Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Βαρκελώνη, μια πόλη παθιασμένη με την ζωή

Όλοι οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί ρομανικός, καταλανικός, γοτθικός, επιβλητικό μπαρόκ και φυσικά ο μοντερνισμός με εκφραστή τον Αντόνιο Γκαουντί είναι από μόνος του ένας λόγος για να επισκεφτεί κανείς την Βαρκελώνη.
Κι όποιος την επισκέπτεται για πρώτη φορά   μένει εκστατικός από τον παραμυθένιο κόσμο του πιο διάσημου παιδιού της, του εκκεντρικού αρχιτέκτονα Antoni Gaudi, ο οποίος δεν φοβήθηκε να υλοποιήσει αυτά που οραματιζόταν. 
 Γενέτειρα του Σαλβαδόρ Νταλί και του Χοάν Μιρό, αλλά και φιλόξενη οικοδέσποινα του Πάμπλο Πικάσο, η Βαρκελώνη ή αλλιώς Μπαρτσελόνα βρίσκεται στην καρδιά τόσο των φιλότεχνων όσο και των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων. 
Η αρχική εντύπωση για την πόλη, καθώς ρίχνεις τις πρώτες παρθενικές ματιές μέσα από το παράθυρο του τουριστικού λεωφορείου, είναι η σχεδόν κραυγαλέα διαφάνειά της. Όλα σε αυτή την πόλη συμβαίνουν μπροστά σου, ούτε καν δίπλα σου. Δεν χρειάζεται να την ανιχνεύσεις γιατί σου παρουσιάζεται από μόνη της, ανάγλυφη.
Η πρώτη μας στάση γίνεται στο γήπεδο Καμπ Νου. Είναι η έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μπαρτσελόνα και βρίσκεται σε ένα χώρο όπου συστεγάζεται με το κλειστό γήπεδο της Μπανταλόνα (της ομάδας της Βαρκελώνης στο μπάσκετ). Είναι από τα μεγαλύτερα γήπεδα στην Ευρώπη και εντύπωση προκαλεί ότι είναι αρκετά βυθισμένο μέσα στο έδαφος. Στο χώρο του μπορείς να δεις και το μουσείο με τα τρόπαια και κειμήλια παλαίμαχων ποδοσφαιριστών, όπως και πολλές διαδραστικές τηλεοράσεις και προβολές που σε καθηλώνουν για πολύ ώρα.
Η Μπαρτσελόνα, είναι σύλλογος με μια μοναδική ιστορία, που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1899 από μία αγγελία του Ελβετού ιδρυτή της. Μια ιστορία με κοινωνικοπολιτικές πτυχές, όσο και αθλητικές. Το 1929 η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα Ισπανίας. Τους πανηγυρισμούς διαδέχεται το βαρύ πένθος, όταν το 1930 στο οικονομικό κραχ της Wall Street καταστρέφεται οικονομικά ο ιδρυτής της Χουάν Γκάμπερ και αυτοκτονεί.
Με την έναρξη του ισπανικού εμφυλίου, που κόστισε τη ζωή σε 1.000.000 ανθρώπους, έρχεται και το άλλο ισχυρό πλήγμα για την Μπαρτσελόνα. Ο πρόεδρος της ομάδας Τζουσέπ Σουνιόλ Ι Γκαρίγα συλλαμβάνεται και οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Τα επόμενα χρόνια ο σύλλογος αντιμετωπίζεται από το καθεστώς του Φράνκο ως η ομάδα των ηττημένων του εμφυλίου. Κορυφαίο παράδειγμα της εύνοιας του καθεστώτος προς την άλλη μεγάλη ομάδα της Ισπανίας τη Ρεάλ Μαδρίτης, αποτελεί η υπόθεση του Αλφρέντο ντι Στέφανο.
Το 1953 μια επιτροπή θεώρησε τη μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα παράνομη και αποφάσισε ο τρομερός Αργεντινός να αγωνίζεται εκ περιτροπής μια χρονιά στη Μπαρτσελόνα και μια στη Ρεάλ. Τελικά κατέληξε στη Ρεάλ, η οποία με τον κλεμμένο Ντι Στέφανο αναδείχθηκε «Βασίλισσα της Ευρώπης». Έως ότου τη δεκαετία του ’70 ήρθε η εκδίκηση της Μπαρτσελόνα, που αγόρασε τον Γιόχαν Κρόϊφ από τον Άγιαξ το 1974 και κατακτά το πρωτάθλημα ύστερα από 14 χρόνια. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν η Μπαρσελόνα αναδεικνύεται παντοκράτορας της Ισπανίας.
Το τελεφερίκ στη Μπαρτσελονέτα είναι ο θεαματικότερος τρόπος για μια ανάβαση στο λόφο Μόντζιουϊκ. Κατασκευάστηκε το 1929 για τη Β' Διεθνή Έκθεση.  Εδώ, οι φίλοι του κινηματογράφου θα θυμηθούν τον Τζακ Νίκολσον στο «Επάγγελμα Ρεπόρτερ» του Αντονιόνι.
Στην Καταλονία οι κάτοικοι, αντίθετα με τους υπόλοιπους Ισπανούς, μιλάνε τη γλώσσα της μάνας τους, «καστιλιάνο», κάτι ανάμεσα σε ισπανικά και γαλλικά. Η πολυτάραχη ιστορία της Βαρκελώνης, που αρχίζει γύρω στον 1ο μ.Χ. αιώνα, γνώρισε περιόδους έντονης ακμής και εξ' ίσου έντονης παρακμής. Τα εντυπωσιακά μεσαιωνικά παλάτια της γοτθικής γειτονιάς είναι δείγματα της παλιάς της αίγλης.
Ο ξεναγός μάς ενημερώνει ότι σε λίγο θα επισκεφθούμε το πιο διάσημο ...γιαπί της Ευρώπης. Είναι η Sagrata Familia, ο μεγαλειώδης μισοτελειωμένος καθεδρικός ναός του Gaudi, ο οποίος αφιέρωσε στο έργο αυτό τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του. Από το 1925, τη χρονιά που πέθανε μέχρι σήμερα, οι εργασίες συνεχίζονται. Το κάθε τμήμα της, αποτελείται από πολλά και το καθένα συμβολίζει κάτι διαφορετικό.Η πρόσοψη της Γέννησης έχει πόρτες που συμβολίζουν την Πίστη, την Ελπίδα και την Φιλανθρωπία. Άλλο τμήμα της συμβολίζει την φύση κλπ. Πάντως, η θέα από ψηλά, όπου για να φτάσεις καταβάλεις αντίτιμο στο ασανσέρ, είναι καταπληκτική.
Όσοι πάτε στη Βαρκελώνη να επισκεφθείτε το Μουσείο Πικάσσο. Βρίσκεται στο κέντρο της συνοικίας Λα Ριμπέρα και στεγάζεται σε δύο γοτθικά ανάκτορα τα οποία συνδέονται με θολωτές αψίδες. Η συλλογή που φιλοξενεί δεν είναι η μεγαλύτερη, δεν είναι η πλουσιότερη, είναι όμως η πιο διαφωτιστική. Περιλαμβάνει τα πρώτα χρόνια του μεγάλου καλλιτέχνη, την έκρηξη δημιουργικότητας με τις γκραβούρες, την Μπλε περίοδο και τη σειρά Λας Μενίνας που εμπνεύστηκε από το πίνακα Λας Μενίνας του Βελάσκεθ. 

Συμπληρωματικά με το μουσείο προτείνω να πάτε στο μπάρ-εστιατόριο Els Quatre Gats, το οποίο είχε φιλοξενήσει την πρώτη έκθεση του διάσημου ζωγράφου, εν έτει 1901. Πίνοντας ένα ποτήρι σανγκρία και λίγο συνοδευτικό χαμόν, τα γκαρσόνια δεν θα σας αρνηθούν μια φωτογράφηση με φόντο τους πίνακες του Πικάσο.

Για εύγεστα τάπας προτείνω το Bar La Masia (Pg. Elizabets 12), που στέκει από το 1952 στο νούμερο 12 της οδού Elisabets. Ήταν ανέκαθεν στέκι των οπαδών της Μπαρτσελόνα και οι δύο αφίσες που υπάρχουν στον τοίχο, τις οποίες φιλοτέχνησε ο μεγάλος Miro για την 75η επέτειο από την ίδρυση του ποδοσφαιρικού συλλόγου το 1974, έχουν τυπωθεί σε μόνο 40 αντίτυπα παγκοσμίως!

Το El Vaso del Oro είναι ένα από τα κλασσικά εστιατόρια-τάπας της Βαρκελώνης. Βρίσκεται στην αρχή της περιοχής Barceloneta, κοντά στο λιμάνι Ciutat Vella. 

Επίσης, επιλέξτε ένα από τα οκτώ Buenas Migas της πόλης, για να απολαύσετε κλασικές ιταλικές γεύσεις, αλλά και πολύ ωραία πρωινά. Αρκετούς αιώνες πριν, εδώ οι Γενοβέζοι ψαράδες απολάμβαναν ένα κομμάτι focaccia (ζύμη ψημένη στο φούρνο με τυρί), που τη συνόδευαν με ένα ποτήρι λευκό κρασί, πριν πάνε για ψάρεμα.

 Το μουσείο της Μοντέρνας Τέχνης εκτός από τα έργα που διαθέτει, προσφέρει και εκπληκτική θέα της πόλης. Διαθέτει μεγάλη συλλογή Ρωμαϊκών, Γοτθικών, αναγεννησιακών και μπαρόκ εκθεμάτων. Θα δείτε ακόμα: Χειροποίητα αντικείμενα, έργα ζωγραφικής, γλυπτά και κατασκευές σιδηρουργείου, όπως επίσης και την μεγαλύτερη συλλογή Καταλωνικών έργων τέχνης.

Στην καρδιά της παλιάς πόλης, στην Γοτθική Συνοικία, βρίσκεται ο επιβλητικός καθεδρικός ναός της Βαρκελώνης.  La seu είναι το όνομα του. Η πρόσοψή του επιβλητική, μοιάζει γοτθική, τελείωσε όμως μόλις το 19ο αιώνα. Τα 29 παρεκκλήσια εντός του ναού είναι έργα τέχνης. Το καθένα περιλαμβάνει και κάποιο αριστούργημα. Ο αλαβάστρινος τάφος του Ταμόν θ' Εσκάλες του 1409, ένας πίνακας του 1390 έργο του Λουίς Μποράσα, μια μαρμάρινη σύνθεση έργο του Μαρτορέλ του 1452 είναι μερικά από αυτά.
Στην κρύπτη που βρίσκεται στο κέντρο του ναού, μέσα σε μαρμάρινη σαρκοφάγο η Αγία Ευθαλία, που ήταν από την περιοχή και εκτελέστηκε από τους Ρωμαίους γιατί ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, είναι η προστάτιδα της Βαρκελώνης.
Το πιο σημαντικό όμως βρίσκεται στο πρώτο παρεκκλήσι δεξιά, που είναι το μεγαλύτερο. Πρόκειταο για τον Εσταυρωμένο του Λεπάντο. Ένας ξύλινος σταυρός με τον Ιησού εσταυρωμένο που διακοσμούσε την πλώρη του πλοίου του Δον Χουάν της Αστούριας, του μοναδικού πλοίου της Ισπανίας που έλαβε μέρος στην Ναυμαχία του Λεπάντο, στη Ναύπακτο 1571.
Επίσης έδω υπάρχει και ένας πίνακας του 1493 που απεικονίζει τους έξι ινδιάνους Καρίμπ, που έφερε μαζί του ο Κολόμβος και που βαφτίστηκαν χριστιανοί σε αυτήν την εκκλησία.
Στη Βαρκελώνη μη παραλείψετε να δείτε το πάρκο Γκουέλ, που σχεδίασε ο Gaudi, σαν μέρος μιας ολόκληρης συνοικίας. Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι πρόκειται για ένα γιγαντιαίο υδραυλικό σύστημα συγκράτησης, ελέγχου και συλλογής του νερού, με σκοπό τον περιορισμό της διάβρωσης του εδάφους, την τροφοδοσία της βλάστησης και την αποθήκευσή του προς γενικότερη χρήση. Καθώς ήταν το πιο μεγαλεπήβολο σχέδιό του, το πάρκο βρίθει από δείγματα της παραμορφωτικής τέχνης του, όπως μια γιγάντια σαύρα κι ένα πέτρινο δάσος. Από ψηλά στο Πάρκο Γκουέλ φαίνεται ολόκληρη η πόλη της Βαρκελώνης.

Στη Κάζα Μπατλιό βλέπεις κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Είναι ένα ακόμα κτίριο με την σφραγίδα του Γκαουντί και έχει το συμβολισμό γιά τον μύθο του Αγίου Γεωργίου που σκότωσε τον δράκο και όλη η πρόσοψη μετατράπηκε σε ένα σουρεαλιστικό γλυπτό. Σήμερα η Κάζα Μπατλιό αποτελεί μία υποχρεωτική στάση στην βόλτα με τα αξιοθέατα της πόλης.
Μια άλλη πρόταση, που χρειάζεται τουλάχιστον μια ημέρα είναι το Πουέμπλο Εσπανιόλ, ένα γνήσιο χωριό στημένο με αντιπροσωπευτικά κτίσματα της παραδοσιακής ισπανικής αρχιτεκτονικής.

Το Πάρκο Θιουταντέλλα στο κέντρο της πόλης, έχει μπολικό καθαρό γρασίδι για να ξαπλώσετε και να απολαύσετε το συντριβάνι, όπως και μία μικρή λίμνη. Εδώ βρίσκεται ο ζωολογικός κήπος που διαθέτει περισσότερα από 7.500 ζώα από 400 διαφορετικά είδη. Στην περιοχή που σήμερα είναι το πάρκο Θιουταντέλλα βρίσκονταν το παλάτι του βασιλιά της Ισπανίας Philip V, το οποίο χτίστηκε μετά την κατάληψη της Καταλωνίας το 1714.
Η Βοgueria είναι η πιο καλή αγορά τροφίμων από όσες έχω επισκεφθεί. Παντού κυριαρχεί η καλαισθησία και η καθαριότητα. Τα ψαρικά είναι άφθονα και χαζεύοντας τα περίεργα όστρακα και τους μπακαλιάρους καταλαβαίνεις ότι η τοπική μαγειρική τα χρησιμοποιεί πολύ. Εντύπωση μου έκαναν τα πανάκριβα μικρά χταποδάκια (πολπίτος), οι μανάγιας (σωλήνες που μοιάζουν σαν σκουλήκια) και τα εσπαρντέγιας, θαλασσινά που μοιάζουν σαν ένα ματσάκι μακαρόνια.
Όμως θα ήταν λάθος να συμπεράνετε ότι στην Καταλονία η κουζίνα βασίζεται μόνο στη θάλασσα. Μέχρι και λουπουνάρια συσκευασμένα, ρεβίθια και φασόλια βρήκα στη Bogueria. Βεβαίως, οι πιπεριές, που ο Κολόμβος έφερε από το Νέο Κόσμο, αφθονούν μαζί με τις ντομάτες. Όπως σε ολόκληρη την Ισπανία, έτσι κι εδώ, το χοιρινό, το υπέροχο χαμόν και τα διάφορα λουκάνικα, βρίσκονται παντού και δίνουν γεύση στα φαγητά της κατσαρόλας.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της καταλανικής κουζίνας είναι οι διάφορες σάλτσες που συνοδεύουν τα κρέατα και τα θαλασσινά, όπως η Allioli με σκόρδο και ελαιόλαδο, η Picada με αμύγδαλα, σκόρδο και μαϊδανό και η Romesco με αμύγδαλα και ντομάτα.
Από τα γλυκά ξεχωρίζουν η περίφημη Crema Catalana, τα Pastissets που είναι μικρά γεμιστά τηγανητά κέικ και το Menjablanc, ένα είδος λευκής κρέμας με αμύγδαλα.
Το κρασί είναι το συνηθέστερο συνοδευτικό των γευμάτων. Μη ξεχνάμε πως εδώ είναι  η γενέτειρα του αφρώδους κρασιού Cava, που εφευρέθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1870.
Η καρδιά της Βαρκελώνης χτυπά στη Ramplas, μια κεντρική διπλή λεωφόρο με εξαιρετικά φαρδύ πεζόδρομο στη μέση. Ανάλογα με την εποχή και την ώρα, σουλατσάροντας στη ράμπλα, θα παρακολουθήσετε κάθε λογής υπαίθριους αρτίστες. Θα δείτε Καταλανούς να συζητάνε πολιτικά και να τσακώνονται, αναρχικούς ντυμένους στα μαύρα, αλλά και τον πάτερ φαμίλια να βολτάρει συν γυναιξί και τέκνοις. Ξύλινα περίπτερα πουλάνε λουλούδια, πουλιά, εφημερίδες και κάρτες, ενώ σ' αυτό τον δρόμο των θαυμάτων ανακατεύονται πλανόδιοι πωλητές, νοικοκύρηδες, αλλά και μικρολωποδύτες που καραδοκούν για να σας αρπάξουν την τσάντα η το πορτοφόλι.

Το μνημείο του Κολόμβου βρίσκεται στο τέλος του πεζόδρομου La Rambla και είναι ένας χάλκινος στύλος 60 μέτρων, Κορινθιακού ρυθμού, με ένα άγαλμα του Κολόμβου στην κορυφή. Στην βάση του μνημείου βρίσκονται τέσσερα αγάλματα της θεάς Νίκης, που ετοιμάζονται να πετάξουν στης τέσσερις άκρες του κόσμου και αγάλματα με ζευγάρια από griffins, ενώ στο οκτάγωνο βάθρο υπάρχουν αναπαραστάσεις από ανθρώπους που έχουν σχέση με τον Κολόμβο και το ταξίδι του.
Στην πλατεία Espanya, σε έναν πολύ μεγάλο χώρο,  με πολλά σκαλιά που καταλήγουν στο μουσείο Τέχνης, υπάρχει το μαγικό συντριβάνι.  Τους καλοκαιρινούς μήνες, κάθε μισή ώρα, με τη δύση του ήλιου μέχρι τα μεσάνυχτα, με τη συνοδεία κλασσικής μουσικής, τα νερά φωτίζουν σε διάφορα χρώματα που εναλλάσσονται και "χορεύουν" σε διάφορους ρυθμούς.

Η Γοτθική συνοικία είναι η πιο ιστορική περιοχή της Βαρκελώνης, ανάμεσα στην Las Ramblas και τη Via Laietana, την πλατεία Plaza Catalynya  και το λιμάνι.  Αποτελείται από μεσαιωνικά κτίρια, με τη γοτθική αρχιτεκτονική να αποτυπώνεται σε όλα τα καφέ και εστιατόρια της περιοχής, καθώς και στα καταστήματα που βρίσκονται εκεί. Εδώ αξίζει να δεις  τον Καθεδρικό της Σάντα Εουλάλια που χτίστηκε το 1450, ενώ ένα ακόμη σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής είναι το Ρωμαϊκό Μουσείο. Κάθε Κυριακή πρωί έξω από το Δημαρχείο χορεύεται η Sardana, ο εθνικός χορός των Καταλανών.

Εντυπωσιακό είναι το Ενυδρείο της Βαρκελώνης. Έχει 35 δεξαμενές, 450 διαφορετικά είδη ψαριών και θαλάσσιων φυτών και ένα τούνελ μήκους 80 μέτρων, όπου καρχαρίες και σκυλόψαρα κάνουν τη βόλτα τους πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών. 
Η μαρίνα με τα εκατοντάδες σκάφη και τα παρακείμενα εστιατόρια, στις αυλές των οποίων ο κόσμος απολαμβάνει θαλασσινά εδέσματα, προσδίδουν στην πόλη τον αέρα μιας μεσογειακής κοσμοπολίτισσας.
Η Μπαρτελονέτα, δεν είναι η μοναδική παραλία της πόλης. Υπάρχουν 4,2 χλμ. από πλαζ για μπάνιο, σε απόσταση ως 10 λεπτά από το κέντρο.  Πιο σπουδαίες είναι οι: Icaria Beach, Mar Bella Beach (παραλία γυμνιστών) και Sitges Beaches.



Λίγο έξω από τη Βαρκελώνη, στην Costa Durada, βρίσκεται το Port Aventura, ένα θεματικό πάρκο, το οποίο κατασκευάστηκε από τη Universal Studios.
Πριν φύγετε από τη Βαρκελώνη μη ξεχάσετε την τελευταία απόλαυση. Να πάτε στην παραλία την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος. Είναι οι στιγμές όπου αποκτά ισχύ μια παλιά ισπανική παροιμία, που λέει: «Ελ σολ ντ’ Εσπάνια κε λο κούρα τόδο». Δλαδή, "Ο ήλιος της Ισπανίας θεραπεύει τα πάντα".

Επτά λέξεις για να συννενοείστε την πρώτη μέρα:
Ναι Sí
Όχι No
Ευχαριστώ   Gracias
Παρακαλώ Por favor
Καλημέρα    Buenos días
Καληνύχτα  Buenas noches
Γεία σουHola
Προτείνω προαιρετική εκδρομή στο Figueres, όπου βρίσκεται το μουσείο του διάσημου ζωγράφου Salvador Dali. Αφεθείτε στην σουρελεαστική ατμόσφαιρα που εκπνέουν τα έργα του απ’ τα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας έως και τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Μία ώρα έξω από την Βαρκελώνη, στο όρος Montserrat ( Φαγωμένο Βουνό ), βρίσκεται ένα μοναστήρι με  Βενεδικτίνους μοναχούς. Δεν είναι μόνο το άγαλμα της La Moreneta ( Μαύρη Παρθένος ), προστάτιδας της Καταλονίας ( λέγεται ότι είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά ), που θα σας εντυπωσιάσει, αλλά και η εκπληκτική τοποθεσία του μοναστηριού, όπως και οι μαγικές φωνές της παιδικής χορωδίας που κάθε Κυριακή ψάλλουν Γρηγοριανούς ύμνους.
Περιπλανηθείτε επίσης στην πανέμορφη Girona, μια από τις σπουδαιότερες ιστορικές πόλεις της Καταλονίας και θαυμάστε τις δαντελένιες ακρογιαλιές της ξακουστής Costa Brava. Μπορείτε να πάτε (ακολουθώντας την εθνική οδό με κατεύθυνση προς Girona), και στο ακρωτήρι Cap de Creus, όπου γυρίστηκε η «Χρυσή Εποχή» του Μπουνιουέλ. Περισσότερα γι' αυτή την περιοχή, θα βρείτε ΕΔΩ!

Ιδανικές εποχές γι αυτό τα ταξίδι είναι το φθινόπωρο, η άνοιξη, και οι αρχές του καλοκαιριού, ώστε ο καιρός να είναι καλός ( όχι πολύ ζεστός, αλλά ούτε και πολύ κρύος ) και η πόλη ζωντανή. Παρόλα αυτά, ως ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, έχει τις ομορφιές τις όλο το χρόνο.

Την Βαρκελώνη την  επισκέπτονται κάθε χρόνο 7 εκατομμύρια τουρίστες (μισοί απ' όσους υποδέχεται η χώρα μας), ενώ διαθέτει 68 πάρκα και πάνω από 50 μουσεία. Μεσογειακό κλίμα, υψηλή ποιότητα ζωής, πολιτιστικά δρώμενα, πολλές επιλογές διασκέδασης και ψυχαγωγίας, λογικές τιμές, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, τόσο σε μέγεθος όσο και σε πληθυσμό (1.700.000 κάτοικοι).

Δεν υπάρχουν σχόλια: