Σήμερα, Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους το 1920!
Μετά το 1916 και τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1919 Ελληνες και Αρμένιοι στον Πόντο συζητούν τη δημιουργία αυτόνομου ελληνοαρμενικού κράτους.
Στις 20/5/1919, ο Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ» αποβιβάζεται στη Σαμψούντα δήθεν για να ειρηνεύσει την περιοχή. Αντί να προστατεύσει τους Έλληνες κατοίκους από τη δολοφονική μανία των Τσετών, συμμαχεί μ' αυτούς και τον υποκινητή τους Τοπάλ Οσμάν και με το σύνθημα «Η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους» θέτει σε εφαρμογή σχέδιο εξόντωσης 353.000 Ελληνοποντίων.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου επί 75 χρόνια δυστυχώς αποσιωπήθηκε, στο όνομα και στο βωμό της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Για ορισμένους μοιάζει με παραμύθι. Σε άλλους φαντάζει ως ένα απόμακρο τραγικό γεγονός που συνέβη κάπου, κάπως, κάποτε. Κάποιοι δεν γνωρίζουν. Για μερικές χιλιάδες αποτελεί ημέρα μνήμης.
Βεβαίως, ελάχιστοι οι εναπομείναντες και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που ως σήμερα ζουν, θυμούνται και εξιστορούν στα παιδιά, στα εγγόνια, στα δισέγγονα και στα τρισέγγονά τους όσα έζησαν: Την τραγωδία, τη λαίλαπα του πολέμου και του φανατισμού.
Με πρόσχημα την κατάταξη στον τουρκικό στρατό 4.000-4.500 Ελληνες της Πάφρας από 15-60 ετών, οδηγήθηκαν στον ποταμό Αλυ, αφού προηγουμένως τους είχαν δέσει πισθάγκωνα ανά δύο. Ολους τους πέταξαν και τους έπνιξαν στα βαθιά και θολά νερά του ποταμού.
Κατά μήκος του ποταμού υπήρχαν 70 αμιγή ελληνικά χωριά. Στο χωριό Σουρμελή (1-6-1921): στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου έκαψαν ζωντανά 550 άτομα, που τους συνέλαβαν από τα γειτονικά χωριά. Οι περιοχές όπου υπάρχουν γνωστοί ομαδικοί τάφοι βρίσκονται στην Πάφρα, τη Σαμψούντα, το Γαβάκ, την Κάβζα, στην Ερπαα.
Μετά το 1916 και τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1919 Ελληνες και Αρμένιοι στον Πόντο συζητούν τη δημιουργία αυτόνομου ελληνοαρμενικού κράτους.
Στις 20/5/1919, ο Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ» αποβιβάζεται στη Σαμψούντα δήθεν για να ειρηνεύσει την περιοχή. Αντί να προστατεύσει τους Έλληνες κατοίκους από τη δολοφονική μανία των Τσετών, συμμαχεί μ' αυτούς και τον υποκινητή τους Τοπάλ Οσμάν και με το σύνθημα «Η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους» θέτει σε εφαρμογή σχέδιο εξόντωσης 353.000 Ελληνοποντίων.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου επί 75 χρόνια δυστυχώς αποσιωπήθηκε, στο όνομα και στο βωμό της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Για ορισμένους μοιάζει με παραμύθι. Σε άλλους φαντάζει ως ένα απόμακρο τραγικό γεγονός που συνέβη κάπου, κάπως, κάποτε. Κάποιοι δεν γνωρίζουν. Για μερικές χιλιάδες αποτελεί ημέρα μνήμης.
Βεβαίως, ελάχιστοι οι εναπομείναντες και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που ως σήμερα ζουν, θυμούνται και εξιστορούν στα παιδιά, στα εγγόνια, στα δισέγγονα και στα τρισέγγονά τους όσα έζησαν: Την τραγωδία, τη λαίλαπα του πολέμου και του φανατισμού.
Με πρόσχημα την κατάταξη στον τουρκικό στρατό 4.000-4.500 Ελληνες της Πάφρας από 15-60 ετών, οδηγήθηκαν στον ποταμό Αλυ, αφού προηγουμένως τους είχαν δέσει πισθάγκωνα ανά δύο. Ολους τους πέταξαν και τους έπνιξαν στα βαθιά και θολά νερά του ποταμού.
Κατά μήκος του ποταμού υπήρχαν 70 αμιγή ελληνικά χωριά. Στο χωριό Σουρμελή (1-6-1921): στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου έκαψαν ζωντανά 550 άτομα, που τους συνέλαβαν από τα γειτονικά χωριά. Οι περιοχές όπου υπάρχουν γνωστοί ομαδικοί τάφοι βρίσκονται στην Πάφρα, τη Σαμψούντα, το Γαβάκ, την Κάβζα, στην Ερπαα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου