Στο Ναύπλιο (Photo: Νίκος Βασιλειάδης - pixabay), εκτός από τον περίπατο στη θάλασσα με φόντο το Μπούρτζι, θα σας αποζημιώσουν οι βόλτες στα στενά δρομάκια του, οι κρυμμένες πλατείες και τα εκθαμβωτικά νεοκλασικά. Είναι ιδανική πόλη για Weekend. Η ιστορική πρωτεύουσα της χώρας μας και της Αργολίδας διατηρεί τους χαλαρούς ρυθμούς της και παραμένει μια από τις γοητευτικότερες πόλεις της Ελλάδας.
Η κεντρική πλατεία Συντάγματος είναι όλο ζωντάνια. Στη μία γωνία το Βουλευτικό, το τζαμί όπου το 1928 λειτούργησε η πρώτη Βουλή των Ελλήνων. Δεξιά του το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα βενετσιάνικο κτίριο με μπαρόκ πινελιές, και απέναντι το Θέατρο Τριανόν, το αλλοτινό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο. Δίπλα τους υπέροχα νεοκλασικά σπίτια και ξενώνες, προτομές ιστορικών προσώπων, όπως της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, ακόμα και ιστορικά δέντρα, όπως ο πλάτανος όπου το 1826 μίλησε ο Γεώργιος Γεννάδιος και η ελιά της εκκλησίας όπου κρέμασαν τον Αναστάσιο επί Τουρκοκρατίας. Ο Ψαρομαχαλάς, η πιο παλιά συνοικία της πόλης κατοικείται από τις αρχές του 13ου αιώνα, κυρίως από εμπόρους και ψαράδες.
Η βόλτα θα σας οδηγήσει σε γραφικά σοκάκια, σε σπίτια με χρωματιστά πορτοπαράθυρα και τοίχους, άλλα ερειπωμένα και άλλα σε ξέφωτα με θέα της θάλασσα. Το Πολεμικό Μουσείο Ναυπλίου, που στεγάζεται στο κτίριο της Πρώτης Σχολής Ευελπίδων (Αμαλίας 22), εγκαινιάστηκε στα τέλη του 1988. Εδώ ο επισκέπτης παρακολουθεί, σε δυο ορόφους, την ιστορία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, ιδιαίτερα δε τη συμμετοχή των κατοίκων της Αργολίδας στους αγώνες του Ελληνικού Έθνους, από την Ελληνική Eπανάσταση μέχρι την απελευθέρωση από τα στρατεύματα Κατοχής.
Στις 7 Ιανουαρίου 1828, αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο Ιωάννης Καποδίστριας πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, στον οποίο οφείλονται πολλά έργα, όπως η πρώτη Σχολή Ευελπίδων, η Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα κ.λ.π. και ο οποίος όπως είναι γνωστό φονεύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 όταν έμπαινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.
( Εδώ ανοίγω μια παρένθεση για να συμπληρώσω ότι δράστες της δολοφονίας είναι ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, αδελφός και γιος του Πετρόμπεη. Ο τελευταίος έχει φυλακιστεί, κατηγορούμενος για στασιαστική δράση. Ο μονόχειρας σωματοφύλακας του κυβερνήτη πυροβολεί και τραυματίζει θανάσιμα τον Κωνσταντίνο. Ο άλλος βρίσκει καταφύγιο στη γαλλική πρεσβεία και τελικά θα παραδοθεί. Θα δικαστεί σε θάνατο και θα εκτελεστεί. Με την δολοφονία του Καποδίστρια κόπηκε βίαια η προσπάθεια ανάκαμψης και εκσυγχρονισμού του μόλις ελεύθερου νέου Ελληνικού κράτους. Ο θάνατος του Κυβερνήτη έγινε λαϊκός θρήνος, μέσα από τα δημοτικά τραγούδια. Ο χώρος της δολοφονίας του I. Καποδίστρια στο Ναύπλιο είναι ένας από τους τραγικότερους και ιερότερους χώρους της πατρίδας μας. Μπροστά από την εκκλησία, λίγο πριν την είσοδο, υπάρχει ακόμα το καντήλι, στον τόπο μαρτυρίου του Κυβερνήτη. Ο άδικος και τραγικός θάνατος του I. Καποδίστρια παραμένει ζωντανός στη μνήμη των Ελλήνων που επισκέπτονται καθημερινά τον μαρτυρικό τόπο του θανάτου του. Τη θλιβερή είδηση της δολοφονίας του Κυβερνήτη με χαρακτηριστικά μοτίβα της δημοτικής ποίησης την περιγράφει, μεταξύ των άλλων, και το ακόλουθο πελοποννησιακό τραγούδι, που αποτελείται από 14 δεκαπεντασύλλαβους στίχους:
Ένα πουλάκι ξέβγαινε ‘πό μέσ’ από τ’ Ανάπλι,
στηγ Κόρθο κάνει κολατσιό και στη Βστίτσα γιόμα,
στημ Πάτρα μπαρκαρίζεται, στο Μεσολόγγι πάει,
πάει χαμπέρια των Κλεφτών και των καπεταναίων.
-Πες μας, πες μας, πουλάκι μου, κανα-καλό χαμπέρι.
-Τι να σας πω, μωρέ παιδιά, τι να σας μολογήσω,
εψές, προψές που πέρναγ’ από μέσ’ από τ’ Ανάπλι,
άκουσα το μουσαφερέ και τηγ κρυφή κουβέντα,
τόν Κυβερνήτη σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι.
Τρεις ντουφεκιές του ρίξανε με τρι’ ασημένια βόλια.
Το ‘να τόμ πήρε στηγ καρδιά και τ’ άλλο στο πλεμόνι,
το τρίτο το φαρμακερό τόμ πήρε στο κεφάλι.
Το στόμα τ’ αίμα γέμισε, τ’ αχείλι του φαρμάκι
κ’ η γλώσσα τ’ αηδονολαλεί σαν το χελιδονάκι.)
Στις 25 Ιανουαρίου 1833 αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος Βασιλιάς των Ελλήνων Όθωνας. Το Ναύπλιο έπαυσε να είναι Πρωτεύουσα της Ελλάδας με το Βασιλικό Διάταγμα 18/30 Σεπτεμβρίου 1834, που υπογράφτηκε από την Αντιβασιλεία Αρμανσμπέργκ Κόμπελ και Εύδεκ, με αποτέλεσμα ο Βασιλιάς Όθωνας να εγκατασταθεί στην νέα πρωτεύουσα την Αθήνα.
Με αυτοκίνητο το Ναύπλιο απέχει 174 χιλιόμετρα και μιάμιση ώρα από Αθήνα. Με λεωφορείο από το ΚΤΕΛ Κηφισού, θα χρειαστείτε περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά.
Αν βρεθείτε στο Ναύπλιο και σας παίρνει ο χρόνος προτείνω να πραγματοποιήσετε και κάποιες κοντινές εκδρομές:
Μόνο τέσσερα χιλιόμετρα χωρίζουν το Ναύπλιο από την Τίρυνθα με τα εντυπωσιακά κυκλώπεια τείχη και 25 χλμ. από το ανάκτορο του θρυλικού Aγαμέμνονα στις Μυκήνες, έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Πελοποννήσου.
Στο δρόμο για τις Μυκήνες, λίγο πριν από τον οικισμό της Νέας Κίου, στρίψτε δεξιά προς Άργος και κάντε μια παράκαμψη για να ανεβείτε στο Κάστρο της Λάρισας.
Για μια ολοκληρωμένη αρχαιολογική περιήγηση, επιβάλλεται η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου (30 χλμ.). Μετά τον οικισμό Εξώστης, στα 2,8 χλμ. από την πόλη, θα βρείτε την διασταύρωση όπου στρίβετε αριστερά προς Κρανίδι-Επίδαυρο.
Παραλίες στην περιοχή
Αρβανιτιά: Σχετικά μικρή παραλία με χοντρό βότσαλο και καταγάλανα νερά. Η δεξιά της πλευρά είναι βραχώδης στις άκρες, ιδανική για τους λάτρεις εξερεύνησης βυθών. Βρίσκεται πίσω από την πόλη του Ναυπλίου, ανάμεσα στα κάστρα του Παλαμηδίου και της Ακροναυπλίας. Πρόσβαση: Με τα πόδια από την Όμορφη Πόλη ή με δικό σας μεταφορικό μέσο, σταθμεύοντας στο άνετο ανοιχτό parking στο πάνω μέρος της παραλίας. Κατεβαίνοντας αρκετά σκαλιά μέσα από πευκόφυτη βλάστηση, αποκαλύπτεται διάπλατα η οργανωμένη πλαζ της Αρβανιτιάς.
Καραθώνα: Πολύ μεγάλη αμμώδης παραλία, όπως και ο βυθός της. Τα ρηχά νερά της είναι ιδανικά για οικογένειες με μικρά παιδιά. Φοίνικες, αλμυρίκια, πεύκα και ευκάλυπτοι συνθέτουν ένα σκηνικό εξωτικής ομορφιάς. Απέχει λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πόλη του Ναυπλίου, ανατολικά του κάστρου του Παλαμηδίου.
Κονδύλι (Αγ. Νικόλαος): Μεγάλη παραλία με ψιλό πετραδάκι και άμμο. Ο βυθός της θάλασσας είναι κυρίως πετρώδης και βαθαίνει αρκετά απότομα. Βρίσκεται ανάμεσα στο Βιβάρι και την Κάντια. Περίπου στα μέσα της διαδρομής υπάρχει πινακίδα η οποία δείχνει το σημείο στο οποίο πρέπει να στρίψετε προκειμένου να κατηφορίσετε στην παραλία.
Τολό: Μεγάλη με πολύ ψιλή αμμώδη χρυσαφένια ακτή. Ο βυθός της είναι σχετικά ρηχός και αμμώδης, ενώ τα νερά της είναι κρυστάλλινα, θυμίζοντας τεράστια πισίνα. Αποτελεί ιδανικό προορισμό για οικογένειες με μικρά παιδιά. Βρίσκεται μπροστά και κατά μήκος της ομώνυμης πόλης.
Η κουζίνα της περιοχής είναι βασισμένη στην πρώτη ύλη και στην Πελοποννησιακή γαστρονομία, τα πιο γνωστά είναι η γουρουνόπουλα, η γκιόσα, γαλατόπιτα και οι ντόπιες γκόγκιες. Φυσικά δε λείπουν τα ψάρια, τα καλά τυριά και το κρασί.
Σχόλια