Σήμερα, να μη ξεχάσεις να πείς "Χρόνια Πολλά" στη μαμά σου. Τον πιο κοντινό σου άνθρωπο, που είναι αστείρευτη πηγή τρυφερότητας και δύναμης.
Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Πιο πριν, οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τη Θεά Γαία (Μητέρα Γη) κάθε άνοιξη. Την γιορτή αυτή διαδέχθηκε μια άλλη γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, την Ρέα, που ήταν μητέρα του Δία και συνεπώς όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας. Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η Γιορτή της Μητέρας ήταν αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη.
Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της, που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.
Στην χώρα μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929. Τοποθετήθηκε την ημέρα αυτή θέλοντας να συνδυάσει την Γιορτή της Μητέρας με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής.
Τελικά, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 60, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στην δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Η Μητέρα, είναι ο πιο δικός μας άνθρωπος. Βρίσκεται πάντα δίπλα μας, στις χαρές και τος λύπες, συμπαραστάτης στην κάθε μας προσπάθεια κι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή της για μας.
Μητέρα... Το όνομά της είναι κοινό για όλα τα παιδιά, η παρουσία της όμως ξεχωριστή για τον καθένα.
Περιττό να πούμε ότι την αγάπη μας στη Μητέρα πρέπει να τη δείχνουμε όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή.
Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που πρέπει να της δίνουμε, κάθε μέρα.
Σημαντική σημείωση: Ο τίτλος του παρόντος μικρού αφιερώματος είναι από το ομώνυμο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Μάνα, μητέρα, μαμά». Από τα «κλασικά» του νέου ελληνικού θεάτρου, πρωτοπαρουσιάστηκε από τον θίασο Τζένης Καρέζη- Κώστα Καζάκου τον Οκτώβριο του 1979 σε σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου.
Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Πιο πριν, οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τη Θεά Γαία (Μητέρα Γη) κάθε άνοιξη. Την γιορτή αυτή διαδέχθηκε μια άλλη γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, την Ρέα, που ήταν μητέρα του Δία και συνεπώς όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας. Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η Γιορτή της Μητέρας ήταν αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη.
Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της, που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.
Στην χώρα μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929. Τοποθετήθηκε την ημέρα αυτή θέλοντας να συνδυάσει την Γιορτή της Μητέρας με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής.
Τελικά, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 60, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στην δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Η Μητέρα, είναι ο πιο δικός μας άνθρωπος. Βρίσκεται πάντα δίπλα μας, στις χαρές και τος λύπες, συμπαραστάτης στην κάθε μας προσπάθεια κι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να θυσιάσει ακόμα και τη ζωή της για μας.
Μητέρα... Το όνομά της είναι κοινό για όλα τα παιδιά, η παρουσία της όμως ξεχωριστή για τον καθένα.
Περιττό να πούμε ότι την αγάπη μας στη Μητέρα πρέπει να τη δείχνουμε όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή.
Σημαντική σημείωση: Ο τίτλος του παρόντος μικρού αφιερώματος είναι από το ομώνυμο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Μάνα, μητέρα, μαμά». Από τα «κλασικά» του νέου ελληνικού θεάτρου, πρωτοπαρουσιάστηκε από τον θίασο Τζένης Καρέζη- Κώστα Καζάκου τον Οκτώβριο του 1979 σε σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου