O βασιλικός μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό αντιφλεγμονώδες για την αντιμετώπιση του πόνου που προκαλεί η αρθρίτιδα, σύμφωνα με μελέτη η οποία παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίου φαρμακευτικής στο Μάντσεστερ της Βρετανίας.Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι τα είδη βασιλικού στα οποία βασίστηκε η συγκεκριμένη μελέτη φύονται στην Ινδία και στη Νοτιοανατολική Ασία, όπου και χρησιμοποιούνται στην αγιουβερδική ιατρική αλλά και στην κουζίνα. Τα φύλλα τους είναι μικρότερα από εκείνα της ευρωπαϊκής ποικιλίας (Οcimum basilicum) και η γεύση εντονότερη.
Ο βασιλικός κατάγεται από την Ινδία όπου ήταν ιερό φυτό αφιερωμένο στον Κρίσνα και τον Βισνού. Στην Ελλάδα το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν από την εκστρατεία του στις Ινδίες μεταξύ των άλλων έφερε και το φυτό. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν εκτιμούσαν το φυτό καθώς πίστευαν ότι οι σκορπιοί προτιμούσαν να φωλιάζουν κάτω από τις γλάστρες του και ότι η έντονη μυρωδιά του ήταν είδος κατάρας. Τον θεωρούσαν σημάδι θανάτου.
Αντίθετα οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο, σημάδι αγάπης και φυλακτό. Οι Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα φυτά στις ταριχεύσεις και οι Γαλάτες το χρησιμοποιούσαν σε τελετές εξαγνισμού μαζί με νερό πηγής. Πιθανόν από εκεί να κρατάει τις ρίζες του και το χριστιανικό έθιμο του αγιασμού με τον βασιλικό. Οι νεοέλληνες αντίθετα με τους προγόνους τους εκτιμούν το φυτό και πιστεύουν ότι απωθεί τα κουνούπια. Το χρησιμοποιούν μάλιστα πολύ στην μαγειρική.
Ο βασιλικός χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, την μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό. Είναι όμως και γνωστό αντισηπτικό. Το βάφτισμα των φύλλων μέσα στο νερό για αρκετή ώρα έχει σαν αποτέλεσμα να μη μουχλιάζει το νερό αυτό. Γι' αυτό και ο βασιλικός χρησιμοποιείται από την Εκκλησία για τον αγιασμό του νερού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου