Οι χοχλιοί, μπουμπουριστοί, βραστοί, “ξεκουπιστοί" συνοδευόμενοι από πατάτες και κολοκυθάκια, σιτάρι, χόρτα τσιγαριστά ή μάραθο, αποτελούν αγαπημένο έδεσμα για τους Κρητικούς.
Η κλινική διατροφολόγος και διαιτολόγος Μαρία Μπονατάκη τονίζει ότι «η κατανάλωσή τους γίνεται συχνότερη κατά τη διάρκεια της νηστείας και ιδιαίτερα αυτή της Μεγάλης Σαρακοστής, λόγω αποχής από την κατανάλωση κρέατος και ψαρικών.
Η συχνή κατανάλωση χοχλιών στην Κρήτη - η οποία είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο- έχει συσχετιστεί με το υψηλό προσδόκιμο ζωής των κατοίκων της». Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι «οι χοχλιοί ως όστρακα της ξηράς περιέχουν ω-3 λιπαρά οξέα και μάλιστα ο λόγος ω-3 προς ω-6 κυμαίνεται από 0,2 έως 2, εν συγκρίσει με αυτόν των ψαριών (από 0,5 έως 8).
Επίσης, τα άγρια σαλιγκάρια, που τρέφονται με χορταρικά και βότανα, περιέχουν σημαντικές ποσότητες α-λινολενικού οξέος. Τόσο τα ω3 όσο και το α-λινολενικό οξύ μειώνουν αισθητά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών και χρόνιων νοσημάτων.
Τέλος, το κρέας των χοχλιών αποτελεί καλή πηγή βιταμινών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων (3,3%), ιδιαίτερα δε σιδήρου, ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου και σεληνίου (27,4 μg/100mg), παρέχοντας ουσιαστικά το 50% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης που χρειάζεται μια ενήλικη γυναίκα. Το σελήνιο έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, προστατεύοντας από καρδιοπάθειες και καρκίνο (κυρίως του προστάτη), συμβάλλοντας επίσης στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και του ανοσοποιητικού συστήματος» καταλήγει η Μαρία Μπονατάκη.
Eδώ, η συνταγή για χοχλιούς μπουμπουριστούς.