"Tο γιαούρτωμα δεν είναι πράξη βίας, αλλά «αποδοκιμασία» και μάλιστα, σε σχέση με το φτύσιμο, τα κλούβια αβγά και τις σάπιες ντομάτες, «εξευγενισμένη"....(XΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ στην «Καθημερινή»). Τη δεκαετία του '60 το πέταγμα του γιαουρτιού έγινε αγαπημένη συνήθεια των «τεντιμπόηδων» μαθητών εναντίον των καθηγητών, στη συνέχεια όμως πλήρωναν αυτή τους την πράξη με ξύρισμα του κεφαλιού με την ψιλή, κόψιμο των ρεβέρ του παντελονιού και διαπόμπευση με τα περίφημα πλακάτ «Είμαι Τεντιμπόης» που τους ανάγκαζε η αστυνομία να κουβαλούν.
Θυμίζω πως ο Θέμος Aναστασιάδης το 1995, εργαζόμενος στην Ελευθεροτυπία, «έφαγε» το γιαουρτάκι του, και μάλιστα από γυναικείο χέρι.
Το 2000, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, ο Δημήτρης Ρέλλος- γνωστός πλέον και ως ο εφιάλτης του Ευάγγελου Βενιζέλου-, μύησε τον καλλιτέχνη στην «αδελφότητα των γιαουρτωμένων».
Το 2006 ο συνταξιούχος Χρήστος Μπουτζίνης έριξε ένα κεσέ γιαούρτι στο πρόσωπο Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Στη φωφογραφία ο Μπίλ Γκέϊτς. Το 1998 δέχτηκε επίθεση με μια ολόκληρη τούρτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου