Σ’ αυτό το ξερό κατακόκκινο και τραχύ έδαφος της Δυτικής Αυστραλίας, το χρυσό τον βρίσκουν με τις χούφτες. Βοηθούμενοι από ανιχνευτές μετάλλων υψηλής τεχνολογίας, φανατικοί χρυσοθήρες κάνουν περιουσίες ολόκληρες από βόλους χρυσού.
Είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο με 7.686.850 τετρ. χ.λ.μ , η μόνη που καταλαμβάνει μια ολόκληρη ήπειρο. Η Αυστραλία έχει περίπου διπλάσια έκταση σε σχέση με την Ευρώπη και πληθυσμό λίγο μεγαλύτερο από 22 εκατομμύρια. Αντιστοιχούν 2,5 άνθρωποι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Αυτό την κάνει μια από τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες του κόσμου.
Το όνομα Αυστραλία προέρχεται από τη λατινική φράση terra australis incognita ("άγνωστη νότια γη"). Πρωτεύουσα είναι η Καμπέρα, με 280.000 κατοίκους. H Aυστραλιανή ήπειρος αποτελείται από την Τασμανία, τη Νέα Ζηλανδία και πολυάριθμα άλλα νησιά (Άσμορ και Καρτιέ, Νήσος Νόρφολκ, Νήσος των Χριστουγέννων, Νησιά Κόκος, Νησιά της Θάλασσας των Κοραλλιών, Νήσοι Χερντ και Μακ Ντόναλντ, στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό.
Το Σύδνεϋ είναι η πρωτεύουσα της Νέας Νότιας Ουαλίας (New South Wales), της πολυπληθέστερης πολιτείας της ηπείρου και η πιο δυναμική πόλη της Αυστραλίας. Όσο κι αν έχετε ταξιδέψει, η εικόνα αλλά και η ατμόσφαιρα είναι πρωτόγνωρη. Πολλοί νομίζουν ότι είναι η πρωτεύουσα της χώρας και με το δίκιο τους, αφού το Σύδνεϋ έχει να προσφέρει τα πάντα. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Βερολίνο.
Όλο και περισσότεροι επισκέπτες κάθε χρόνο παρακολουθούν τις εκθέσεις στις γκαλερί τέχνης. Πολλές πολυεθνικές και μερικές από τις μεγαλύτερες αυστραλιανές εταιρίες έχουν την έδρα τους εδώ. Είναι η πρωτεύουσα της αυστραλιανής μόδας, των σπορ, της τέχνης και τέλος εδώ ζει μια από τις μεγαλύτερες παροικίες Ελλήνων μεταναστών.
Η ιστορία της πόλης ξεκινάει μόλις πριν από 200 και κάτι χρόνια, το 1770 όταν ο Βρετανός εξερευνητής πλοίαρχος Τζέιμς Κουκ έκανε την ιστορική του είσοδο στον κόλπο Μπότανι. Αφού έπλευσε κάποια μίλια προς το βορρά προσπέρασε ένα βαθύ φυσικό λιμάνι που το ονόμασε Πορτ Τζάκσον. Δεν πέρασε όμως ανάμεσα από τους δύο κάβους που οδηγούν στο εσωτερικό του λιμανιού.
Κατόπιν, το 1788, ο κυβερνήτης Άρθουρ Φίλιπ έφτασε από την Αγγλία με τον Πρώτο Στόλο, ο οποίος είχε για φορτίο Βρετανούς καταδίκους. Αυτός ανακάλυψε και αποβίβασε το στόλο στο βαθύ και ευρύχωρο κόλπο, τον οποίο είχε προσπεράσει ο Κουκ. Με το φημισμένο του μήνυμα στον Λόρδο Σύδνεϋ, υπουργό εσωτερικών της Αγγλίας, ο Φίλιπ μετέφερε τις καλές εντυπώσεις του για το Πορτ Τζάκσον. Προς τιμήν του Λόρδου, ο Φίλιπ ονόμασε τον τόπο Σύδνεϋ και ίδρυσε εκεί τον πρώτο οικισμό. Το 1789 φτάνει στο Σύδνεϋ γαλλική εξερευνητική αποστολή, μέσω της οποίας εξαπλώθηκε τεράστια επιδημία που είχε σαν αποτέλεσμα χιλιάδες ιθαγενείς Αβορίγινες να βρουν τον θάνατο.
Το 1808 ξεσπούν ταραχές και ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του κυβερνήτη της πόλης και των κατασκευαστών πλοίων λόγω του λαθρεμπορίου αλκοόλ που ασκούσαν οι κατασκευαστές.
Πριν τον ερχομό των αποίκων ο πολιτισμός που επικρατούσε ήταν αυτός των ιθαγενών Αβοριγίνων. Οι Αβορίγινες ζούσαν σαν νομάδες γύρω από το βράχο Άιερς, γνωστό και ως Ουλούρου στη γλώσσα τους. Οι Αβορίγινες είναι οι εφευρέτες του μπούμερανγκ. Το χρησιμοποιούν στο κυνήγι, αλλά και ως παιχνίδι. Άλλο στοιχείο του πολιτισμού των ιθαγενών ήταν το ντιτζεριντού. Είναι ένα μουσικό όργανο, ένας μεγάλος ξύλινος σωλήνας από τον οποίο με ένα φύσημα παράγεται ένας παράξενος ήχος σαν βούισμα. Το ντιτζεριντού χρησιμοποιείται ακόμα στις θρησκευτικές γιορτές των Αβορίγινων.
Απο το 1851 και μετά αρχίζει να καταφθάνει πλήθος μεταναστών στην περιοχή, σε τέτοιο βαθμό που μέσα σε 20 χρόνια ο πληθυσμός του Σύδενϋ, αυξάνεται από 39.000 σε 200.000 κατοίκους..
Κατά τον 20ο αιώνα το Σύδνεϋ συνεχίζει την αλματώδη ανάπτυξη (χαρακτηριστικό είναι πως ενώ το 1901 είχε περίπου 500.000 κατοίκους, το 1925 ξεπερνά το 1.000.000) και νέοι μετανάστες καταφθάνουν στην πόλη (Έλληνες, Ιταλοί, Κινέζοι, οι Ινδοί καθώς και άλλοι λαοί της Ασίας), δημιουργώντας ένα πολυπολιτισμικό μωσαϊκό εθνοτήτων που αριθμεί πλέον περίπου πέντε εκατομμύρια κατοίκους.
Οι Έλληνες της Αυστραλίας είναι γύρω στις 700.000, οι 365.147 γεννημένοι στην Αυστραλία, σύμφωνα με επίσημη απογραφή. Οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Αυστραλία το 1829. Μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων εμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι πρώτοι μετανάστες προέρχονταν κυρίως από τα νησιά και τη Μακεδονία. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, το 1924, οι μετανάστες άρχισαν να καταφτάνουν σε ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς. Ο μεγαλύτερος, όμως, αριθμός Ελλήνων έφτασε στη χώρα τη δεκαετία του 50.
Οι Χριστιανοί αποτελούν την πλειοψηφία των κατοίκων της Αυστραλίας. Σύμφωνα με την απογραφή, το 25.8% είναι Ρωμαιοκαθολικοί (κυρίως Αυστραλοί ιρλανδικής,ιταλικής και πολωνικής καταγωγής), το 18.7% Αγγλικανοί, ενώ το 19.4% είναι πιστοί άλλων χριστιανικών δογμάτων (Ορθόδοξοι, μέλη της Ενωτικής Εκκλησίας Αυστραλίας κ.λ.π). Επίσης υπάρχουν κοινότητες Βουδιστών (2.1%), Μουσουλμάνοι (1.7%), Εβραίοι (0.4%) και λοιποί (2%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το 18.7% των Αυστραλών δηλώνουν άθεοι, ενώ το 11.2% δεν θέλησε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα κατά την απογραφή.
Υπάρχει πλούσια βλάστηση σε ευκαλύπτους που φτάνουν τα 135 είδη, καζουαρίνες (21 είδη), μελανολεύκες (97 είδη), ακακίες (300 είδη). Στα παράλια, στα ποτάμια και στις λίμνες υπάρχουν κροκόδειλοι και θαλάσσιες χελώνες. Στην Αυστραλία μεταφέρθηκε και το πρόβατο, που σήμερα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πηγές πλούτου για τη χώρα. Το μαλλί των προβάτων της θεωρείται το καλύτερο στον κόσμο.
Περπατώντας το Συδνεϋ
Τα Ροκς είναι η πιο αυθεντική βικτοριανή γειτονιά της πόλης. Μη σας ξεγελούν τα δεκάδες εστιατόρια, καφέ, γκαλερί, καταστήματα, οι ιρλανδέζικες παμπ και το κυριακάτικο παζάρι. Εδώ πριν γίνει ο πρώτος οικισμός λευκών, έφτασαν οι πρώτοι κατάδικοι που έστειλε η Αγγλία για να ξελαφρώσει τις φυλακές της. Το 1788 είχαν φτάσει οι πρώτοι με 730 άνδρες και γυναίκες καταδίκους. Δυο χρόνια αργότερα κατέφθασε η δεύτερη φουρνιά καταδίκων και με την τρίτη ο πληθυσμός της πόλης έγινε 4.000 κάτοικοι.
Οι κατάδικοι ήταν υποχρεωμένοι να δουλεύουν στις φάρμες, να ανοίγουν δρόμους, να κτίζουν κυβερνητικά κτίρια, μέχρι που εμφανίσθηκαν οι πρώτοι ελεύθεροι άποικοι – μεγαλοκτηματίες από την Αγγλία. Αυτοί έκαναν γρήγορα τεράστια κέρδη, αφού πλήρωναν τους κατάδικους που δούλευαν σκληρά όχι με λίρες, αλλά σε …ρούμι. Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο μέχρι που η κυβέρνηση της Μεγ. Βρετανίας αναγκάστηκε να στείλει καινούργιο κυβερνήτη, ανακάλεσε το σώμα στρατού από το Σύδνεϋ κι άρχισε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Τα σπίτια είχαν αρχίσει να σκαρφαλώνουν στα «Ροκς» (Βράχια). Άρχισαν να κτίζονται αποθήκες, μαγαζιά, πανδοχεία, ταβέρνες. Οι δρόμοι στρώθηκαν με πέτρες και κατασκευάσθηκε μια μικρή προκυμαία. Όμως, η ζωή ήταν δύσκολη και η αποικία αντιμετώπιζε το φάσμα της πείνας για 15 χρόνια.
Αν βρεθείτε στα Rocks Κυριακή πρωί, θα έχετε την ευκαιρία να περιπλανηθείτε στο τεράστιο υπαίθριο παζάρι που μπορείτε να βρείτε τα πάντα και να αγοράσετε καλαίσθητα souvenirs από την Αυστραλία κάθε είδους και ιδιαίτερα ξυλόγλυπτα διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα.
Να μη παραλείψετε να επισκεφθείτε τη διάσημη Γέφυρα με την μεγαλειώδη θέα, εκτός κι αν σας πιάνει ίλιγγος. Δεν είναι μικρό πράγμα να βρίσκεσαι, για 2,5 ώρες (ανάβαση και κατάβαση), 134 μέτρα πάνω από το έδαφος, για την ακρίβεια από το νερό και να μη πετάς. Σε προστατεύει από την μοιραία πτώση ένα μικρό κάγκελο κι ένας κρίκος που σε κρατά δεμένο από το συρματόσχοινο ασφαλείας. Χάρη ομοιομορφίας και ασφάλειας σου δίνουν να φορέσεις μια γκρι φόρμα και πριν αρχίσει η αναρρίχηση περνάς από τεστ αναπνοής! Πάνω από 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανέβει στη γέφυρα, περισσότερες από 2.000 προτάσεις γάμου έγιναν στο υψηλότερο σημείο της, ενώ ένα ζευγάρι Βρετανών παντρεύτηκε στη γέφυρα το 2008. Η Sydney Harbour Bridge Climb λειτουργεί 363 ημέρες το χρόνο σε όλες τις καιρικές συνθήκες (κλείνει μόνο 30-31 Δεκεμβρίου).
Μολονότι οι αποστάσεις είναι τεράστιες το Σύδνεϋ είναι ο παράδεισος του περπατήματος. Το θέαμα από την Όπερα εξαιρετικό. Τα πρασινοκίτρινα καραβάκια που συνδέουν το κέντρο με τα προάστια, ξεκινούν από έξι αποβάθρες, σαν θαλασσινά λεωφορεία. Δίπλα, ο υπερυψωμένος σταθμός του μετρό. Κι απέναντι οι πύργοι του κέντρου, έτοιμοι να υπερασπιστούν την επιχειρηματική ζώνη της πόλης.
Όταν το 1956 αποφασίστηκε να κτιστεί μια Όπερα για την πόλη, ένας Δανός αρχιτέκτονας κέρδισε τον διαγωνισμό μ’ ένα πρωτοποριακό σχέδιο που θα κόστιζε μόνο 7 εκατομμύρια αυστραλιανά δολάρια (6,5 εκατ. Ευρώ). Τελικά, χρειάστηκαν 17 χρόνια δουλειάς και 102 εκατομμύρια δολάρια. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1973 κι από τότε μαζί με τη Γέφυρα αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Αμέτρητες καρτ ποστάλ την αποθανατίζουν, αμέτρητοι τουρίστες τη θαυμάζουν καθημερινά, αφού λόγω του παράξενου σχήματος η εικόνα της αλλάζει δραματικά από κάθε οπτική γωνία. Άλλοι την παρομοιάζουν με πανιά ιστιοφόρου, άλλοι με γιγαντιαία όστρακα το ένα μέσα στο άλλο. Πάντως, το εξωτερικό της είναι εντυπωσιακό και χρειάστηκε εξαιρετική λεπτοδουλειά. Κάθε πλακάκι που καλύπτει τους θόλους κόπηκε σε συγκεκριμένο σχήμα, διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Η πέτρινη βάση και τα σκαλοπάτια είναι εμπνευσμένα από ναούς των Μάγια και των Αζτέκων.
Δίπλα, ο Βοτανικός κήπος, πόδια να έχεις να τον χαρείς. Στο Σύδνεϋ υπάρχουν εβδομήντα είδη φοινίκων κι άλλα τόσα κάκτων. Θα μπορούσε να παινεύεται ότι είναι μια «πόλη κήπος» με τόσα πολλά υπέροχα πάρκα και τεράστιες πράσινες εκτάσεις. Ίσως ακούγονται ουτοπικά αυτά για την Ελλάδα, όμως οι Βοτανικοί κήποι βρίσκονται στις παρυφές του επιχειρηματικού κέντρου του Σύδνεϋ, ακριβώς κάτω από τους ουρανοξύστες. Μου έκανε εντύπωση που έβλεπα τους γραβατωμένους επισκέπτες να χαλαρώνουν στο διάλειμμα της δουλειάς και να κάνουν ένα πικ νικ στο μέσον της ημέρας. Σ αυτό το μεγάλο λιβάδι, άλλοι έπαιζαν ποδόσφαιρο, κάποιοι νεαροί μαθητές καθόταν στο γρασίδι η ήταν ξαπλωμένοι χρησιμοποιώντας τις σάκες για προσκέφαλο. Επιχειρηματίες με σκούρα κουστούμια διάβαζαν μυθιστορήματα καθισμένοι στα παγκάκια, ενώ κάποια άλλοι στο διάλλειμα της δουλειάς το ρίχνουν στο jogging.
Κτισμένη με ξεκάθαρες αρχαιοελληνικές επιρροές, η Δημόσια Βιβλιοθήκη είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της πόλης.
Μη παραλείψετε μια επίσκεψη στην Πινακοθήκη και στο Μουσείο της πόλης, σε κτίριο του 1788, σχεδιασμένο από έναν από τους πιο γνωστούς αρχιτέκτονες του Σύδνεϋ, τον Ρίτσαρντ Τζόνσον.
Ο καθεδρικός ναός st. Mary's θυμίζει ότι βρίσκεσαι στη Μεγάλη Βρετανία. Στην άκρη του Χάιντ Παρκ, εκεί που ξεκινάει η Μακουάρι Στριτ, η οποία καταλήγει στο λιμάνι, βρίσκεται η εκκλησία του Σεν Τζέιμς, ο πιο παλιός ναός του Σύδνεϋ, σε αποικιακό γεωργιανό ρυθμό, με το ξακουστό του καμπαναριό. Απέναντι σχεδόν στέκονται οι Στρατώνες, ένα άλλο δείγμα γεωργιανού ρυθμού, οι οποίοι στην αρχή φιλοξενούσαν καταδίκους και αργότερα άπορες γυναίκες. Στις αίθουσές τους σήμερα εκτίθενται απομεινάρια εκείνης της εποχής, όπως αλυσίδες, στολές και υπνωτήρια των καταδίκων, λείψανα αρουραίων και φωτογραφίες ντοκουμέντα.
Mια πρωτότυπη ξενάγηση στην καρδιά της πόλης, δωρεάν, σε σημεία που δεν είναι προσβάσιμα στα αυτοκίνητα, θα σας κάνουν έμπειροι ξεναγοί που ξεκινούν κάθε μέρα από 10:30 π.μ. και 14:30, μπροστά από το Τελωνείο. Θα τους αναγνωρίσετε από το κόκκινο t-shirt που φοράνε! Περισσότερα για το FREE Walking Tour ΕΔΩ!
Tα ψώνια στο Σύδνεϋ προσελκύουν πάντα το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αν και οι τιμές δεν είναι ελκυστικές. Να μη ξεχνάμε πως είναι η 7η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο. Τα πολυκαταστήματα Meyer και David Jones καλύπτουν μεγάλο μέρος του εμπορικού κέντρου, ενώ στα σούπερ μάρκετ κυριαρχούν τα Woolworths και τα Coles.
Το διασημότερο εμπορικό κέντρο της πόλης το Queen Victorian, προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, είναι ένα γεωργιανής εποχής κτίριο, που καταλαμβάνει ένα τεράστιο οικοδομικό τετράγωνο και ανακαινισμένο τέλεια, φιλοξενεί εκατοντάδες εμπορικά καταστήματα, καφέ και εστιατόρια.
Για ατέλειωτο shopping επισκεφθείτε το Darling Harbour και περπατήστε στους εμπορικούς δρόμους Oxford street και George Street.
Στα δώρα που θα ψωνίσετε μη παραλείψετε να συμπεριλάβετε τα αναμνηστικά με την τέχνη των Αβοριγίνων.
Eνδιαφέρουσα για ψώνια είναι η περιοχή Paddigton. Κάθε Σάββατο υπάρχει παζάρι με 200 πάγκους, ενώ κάθε Κυριακή υπάρχει ανάλογο παζάρι στα Rocks.
Και βεβαίως, μη παραλείψετε να δείτε τα περίφημα μποτάκια Ugg, υπάρχουν παντού σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων. Τα πρωτοφόρεσαν οι γιδοβοσκοί στα βουνά της Αυστραλίας, που συνέλεγαν το μαλλί των προβάτων και έφτιαχναν αυτές τις χνουδωτές sheepskin μπότες για να κρατιούνται ζεστοί στα βουνά. Παρόλο που δεν έχουν κάποιο ωραίο ή περίτεχνο σχήμα έχουν γίνει διεθνής μόδα.
Στην πλαγιά ενός λόφου που φτάνει ως τη θάλασσα, βρίσκεται το Tarooga Zoo.
Βλέπει κανείς σχεδόν τα πάντα, από τίγρεις της Σουμάτρας έως ινδικούς ελέφαντες, από τον δαίμονα της Τασμανίας ως τα μάμαλ, θηλαστικά μαστοφόρα που δεν συναντώνται πουθενά αλλού στον πλανήτη.
Τα θηλαστικά ζώα της Αυστραλίας είναι τα περισσότερα μαρσιποφόρα που διακρίνονται σε 100 είδη, όπως το καγκουρό και το κοάλα. Άλλα από αυτά είναι καρποφάγα, άλλα εντομοφάγα και άλλα τρωκτικά. Υπάρχουν όμως και θηλαστικά μη μαρσιποφόρα, όπως ο σκύλος ντίνγκο, 21 είδη νυχτερίδας, 31 είδη ποντικιών. Μεγαλύτερη ανάπτυξη έχουν τα πτηνά, όπως ο δρυοκολάπτης, ο σπίνος, ο φασιανός, ο γύπας, η λύρα, πολλά είδη παπαγάλων. Υπάρχουν πολλά είδη φιδιών και μάλιστα δηλητηριώδη καθώς και σαυρών (110 είδη).
Αξίζει μια επίσκεψη και στο Australian Reptile Park (Pacific Highway). Είναι μια συναρπαστική εμπειρία καθώς εκεί θα δεις από κοντά την γιγάντια χελώνα Γκαλαπάγκος, τον μεγαλύτερο κροκόδειλο της Νέας Νότιας Ουαλίας, φίδια, ερπετά κι άλλα ζώα, θα φωτογραφηθείς μ’ ένα πύθωνα και κοάλα και θα ταίσεις ένα φιλικό καγκουρό. Πηγαίνεις από τον αυτοκινητόδρομο F3, παίρνοντας την έξοδο Gosford.
Μέσα στο κέντρο αν θέλετε να γνωρίσετε την πόλη θα πρέπει να περιηγηθείτε με τα πόδια. Μια καλή πρώτη γνωριμία μπορείς να κάνεις με τα διώροφα τουριστικά λεωφορεία που κάνουν κυκλική διαδρομή και ανεβοκατεβαίνεις σε 34 στάσεις, στα κυριότερα αξιοθέατα. Το εικοσιτετράωρο εισιτήριο κοστίζει 35 $.
Ένα φουτουριστικό μέσο συγκοινωνίας είναι το monorail, ένα τρένο που γλιστρά πάνω μόνο σε μία ράγα και διασχίζει τους κεντρικότερους δρόμους έξι μέτρα πάνω από το έδαφος. Ξεκίνησε σαν μέσο μεταφοράς για τους ντόπιους, αλλά κατέληξε να γίνει το αγαπημένο των τουριστών. Το Ντάρλινγκ Χάρμορ, από το οποίο πήραμε το Μονόριαλ, είναι κάτι σαν λιμάνι για πλοία, μαρίνα για γιωτ, εμπορικό κέντρο, ενυδρείο, σύμπλεγμα εστιατορίων και χώρος αναψυχής, όλα σε ένα. Και να φανταστείτε ότι πριν είκοσι χρόνια ήταν ένα υποβαθμισμένο λιμάνι. Το 1988 έγινε η πρώτη του αναμόρφωση και με την ευκαιρία των ολυμπιακών αγώνων η δεύτερη.
ΕΔΩ, χρήσιμες πληροφορίες για τις μετακινήσεις σας.
Στο Ντάρλινγκ Χάρμορ δεσπόζει το Ενυδρείο, από τα καλύτερα του κόσμου.
Θαλάσσιες χελώνες και κοραλλιογενή ψάρια σε αφθονία, αυτό όμως που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι οι καρχαρίες, τα σαλάχια και τα κοπάδια ψαριών που κολυμπούν πάνω από το κεφάλι σου.
Την καλύτερη θέα της πόλης μπορείς να την έχεις στο Πύργο, από ύψος 305 μέτρα. Διαθέτει και περιστρεφόμενο εστιατόριο, όπου ένα πλήρες γεύμα μαζί με την είσοδο στοιχίζει 50 δολάρια.
EΔΩ, στο Σύδνεϋ με τα πόδια.
Παραλίες για μπάνιο και σπορ
Επτά οι πιο σπουδαίες παραλίες που έχει το Σύδνεϋ. Κι όλες εξυπηρετούν, γιατί δεν απέχουν πάνω από μισή ώρα από το κέντρο με τη δημόσια συγκοινωνία. Οι πιο πολλές από αυτές προσφέρονται για θαλάσσια σπορ, κυρίως για surfing.
Παρακολουθώ τους σέρφερ να καβαλάνε τεράστια κύματα. Τους θαυμάζω. Συναγωνίζονται μεταξύ τους και με τη φύση που πολλές φορές λυσσομανάει με δυνατούς αέρηδες και βροχή. Όλοι οι σέρφερ, έχουν τις σερφοσανίδες τους περασμένες από ένα σχοινί στον αστράγαλο του δεξιού του ποδιού. Όταν μάλιστα ρωτάω τους ψαράδες, που ψαρεύουν με καλάμι, αν έχει καρχαρίες και με διαβεβαιώνουν ότι η περιοχή είναι γεμάτη, τους θαυμάζω πιο πολύ. Οι πιο τυχεροί την έχουν πληρώσει με μια δαγκωνιά στη σανίδα κι αρκετοί με τη ζωή τους. Μου εξηγούν ότι οι καρχαρίες όταν βλέπουν από κάτω τις σανίδες του σερφ, με τους αθλητές ξαπλωμένους επάνω, να κουνούν τα χέρια για να προλάβουν να ανεβούν στο κύμα, τους περνούν για φώκιες, λόγω του σχήματος της σανίδας και επιτίθενται στη σανίδα.
Όταν πιάνουν οι ζέστες οι παραλίες γεμίζουν από κόσμο, στα εστιατόρια και τα καφέ γίνεται πανικός, οι παραλιακές λεωφόροι είναι μποτιλιαρισμένες, τα πάρκινγκ γεμάτα. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, αλλού είναι τα ωραία: Τα κορίτσια φορούν μαγιό και μπικίνι, τα αγόρια φαρδιές βερμούδες, οι πιτσιρικάδες κάνουν σκέιτ μπορντ, τα παγωτατζίδικα έχουν ουρές.
Κορυφαίες απ' όλες τις παραλίες το Βondi Beach, (μη το μπερδεύετε με το Bronte) και το Manly.
Ξεκινώντας από το Barrenjoey στα βόρεια διαλέγετε παραλίες:
Palm Beach, Whale Beach, Avalon, Balmoral, The Basin, Camp Cove, Bilgola, Clifton Gardens, Clovelly, Coogee, Curl Curi, Dee Why, Fairy Bower, Fhisermans Beach, Gordons Bay (ιδανική για scuba), Long Reef, Obelisk bay (natursist), Parsley Bay, Seven Shillings Beach, Shark Bay, Shelly Beach, Tamarama, Watsons Bay, Newport, Bungan, Mona Vale, Warriewood, Turimetta, Narrabeen, Collaroy, Freshwater, Queenscliff, North Steyne και στα νότια η Maroubra με το La Perouse.
Στο Botany Bay αν δεν πάτε για μπάνιο, αξίζει να το επισκεφθείτε μόνο και μόνο γιατί είναι ο κόλπος όπου πρωτοαποβιβάσθηκε ο Κουκ το 1770, όταν ανακάλυψε την Αυστραλία . Εδώ έφτασαν οι πρώτοι κατάδικοι το 1788.
Tέλος, για τους γυμνιστές και τους gay υπάρχει η Lady Jane Beach. Βρίσκεται 12 χλμ. από την πόλη στον κόλπο Watsons.
Όπως καταλάβατε οι παραλίες της Αυστραλίας δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Εκτός από τα πολύ κρύα νερά, τα κύματα είναι τέτοια που δε μπορείς να κολυμπήσεις. Στο Σύδνεϋ, έχεις μπροστά σου τον ωκεανό. Ξαφνικά, το τοπίο αλλάζει και τα ήρεμα νερά δίνουν τη θέση τους σ’ έναν τρομερό γκρεμό εκατοντάδων μέτρων ύψους. Τα αγριεμένα κύματα του Ειρηνικού σκάζουν αφρίζοντας στα πόδια σου. Ευτυχώς, που υπάρχει το προστατευτικό κάγκελο…Όσο για τον καιρό, λόγω του ανοιχτού ωκεανού, αλλάζει χωρίς να το καταλάβεις. Το πρωί μπορεί να έχει 35C και το μεσημέρι να πιάσει καταιγίδα και το βραδάκι να κρυώνεις.
H ζωή των Αυστραλών είναι συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Με το εμπόριο, με τις εξερευνήσεις, με την περιπέτεια, τον αθλητισμό και το παιγνίδι. Συνεπώς, είναι απαραίτητη μία επίσκεψη στο Εθνικό Ναυτικό Μουσείο του Σύδνεϋ.
Για τους Αυστραλούς τι να πρωτοπώ: Οτι κυκλοφορούν χωρίς παπούτσια, χειμώνα καλοκαίρι, ότι δεν τους νοιάζει ποτέ με ό,τι κι αν κάνει ο διπλανός τους κι ότι δεν αγχώνονται με τίποτα;
Υπάρχει μια σειρά από υπέροχες τοποθεσίες κοντά στο Σύδνεϋ που μπορείτε να επισκεφθείτε. Προτείνω να πάτε στην Καμπέρα και σ’ ένα παραθαλάσσιο θέρετρο το Port Stephens. Στη γιορτή κρασιού στο Hunter Valley, τα σπήλαια Jenolan caves και τα γνωστά Blue mountains. Αχανή χρυσοκίτρινα λιβάδια όπου και να κοιτάξεις, κοπάδια τα μαύρα κοράκια, άχυρα στοιβαγμένα στη σειρά σε στρογγυλές θημωνιές, ταύροι, αγελάδες, πρόβατα. Τα δέντρα κατά μήκος του δρόμου καταπράσινα.
Πληροφορίες στο Διαδίκτυο
Για εκδρομές στο New South Wales ΕΔΩ!
Για κρουαζιέρες γύρω από το Σύδνεϋ: ΕΔΩ!
Για τις μετακινήσεις σας από και προς το αεροδρόμιο ΕΔΩ!
EΔΩ, το ρομαντικό Σύδνεϋ και με ελικόπτερο.
EΔΩ, εκδρομή στο Manly.
EΔΩ, το Σύδνεϋ για παιδιά.
EΔΩ, ημερήσια εκδρομή στο νησί Cockatoo.
ΕΔΩ, το πιο συναρπαστικό Σύδνεϋ με Jet Boating.
Άλλες Χρήσιμες Πληροφορίες για το Σύδνεϋ ΕΔΩ, στο επίσημο site της πόλης.
Μολονότι το Σύδνεϋ είναι αρκετά αραιοκατοικημένο, οι περιβαλλοντολόγοι τα τελευταία χρόνια ανησυχούν για την ταχύτατα αναπτυσσόμενη επέκταση της πόλης, που γίνεται σε περιοχές που καλύπτονταν με πράσινο.
Εστιατόρια - Διασκέδαση
Τις γαστρονομικές απολαύσεις συνιστώ να τις αναζητήσετε στα προάστια, όπως στο Haberfield, στην Cabramatta και στο Harris Park. Nα μη ξεχνάμε πως το 35 τοις εκατό των κατοίκων του Σύδνεϋ γεννήθηκαν στο εξωτερικό κι αυτό σημαίνει ότι έχετε τη δυνατότητα να δοκιμάσετε τα πάντα: Ιταλική και Βιετναμέζικη, Ταϊλανδέζικη και ελληνική κουζίνα.
Το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους χώρους που προσφέρεται φαγητό και καφές.
Πληροφορίες για το φαγητό ΕΔΩ!
Διασκέδαση στο Σύδνεϋ ΕΔΩ!
Το Σύδνεϋ είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για την παγκόσμια γκεϊ κοινότητα. Χιλιάδες τουρίστες συρρέουν κάθε χρόνο στο φεστιβάλ mardigras
Χώροι που απευθύνονται ειδικά σε ομοφυλόφυλους ΕΔΩ!
Αν αγαπάτε τα σπορ στο Σύδνεϋ θα αποζημιωθείτε, γιατί καλλιεργούνται σχεδόν όλα τα αθλήματα. Εξαιρετικά δημοφιλές είναι το Αυστραλέζικο rugby, το τένις, το γκόλφ και το Surfing.
ΕΔΩ, το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Σύδνεϋ.
ΕΔΩ, η Πρεσβεία της Αυστραλίας στην Ελλάδα.
Το κράτος πρόνοιας είναι πολλές φορές υπερβολικό, κάνοντας πολλούς αιώνιους άνεργους ή δίνοντας υπέρογκες αποζημιώσεις για ατυχήματα που φταίει και το θύμα (π.χ. κοπέλα που έκανε βουτιά σε άδεια πισίνα, επειδή ήταν τύφλα στο μεθύσι, πήρε αποζημίωση).
Σε περιπτώσεις μεθυσμένων εκτός ελέγχου η αστυνομία κάνει παραπάνω από αισθητή την παρουσία της. Οι αστυνομικοί εκτός από αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, στις περιπολίες χρησιμοποιούν άλογα και ποδήλατα. Σε επεισόδιο που έτυχα σε εμπορικό κέντρο είδα αστυνομικούς να χρησιμοποιούν όπλα με πραγματικές σφαίρες. Θύμισε λίγο αμερικάνικη ταινία το σκηνικό.
Σε γενικές γραμμές το Σύδνεϋ είναι ασφαλής προορισμός, αλλά είναι καλύτερα να μη περπατάτε μόνος τη νύχτα και να μη κρατάτε λεφτά .
Έμεινα περίπου τρεις μήνες στην Αυστραλία και δεν τη χόρτασα. Πετάω με το Α380 της Singapore Airlines για την επιστροφή. Το βούρκωμα στα μάτια αναπόφευκτο. Η Άννα από το Καστελλόριζο, που έχει να πάει πολλά χρόνια στην Ελλάδα, δεν συγκρατείται. Καθώς με αποχαιρετά με τρεμουλιαστή φωνή μου ζητά μια χάρη: Στην πρώτη εκπομπή που θα κάνω από τη Ρόδο να της αφιερώσω ένα από τα τραγούδια του δίσκου «Μικρά Ασία»:
«Μάνα μου ο ξένος τόπος είναι φυλακή, αχ και νάταν να μπορούσα να πετάξω ως εκεί»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου