπο χωρίς να γευθείτε τους ζεστούς λουκουμάδες και το παγωτό καϊμάκι (Ντοντουρμά Καϊμάκ).
...Το καράβι φεύγει αφήνοντας πίσω μας την εντυπωσιακή Αρ Νουβώ Σκάλα της Πριγκήπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου