Κατά την αρχαιότητα, η ακρόπολη της Λίνδου είχε ως κεντρικό λατρευτικό χώρο τον ναό της Λινδίας Αθηνάς.
Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε χτίστηκε ο αρχικός ναός. Σύμφωνα με το μύθο η λατρεία της Aθηνάς Λινδίας είναι προελληνική.
Οι ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν πως τον 6ο αιώνα π.Χ., ο τύραννος της Λίνδου και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, Κλεόβουλος, αναστήλωσε το ιερό και πως περίπου το 342 π.Χ. καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως ο δωρικού τύπου ναός της Αθηνάς, μέρη του οποίου σώζονται ως τις μέρες μας, οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ.
Ενδεικτική της φήμης του Ιερού Ναού είναι και η ανεύρεση επιγραφής στην Κριμαία, τιμητικής πλακέτας της Αθηνάς Λινδίας και του Διός Πολιέως. Την εποχή, δε, των Ιπποτών, η Λίνδος έγινε πυργόδεσποινα και το ισχυρό Κάστρο της διέθεσε Υπηρεσία από 12 Ιππότες και μία Ελληνική φρουρά. Επιπλέον, η Λινδία Αθηνά λατρευόταν με κανονικές αιματηρές θυσίες βοών, προβάτων κ.λπ., όπως σε όλο τον Ελληνικό κόσμο. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι υπήρχε και βωμός, έξω από το Ναό.
Σύμφωνα με όσα γίνονται αποδεκτά, η Λίνδος πρέπει να θεωρείται, ως η μάλλον αρχαιότερη των τριών πόλεων της Ρόδου, ακολουθεί η Ιαλυσός και τελευταία ιδρύθηκε η Κάμιρος. Υποστηρίζεται ότι ρυμοτομικά η Λίνδος δεν άλλαξε από τη γεωμετρική περίοδο ίσως εποχή (1.000-700 π.Χ.), μέχρι σήμερα.
Σημαντικό: Λέγεται ότι οι Λίνδιοι στη μεγάλη μάχη των Γαυγαμήλων, το 331 π.Χ., πρόσφεραν στο Μεγάλο Αλέξανδρο χρυσοΰφαντο μανδύα από το θησαυροφυλάκιο του Ναού τους. Επίσης, κατά τους αρχαίους και άλλους μετέπειτα ιστορικούς: Ήλθε ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος στη Ρόδο, επισκέφθηκε το Ναό της Λινδίας Αθηνάς στη Λίνδο και προ της εκστρατείας εμπιστεύθηκε, κατά τον Διόδωρο το Σικελιώτη, την “εαυτού διαθήκη στο Ναό”.
«...Ότε ο Ηγεμών Αλέξανδρος ο Μακεδών ώρμησεν επί την Ασίαν, όπως υποτάξη αυτήν, δέχθηκαν (οι Ρόδιοι), Μακεδονικήν φρουράν. Ένεκα, δε, τούτου απήλαυσαν πάσης της ευνοίας του, καταστήσαντες αυτούς θεματοφύλακες της εαυτού διαθήκης. Ο των Ροδίων στόλος εξυπηρέτησε αυτόν κατά την πολιορκίαν της Τύρου, ής η καταστροφή ανέπτυξεν σπουδαίων την εμπορίαν αυτών». (Εδουάρδος Μπιλιώτης και Αββά Κατρέ. «Η νήσος Ρόδος» 1881).
Και μετά τη νικηφόρα μάχη των Γαυγαμήλων, έστειλε με ειδική αποστολή χρυσά νομίσματα, “βοκέφαλα”, που ήταν νομίσματα με κεφαλήν του αχώριστου αλόγου του, του Βουκεφάλα, αφιέρωμα στον προαναφερθέντα Ναό της Λινδίας Αθηνάς, ως και μερικά όπλα, λάφυρα από τη μάχη των Γαυγαμήλων.
Το παραπάνω αφιέρωμα αναγράφεται στη μαρμάρινη πλάκα, το “Χρονικό του Ναού της Λίνδου”, το κείμενο του οποίου είναι γραμμένο σε στήλη εκ λίθου Λαρτίου (από πέτρα της Λάρδου), δημοτικό διαμέρισμα της αρχαίας Λινδίας από τον φιλόλογο Λίνδιο Τιμαχίδα του 1ου αιώνα π.Χ. και περιλαμβάνει των “αρχαιοτάτων χρόνων” αναθημάτων του Ναού και των αναθετών τους, καθώς και την εξιστόρηση τριών σπουδών επιφανών της Θεάς.
Δυστυχώς και οι δύο αυτές επιγραφές βρίσκονται από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα παράνομα στο Εθνικό Μουσείο της Κοπεγχάγης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου