Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Διεγράφη ο Αριστοτέλης Παυλίδης


Ο Αριστοτέλης Παυλίδης αποτελεί παρελθόν για τη Ν.Δ.
Μία μέρα πριν έρθει στη Ρόδο ο Αντώνης Σαμαράς, η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΝΔ, υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Τραγάκη, μετά από έγγραφο του προέδρου του κόμματος, διέγραψε οριστικά τον Δωδεκανήσιο πρώην υπουργό.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ρηγίλλης, η Επιτροπή ομόφωνα αποφάσισε ότι συντρέχουν οι λόγοι που αναφέρονται στο έγγραφο του κ. Σαμαρά,δηλαδή ότι με την εν γένει στάση και συμπεριφορά του ο κ. Παυλίδης προκάλεσε και προκαλεί βλάβη στη λειτουργία του κόμματος.

Η εξέλιξη αυτή αναμενόταν, όμως επισπεύθηκε μετά την επιμονή του Παυλίδη να παρευρεθεί αύριο στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψη της ΝΔ για τον Τουρισμό παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στη Ρόδο.

Ζήστε τη μαγεία της κρουαζιέρας, χωρίς να στερηθείτε τις αγαπημένες σας ομάδες


Μπορεί το ποδόσφαιρο να είναι γνωστό σε πολλά μέρη του κόσμου με διαφορετικά ονόματα. Αλλά ένα είναι σίγουρο, πως σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι αγαπούν αυτό το συναρπαστικό άθλημα, το οποίο κορυφώνεται με το Παγκόσμιο Κύπελλο. Για να διασφαλίσουν ότι οι επιβάτες δεν θα χάσουν ούτε ένα λεπτό δράσης από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες ακόμη και στις διακοπές τους, οι Azamara Club Cruises, Celebrity Cruises και Royal Caribbean International έχουν αποκτήσει τα δικαιώματα προβολής για όλους τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που θα πραγματοποιηθεί στην Νότια Αφρική, εν πλώ για όλα τα κρουαζιερόπλοια τους.

Οι επιβάτες που θα επιλέξουν να ταξιδέψουν με οποιαδήποτε από τις τρεις εταιρείες από τις 11 Ιουνίου έως και τις 11 Ιουλίου 2010, που διαρκούν οι αγώνες, μπορούν να τους παρακολουθούν από την άνεση της καμπίνας τους και στα ειδικά διαμορφωμένα σαλόνια. Οι οπαδοί του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου μπορούν να συνδυάσουν τις διακοπές τους στα κρουαζιερόπλοια των τριών εταιρειών με τις επευφημίες για την αγαπημένη τους ομάδα, παρέα με άλλους ποδοσφαιρόφιλους επιβάτες σε ειδικά προγράμματα που περιλαμβάνουν θεματικές δραστηριότητες, φαγητά και ποτά. Σε κάποια κρουαζιερόπλοια οι επιβάτες μπορούν επίσης να συμμετέχουν σε τουρνουά, workshops και άλλες δραστηριότητες με θέμα το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου.

Ζήστε τη μαγεία της κρουαζιέρας καλώντας τον ταξιδιωτικό σας πράκτορα ή τον τουριστικό οργανισμό Navigator, αποκλειστικό αντιπρόσωπο της Royal Caribbean Cruises σε Ελλάδα, Κύπρο, FYROM, Βουλγαρία και Σλοβακία στο (+30) 2103609801-3.

Δυναμικές ενέργειες του Οργανισμού Τουρισμού της Τσέχικης Δημοκρατίας


Τις τρεις πρώτες εβδομάδες του Μαϊου θα γίνει προωθητική ενέργεια μπροστά στα
γραφεία του Express Holidays μέσα στα καταστήματα Carrefour σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και
Λάρισα, όπου θα καλούνται οι επισκέπτες των καταστημάτων να φωτογραφηθούν με φόντο μια ωραία φωτογραφία της Τσεχίας και να ενημερωθούν για τις δυνατότητες που παρέχει στους τουρίστες η χώρα.

Παράλληλα, θα διανέμεται ο τουριστικός οδηγός της Τσεχίας, που πρόσφατα εκδόθηκε από τον Οργανισμό Τουρισμού της χώρας, θα προσφέρονται πακέτα σε ειδικές τιμές για την Τσεχία από το Express Holidays, ενώ οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό για ένα ταξίδι στη χώρα - επίσης προσφορά του Express Holidays.

Ο τουριστικός οδηγός, που για πρώτη φορά διανεμήθηκε στην τουριστική έκθεση Summer Holidays Expo μέσω της εταιρίας Travel Media Applications που εκροσωπεί τον Οργανισμό στην Ελλάδα, ενημερώνει για τις εκδηλώσεις που γίνονται όλο το καλοκαίρι, δίνει προτάσεις για εκδρομές κοντινές στην Πράγα, παρέχει όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα αξιοθέατα, τα μέσα μεταφοράς και τέλος, έχει τρεις πολύ σημαντικούς χάρτες, της χώρας, της Πράγας, και του δικτύου του τραμ και του μετρό.

Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται πληροφορίες σχετικά με την μετακίνηση από το αεροδρόμιο στην Πράγα, τιμές εισιτηρίων, τη γραμμή του τραμ για να δει κάποιος όλα τα αξιοθέατα, πληροφορίες για τα εστιατόρια, για μπυραρίες και διασκέδαση, όπως επίσης και για αγορές, είτε για αναμνηστικά, είτε για διάφορα ψώνια.

Τέλος, υπάρχει λίστα με πολλές διευθύνσεις στο ίντερνετ όπου μπορεί ο δυνητικός τουρίστας να αποτανθεί για περισσότερες και λεπτομερέστερες πληροφορίες.

Όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε


Σαν σήμερα το 1864, πέθανε ο Γιάννης Μακρυγιάννης πολεμιστής, έμπορος, στρατηγός και ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε το 1794 στο συνοικισμό Αβορίτι του Κροκυλείου Δωρίδας και το οικογενειακό του όνομα ήταν Τριανταφύλλου.
Τραυματίστηκε πολλές φορές σε μάχες, με αποκορύφωμα τη μάχη της Αθήνας (Ακρόπολη - Περιοχή Ηρωδείου). Συνήθιζε με τα τεχνάσματα και τις στρατηγικές του ανταρτοπολέμου να εξαπατά τον αντίπαλο.
Αν και ήταν ένας απλός άνθρωπος με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, επέδειξε πατριωτισμό και συνέβαλε με το δικό του μοναδικό και ιδιοφυή τρόπο, στην ομόνοια μεταξύ των Ελλήνων (Πολιτικών και Στρατιωτικών), ειδικά σε περιόδους όπου ο ένοπλος διχασμός υπονόμευε την τύχη της επανάστασης. Αυτός ήταν ο λόγος που κέρδισε κατά τη διάρκεια της επανάστασης το σεβασμό και την εμπιστοσύνη των μεγάλων στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών.
Είχε όμως πάντα το θάρρος της γνώμης του και πολλές φορές γινόταν επικριτικός και αυστηρός προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όταν θεωρούσε ότι κάποιος ήταν ιδιοτελής και αδιαφορούσε για το σκοπό του αγώνα.
Μετά το τέλος της επανάστασης άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματά του. Αποτελούν δε σημαντικότατη, μοναδική και πολυτιμότατη ιστορική πηγή. Ήρθε σε αντίθεση με τους οπαδούς του Καποδίστρια, και αργότερα με τον Όθωνα. Πρωτοστάτησε στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Το 1852 καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία ότι σχεδίαζε την δολοφονία του Όθωνα, αλλά το 1854 αφέθηκε ελεύθερος. Το 1864 ονομάστηκε αντιστράτηγος, και πέθανε λίγο μετά.
Απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του:

«Εκεί οπούφκιαχνα τις θέσες εις τους Μύλους (Κοντά στο Ναύπλιο) ήρθε ο Ντερνυς (Derigny Anri Gautier, Γάλλος ναύαρχος) να με ιδή. Μου λέγει. 'Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες. Τι πόλεμον θα κάνετε με τον Μπραϊμη αυτού;' - Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κι' εμείς, όμως είναι δυνατός ο θεός όπου μας προστατεύει. Και θα δείξωμεν την τύχη μας σ' αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριόμαστε μ' ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν».

"...Δια όλα αυτά γράφω εδώ. Ως άνθρωπος μπορώ να πεθάνω και ή τα παιδιά μου, ή άλλος τα αντιγράψη, για να τα βγάλη εις φως, πρώτο τους ανθρώπους, οπού γράφω μ' αγανάχτησιν αναντίον τους, να βάνη τις πράξες του κάθε ενού και τ' όνομά του με καλόν τρόπον, όχι με βρισές, δια να χρησιμεύουν αυτά όλα εις τους μεταγενεστέρους και να μάθουν να θυσιάζουν δια την πατρίδα τους και θρησκεία τους περισσότερη αρετή, να ζήσουν ως ανθρώποι 'σ αυτήν την πατρίδα και μ' αυτήν την θρησκείαν. Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν. Και προσοχή να μην τους απατάγη η 'διοτέλεια.
Και αν σκοντάψουν, τότε εις τον κρεμνόν θα πηγαίνουν, καθώς το πάθαμεν εμείς. 'Ολο εις τον κρεμνόν κυλάμεν κάθε 'μέρα. 'Οταν λοιπόν βγη αυτό το χειρόγραφον εις φως, διαβάζοντάς το όλο οι τίμιοι αναγνώστες, αρχή και τέλος, τότες έχουν το δικαίωμα να κάμη ο καθείς των την κρίση του είτε υπέρ, είτε κατά".

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

"Ο Παπανδρέου στη Ρόδο προσπάθησε να χρυσώσει το χάπι"


Σκληρή κριτική για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Ρόδο, έκανε (πριν λίγο) η βουλευτής Δωδεκανήσου της Ν.Δ. Μίκα Ιατρίδη. Μεταξύ άλλων αναφέρει:

"Ο Γιώργος Παπανδρέου από τη Ρόδο επί διήμερο προσπάθησε να μας χρυσώσει το χάπι και να απαλύνει τις αντιδράσεις μας για τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις της Κυβέρνησης του, για τον ένα Δήμο στη Ρόδο και την Κω και για την άρνηση του να άρει την αδικία σε βάρος της Ρόδου, με την παραμονή της έδρας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στη Σύρο.

Ούτε μια κουβέντα δεν μας είπε για την επαπειλούμενη αποψίλωση των νησιών μας από δημόσιες υπηρεσίες που θα πρέπει να μετακομίσουν σε Σύρο και Μυτιλήνη, που σκοπεύουν να είναι η έδρα μια από τις 7 νέες γενικές διοικήσεις.

Ο ίδιος δεν απάντησε στα καυτά ερωτήματα των φορέων, γιατί η Κυβέρνηση του πάγωσε αδικαιολόγητα τις διαδικασίες του Ε.Σ.Π.Α. για να ψηφίσει τελικά νέο νομοσχέδιο ύστερα από έξι μήνες.

Γιατί αύξησε το Φ.Π.Α. και τη φορολογία στα καύσιμα, επιλογή που γονατίζει την οικονομία των νησιών μας.

Γιατί δεν υπάρχει στήριξη της επιχειρηματικότητας. Αντίθετα, με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο έβαλε υπέρμετρη φορολογία στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, ειδικά με τη φορολογία στα γήπεδα τους, τα συνεδριακά κέντρα τους, κλπ.

Γιατί δεν χρηματοδότησε τα πλωτά σεμινάρια και γενικά την αναγκαία τουριστική προβολή των νησιών μας στο εξωτερικό.

Γιατί κατάργησε τα Υπουργεία Τουρισμού και Ναυτιλίας, που έχουν αποφέρει σοβαρά προβλήματα στο νησιώτικο χώρο.

Γιατί οι αρμόδιοι Υπουργοί του, παρά τις οχλήσεις μας, αποφεύγουν να αποσαφηνίσουν το καθεστώς των μισθώσεων στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.

Γιατί δεν απαντά για το μέλλον χιλιάδων συμβασιούχων στους ΟΤΑ, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, που σε λίγο θα μπουν στην ανεργία.

Γιατί δεν απαντά στους χιλιάδες εργαζόμενους στον τουριστικό κλάδο που κάθε χρόνο βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία και την οικονομική εξαθλίωση.

Γιατί αποφεύγει να απαντήσει στο αίτημα ιστορικών Δήμων για συμμετοχή στα έσοδα από τους Αρχαιολογικούς τους χώρους.

Γιατί παραμένουν τα προβλήματα στις ακτοπλοϊκές συνδέσεις ενώ ήδη στις μειωμένες πιστώσεις του προϋπολογισμού για τις άγονες γραμμές, ο Υπουργός του ζήτησε μείωση που φτάνει στο 10%.

Γιατί δεν έχει προχωρήσει μέχρι σήμερα στην προκήρυξη των κενών θέσεων στα Νοσοκομεία μας.

Γιατί οι πολυμελείς οικογένειες της Καλύμνου και των υπόλοιπων νησιών μας ακόμα περιμένουν τα μέτρα που τους υποσχέθηκε προεκλογικά για να ανταπεξέλθουν οικονομικά.

Γιατί ακόμα δεν δόθηκε λύση για τους χιλιάδες λαθρομεταναστών που στοιβάζονται σε σαπιοκάραβα και περνούν τα σύνορα μας.

Γιατί, παρά το δήθεν καλό κλίμα στις σχέσεις μας με τη γείτονα Τουρκία που επανήλθε όπως είπε στην πριν 2004 εποχή, τα νησιά μας ακόμα χαρακτηρίζονται γκρίζες ζώνες και τα εχθρικά αεροσκάφη κάνουν πτήσεις πάνω απ' αυτά.

Επίσης γιατί επί των ημερών του διπλασιάστηκε η τιμή του μεταφερόμενου νερού στα άνυδρα νησιά, τη στιγμή που δεν πληρώνονται τα αναγκαία ποσά για την λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης και οι άστοχες κινήσεις των Υπουργών του αφήνουν τα νησιά μας χωρίς πόσιμο νερό.

Τα κρουαζιερόπλοια εξάλλου, με χιλιάδες επισκέπτες, αλλάζουν ρότα γιατί οι Υπουργοί της Κυβέρνησης του δε δίνουν λύση στα αιτήματα τους για ασφαλέστερα αγκυροβόλια.

Ο Λαός σίγουρα γνωρίζει ότι επί Νέας Δημοκρατίας υλοποιήθηκαν πάνω από 1000 έργα και δράσεις μέσω του Π.Ε.Π. Νοτίου Αιγαίου, του ΘΗΣΕΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

Ο τουρισμός κινήθηκε σε ανοδική τροχιά και ενισχύθηκαν δράσεις που πρόβαλαν το τουριστικό προϊόν.

Η επιχειρηματικότητα ενισχύθηκε μέσω του επιτυχημένου αναπτυξιακού νόμου και του Π.Ε.Π.

Όπως επίσης γνωρίζει ότι ο Πρόεδρος μας Αντώνης Σαμαράς έγκαιρα πρότεινε άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής για την κρίση με έμφαση σε μέτρα ανάπτυξης. Ζήτησε λύσεις και πολιτικές που θα βγάλουν μιαν ώρα αρχύτερα την Ελλάδα από τον ασφυκτικό έλεγχο του Δ.Ν.Τ. που ο Γιώργος Παπανδρέου, μας έβαλε. Γιατί η Ελλάδα έχει και τα μέσα, τους πόρους και τους ανθρώπους, να βγει από την κρίση με τις δικές της δυνάμεις. Και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη, όχι μόνο των ξένων αγορών, αλλά και των ίδιων των πολιτών της στο μέλλον της.

Με δύο λόγια η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που παρέλαβε μια συνηθισμένη και κοινή για όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά κράτη κρίση ελλείμματος. τη μετέτρεψε μέσα σε ελάχιστους μήνες σε μια μοναδική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα κρίση δανεισμού".

Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα


Σαν σήμερα, το 1937, βομβαρδίζεται η Γκουέρνικα (Γκερνίκα) στην Ισπανία.
Η πολύνεκρη αεροπορική επίθεση κατά της βασκικής πόλης, έγινε από Γερμανούς και Ιταλούς εθελοντές αεροπόρους, που συνεργάζονταν με τους
εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου (1936-1939).
Από αυτό το τραγικό γεγονός, ο Πάμπλο Πικάσο εμπνέεται τον πίνακά του «Η καταστροφή της Γκουέρνικα» (φωτογραφία), που αποτύπωσε μοναδικά τη φρίκη του πολέμου.

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Για να μη ταξιδεύετε ποτέ στα τυφλά


Όπως ενημερώνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή, τα δικαιώματα των επιβατών για ματαιώσεις πτήσεων προβλέπονται στον Κανονισμό 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Φεβρουαρίου 2004 και είναι υποχρεωμένοι οι αερομεταφορείς να τα γνωστοποιούν εγγράφως σε κάθε επιβάτη που θίγεται από τη ματαίωση μιας πτήσης.

Περισσότερα για τα δικαιώματα του ταξιδιώτη μπορείτε να δείτε σ' αυτό τον σύνδεσμο

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Ξέρω τί προσεύχεται...


Δεν ήμουν στο Καστελλόριζο, αλλά ξέρω τι προσεύχεται...
Την ημέρα της εορτής του, ο Πρωθυπουργός αφού έκανε το σταυρό του, οδήγησε τη χώρα άνευ όρων στα νύχια του ΔΝΤ...

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό


Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών κ. Γεώργιο Παπανδρέου έστειλε το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου. Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:

"Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Πρώτα απ όλα, εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου και των μελών του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου σας καλωσορίζουμε στη Ρόδο, νησί προικισμένο με φυσικό και ιστορικό πλούτο, που αποτέλεσε σε όλη του τη διαδρομή σταυροδρόμι πολιτισμών. Το ρόλο αυτό εξακολουθεί να παίζει η Ρόδος στις σημερινές συνθήκες με την ανάπτυξη του Τουρισμού, ανάπτυξη που δυστυχώς δεν είναι χωρίς σοβαρά προβλήματα και απαιτεί αυξημένη εγρήγορση για την διαφύλαξη των φυσικών πόρων, της ιστορικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος. Ένα από τα σοβαρότερα ωστόσο, είναι οτι αυτή η δραστηριότητα επηρεάζεται σε μέγιστο βαθμό και από άλλους παράγοντες, όπως είναι η ένταση στις διεθνείς σχέσεις, οι απειλές συγκρούσεων, οι ανθρωπογενείς καταστροφές. Χρέος όλων και πριν απ όλα των Κυβερνήσεων είναι να εργάζονται για την ελαχιστοποίηση ή και αποτροπή τέτοιων παραγόντων και να εξασφαλίζουν τη σταθερότητα και την Ειρήνη.
Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου (ΑΠΜ) έχει ιδρυθεί εδώ και 5 χρόνια περίπου. Είναι ένας Μη Κυβερνητικός, Μη κερδοσκοπικός Οργανισμός με νομική μορφή σωματείου και έδρα τη Ρόδο. Μεταξύ των άλλων έχει αναλάβει πρωτοβουλία και έχει δημιουργήσει από το 2007 το Διεθνές Δίκτυο Mediterranean No Nuclear Neighborhood-MN3 με τη συμμετοχή 20 οργανισμών και εθνικών δικτύων, που εκπροσωπούν πάνω από 1000 πρωτοβάθμιες οργανώσεις από 8 χώρες της περιοχής, το οποίο έχει ως κύρια επιδίωξή του να γίνει η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή Ζώνη Ειρήνης ελεύθερη από πυρηνικά. Η επιδίωξη αυτή δεν αφορά μόνον τα πυρηνικά όπλα αλλά και τη λεγόμενη «ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας».
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα αυξημένο ενδιαφέρον για την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας. Με την αξιοποίηση της άμβλυνσης της μνήμης από την καταστροφή στο Τσερνόμπιλ και με την επίκληση προσχηματικά της κλιματικής αλλαγής και των τιμών του πετρελαίου, καταβάλλεται προσπάθεια να μετατραπεί η περιοχή μας σε αγορά της πυρηνικής βιομηχανίας.
Αρκετές Κυβερνήσεις της περιοχής ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να κατασκευάσουν πυρηνικούς σταθμούς. Η Τουρκία παρά τις περιπέτειες με το διαγωνισμό που προκήρυξε τον Σεπτέμβριο 2008 για την κατασκευή του πρώτου της πυρηνικού σταθμού, τον οποίο χωροθέτησε στο Άκκουγιου, στα παράλια ανατολικά της Ρόδου, υπέγραψε πρόσφατα συμφωνίες με τη Ρωσία και την Κορέα για συνεργασία σε θέματα πυρηνικής ενέργειας. Η Βουλγαρία έχει ήδη υπογράψει με τη Ρωσική Atomstroyexport σύμβαση για την κατασκευή δύο πυρηνικών αντιδραστήρων στο Μπέλενε συνολικής ισχύος 2000 MW, που ωστόσο καρκινοβατεί λόγω αποχώρησης των μεγάλων επενδυτών. Άλλες χώρες της περιοχής ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να κατασκευάσουν πυρηνικούς σταθμούς (ΠΓΔΜ, Αλβανία, Αίγυπτος, Ιορδανία), χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν προχωρήσει σε πιό συγκεκριμένες αποφάσεις. Και φυσικά στην ευρύτερη γειτονιά μας έχουμε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, για το οποίο, πολλές πλευρές καταβάλλουν προσπάθεια -με φανερή υποκρισία- να μας πείσουν οτι είναι το μόνο επικίνδυνο, αλλά και το Ισραήλ, τη μόνη χώρα με πυρηνικό οπλοστάσιο στην περιοχή, η οποία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (ΝΡΤ) και δεν επιτρέπει την είσοδο διεθνών επιθεωρητών στο έδαφός της.
Τίποτα ωστόσο δεν θεωρούμε δεδομένο. Η πυρηνική επιστροφή δεν είναι αναπόφευκτη! Πολύ περισσότερο που τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε μείωση της συνεισφοράς της πυρηνικής ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή παγκοσμίως από το 16,7 το 2000 στο 13,5 το 2008.
Και όπως έχει γράψει ο Noam Chomsky, σε ένα μήνυμά του που μας είχε στείλει στο 1ο Αντιπυρηνικό Φεστιβάλ, «Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα συνετιστούν όλοι, και δε θα προχωρήσουμε τυφλά και αποφασιστικά στον τερματισμό του μόνου πειράματος της βιολογίας με την υψηλή νοημοσύνη».

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Συμφωνούμε απόλυτα με όσα κι εσείς επισημάνατε στο μήνυμα, που μας αποστείλατε για το 3ο Διεθνές Αντιπυρηνικό Φεστιβάλ Ρόδου, τον Σεπτέμβριο 2009. Τονίζατε μεταξύ άλλων: «Η Κοινωνία των Πολιτών, τα κοινωνικά κινήματα και οι ηγεσίες των χωρών όλου του κόσμου πρέπει να παρέμβουν και να δηλώσουν την επιθυμία τους για ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά» καθώς και οτι «Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι «πράσινη μορφή» ενέργειας, ούτε ανήκει στις Ανανεώσιμες Πηγές».
Λαμβάνοντας υπ όψη τα άλυτα προβλήματα διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων, τη χαμηλή τεχνογνωσία και εμπειρία, τις μικρές οικονομικές δυνατότητες και τον ορατό κίνδυνο ενός ατυχήματος, τονίζουμε οτι η επιδίωξη αρκετών χωρών να εγκαταστήσουν πυρηνικούς σταθμούς -στην έτσι κι αλλιώς εύφλεκτη και σεισμογενή περιοχή μας- συνιστά κυριολεκτικά παιχνίδι με τη φωτιά. Το ρίσκο αυτών των σχεδίων ενισχύεται ακόμα περισσότερο από την πολύ μικρή απόσταση, που χωρίζει την λεγόμενη ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας από τη χρήση της και για στρατιωτικούς σκοπούς, καθώς και από τον κίνδυνο διασποράς ραδιενεργού υλικού ή ενός τυφλού-τρομοκρατικού χτυπήματος, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, οι οποίες από γεωπολιτική σκοπιά χαρακτηρίζονται από ρευστότητα και ασάφεια.
Για όλους τους παραπάνω λόγους υποστηρίζουμε οτι οι Κυβερνήσεις των χωρών που αποφασίζουν να εγκαταστήσουν πυρηνικούς σταθμούς αναλαμβάνουν τεράστιες ιστορικές ευθύνες. Όμως ευθύνες αναλαμβάνουν και όσοι δεν ενεργούν για να αποτρέψουν αυτές τις αποφάσεις. Γι αυτό ζητάμε επίμονα πολιτικές πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο και στα πλαίσια καλής γειτονίας. Αμφισβητούμε έντονα την άποψη που θεωρεί αποκλειστικά κυριαρχικό δικαίωμα μιάς χώρας να αποφασίζει για την εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών στο έδαφός της. Οποιοσδήποτε πυρηνικός σταθμός αποτελεί σοβαρή απειλή που δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε κάνει διακρίσεις. Δεν μπορεί να είναι κυριαρχικό δικαίωμα μιάς χώρας να υποθηκεύει το μέλλον και να αποφασίζει για την Υγεία και τη Ζωή των κατοίκων άλλων χωρών.
Πιστεύουμε ότι η Ελληνική Πολιτεία, που έχει προ πολλού απορρίψει το ενδεχόμενο εγκατάστασης πυρηνικών αντιδραστήρων στο έδαφός της, με τη στήριξη όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες, και μαζί με άλλες χώρες να προχωρήσει σε μιά διεθνή εκστρατεία για την αντιμετώπιση της πυρηνικής απειλής. Κάτι τέτοιο πέραν του οτι θα συμβάλει στην Προστασία και την Ασφάλεια όλης της περιοχής, θα βοηθήσει και στην προβολή, το κύρος και τη διεθνή θέση της χώρας.

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Για τα θέματα που σας προαναφέραμε απευθυνθήκαμε αναλυτικά σε σάς με επιστολή μας, λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων σας, τον Οκτώβριο 2009. Το γραφείο σας είχε την καλωσύνη να μας απαντήσει με ευχαριστίες και με την επισήμανση οτι διαβιβάστηκε στο αρμόδιο Υπουργείο. Απευθυνόμαστε σήμερα σε σας με την ευκαιρία της επίσκεψής σας στο νησί μας και ζητάμε εν όψει και της προσεχούς συνάντησής σας με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, να αναλάβετε κατά προτεραιότητα πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα αποτρέψουν την εγκατάσταση νέων πυρηνικών σταθμών στην περιοχή, θα απομακρύνουν την πυρηνική απειλή και θα φέρουν πιό κοντά το κοινό όραμα να γίνει η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή, Ζώνη Ειρήνης χωρίς πυρηνικά και όπλα μαζικής καταστροφής. Πολιτικές πρωτοβουλίες που θα δώσουν ελπίδα για βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς την απειλή πολέμων, χωρίς το φόβο οικολογικών καταστροφών και ανθρώπινων ολοκαυτωμάτων.
Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου εύχεται επιτυχία στο έργο σας και είναι στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω πληροφορία στα θέματα που σας εκθέσαμε".

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Κι όμως, η Αφρική παραμένει «παρθένα»



Η Αφρική παραμένει η «παρθένα» έκταση, της υδρογείου.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται εκεί και, μέσω των Αφρο-Αμερικανών επιχειρηματιών, προσπαθούν να κατακτήσουν τις αγορές της.

Οι Κινέζοι και οι Ρώσοι μάχονται για επικράτηση στις πρώτες ύλες της ηπείρου.

Εκείνοι, όμως, που, όπως σ’ όλο τον κόσμο, «επέδραμαν» κυριολεκτικά στην Αφρική είναι οι Κινέζοι, που κατέστησαν τη χώρα τους τον τρίτο εμπορικό σύντροφο της ηπείρου.

Οι κάτοικοι, όμως, των χωρών της Αφρικής, δεν μένουν αδρανείς και μάχονται για την απαλλαγή των χωρών τους από τα ξένα συμφέροντα.

Η Νιγηρία, όπου υπάρχει ένας πραγματικός πόλεμος για το πετρέλαιο στο Δέλτα του Νίγηρα, είναι ένα παράδειγμα.

15 Μαίου το παιγνίδι του Δράκου


Στη δύσκολη αυτή περίοδο για τον πολιτισμό του τόπου μας, με μεγάλες προσπάθειες και την ακούραστη δράση του Μεσαιωνικού Ρόδου αλλά και με τη στήριξη χορηγών,το «Μεσαιωνικό Ρόδο» συνεχίζει, για 5η χρονιά, την οργάνωση του Διεθνούς Μεσαιωνικού Φεστιβάλ νήσου Ρόδου.

Το σύνολο των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν από 15 Μαϊού έως 27 Ιουνίου 2010, είναι το εξής:

15 – 16 Μαΐου: Ομαδικό Παιχνίδι της Αναζήτησης του Δράκου που θα εκτείνεται σε όλη την Μεσαιωνική Πόλη και την Τάφρο και Μυστηριώδη Νυχτερινή Περιπλάνηση στην Τάφρο. Θα δείτε ακόμα το Μεσαιωνικό Καπηλειό με ζωντανή μουσική και δρώμενα εποχής, επιδείξεις Μεσαιωνικής Τοξοβολίας, Ξιφομαχίες κ.α.

Η ιστορία του δράκου
Μια φορά κι έναν καιρό στη Μεσαιωνική Ρόδο, πριν από περίπου 650 χρόνια, υπήρχε ένα φοβερό τέρας που φώλιαζε στο περίφημο Μαλ Πάσο (=κακό πέρασμα, σημερινό Μόντε Σμιθ). Εξαφάνιζε κατʼ εξακολούθηση νεαρούς βοσκούς και γηραιότερους προσκυνητές και γιʼ αυτό το λόγο ονομάστηκε Δράκος της Ρόδου. Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης και μετά την αποτυχία πολλών ιπποτών να εξοντώσουν τον δράκο, ο Μεγάλος Μάγιστρος, Helion de Villeneuve, απαγόρευσε με διάταγμα να περνά κανείς από το πέρασμα αυτό. Όμως, ο ιππότης Θεοδάτος Ντε Γκοζόν, αψηφώντας την εντολή, αποσύρθηκε για ένα έτος στο κάστρο του πατέρα του στην Γαλλία και εκπαίδευσε τον εαυτό του, τα σκυλιά και το άλογο του για την μάχη. Με ηρωισμό και τακτική, κατάφερε να εξοντώσει το τέρας και να γίνει ήρωας του λαού, ο οποίος με ζητωκραυγές τον έφερε στον Μεγάλο Μάγιστρο που αργότερα τον έχρισε κι αυτόν τιμητικά Μεγάλο Μάγιστρο της Νήσου Ρόδου.

Ο δράκος της Ρόδου πρέπει πραγματικά να υπήρξε και εικάζεται πως ήταν κροκόδειλος!
Η ταφόπλακα του Μεγάλου Μαγίστρου Ντε Γικοζόν (φωτοπγραφία) αναγράφει: Extinctor Dragonis (= ο εξολοθρευτής του Δράκου) και σώζεται μέχρι σήμερα στο μουσείο Cluny στη Γαλλία.

Οι δηλώσεις συμμετοχής για το Ομαδικό Παιχνίδι της Αναζήτησης του Δράκου, που θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το 1ο Σύστημα Προσκόπων Ιαλυσού και τις ομάδες ΕΟΔ και ΕΡΔ, έχουν αρχίσει.

22 – 23 Μαϊου: Προβολή Ταινιών Μεσαιωνικού Θέματος σε συνεργασία με την Κιν/κη Λέσχη «Θέασις», στον Προμαχώνα του Αγ. Γεωργίου…ίσως ο πιο ιδανικός και υποβλητικός χώρος για την μεταφορά στην εποχή και την ατμόσφαιρα της ταινίας!

30 Μαϊου: Επιστημονικό Μεσαιωνικό Συμπόσιο, με θέμα: «Αξιοποίηση της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς μέσα από Ιστορικές Αναβιώσεις»,

5 Ιουνίου: Έκθεση εραλδικών έργων τέχνης (illuminations) του Γιάννη Βλαζάκη και
Έκθεση φωτογραφιών από τα βυζαντινά και μεσαιωνικά κάστρα της Ελλάδας, με θέμα: «Κάστρα και Θρύλοι», των: Νικόλαου Κουμαρτζή και Μιλτιάδη Τσαπόγα,

6 Ιουνίου: Οδοιπορικό στα άγνωστα κάστρα της Ρόδου που θα περιλαμβάνει παρουσίαση από την 1η Κοινότητα Ανιχνευτών Ιαλυσού και την 6η Κοινότητα Ανιχνευτών Ρόδου & Περιήγηση - Εκδρομή σε Απομακρυσμένα Κάστρα του νησιού

13 Ιουνίου: Γιορτή Κάστρου Ασκληπιείου με θέμα: «Μανδραγόρας». Η αναπαράσταση μίας μεσαιωνικής γιορτής, με ήχους από μεσαιωνικό Σαντούρι και φόντο το μαγευτικό Kάστρο του Ασκληπιείου, θα κλείσει με μία διασκευή από το έργο του Μακιαβέλι σε σκηνοθεσία Κώστα Τρέχα.

20 Ιουνίου: Γιορτή Κάστρου Μονολίθου με θέμα: "Μύθοι & Παραμύθια στο Κάστρο" κουκλοθέατρο και αφηγήσεις για μικρούς και μεγάλους!

26-27 Ιουνίου: Γιορτή Κάστρου Κρητηνίας με θέμα: "Μεσαιωνικές Φρυκτωρίες"...μία εντυπωσιακή γιορτή, αναπαράσταση της μεσαιωνικής περιόδου με μουσική, θέατρο, μάχες και άλλα πολλά, θα κλείσει τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ με τον πιο θεαματικό τρόπο!
Και ακόμα: Αγώνες Σκάκι σε συνεργασία με τον σκακιστικό όμιλο «Ιππότης».

15 – 16 Μαΐου: Ομαδικό Παιχνίδι της Αναζήτησης του Δράκου που θα εκτείνεται σε όλη την Μεσαιωνική Πόλη και την Τάφρο και Μυστηριώδη Νυχτερινή Περιπλάνηση στην Τάφρο. Θα δείτε ακόμα το Μεσαιωνικό Καπηλειό με ζωντανή μουσική και δρώμενα εποχής, επιδείξεις Μεσαιωνικής Τοξοβολίας, Ξιφομαχίες κ.α.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Πάθος, γεύση κι ομορφιά στο Παραδείσι


Χρώμα του πάθους, γλυκιά γεύση, ζουμερή ομορφιά και απολαυστικές στιγμές, υπόσχονται Οι σύλλογοι & οι τοπικοί φορείς Παραδεισίου την την Κυριακή 2 Μαίου, στις 4 το απόγευμα.

Η γιορτή Φράουλας διοργανώνεται για 3η χρονιά και το πρόγραμμα υπόσχεται μουσική, εκπλήξεις, χορό.

Αξίζει να σημειωθεί πως το Παραδείσι έχει παράδοση στην καλλιέργεια φράουλας κυρίως μέχρι την εποχή που έγιναν οι απαλλοτριώσεις για να κατασκευασθεί εκεί το αεροδρόμιο "Διαγόρας" της Ρόδου.

Πρώτοι οι Ρωμαίοι την ανακάλυψαν, καλλιεργήθηκε πρώτη φορά το Μεσαίωνα, στις Άλπεις και διαδόθηκε έπειτα στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι μετοχές της όμως εκτοξεύτηκαν τον 18ο αιώνα, όταν ένα νέο είδος ήρθε από την μακρινή Χιλή αποτελώντας την αφετηρία για όλες τις νέες ποικιλίες, περίπου 600, που υπάρχουν σήμερα.

Είναι ιδιαίτερα θρεπτική, καθώς έχει άφθονη βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Α (καροτίνη), ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, ιώδιο, μαγνήσιο, σελήνιο, τανίνες, και αρκετές φυτικές ίνες. Θερμιδικά αποδίδει 46 kcal ανά 100 gr.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Παρουσίαση πιλοτικών εφαρμογών για Facebook, iPhone και Blackberry


Η Amadeus, ο κορυφαίος τεχνολογικός συνεργάτης της ταξιδιωτικής και τουριστικής βιομηχανίας, παρουσίασε πρόσφατα την έκδοση για φορητές συσκευές του CheckMyTrip, ενώ αναπτύσσει περαιτέρω μια σειρά δωρεάν εφαρμογών, ειδικά σχεδιασμένες να επιτρέπουν στους ταξιδιώτες την εύκολη πρόσβαση και τον διαμοιρασμό των ταξιδιωτικών τους σχεδίων εν κινήσει, μέσω κινητού τηλεφώνου.

Το λανσάρισμα του CheckMyTrip για κινητά τηλέφωνα αποτελεί μέρος της αδιάκοπης διαδικασίας ανάπτυξης της web-based πλατφόρμας του CheckMyTrip , η οποία δίνει την δυνατότητα στους ταξιδιώτες, τόσο σε αυτούς που ταξιδεύουν για λόγους αναψυχής όσο και στους ταξιδιώτες για επαγγελματικούς λόγους, να ελέγχουν τις πιο πρόσφατες ταξιδιωτικές πληροφορίες, όπως οι αλλαγές ή ακυρώσεις πτήσεων μέσω του Διαδικτύου.

Το CheckMyTrip για κινητά τηλέφωνα επιτρέπει στους ταξιδιώτες να ελέγχουν τα πιο ανανεωμένα ταξιδιωτικά στοιχεία, όπως ξενοδοχεία, καιρός και πληροφορίες πτήσεων εν κινήσει, χρησιμοποιώντας το κινητό τους τηλέφωνο σε οποιοδήποτε στάδιο του ταξιδιού τους.

Πρόκειται για το τελευταίο στάδιο στα σχέδια της Amadeus για την εξερεύνηση νέων τρόπων ενδυνάμωσης των αεροπορικών εταιρειών και των ταξιδιωτικών γραφείων, και κατά συνέπεια των πελατών τους, παρέχοντας τους επίκαιρες ταξιδιωτικές πληροφορίες, χρησιμοποιώντας τα πιο κατάλληλα κανάλια. Αυτό επιτρέπει στους ταξιδιώτες να εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον χρόνο τους και να έχουν τον έλεγχο του ταξιδιού τους.

Για να αποκτήσουν πρόσβαση στο CheckMyTrip για κινητά τηλέφωνα οι χρήστες χρειάζονται απλά ένα κινητό τηλέφωνο με σύνδεση στο Διαδίκτυο και τον αριθμό κράτησης της Amadeus. Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να πληκτρολογήσουν www.checkmytrip.com, τον αριθμό κράτησης και το επώνυμό τους. Μόλις καταχωρηθούν τα παραπάνω στοιχεία στην οθόνη τους θα εμφανιστεί το πλήρες πρόγραμμα τους ταξιδιού τους.

Σαν μέρος των προσπαθειών της να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την λειτουργικότητα του CheckMyTrip, η Amadeus ανακοίνωσε επίσης το λανσάρισμα των εκδόσεων beta για τις παρακάτω υπηρεσίες:

-Εφαρμογή CheckMyTrip για το Facebook, που θα επιτρέπει σε οποιονδήποτε χρήστη του Facebook να εγκαθιστά μια εφαρμογή μέσω της οποίας θα μπορεί να εξάγει και να μοιράζεται τα προγραμματισμένα του ταξιδιωτικά σχέδια από τό σύστημα της Amadeus με τους φίλους και την οικογένειά του

-Πλατφόρμα CheckMyTrip για Blackberry, η οποία βρίσκεται σε δοκιμαστική φάση

Και πιλοτικά το:
- CheckMyTrip για iPhone που θα επιτρέπει στους χρήστες να “κατεβάζουν” και να εγκαθιστούν, από το App Store της Apple, μια εφαρμογή στο iPhone τους για να μπορούν να βλέπουν το ταξιδιωτικό τους πρόγραμμά

Ο κ. Ian Wheeler, Αντιπρόεδρος του Τμήματος Marketing και Διανομής δήλωσε: “Το portfolio του CheckMyTrip επεκτείνεται σταθερά με αυτές τις τελευταίες προσθήκες, οι οποίες έχουν σκοπό να παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες σε αεροπορικές εταιρείες και ταξιδιωτικά γραφεία, και κατά συνέπεια και στους ταξιδιώτες, όπως επίσης και να προσφέρουν μεγαλύτερο έλεγχο και καλύτερη συνολική ταξιδιωτική εμπειρία. Η ανάπτυξη των προϊόντων για φορητές συσκευές θα συνεχιστεί, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την στρατηγική της Amadeus σε αυτό το κομμάτι, μίας στρατηγικής που εγκαινιάστηκε πέρυσι με την παρουσίαση μια σουίτας εργαλείων για business ταξιδιώτες.”

Υπενθυμίζεται πως το Facebook έχει περισσότερους από 400 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες. Από την άλλη πέρυσι οι πωλήσεις κινητών τηλεφώνων ξεπέρασαν το 1,2 δις παγκοσμίως, εκ των οποίων τα 170 εκατομμύρια ήταν smartphone συσκευές.

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Πατριαρχικό συλλείτουργο με τον Ρωσίας στην Αλεξάνδρεια


Μεγάλη μέρα η χθεσινή για τον ελληνισμό της Αλεξάνδρειας. Με δύο αεροσκάφη της Αεροφλότ και τη συνοδεία 40 αρχιεπισκόπων, επισκόπων, πρεσβυτέρων, διερμηνέων και ανδρών της προσωπικής του ασφαλείας, έφθασε στην Αλεξάνδρεια ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας κ. Κύριλλος.

Το ταξίδι του στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και η συνάντησή του με τον Πατριάρχη κ. Θεόδωρο ήταν ιδιαίτερης σημασίας καθώς η Αλεξανδρινή Εκκλησία ανήκει σε αυτές που χαρακτηρίζονται ελληνόφωνες, ο προκαθήμενός της είναι ένας κληρικός ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη και πραγματοποιείται σχεδόν έναν μήνα πριν από την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στη ρωσική πρωτεύουσα.

Κορωνίδα της επίσκεψης του κ. Κυρίλλου ήταν το πατριαρχικό συλλείτουργο το οποίο τελέσθηκε με τον κ. Θεόδωρο στον πατριαρχικό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, χθες πρωί.
Στις επαφές των δυο Πατριαρχών επικράτησε θερμή ατμόσφαιρα. Ο Κύριλλος ο Πατριάρχης πασών των Ρωσιών, κατά τα πρότυπα της άλλοτε Μητέρας Ρωσίας, πρόσφερε ως δώρο στον Πατριάρχη κ. Θεόδωρο καμπάνες προκειμένου να τοποθετηθούν στον πατριαρχικό ναό της Αλεξάνδρειας και στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Κάιρο.

Τον Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας είχα την τύχη να τον γνωρίσω όταν ήταν Μητροπολίτης Λένιγκραντ. Αυτό το βίντεο αρχείου είναι από το συλλείτουργο του Κυρίλλου, με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Καππαδοκία (τέτοιες μέρες το 2007).

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Βραβείο Clean Sea για την Royal Caribbean Cruises


Η Royal Caribbean Cruises βραβεύτηκε πρόσφατα με το πρώτο βραβείο “The Clean Sea”. Το βραβείο απονεμήθηκε στην τελετή βράβευσης Clean Shipping Awards που πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια του Συνεδρίου Nor-Shipping. Συνολικά 60 εταιρείες συμμετείχαν στις κατηγορίες και οι νικητές επιλέχθηκαν από μια ανεξάρτητη κριτική επιτροπή.
Το συγκεκριμένο βραβείο ήρθε ως αναγνώριση για τις προσπάθειες που κάνει η Royal Caribbean Cruises να περιορίσει τα λύματα των κρουαζιερόπλοιών της προς την θάλασσα. Το 1992, η εταιρεία καθιέρωσε το γνωστό πλέον πρόγραμμα Save the Waves, για να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του πληρώματος και οι επιβάτες εμπλέκονται ενεργά τις προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος που κάνει η εταιρεία. Επίσης, το νεότευκτο Oasis of the Seas, χωρητικότητας 8.400 Ευρώ διαθέτει ένα ακόμη πιο εξειδικευμένο σύστημα διαχείρισης αποβλήτων και ανταγωνίζεται ακόμη και τα πιο αυστηρά διεθνή πρότυπα.
“Η Royal Caribbean είναι περήφανη για την αναγνώριση των προσπαθειών που κάνει για την μείωση του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος, καθώς επίσης και τις προσπάθειες διατήρησης και δημιουργίας νέων προτύπων περιβαλλοντικής προστασίας στην βιομηχανία της κρουαζιέρας,” σχολίασε ο κ. Jamie Sweeting, Αντιπρόεδρος του Τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας της Royal Caribbean Cruises. “Όντας ενεργά μέλη της βιομηχανίας μας έχουμε και μια μεγαλύτερη ευθύνη να προστατέψουμε το υδάτινο οικοσύστημα, αφού καθαρότερο νερό σημαίνει σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον, για τους επιβάτες μας αλλά και για τις επιχειρηματικές μας δραστηριότητες.”
“Η Νορβηγική ναυτιλία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως μια από τις πρωτοπόρες όσον αφορά την ανάπτυξη λύσεων και τεχνολογιών για την διαχείριση μια μεγάλης ποικιλίας περιβαλλοντικών ζητημάτων,” δήλωσε ο κ. Toffel Schieander, Διευθυντής της Nor-Shipping. “Τα βραβεία Clean Shipping θα βοηθήσουν να υποστηριχθούν όλες αυτές οι προσπάθειες και να ανταμειφθεί όποια εταιρεία διαθέτει το όραμα και την εμπειρία να αναπτύξει αποτελεσματικές λύσεις προστασίας του περιβάλλοντος.”
Πρόγραμμα Save the Waves
Η προστασία των ωκεανών και της πλούσιας θαλάσσιας ζωής αποτελεί τρόπο ζωής, όπως επίσης και τρόπο διεκπεραίωσης των επιχειρηματικών λειτουργιών της Royal Caribbean International. Στηριζόμενη σε αυτή την δέσμευση, η εταιρεία ξεκίνησε το 1969, έτος ίδρυσης της ίδιας της Royal Caribbean International, την λειτουργία του προγράμματος περιβαλλοντικής προστασίας Save the Waves. Οι τρεις πρωταρχικές αξίες του προγράμματος Save the Waves είναι η μείωση των παραγόμενων αποβλήτων, τα μέγιστα δυνατά επίπεδα ανακύκλωσης και η διασφάλιση της σωστής διαχείρισης των εναπομενόντων αποβλήτων.
Μείωση των αποβλήτων
Το κλειδί για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των αποβλήτων είναι η εξεύρεση τρόπων μείωσης των ποσοτήτων που παράγονται. Η Royal Caribbean International έχει λάβει σημαντικά μέτρα για την μείωση του όγκου των αποβλήτων που παράγονται στα πλοία της και έχει συνάψει ειδικές συμφωνίες με τους προμηθευτές της για τον έλεγχο των υλικών που παραδίδονται στα κρουαζιερόπλοια της εταιρείας και τα οποία χρειάζονται επιπλέον επεξεργασία. Επιπλέον, όλα τα πλαστικά που διατίθενται στους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων, όπως τα μπουκαλάκια σαμπουάν, τα πλαστικά πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα έχουν μειωθεί σημαντικά.
Διαχείριση λοιπών αποβλήτων
Ο σύγχρονος εξοπλισμός και η αυστηρή ενίσχυση των κανονισμών επιτρέπουν στα κρουαζιερόπλοια της Royal Caribbean International να ακολουθούν πολιτική μηδενικής εκκένωσης συμπαγών αποβλήτων. Η εταιρεία αποθηκεύει με ασφάλεια όλα τα συμπαγή απόβλητα μέχρι να αποτεφρωθούν ή να μεταφερθούν σε κατάλληλο σημείο απόρριψης. Τα απόβλητα που προέρχονται από τα φαγητά πολτοποιούνται και απορρίπτονται στο νερό 12 και πλέον ναυτικά μίλια από την ξηρά, απόσταση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προβλέπουν οι διεθνείς κανονισμοί.
Περιβαλλοντική εκπαίδευση
Σε κάθε κρουαζιερόπλοιο της εταιρείας υπάρχει ένας εξειδικευμένος για το περιβάλλον αξιωματικός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την διαχείριση των προγραμμάτων περιβάλλοντος. Οι εν λόγω αξιωματικοί λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση που τους προετοιμάζει για την επίβλεψη και την πιστοποίηση όλων των περιβαλλοντικών συστημάτων, του εξοπλισμού, των διαδικασιών και της εκπαίδευσης του πληρώματος. Επιπλέον, όλα τα μέλη του πληρώματος ενημερώνονται πλήρως για τις αρμοδιότητές τους, καθώς επίσης και για το πρόγραμμα Save the Waves κατά τις πρώτες ώρες εργασίας τους στα κρουαζιερόπλοια της εταιρείας. Στο τέλος της αρχικής τους εκπαίδευσης, τα νέα μέλη υποχρεούνται να υπογράψουν ένα έγγραφο, το οποίο επικυρώνει τις ευθύνες που έχουν απέναντι στην προστασία του περιβάλλοντος, ενώ το κάθε μέλος του πληρώματος θα πρέπει να είναι σε θέση να εξηγεί την φιλοσοφία του προγράμματος Save the Waves στους επιβάτες.
Ζήστε τη μαγεία της κρουαζιέρας καλώντας τον ταξιδιωτικό σας πράκτορα ή τον τουριστικό οργανισμό Navigator, αποκλειστικό αντιπρόσωπο της Royal Caribbean Cruises σε Ελλάδα και Κύπρο στο (+30) 2103609801-3.
Ο Navigator είναι ένας από τους κορυφαίους ταξιδιωτικούς οργανισμούς στην Ελλάδα με περισσότερα από 40 χρόνια επιτυχημένης παρουσίας στην Ελληνική αγορά. Ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1962 και καλύπτει κάθε μορφή τουριστικών αναγκών, από κρατήσεις ξενοδοχείων και επίγεια εξυπηρέτηση, από μεταφορές έως οργανωμένες περιηγήσεις, και από πώληση αεροπορικών και ακτοπλοϊκών εισιτηρίων έως την παροχή και προώθηση ολοκληρωμένων πακέτων κρουαζιέρων πολυτελείας καθώς αποτελεί τον αποκλειστικό αντιπρόσωπο (GSA) σε Ελλάδα, Κύπρο, FYROM, Βουλγαρία και Σλοβακία των εταιριών Royal Caribbean International, Celebrity Cruises και Azamara Club Cruises, θυγατρικών της Royal Caribbean Cruises.
Στη φωτογραφία το κρουαζιερόπλοιο Millennium στη Μπαρτσελόνα.

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Στη Συρία ανθεί το μεγαλείο του Βυζαντίου


Στη Συρία, κάτι από το μεγαλείο της βυζαντινής αυτοκρατορίας και το κάλλος
της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής κυριαρχεί ακόμη.

Σε πολλές περιπτώσεις τα λιθόκτιστα κτίρια δίνουν την εντύπωση ότι οι ιδιοκτήτες τους τα εγκατέλειψαν μόλις χθες, ενώ ό,τι σώζεται από τις βυζαντινές εκκλησίες μοιάζει να μαρτυρά πως μόλις πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η Θεία Λειτουργία και οι πιστοί έφυγαν.

Βόρεια της Δαμασκού, στο χωριό Ma’alula -είναι και το μοναδικό στον
κόσμο που οι κάτοικοί του μιλούν μέχρι σήμερα αραμαϊκά, τη γλώσσα των χρόνων
του Ιησού- σώζονται κτίσματα εκείνης της εποχής.

Στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σέργιου οι ελάχιστοι τουρίστες έχουν ακόμη και τώρα την ευκαιρία να ακούσουν τη Θεία Λειτουργία στα αραμαϊκά.

Σε μια άλλη ιστορική πόλη, τη Serjilla, οι περιηγητές του 21ου αιώνα μπορούν να
ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο αντικρίζοντας ό,τι σώζεται από τις εγκαταστάσεις
οινοποιίας και ελαιοκομίας της περιοχής. Τις κύριες δραστηριότητες δηλαδή, από
τις οποίες οι κάτοικοι της βυζαντινής περιόδου κυριολεκτικά πλούτιζαν. Ακόμη
και σήμερα το βλέμμα αιχμαλωτίζουν οι κατοικίες της εποχής εκείνης, όπως επίσης
οι εκκλησίες και τα λουτρά, όλα τους χαρακτηριστικά δείγματα της ελληνιστικής
αρχιτεκτονικής.

Τέλος, εντύπωση προκαλεί μέχρι σήμερα και η Ain Dara, η πόλη που κοντά της
βρίσκεται και το περίφημο -πλην εντυπωσιακό- εγκαταλειμμένο μοναστήρι, όπου τον
5ο αιώνα μ.Χ. ο στυλίτης Άγιος Συμεών μόνασε και πέθανε.

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Χριστός Ανέστη!


Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας
και εν τοις μνήσασιν, ζωήν χαρισάμενος.

Στην Καινή Διαθήκη, δεν καταγράφονται πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που τηρούσαν την εορτή της Ανάστασης τα μέλη της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας. Έτσι, μεταγενέστεροι Χριστιανοί άρχισαν να επιχειρηματολογούν όσον αφορά τις πρακτικές των πρώτων Χριστιανών. Η πρώτη «πασχάλια έριδα» σχετικά με τον ετήσιο εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα, δηλαδή της Ανάστασης, εμφανίστηκε κατά το 2ο αιώνα.

Οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας ακολουθούσαν την αρχαία ιωάννεια «τεσσαρεσκαιδεκατική» πρακτική, τηρώντας σε ετήσια βάση τον "Μυστικό Δείπνο" —ορθότερα, το αναμνηστικό «Δείπνο του Κυρίου»— την ίδια ημερομηνία με το Πάσχα των Εβραίων. Αυτό σήμαινε ότι εορταζόταν το Πάσχα την ημέρα που αντιστοιχούσε στις 14 του ιουδαϊκού μήνα Νισάν, ανεξαρτήτως από το αν αυτή η ημέρα συνέπιπτε να είναι Κυριακή (η οποία ονομαζόταν τότε «Ημέρα του Ήλιου»).Οι αντίπαλοί τους επιχειρηματολογούσαν υπέρ της άποψης ότι την Ανάσταση θα έπρεπε να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά το ιουδαϊκό Πάσχα. Η διαμάχη συνέχισε να εντείνεται ως το δεύτερο μέρος του 2ου αιώνα, με την πλειονότητα των εκκλησιών να προσκολλούνται στην άποψη της τήρησης της Ανάστασης την Κυριακή. Εντούτοις, οι εκκλησιαστικές διαμάχες που αφορούσαν την ημερομηνία του εορτασμού του Πάσχα δεν έπαψαν κατά τους επόμενους αιώνες.

Ήδη κατά τον 2ο αιώνα η κύρια ημέρα λατρείας, μελέτης των Γραφών και εορτασμού της Θείας Ευχαριστίας ήταν η Κυριακή, ως ανάμνηση της ανάστασης του Χριστού. Η εορτή, στην αρχή κατά άμεσο παραλληλισμό με το ιουδαϊκό Πάσχα, ετελείτο κάθε έτος στις 14 του μήνα Νισάν, δίνοντας έμφαση στην σταυρική θυσία του Χριστού. Αυτό ήταν σε αρμονία με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Γιατί ωσότου να έρθει ο Κύριος, πάντοτε, όποτε τρώτε αυτό το ψωμί και πίνετε αυτό το ποτήριο, διακηρύττετε το θάνατο του Κυρίου».

Σταδιακά οι περισσότερες εκκλησίες θέλησαν να διακόψουν αυτό τον παραλληλισμό, μεταθέτοντας τον εορτασμό αρχικά την πρώτη Κυριακή μετά τη 14η Νισάν. Κάθε τοπική εκκλησία εόρταζε με το δικό της τρόπο υπολογισμού την ημερομηνία της εορτής του Πάσχα. Όμως, καθώς γινόταν προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί μια ενιαία ημερομηνία για όλες της εκκλησίες, αυτό οδήγησε σε εντάσεις κάποιες τοπικές εκκλησίες ιδίως κατά τον 3ο αιώνα. Τελικά η Α΄ Οικουμενική σύνοδος αποφάσισε οριστικά για μια κοινή ημερομηνία τέλεσης του εορτασμού του Πάσχα, που τηρείται μέχρι σήμερα με κάποιες παραλλαγές από τις διάφορες ομολογίες.

Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι.
προσκυνήσωμεν Άγιον, Κύριον, Ιησούν
τον μόνον αναμάρτητον.
Τον Σταυρόν Σου, Χριστέ, προσκυνήσωμεν
και την Αγίάν Σου Ανάστασιν
υμνούμεν και δοξάζομεν.
Συ γαρ ει ο Θεός ημών,
εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν,
το όνομά σου ονομάζομεν.
Δεύτε, πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν
την του Χριστού Αγίαν Ανάστασιν.
Ιδού γαρ ήλθεν δια του Σταυρού
χαρά εν όλω τω κόσμω.
Δια παντός ευλογούντες τον Κύριον,
υμνούμεν την Ανάστασιν Αυτού.
Σταυρόν γαρ υπομείνας δι' ημάς,
θανάτω, θάνατον ώλεσεν.

Σήμερα πανηγυρίζουμε την Αγία Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού και ασπαζόμαστε εν Χριστώ μεταξύ μας, δείχνοντας έτσι την κατάργηση της πρώην έχθρας ανάμεσα σ’ εμάς και τον Θεό και την επανασυμφιλίωσή του μαζί μας, χάρη στο Πάθος του Σωτήρα Χριστού.
Η γιορτή λέγεται Πάσχα και είναι συνώνυμη με το Πάσχα των Εβραίων, που στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση, με την έννοια ότι, ο παθών και αναστάς Ιησούς Χριστός μας πέρασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του Διαβόλου στην πρώτη ελευθερία και μακαριότητα.

Η σημερινή μέρα της εβδομάδας, που είναι η πρώτη ημέρα από τις υπόλοιπες, αφιερωμένη στην τιμή του Κυρίου, ονομάστηκε, από τη λέξη αυτή, Κυριακή και σ’ αυτή μετάθεσαν οι Απόστολοι την αργία και την ανάπαυση της γιορτής του Σαββάτου του παλιού νόμου.

«Πάσχα σημαίνει πλήρωμα χαράς, βίωμα ειρήνης, εμπειρία πνευματικής ελευθερίας. Πάσχα σημαίνει συμφιλίωση μεταξύ μας και με τον Θεό˙ «συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα» .
Πάσχα σημαίνει απελευθέρωση από τον φόβο και την ψύχρα του θανάτου˙ «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν» . Πάσχα σημαίνει απόφαση για αγία ζωή.
Πάσχα σημαίνει καινή, καινούργια ζωή, πορεία «ἐν καινότητι ζωῆς», «ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχή».
Πάσχα σημαίνει διακαινήσιμο φρόνημα˙ πέρασμα από το αδιέξοδο της στενής ανθρώπινης λογικής στην ανάσα της όντως ζωής˙ από την προσωρινότητα στην αιωνιότητα˙ από την ιστορία στη βασιλεία του Θεού˙ από την πτώση στη σωτηρία και τη χάρη.

Η θριαμβευτική ομολογία της Αναστάσεως του Κυρίου, η επικράτηση του «Χριστός Ἀνέστη» ως χαιρετισμού αυτών των ημερών, η δυναμική επανάληψη των αναστάσιμων ύμνων, τα πλούσια και βαθειά ριζωμένα στην παράδοσή μας πασχαλινά έθιμα, ο χαρακτηρισμός της εορτής ως Λαμπρής περιγράφουν όχι μια γιορτή επιφανειακής χαράς αλλά μια πανήγυρη για ένα ιστορικό και μυστικό γεγονός μοναδικού διαμετρήματος.

Η Ανάσταση του Κυρίου αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Ο κενός τάφος του Κυρίου αναβλύζει τη συγγνώμη˙ «συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε», τη χαρά και την ειρήνη˙ «Χαίρετε» καί «Εἰρήνη ὑμῖν» είναι οι χαιρετισμοί του αναστάντος και διατρανώνει τη συντριβή του θανάτου˙ «καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Η Εκκλησία λοιπόν τέτοια μέρα μας καλεί όλους να «λάβουμε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός». Μας προσκαλεί όλους σε πανηγύρι πνευματικής χαράς˙ «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῆ»˙ να «ἀπολαύσωμεν τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως καί τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος». Τα πάντα λάμπουν, τα πάντα πανηγυρίζουν, τα πάντα ανακαινίζονται˙

Μέσα στο δογματικό περιεχόμενο του Πάσχα, έχουν ενταχθεί ως λαϊκά έθιμα πολλές προχριστιανικές παγανιστικές λατρευτικές συνήθειες που συνδέονται με τη βλάστηση. Τα έθιμα αυτά προσπαθούν να ενισχύσουν τη γονιμότητα της γης αποτρέποντας το κακό και τους κινδύνους, που απειλούν τη βλάστηση αυτή την εποχή.

Ένα έθιμο κατεξοχήν ανοιξιάτικο και χαρούμενο, είναι οι κούνιες που γίνονται το Πάσχα. Έχει αρχαία ελληνική καταγωγή από τα "Ανθεστήρια". Αλλά, βέβαια, αν πρέπει με κάτι να συνδέσουμε κατεξοχήν το Πάσχα, αυτό είναι το πολύ και καλό φαΐ. Μετά την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, η μαγειρίτσα, ο οβελίας που ψήνεται, τα αυγά, τα τσουρέκια είναι το όνειρο κάθε πιστού.

Τα κόκκινα αυγά του Πάσχα
Το αυγό, πανάρχαιο σύμβολο της γένεσης του κόσμου, της γέννησης της ζωής, το συναντάμε σε πολλές λατρείες, τόσο πρωτόγονες, όσο και περισσότερο εξελιγμένες.
Είναι στη λαϊκή και μυθολογική φαντασία το σύμβολο της ζωής.
Έχει μέσα του δύναμη ζωική και πίστευαν πως μπορούσε να την μεταδώσει στους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά.
Μερικοί υποθέτουν ότι τα κόκκινα αυγά του Πάσχα, διαδόθηκαν στην Ευρώπη,
την Ασία και την Κίνα από ένα έθιμο των Καλανδών.
Αλλοι θεωρούν αρχική κοιτίδα τους την Αίγυπτο.
Στη νύχτα του κόσμου ένα αυγό άνοιξε στα δύο και από μέσα του βγήκε ο κόσμος, διηγούνται οι Πέρσες.
Στο έπος των Φιλανδών «Καλεβάλα», το αυγό που περιείχε τον κόσμο,
έπεσε από τον ουρανό στην αγκαλιά της μάνας των νερών.
Αλλού, το κοσμικό αυγό γονιμοποιείται από τον ήλιο, και στην αρχαία Αίγυπτο, το αυγό, ως Λόγος Δημιουργός, ταξιδεύει στην προαιώνια θάλασσα.
Στην Κίνα συνηθίζονταν οι προσφορές αυγών την Άνοιξη για γονιμότητα και αναγέννηση. Στην πανάρχαια Ουρ της Μεσοποταμίας, προσφέρανε αυγά στους νεκρούς.
Στην ελληνική αρχαιότητα αποθέτανε αυγά στα χέρια ειδωλίων του Διονύσου ως σύμβολα αναγέννησης.
Στην ελληνική μυθολογία η Λήδα, από την ένωσή της με τον Δία, γέννησε ένα αυγό από όπου αναδύθηκαν οι Διόσκουροι.
Στους Εβραίους, τα αυγά ήταν τροφή πένθους. Τροφή που δεν είχε ολοκληρωθεί ως ζωή.
Στα λαϊκά παραμύθια, μέσα σε ένα αυγό, καλά φυλαγμένο, κρύβεται η ζωή ενός γίγαντα ή ήρωα.

Τα χρωματιστά αυγά και ιδιαίτερα τα κόκκινα μνημονεύονται για γιορταστικούς σκοπούς, στην Κίνα ήδη από τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο από το 10ο.
Το 17ο αιώνα τα βρίσκουμε τόσο στους Χριστιανούς όσο και στους Μωαμεθανούς (Μεσοποταμία, Συρία).

Για τους πρώτους Χριστιανούς το αυγό είναι το σύμβολο της Ανάστασης του Χριστού.
Στο Μεσαίωνα, βάφονταν αυγά για να δοθούν σαν δώρα το Πάσχα.

Κατά τον 17ο αιώνα, ο Πάπας Παύλος ο 5ος ευλόγησε το ταπεινό αυγό με μια δέηση: "Ευλόγησε Ύψιστε το δικό σου αυτό δημιούργημα, το αυγό, το οποίο μπορεί να γίνει μια ευεργετική τροφή των δικών σου πιστών τρώγοντας και ευγνωμονώντας Σε, ένεκεν της Ανάστασης του Κυρίου μας".

Γιατί βάφονται κόκκινα τα αυγά της Ανάστασης;
Η παράδοση λέει πως:
"Όταν είπαν πως αναστήθηκε ο Χριστός, κανείς δεν το πίστευε.
Μια γυναίκα, που κρατούσε στο καλάθι της αυγά, φώναξε:
"Μπορεί από άσπρα να γίνουν κόκκινα;" Και, ω του θαύματος έγιναν!"

Στην Κέρκυρα διηγούνται τα εξής:
Όταν αναστήθηκε ο Χριστός, πρώτα πρώτα το άκουσαν κάτι αυγά.
Αμέσως άρχισαν την τρεχάλα να το διαδώσουν παντού.
Από το πολύ το τρέξιμο έγιναν κατακόκκινα!

Πασχαλινά αυγά με Χρώμα κόκκινο
Μερικοί πιστεύουν ότι τα αυγά βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού, που χύθηκε για εμάς τους ανθρώπους.
Κόκκινο είναι και το χρώμα της χαράς. Χαράς για την Ανάσταση του Χριστού. Είναι παράλληλα όμως και χρώμα αποτρεπτικό.
Κόκκινες βελέντζες και κόκκινα μαντίλια κρεμούσαν τη Μεγάλη Πέμπτη στην Καστοριά οι γυναίκες για το καλό.
Κόκκινο πανί έβαφαν μαζί με τα αυγά τους στη Μεσημβρία και το κρεμούσαν στο παράθυρο για σαράντα μέρες, για να μην τους πιάνει το μάτι.

Το βάψιμο των αυγών γινόταν τη Μεγάλη Πέμπτη γι αυτό και τη λέγαν Κόκκινη Πέφτη ή Κοκκινοπέφτη. Παλιότερα το συνήθιζαν κι αποβραδίς, πάντοτε τα μεσάνυχτα, με το ξεκίνημα της νέας μέρας. Καινούρια πρέπει να ήταν η κατσαρόλα που θα έβαφαν τα αυγά και ο αριθμός τους ορισμένος και τη μπογιά τη φύλαγαν σαράντα μέρες και δεν την έχυναν, ακόμα και τότε, έξω από το σπίτι.

Τα χρώματα για τα αυγά τα έφτιαχναν από διάφορα φυτά. Από φλούδες κρεμμυδιών γινόταν το μελί, από άχυρο ή από φύλλα αμυγδαλιάς το κίτρινο, το ανοικτό κόκκινο από παπαρούνες, από μαϊντανό πράσινο, από ζαφορά το κίτρινο και από βιολέτες το μοβ.
Επίσης για το βάψιμο των αυγών χρησιμοποιούσαν το βάρτζι, ένα είδος κόκκινου ξύλου.
Το κόκκινο όμως χρώμα ήταν και είναι πάντα το πιο αγαπημένο χρώμα για τα Πασχαλινά αυγά.

Τα παλιότερα χρόνια διάλεγαν φύλλα από φυτά και λουλούδια και έβαζαν από ένα πάνω σε κάθε αυγό. Στη συνέχεια, τύλιγαν τριγύρω μια παλιά κάλτσα, την οποία στερέωναν με μια κλωστή και έβαφαν τα Πασχαλινά αυγά.

Το πρώτο βαμένο κόκκινο αυγό
Το πρώτο αυγό που έβαφαν ήταν της Παναγίας και το έβαζαν στο εικονοστάσι. Με αυτό σταύρωναν τα παιδιά από το κακό το μάτι.

Τα ευαγγελισμένα αυγά
Σε μερικά μέρη έβαζαν σε ένα κουτάκι τόσα αυγά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας και τα πήγαιναν το βράδυ στην εκκλησία, για να διαβαστούν στα 12 Ευαγγέλια. Τα άφηναν κάτω από την Αγία Τράπεζα ως την Ανάσταση και τότε καθεμιά έπαιρνε τα δικά της.
Αυτά τα αυγά ήταν "ευαγγελισμένα" και τα τσόφλια τους τα παράχωναν στους
κήπους και τις ρίζες των δέντρων για να καρπίσουν. Παρόμοια τύχη είχαν και τα αυγά που έκαναν οι κότες τη Μεγάλη Πέμπτη. Άμα η κότα ήταν μαύρη, ακόμα καλύτερα.
Είχαν θαυμαστές ιδιότητες και μπορούσαν να διώξουν κάθε κακό.
Τα αυγά τα Μεγαλοπεφτιάτικα περνούσαν τον πονόλαιμο, φύλαγαν το αμπέλι από το χαλάζι, έδιωχναν μακριά το σκαθάρι.

Τα "ξομπλωτά" ή "κεντημένα" αυγά
Οι γυναίκες και τα κορίτσια στόλιζαν τα αυγά, τα "έγραφαν", τα "κεντούσαν".
Πάνω στα άσπρα αυγά έγραφαν με λειωμένο κερί ευχές, σχεδίαζαν σκηνές από τη ζωή του Χριστού, πουλιά κ.ά. Έριχναν μετά τα αυγά στην κόκκινη μπογιά και μέχρι να λειώσει το κερί έμεναν τα γράμματα και τα σχέδια άσπρα.
Τα "ξομπλωτά" ή "κεντημένα" αυγά, που τα λέγαν στη Μακεδονία και "πέρδικες",
μια και συχνά είχαν πάνω τους πουλιά, ή ίσως και γιατί ξεχώριζαν, όπως κι οι πέρδικες, για την ομορφιά τους, θύμιζαν συχνά μικρογραφίες. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο.
Αυτά έστελναν δώρο οι αρραβωνιασμένες στο γαμπρό και οι βαφτισιμιές στους νονούς και τις νονές τους, σε όλα τα αγαπημένα πρόσωπα.
Άλλοτε πάλι τα κορίτσια πρόσθεταν στα αυγά φτερά από χρωματιστό χαρτί, ουρά και μύτη από ζυμάρι και τα κρεμούσαν στο ταβάνι, έτοιμα να πετάξουν.

Στη Σινώπη "άμα τελείωνε η Ανάσταση, πήγαιναν σπίτι, έπαιρναν από το εικονοστάσι το κόκκινο αυγό του περασμένου χρόνου, κάθονταν στο τραπέζι, πάστρευαν το παλιό αυγό κι έτρωγε ο καθένας λίγο για χάρη τον Χριστού. Κατόπιν έπαιρναν τα καινούργια, τα αυγά του Καλού Λόγου και έλεγαν το Χριστός Ανέστη (=τσουγκρίζανε) και τα έτρωγαν. Ένα από τα καινούργια αυγά του Καλού Λόγου έβαζαν πάλι στο εικονοστάσι".
ε μερικούς τόπους το τραπέζι δεν το σηκώνουν επί τρεις ημέρες, τα δε ψίχουλα τα ρίχνουν στ' αμπέλια, για να μεταδοθεί σ' αυτά η αφθονία.

Αλλά το κύριο φαγητό του Πασχαλινού τραπεζιού είναι το αρνί, το οποίο ψήνουν στη σούβλα ή γεμιστό με ρύζι, κουκουνάρια και σταφίδες στο φούρνο.
Σε πολλά μέρη το πασχαλινό αρνί αγιάζει ο παπάς, ο οποίος περιέρχεται από σπίτι σε σπίτι. Π.χ. "Κάθε Ροδίτης, φτωχός ή πλούσιος, το θεωρεί καλό στο σπιτικό του να σφάξει τη Λαμπρή ένα ρίφι η αρνί, που το λένε πασκάτη ή λαμπριώτη. Το παραγεμίζουν με χοντρό σιτάρι αλεσμένο στο χερόμυλο) και βάλλοντάς το σε μια λεκάνη το ψήνουν στο φούρνο. Μετά την απόλυση, στην πρώτη Ανάσταση ο παπάς του χωριού γυρίζει όλους τους φούρνους ευλογώντας όλες τις λεκάνες με την σχετική ευχή του ευχολογίου, παίρνει τον κόπο του, (ένα κομμάτι ψημένο κρέας και λίγη γέμιση)".

Ο χορός του Πάσχα, ο οποίος γίνεται μετά την απόλυση στον αυλόγυρο της Εκκλησίας ενέχει πολλή ιεροπρέπεια με τον ιερέα προεξάρχοντα του χορού και τους ενορίτες ακολουθώντας κατά ηλικία και τραγουδώντας ειδικά με την περίσταση τραγούδια.
Π.χ. Στη Σκυλόγιαννη της Εύβοιας "χορεύουν γύρω από την εκκλησία, τραγουδώντας:
Σήμερα Χριστός Ανέστη / και στους ουρανούς ευρέθη,
σήμερα τα παλληκάρια / στέκονται σαν τα βλαστάρια κ.τ.λ.

Στην Αργιθέα Αγράφων "Φυσικά το χορό θα σύρουν οι γεροντότεροι και συχνά γίνεται χωριστός αντρίκειος και χωριστός γυναικείος χορός...".
Στην Αμυγδαλιά Δωρίδας "Όταν βγαίνουν στο προαύλιο της Εκκλησίας... πιάνονται σε χορό οι άντρες μόνο και προπαντός οι πιο σεβάσμιοι. Το χορό παλιά ξεκινούσε πρώτα ο παπάς τραγουδώντας το τραγούδι "Σαράντα δυο Τουρκόπουλα..." και φέρνουν γύρω την εκκλησία τρεις φορές και μετά ξεκινούν χορεύοντας και κατεβαίνουν στην πλατεία".

Στην Αίγινα ο χορός ήταν κλειστός χωρίς χορηγό (πρωτοχορευτή), ο δε κύκλος του γινόταν τόσο μεγάλος, ώστε ο ναός, ο οποίος δεν είναι και πολύ μεγάλος, βρισκόταν στο κέντρο του κύκλου... Όταν δε επρόκειτο ν' αρχίσουν τον χορό, ο εκεί παραβρισκόμενος παπάς έβγαινε από την θύρα του ναού κι έψαλλε το "Χριστός Ανέστη". Μετά κάποιος τραγουδιστής άρχιζε να τραγουδάει ένα απ' τα τραγούδι της γιορτής, οι δε χορευτές χόρευαν σύμφωνα με το τραγούδι.

Στην Κέρκυρα, στο χωριό Επίσκεψη, απαντάται ο χορός των Παπάδων. Το χορό τους συνοδεύουν με φωνητικό τραγούδι, ενώ πιο παλιά συμμετείχε και τσαμπούνα.

Στον Έμπωνα της Ρόδου, γίνεται χαρακτηριστικό πασχαλινό πανηγύρι όπου οι Εμπονιότισσες με τις βαριές πολύχρωμες δωδεκανησιακές φορεσιές τους, χορεύουν χαρακτηριστικούς παραδοσιακούς χορούς και χτυπάνε με τις μπότες τους τη γη σαν να δηλώνουν σταθερά την παρουσία τους.

Στην Κύθνο το Πάσχα γίνεται μεγάλο λαϊκό γλέντι και συνήθως γάμοι με παλαιά γραφικότητα. Ακολουθεί γεύμα οπού σερβίρονται τα "αληφόνια", άγρια πικροράδικα και τα περίφημα θερμιώτικα "τσιμπητά" μαζί με φρέσκια μυζήθρα.
"Τρεις νύφες θα χορέψουνε κι οι τρεις στο πανηγύρι χώρια θα πιάσει η κάθε μια και το χορό θα σύρει Αρχίνησε τραγουδιστή και το λαγούτο παίξε και χώρια τα παινέματα της κάθε νύφης πλέξε".

Στο Καστελλόριζο ο χορός των κοριτσιών που στήνεται στον αυλόγυρο του Μητροπολιτικού ναού το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, είναι από τα γραφικότερα λαμπριάτικα έθιμα. Για τις περιορισμένες κοπέλες του νησιού είναι ένα από τα κυριότερα γεγονότα της ζωής τους. Είναι η μόνη περίπτωση να δουν και να τις δουν τα παλικάρια του νησιού.

"Αδελφοποιϊαα"
Την Κυριακή του Πάσχα, μία μέρα που τόσο φανερά εκδηλώνεται η χριστιανική αγάπη, συνήθιζαν άλλοτε να συνάπτουν και την σχέση της αδελφοποιϊας, η οποία ανυψώνει τη φιλία σε δεσμό αδελφικής αγάπης. Είναι δε αξιοσημείωτο, ότι η πράξη αυτή ελάμβανε την μορφή πραγματικής ιεροτελεστίας. Όπως αναφέρουν παλαιοί Αθηναιοδίφες, στην Αθήνα (άλλοτε) στον Εσπερινό της Λαμπρής γινόντουσαν οι αδερφοποιτοί. Έπρεπε να έχουν κι ένα κορίτσι μαζί τους. Ο παπάς, αφού τους διάβαζε, τους όρκιζε στο Ευαγγέλιο, τους περίζωναν μ' ένα μακρύ κόκκινο ζωνάρι και τους τράβαγαν προς το ιερό. Ύστερα, φιλούσαν ο ένας τον άλλον, φιλούσαν και τον παπά στο χέρι και γίνονταν αδερφοποιτοί". Το κορίτσι απ' τη στιγμήν αυτή το είχαν σαν αδελφή (σταυραδερφή). Αλλού οι αδερφοποιτοί σταύρωναν τα αίματά τους, δηλ. άνοιγαν τις φλέβες τους και αναμείγνυαν το αίμα τους.

Οι Κούνιες
Οι κούνιες, τις οποίες κρεμούν από τα δένδρα, αποτελούν αρχαίο έθιμο που γίνεται κάθε Κυριακή του Πάσχα και θυμίζουν την "αιώρα" των Αθηναίων παρθένων κατά τα Ανθεστήρια, μια από τις λαϊκότερες γιορτές, η οποία γιορταζόταν στις αρχές της άνοιξης.
Με τις κούνιες συντραγουδιούνται
Στον Αίνο "το Πάσχα, οι χωρικοί κουνιούνται στην κούνια, για να κάνουν πολύ σουσάμι".
Στη Βιζύη "η κούνια πρέπει να γίνει στο χλωρό, στο δένδρο που θα βλαστήσει κι όχι στο ξερό". Δεν πρόκειται λοιπόν για απλό παιχνίδι ή ψυχαγωγία των χωρικών, αλλά για συνήθεια όχι σπάνια στις αγροτικές γιορτές, η οποία αρχικά είχε πιθανώς μαγικό χαρακτήρα, που αποσκοπούσε στην επίτευξη. Κουνιούνται, ενώ τραγουδούν τραγούδια της κούνιας. Π.χ.: Κουνήσετε τις έμορφες, κουνήσετε τις άσπρες, κουνήσετε τις λεμονιές, πού 'ναι ανθούς γεμάτες".

Στη Σάμο το Πάσχα καίνε τον "τσιφούτη" (Ιούδα) και ακολουθεί λαϊκό τοπικό γλέντι. Οι νέοι φτιάχνουν κούνιες στα δέντρα και κουνούν τις κοπέλες, συνοδεία παλαιών τοπικών τραγουδιών.

Στις αλησμόνητες πατρίδες μας στον Πόντο, το Πάσχα έτρωγε ο καθένας από ένα αυγό, ενώ τα δύο άλλα, δηλαδή της Παναγιάς και του σπιτιού, τα έβαζαν στο εικονοστάσι και όταν γινόταν τρικυμία τα έριχναν στη θάλασσα, για να σταματήσει η φουρτούνα. Μέσα στο καλαθάκι έβαζαν ακόμα μικρές πάνινες σακκουλίτσες με σιτάρι, καλαμπόκι, φασόλια, κολοκυθόσπορο, αλεύρι, προζύμι και αλάτι. Τους σπόρους τους διαβασμένους τους ανακάτωναν με τους σπόρους για τη σπορά για το καλό και το αλεύρι το έριχναν στο αμπάρι για ευλογία. Οι γείτονες και οι συγγενείς έστελναν τσουρέκια και αυγά σε οικογένειες φτωχές. Υποχρεωτικά όλοι οι συγγενείς και φίλοι έπρεπε να περάσουν από όλα τα σπίτια, για να πούν το "Χριστός Ανέστη" και να τσουγκρίσουν τα αυγά.

Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου, καθώς προείπεν,
έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος.

Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους. Εντούτοις, αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.

Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω", "προσπερνώ", "απαλλάσσω".
Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.
Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11).

Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.
Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίοι περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ.

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην...


Τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής σήμερα. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε ΄΄την θεόσωμον ταφήν και την εις άδου κάθοδον΄΄ του Κυρίου.

«Τῶ Αγίω καὶ Μεγάλω Σαββάτω,

τὴν θεόσωμον Ταφήν, καὶ τὴν εἰς Ἄδου Κάθοδον

τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν

δι' ὧν τῆς φθορᾶς τὸ ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν,

πρὸς αἰωνίαν ζωὴν μεταβέβηκε».

Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, αφότου εξέπνευσε ο Κύριος επί του σταυρού, έπρεπε να ταφεί και μάλιστα βιαστικά, διότι όπως μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής οι Ιουδαίοι «ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» (Ιωάν.19: 31). Οι στρατιώτες με χονδρές σιδερένιες βέργες τσάκισαν τα κόκαλα των δύο συσταυρωμένων ληστών, για να επιταχύνουν το θάνατό τους, διότι ακόμη δεν είχαν εκπνεύσει.

Κοντά στο σταυρό του Κυρίου είχαν απομείνει μόνο η Θεοτόκος και οι μαθήτριές Του, οι οποίες συνέπασχαν με Αυτόν, έκλαιγαν και πενθούσαν το άδικο πάθος και το θάνατό Του. Αντίθετα οι ένδεκα μαθητές είχαν κρυφτεί για το φόβο των Ιουδαίων (Ιωάν.20:19). Όμως ήταν αδύνατο σ’ αυτές να αναλάβουν το δύσκολο έργο της αποκαθηλώσεως και της ταφής του Χριστού. Το πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο ήταν η αίτηση στον Πιλάτο να τους δοθεί η άδεια της ταφής.

Το έργο αυτό ανάλαβαν οι ευσεβείς άρχοντες Ιωσήφ και Νικόδημος. «ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἁριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἰωσήφ. καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου» (Μάρκ.15: 43-46).

Τότε μαζεύτηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στον Πιλάτο και τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Χριστού μέχρι την Τρίτη ημέρα, διότι, όπως έλεγαν, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές του κλέψουν την νύχτα το σώμα του Ιησού και κηρύξουν κατόπιν στο λαό ότι αναστήθηκε, όπως προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε. Και τότε η πλάνη αυτή θα είναι χειρότερη από την πρώτη».

Ο Πιλάτος, αφού τους άκουσε, έδωσε την άδεια και πήγαν και σφράγισαν τον τάφο. Για ασφάλεια, τοποθέτησαν και μια φρουρά από στρατιώτες και αποχώρησαν.

Η κάθοδος αυτή ήταν το τελειωτικό χτύπημα κατά του θανάτου. Γι’ αυτό ψέλνουμε χαρακτηριστικά:

΄΄Ότε κατήλθες πρός τον θάνατον,

η ζωή η αθάνατος,

τότε τόν άδην ενέκρωσας

τη αστραπή της θεότητος΄΄.

Στην βυζαντινή εικονογραφία ο Κύριος παρουσιάζεται κατερχόμενος στον Άδη με δόξα κρατώντας τον τίμιο Σταυρό Του. Συντρίβει τις πύλες του Άδη και ανασύρει από ‘κει τον Αδάμ, την Εύα, τον Άβελ, τους Πατριάρχες, τους προφήτες και όλους τους δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης.

Το πρωί εορτάζεται στην εκκλησία η πρώτη Ανάσταση. Στον όρθρο του Μ. Σαββάτου ψάλλονται τα Εγκώμια, δηλ. σύντομα τροπάρια που εξιστορούν τα πάθη του Κυρίου, εξυμνούν την ταφή του και διασαλπίζουν τη νίκη Του κατά του θανάτου. Προς το τέλος του Όρθρου γίνεται και περιφορά του Επιταφίου γύρω από τους δρόμους της ενορίας.

Ο Εσπερινός του Μ. Σαββάτου που τελείται το πρωί μαζί με τη θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου είναι εξ’ ολοκλήρου αναστάσιμος. Είναι ο Εσπερινός του Πάσχα. Ψάλλονται ύμνοι αναστάσιμοι, διαβάζεται η προφητεία του Ιωνά του οποίου το πάθημα προτύπωνε την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου. Μετά από λίγο αντηχεί σαν νικητήρια ιαχή ο ψαλμικός ήχος:

΄΄Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην,

ότι σύ κατακληρονομήσεις

εν πάσι τοις εθνέσι΄΄.

Μετά την Ανάσταση, οι πιστοί μεταφέρουν στο σπίτι τους το Άγιο Φως. Στην είσοδο του σπιτιού τους, κάνουν, με τον καπνό της λαμπάδας, το σχήμα του σταυρού.

Μετά ανάβουν το καντήλι και προσπαθούν να το κρατήσουν τουλάχιστον τρεις με σαράντα ημέρες. Στη συνέχεια κάθονται στο Πασχαλινό τραπέζι για να φάνε την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα (σούπα από αρνίσια ή βοδινά εντόσθια). Τσουγκρίζουν κόκκινα αυγά και τρώνε κουλούρια και τσουρέκια. Για να φτιάξουν τις λαμπρόπιτες, βάζουν ζυμάρι μέσα σε στρογγυλό ταψί, και φτιάχνουν κάτι σαν πηγάδι μέσα στη μέση της ζύμης, το γεμίζουν με γέμιση από τυρί και αυγά και τις αλείφουν με αυγό πριν τις ψήσουν.

Στα Καλάβρυτα - "Τις λαμπάδες του ναού ανάβουν κατά οικογένειες, ενώ ψάλλουν το "Δεύτε λάβετε φως".

Στο Ραψομάτι Αρκαδίας - "Πρώτη παίρνει φως μια νιόνυφη και φιλάει το χέρι του παπά και τον δίνει το τσιμπιλχανέ" (χρήματα).

Στην Αθήνα - Τα κορίτσια ανάβουν την λαμπάδα τους από λαμπάδα κάποιου άντρα, για να παντρευτούν.

Στην Κορώνη της Μεσσηνίας ένα πραγματικό πανδαιμόνιο γίνεται στους δρόμους, όπου πολλοί σπάνε πήλινα κανάτια, όπως λένε στη Ζάκυνθο, "για τη χάρη του Χριστού και την πομπή των Οβραίων", αλλά στην ουσία, για την εκφόβιση των δαιμόνων που αντιμάχονται την Ανάσταση του Σωτήρος.

Στη Σινώπη, οι πιστοί δεν λησμονούν το πάθος τους κατά του Ιούδα και όταν πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη, τότε θα πάρει ο καθένας από κάτω ένα δαφνόφυλλο να το κάψει, γιατί η δάφνη είναι καταραμένο δέντρο. (από τη δάφνη κρεμάστηκε ο Ιούδας)

Στη Ζάκυνθο, μόλις σημάνουν οι καμπάνες της Ανάστασης, όσοι βρεθούν κατά τύχη εκεί κοντά, παίρνουν νερό από τον κάδο και πλένουν το πρόσωπο και τα χέρια τους, για να καθαριστούν από κάθε βρωμιά και αμαρτία. Συγχρόνως οι γυναίκες δαγκώνουν, στο σπίτι τους, όποιο σιδερένιο αντικείμενο βρουν πρόχειρο, λέγοντας "Σιδερένιο το κεφάλι μου !".

Στη Φθιώτιδα τη νύχτα που γίνεται η Ανάσταση, ένας Επίτροπος της Εκκλησίας παίρνει μια σκλίδα (καλάμι από βρίζα) αγιασμένη από τον αγιασμό των Φώτων, ανεβαίνει στο καμπαναριό ψηλά και την ανάβει για να προφυλάξουν ολόκληρη την περιοχή από το χαλάζι. Ο τόπος που θα δει το φως αυτής της σκλίδας δεν κινδυνεύει από χαλάζι. Το Aγιο Φως της Ανάστασης, που θα φωτίσει το αγιασμένο από τα Φώτα καλάμι, έχει την δύναμη να προστατεύσει ολόκληρη την περιοχή που θα φωτίσει από το φως της Ανάστασης.

Στη Βινία των Αγράφων την ώρα που θα πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη, οι Χριστιανοί καίνε το φανό. Μαζεύουν τα παιδιά ξερά κλαδιά πάνω στο βράχο, που είναι αντίκρυ στο χωριό και λέγεται Σουφλί. Ακούγοντας το πρώτο Χριστός Ανέστη, τρέχουν με τη λαμπάδα στο χέρι (που την άναψαν, όταν ο παπάς είπε "Δεύτε λάβετε φως") και λαμβάνουν φωτιά στο φανό".

Στα χωριά της Λήμνου "στη Δευτερανάσταση" πήγαιναν κληματσίδες, τις έστηναν ολόρθες και έβαζαν φωτιά".

Στη Σύρο το Μεγάλο Σάββατο αρχίζει με το κάψιμο του φανού, στη θέση στην Κιουρά της Πλάκας. Το Πανελλήνιο αυτό έθιμο έχει σχέση με τη δεισιδαιμονία του λαού μας που πιστεύει ότι η καταστροφή του ομοιώματος του προδότη θα τον απαλλάξει από τα όποια δεινά.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι και για το λαό σύνθημα αγάπης, το οποίο εκδηλώνεται με τον αμοιβαίο ασπασμό των εκκλησιαζόμενων. Σε μερικούς μάλιστα τόπους το "φίλημα της αγάπης" είτε κατά την νύκτα της Ανάστασης είτε κατόπιν στη Δεύτερη Ανάσταση (τη λεγόμενη και Αγάπη) γίνεται με αρκετή ιεροπρέπεια στην Εκκλησία.

Στα χωριά της Πυλίας, παλαιότερα τη νύχτα της Ανάστασης και στην "Αποκερασά" (β' Ανάσταση) ένας ένας έβγαιναν από την εκκλησιά και ανασπάζονταν τους άλλους και στεκότανε στην αράδα, για να τον ανασπαστούν κι αυτόν όσοι θα έβγαιναν αργότερα. Έτσι έκαναν μιαν αράδα ως την άκρη. Έδιναν τα χέρια, έλεγαν Χριστός Ανέστη, φιλιόντουσαν και όσοι ήταν μαλωμένοι και θέλανε να συχωρεθούν δέχονταν τη συγχώρεση.

Στα Νένητα της Χίου, κατά την ώρα που ασπάζονταν την εικόνα της Ανάστασης και το Ευαγγέλιο, γινόταν συγχρόνως και ασπασμός μεταξύ των εκκλησιαζόμενων, οι οποίοι αντάλλασσαν και τα στασίδια τους σαν σημείο εγκάρδιας αγάπης.

Όμως, το Μεγάλο Σάββατο… κλέβουν την παράσταση δύο έθιμα: Ο ρουκετοπόλεμος στο Βροντάδο Χίου και οι μπότιδες στην Κέρκυρα.

Στο όμορφο νησί της Επτανήσου το Μεγάλο Σάββατο συρρέει πλήθος κόσμου καθώς αναβιώνουν ξεχωριστά έθιμα. Στις 11 το πρωί τελείται η πρώτη Ανάσταση. Όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότιδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. Αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του στο εδάφιο του Ευαγγελίου «Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως».

Άλλο ένα επίσης πασχαλινό έθιμο που αναβιώνει είναι το «ΜΑΣΤΕΛΟ» (βαρέλι). Στην «Pinia» και κάτω από την Μεταλλική Κουκουνάρα που κρέμεται ασάλευτη ακόμα στην διασταύρωση Νικηφόρου Θεοτόκη και Φιλαρμονικής, μαζεύονται οι Φακίνοι, οι αχθοφόροι της πόλης, οι Πινιαδώροι, οι οποίοι τοποθετούσαν στη μέση του πεζοδρομίου ένα ξύλινο βαρέλι. Το στόλιζαν με μυρτιές και βέρντε, του έβαζαν νερό και αυτοί σκορπισμένοι στο γύρο χώρο, παρακαλούσαν τους περαστικούς, που αυτή την ώρα ήταν πάρα πολλοί, να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Όταν πλησίαζε η ώρα της πρώτης Ανάστασης, οι Πηνιαδώροι σκορπισμένοι στην περιοχή της Πιάτσας κυνηγούσαν να βρουν κάποιον να τον ρίξουν στο βαρέλι. Αυτός μουσκίδι έβρεχε τον κόσμο γύρω του, ενώ περνούσαν οι μπάντες μας, παίζοντας το αλέγκρο μαρς «Μη φοβάστε Γραικοί». Στο τέλος έβγαινε ο βρεγμένος με γέλια και χαρές και έπαιρνε τα χρήματα που είχε το βαρέλι.

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Άνω Πλατεία. Όλα τα παράθυρα των γύρω σπιτιών είναι ανοιχτά και ο κόσμος κρατά κεριά αναμμένα. Τα παράθυρα των μεγάλων εξαώροφων σπιτιών, μαζί με το καταπληκτικό θέμα των χιλιάδων κεριών και των πιστών που παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας, συνθέτουν μία μεγαλειώδη εικόνα. Η Αναστάσιμος Ακολουθία συνεχίζεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής (Πλατύ Καντούνι).

Όλο το χρόνο, μικροί και μεγάλοι στο Βροντάδο Χίου, ετοιμάζονται για το παραδοσιακό έθιμο, που αναβιώνει το βράδυ της Ανάστασης. Τον γνωστό ρουκετοπόλεμο.

Η μεγάλη «μάχη» γίνεται ανάμεσα στις ενορίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερυθιανής. Οι δύο εκκλησίες, είναι χτισμένες στα υψώματα δύο αντικριστών λόφων, ενώ η μεταξύ τους απόσταση είναι περίπου τετρακόσια μέτρα. Οι ενορίτες της κάθε εκκλησίας, το βράδυ της Ανάστασης, εκτοξεύουν τις ρουκέτες τους έχοντας ως στόχο το καμπαναριό της άλλης. Τα διασταυρούμενα αυτά «πυρά», βάφουν κόκκινο τον ουρανό δημιουργώντας ένα εκπληκτικό θέαμα. Νικητής αναδεικνύεται εκείνος που πρώτος θα πετύχει το καμπανάκι του αντίπαλου χωριού.

Το Μεγάλο Σάββατο, τα παιδιά της περιοχής γεμίζουν τον κόλπο του Τυρού με χιλιάδες κεριά, που συμβολίζουν τις ψυχές των Τσακώνων ναυτικών και ψαράδων που χάθηκαν στη θάλασσα. Τη στιγμή του «Χριστός Ανέστη», σε όλες τις ενορίες του χωριού οι Τσάκωνες μπουρλοτιέρηδες φωτίζουν τον ουρανό με εκατοντάδες πυροτεχνήματα.

Στην ενορία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, πάνω σε ειδικά κατασκευασμένη σχεδία, που τοποθετείται μέσα στη θάλασσα, γίνεται το κάψιμο του Ιούδα, από τους Τσάκωνες πυρπολητές. Το έθιμο χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Στην άλλη ενορία, της Αγίας Μαρίνας, θα γίνει το κάψιμο του αφανού.

Στο Λεωνίδιο Κυνουρίας αναβιώνει την Ανάσταση ένα από τα μοναδικά και πλέον φαντασμαγορικά έθιμα της Ελλάδος. Αυτό με τα αερόστατα. Με το «Χριστός Ανέστη» από τις πέντε ενορίες… παίρνουν φωτιά οι «κολλημάρες» και τα αερόστατα, τα οποία μ' ένα τεχνικό στρίψιμο ωθούνται προς τα πάνω.

Τα αερόστατα ανεβαίνουν ψηλά και για 30-40 λεπτά γεμίζουν τον ουρανό, ώσπου να χαθούν στη Γαλιώρα, στη θάλασσα ή στο δασάκι στους Τρεις Μύλους.

Το θέαμα είναι μοναδικό όταν καίγεται κάποιο αερόστατο από υπερβολικά μεγάλη «κολλημάρα» ή από πολύ πετρέλαιο.

Στις Γκαγκάλες Ηρακλείου, όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό από τα ξύλα και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο με ένα παλιό κουστούμι που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας. Την ώρα που ο παπάς λέει το «Χριστός Ανέστη» βάζουν φωτιά και τον καίνε. Η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα, ενώ η καμπάνα του χωριού χτυπά χαρμόσυνα.

Σήμερα τελειώνει το σταυρώσιμο Πάσχα και αρχίζει πλέον ο εορτασμός του αναστάσιμου Πάσχα. Το μεσημέρι στον Πανάγιο Τάφο πραγματοποιείται η αφή του Αγίου Φωτός (φωτογραφία), το οποίο στη συνέχεια διανέμεται σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και το βράδυ ακολουθεί η Τελετή της Αναστάσεως με το «Δεύτε λάβετε Φως» και το «Χριστός Ανέστη» που συνοδεύεται από τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας, τους ασπασμούς της αγάπης και τη ρίψη πυροτεχνημάτων, βεγγαλικών και βαρελότων.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Ω γλυκύ μου Έαρ...


Κορύφωση του Θείου Δράματος σήμερα με την αποκαθήλωση και την ταφή του Ιησού. Οι Ορθόδοξοι σε όλον τον κόσμο πενθούν το θάνατο του Θεανθρώπου σε μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερα κατανυκτική και φορτισμένη συναισθηματικά.

«Τὴ Αγία καὶ Μεγάλη Παρασκευή, τὰ ἅγια καὶ σωτήρια καὶ φρικτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν, τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ῥαπίσματα, τὰ κολαφίσματα, τὰς ὕβρεις, τοὺς γέλωτας, τὴν πορφυρᾶν χλαίναν, τὸν κάλαμον, τὸν σπόγγον, τὸ ὄξος, τοὺς ἤλους, τὴν λόγχην, καὶ πρὸ πάντων, τὸν σταυρόν, καὶ τὸν θάνατον, ἃ δι' ἡμᾶς ἑκὼν κατεδέξατο, ἔτι δὲ καὶ τὴν τοῦ εὐγνώμονος Ληστοῦ, τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ, σωτήριον ἐν τῷ Σταυρῶ ὁμολογίαν».

Αφού λοιπόν ο Ιησούς παραδόθηκε στους στρατιώτες, τον γυμνώνουν, του φορούν κόκκινη χλαμύδα, του βάζουν ακάνθινο στεφάνι και καλάμι στο χέρι αντί σκήπτρου. Κατόπιν τον προσκυνούν χλευαστικά, τον φτύνουν και τον χτυπούν στο πρόσωπο και το κεφάλι.

Στη συνέχεια, αφού του φόρεσαν και πάλι τα ρούχα του, του δίνουν τον Σταυρό και έρχεται στον τόπο της καταδίκης, τον Γολγοθά. Εκεί, σταυρώνεται ανάμεσα σε δύο ληστές, βλασφημείται απ’ όσους περνούν μπροστά του και οι στρατιώτες τον ποτίζουν χολή και ξύδι.

Μετά από λίγο, ο Κύριος, φώναξε δυνατά: «Τετέλεσται» και έτσι εκπνέει «ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» . Κατά τον θάνατο του κυρίου, τρέμει από φόβο και αυτή η άψυχη κτίση. Έπειτα λογχίζεται από τους στρατιώτες στην πλευρά του και τρέχει αίμα και νερό.

Τέλος, κατά το ηλιοβασίλεμα, έρχεται ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος μαζί του, κρυφοί μαθητές του Χριστού, αποκαθηλώνουν από τον Σταυρό το πανάγιο σώμα του διδασκάλου τους, το αρωματίζουν, το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι και το θάβουν σε καινούργιο μνημείο, κυλώντας πάνω στο στόμιό του μεγάλη πέτρα.

«Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γὴν κρεμάσας. Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται, ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψευδὴ πορφύραν περιβάλλεται, ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἓν νεφέλαις. Ῥάπισμα κατεδέξατο, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ. Ἦλοις προσηλώθη, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχη ἐκεντήθη, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου. Προσκυνούμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ. Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν»

Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας γυναίκες και παιδιά στολίζουν με φρέσκα λουλούδια της άνοιξης τον Επιτάφιο, ο οποίος το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής περιφέρεται στους δρόμους των πόλεων και των χωριών.

Το Άξιον Εστί ψάλλεται παντού και οι πιστοί ψέλνουν "Ω γλυκύ μου Έαρ" σε όλες τις εκκλησίες. Η νηστεία της σαρακοστής φτάνει στο αποκορύφωμά της λίγο πριν το Μεγάλο Σάββατο και όλοι προετοιμάζονται να υποδεχτούν την Ανάσταση του Ιησού.

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

Πολλά είναι τα έθιμα που συνδέονται με τη σημερινή μέρα.
Στα νεκρροταφεία αποθέτουν στεφάνια και θυμιατίζουν.
Στην Κορώνη, τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, τα παιδιά, κρατώντας ένα σταυρό στο χέρι, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα πάθη του Χριστού. Τα φιλεύουν με κουλούρια, κόκκινα αυγά ή λεφτά.
Στο Καστανόφυτο Καστοριάς, τα παιδιά του χωριού, παίρνουν από την εκκλησία το χελιδόνι, (ξύλινο ομοίωμα περιστεριού) το κρατούν με ένα ξύλο ψηλά, το στολίζουν με λουλούδια και το περιφέρουν στα σπίτια.
Στα Τελώνια της Λέσβου, τη Μ. Παρασκευή, οι κάτοικοι σηκώνονται τα χαράματα και γυρίζουν στα ξωκλήσια. Πρέπει να επισκεφθούν 9-13 ξωκλήσια. Ανάβουν κεριά και θυμίαμα.
Στη Ζάκυνθο, το μεσημέρι της Παρασκευής, περιφέρουν τον Εσταυρωμένο στην πόλη.
Στην Ανατολική Κρήτη, την ώρα που λέει ο παπάς, το πρώτο ευαγγέλιο, της Μ. Παρασκευής, η παπαδιά βαστά αλεύρι και νερό, κάνει προζύμι με τις ευχές του Ευαγγελίου και το προζύμι ανεβαίνει.
Στις Μέτρες της Θράκης, η πομπή του Επιταφίου, σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο Ιερέας διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Παίρνουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και τη ρίχνουν στα μνήματα.
Στην Πάρο, τα κεριά του Επιταφίου, τα φυλούν και όταν έχει φουρτούνα, βρέχει ή αστράφτει, τα ανάβουν να περάσει η κακοκαιρία.

...Η Έβδομη Ημέρα, «Ημέρα της αναπαύσεως», το ευλογημένο Σάββατο έρχεται. Μαζί του έρχεται η αποκάλυψη του Ζωηφόρου Τάφου.

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Αυγά τα Μεγαλοπεφτιάτικα


Το κατακόκκινο χρώμα με το οποίο βάφουμε τα Πασχαλινά αυγά, συμβολίζει για όλους τους Ορθόδοξους το αίμα του Ιησού Χριστού.

Μία από τις πιο πένθιμες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, τη σημερινή ( Μεγάλη Πέμπτη), σε όλα τα νοικοκυριά βάφονται τα κόκκινα αυγά. Ένα έθιμο που δεν θα εκλείψει ποτέ, αφού με το πέρασμα των χρόνων μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.

Από που και πώς ξεκίνησε αυτή η ιεροτελεστία;

Το αυγό είναι από τη φύση του τέλεια «συσκευασμένο». Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, του έχουν αποδοθεί διάφορες ιδιότητες, πέρα από αυτή της υψηλής διατροφικής του αξίας. Έτσι έχει παρουσιαστεί ως μυστηριώδες, μαγικό, θεραπευτικό αλλά και ως οιωνός.

Το αυγό αποτελεί το σύμβολο των Πασχαλινών εορτασμών σε ολόκληρο τον κόσμο. Γι’ αυτό τις άγιες ημέρες του Πάσχα βάφεται, στολίζεται και διακοσμείται, προκειμένου να καταδείξει τον ξεχωριστό συμβολισμό του.

Πριν το αυγό συνδεθεί άμεσα με το χριστιανικό Πάσχα, τιμήθηκε κατά τη διάρκεια πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων για τον εορτασμό της άνοιξης. Οι Ρωμαίοι, οι Γαλάτες, οι Κινέζοι, οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες, λάτρεψαν το αυγό ως σύμβολο της Υφηλίου. Από τους αρχαίους χρόνους τα αυγά χρωματίζονταν, ανταλλάσσονταν και φυλάσσονταν με ιδιαίτερη ευλάβεια, σαν να επρόκειτο για περιουσιακά στοιχεία.

Στους ειδωλολατρικούς χρόνους το αυγό αναπαριστούσε την αναγέννηση της γης. Όταν ο μακρύς, σκληρός χειμώνας τελείωνε, η γη εκρήγνυτο και αναγεννιόταν, ακριβώς όπως το αυγό σκάει και το μικρό θαύμα που κρύβει μέσα του βγαίνει στη ζωή.

Θεωρήθηκε λοιπόν ότι έχει ειδικές δυνάμεις. Έτσι, θάφτηκε κάτω από τα θεμέλια των κτηρίων, για να διώξει το κακό. Οι νεαρές έγκυες γυναίκες των Ρωμαίων κουβαλούσαν ένα αυγό στα πρόσωπά τους, για να προβλέψουν το φύλο των αγέννητων παιδιών τους, ενώ οι Γαλλίδες νύφες περνούσαν πάνω από ένα αυγό, πριν διαβούν το κατώφλι των καινούργιων τους σπιτιών.

Τα πιο διάσημα διακοσμημένα αυγά (όπως στη φωτογραφία) δημιουργήθηκαν από έναν πολύ γνωστό χρυσοχόο, τον Peter Carl Faberge. Το 1883 ο Ρώσος τσάρος Αλέξανδρος ανέθεσε στον Faberge να φτιάξει ένα ξεχωριστό Πασχαλινό δώρο για να το προσφέρει στη γυναίκα του, την αυτοκράτειρα Μαρία.

Το πρώτο αυγό του Faberge ήταν ένα αυγό μέσα σε αυγό. Είχε ένα εξωτερικό τσόφλι από πλατίνα και άσπρο εμαγιέ, το οποίο άνοιγε για να αποκαλύψει ένα μικρότερο χρυσό αυγό. Το μικρότερο αυγό άνοιγε με τη σειρά του, για να παρουσιάσει ένα χρυσό κοτόπουλο και ένα κοσμημένο αντίγραφο του αυτοκρατορικού θρόνου.

Το ξεχωριστό αυγό του Faberge ευχαρίστησε τόσο πολύ την αυτοκράτειρα ώστε ο τσάρος παρήγγειλε αμέσως στην εταιρεία του Faberge να σχεδιάσει κι άλλα αυγά για να μοιράζονται κάθε Πάσχα. Στους νεότερους χρόνους ο Νικόλαος ο 2ος, γιος του Αλεξάνδρου, συνέχισε το έθιμο και έτσι κατασκευάστηκαν συνολικά 57 αυγά.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα αποτελούσε έθιμο στην Αγγλία να βάφουν και να διακοσμούν τα αυγά για τον εορτασμό του Πάσχα. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός του Εδουάρδου Α΄, για το έτος 1290, ανήλθε σε 18 πέννες, για να χρωματιστούν και να επιχρυσωθούν 450 αυγά, τα οποία προσφέρθηκαν ως Πασχαλινά δώρα.

Το έθιμο αυτό το πήραμε μάλλον από τους Εβραίους, αφού κι αυτοί γιορτάζοντας το δικό τους Πάσχα, έκαναν κάτι αντίστοιχο.

Τη Μ. Πέμπτη το πρωί, οι γυναίκες έβαφαν τα αβγά κόκκινα (στις περισσότερες περιοχές, γι' αυτό κι ο λαός μας την ονομάζει Κόκκινη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη), ή πολύχρωμα. Για το κόκκινο χρώμα δίνουν διάφορες εξηγήσεις.

Άλλοι λένε ότι θυμίζει το αίμα του Χριστού, άλλοι λένε ότι είναι το χρώμα της χαράς κι άλλοι διηγούνται ότι όταν αναστήθηκε ο Χριστός, η πρώτη που τον είδε, ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Έτρεξε να το αναγγείλει στους μαθητές του. Την ώρα εκείνη συνάντησε μια γνωστή της γυναίκα που γύριζε από το κοτέτσι, κρατώντας στην ποδιά της αβγά.

- Πού τρέχεις έτσι; Τη ρώτησε η γυναίκα.
- Τρέχω να πω στους μαθητές του Κυρίου, πως εκείνος αναστήθηκε, απάντησε η Μαγδαληνή.
- Δεν το πιστεύω. Θα το πιστέψω μόνο όταν αυτά τα αβγά που μάζεψα, γίνουν κόκκινα.

Το πρώτο που έβαφαν, είχε ξεχωριστεί σημασία για τη νοικοκυρά. Το ονόμαζαν «το αβγό της Παναγιάς» και το έβαζαν στο εικονοστάσι. Το παλιό, που είχαν κρατήσει από την προηγούμενη χρονιά (λένε μάλιστα ότι αυτό το αυγό δεν χάλαγε), το πέταγαν στο ποτάμι. Κάποτε το κράταγαν 7 χρόνια, μέχρι ο κρόκος του να γίνει σαν κεχριμπάρι και το είχαν σαν φυλακτό για τις έγκυες. Αυτό το αβγό το έλεγαν Κρατητήρα.

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, οι νοικοκυρές, ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας, τοποθετούσαν σ' ένα κουτάκι τόσα αβγά και τα πήγαιναν στην εκκλησία το απόγευμα της Μ. Πέμπτης, για να πάρουν τη «θεία χάρη» από τα 12 ευαγγέλια που διαβάζονται εκείνο το βράδυ. Αυτά τα αβγά τα έλεγαν «ευαγγελισμένα» και τα άφηναν στην εκκλησία μέχρι το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, οπότε και τα έφερναν ξανά στο σπίτι τους. Τα τσόφλια των «ευαγγελισμένων» αβγών τα έριχναν στα χωράφια, στις ρίζες των δέντρων κι έλεγαν την ευχή: «να πιάσουν όλα τα φυτέματα».

Στην Κορώνη, τα Μεγαλοπεφτιάτικα αβγά τα φυλάγανε και τα έτρωγαν όταν τους πονούσε ο λαιμός τους.

Στην Ύδρα, την βαφή των κόκκινων αβγών δεν τη έχυναν, γιατί πίστευαν πως έτσι δεν έδιωχναν την καλή τύχη των κοριτσιών τους.

Μ. Πέμπτη, ημέρα Μυστικού Δείπνου


Η Μ. Πέμπτη είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου.
Η σημερινή μέρα είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε την παράδοση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ' Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά.

Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουν χαρακτηριστικά:
"Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας".

Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.

Σαν σήμερα, το βράδυ, που ήταν η προ των αζύμων ημέρα, δηλαδή παραμονή του Εβραϊκού Πάσχα, ο Ιησούς δείπνησε στην πόλη με τους δώδεκα Μαθητές του. Ευλόγησε το ψωμί και το κρασί και μ’ αυτό τον τρόπο παρέδωσε το Mυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, η οποία θα τελείται στο διηνεκές ως η αέναη παρουσία Του στην Εκκλησία.

Αφού κάθισαν στο τραπέζι του δείπνου, ο Κύριος θέλησε κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσει την υπόθεση του προδότη μαθητή. Δεν ήταν δυνατόν να καθίσει ο άνομος εκείνος μαζί τους στην παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, πολλώ δε μάλλον να κοινωνήσει σε αυτό.

Λέγει λοιπόν: «Εις εξ’ υμών παραδώσει με, ο εσθίων μετ’ εμού» (Μάρκ.14:18, Ιωάν.13:22). Τα λόγια αυτά έφεραν αναστάτωση στους μαθητές. Δεν περίμεναν να ακούσουν τέτοια φοβερή αγγελία και άρχισαν να διερωτώνται ποιος είναι αυτός. Ο αγαπημένος μαθητής Ιωάννης πέφτοντας στον τράχηλο του Διδασκάλου ρώτησε εξ’ ονόματος όλων: «Κύριε τις εστιν»; και ο Κύριος απάντησε: «Εκείνος εστιν ω εγώ βάψας το ψωμίον επιδώσω» (Ιωάν.13:26). Και βουτώντας τεμάχιο άρτου στο φαγητό το έδωσε στον Ιούδα. Αυτός το έφαγε και μετά από αυτό «εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς» (Ιωάν.13:27).

Ο Ιησούς του είπε: «ό ποιείς, ποίησον τάχιον» (Ιωάν.13:27). Ο προδότης μαθητής έφυγε βιαστικά, απομακρυνθείς για πάντα από τη χορεία των μαθητών και από την κοινωνία του Θείου Διδασκάλου. «Ην δε νύξ» προσθέτει ο Ιωάννης. «Νυξ πραγματική, τονίζει σύγχρονος συγγραφέας, αλλά και νυξ πνευματική εν τη ψυχή του Ιούδα, εν η το φως του θείου Πνεύματος δια παντός εσβέσθη».

Μετά από αυτό ο Κύριος προέβη στη σύσταση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Έλαβε άρτο και αφού ευχαρίστησε έκοψε αυτόν σε τεμάχια και έδωκε στους μαθητές του λέγοντας: «Λάβετε, φάγετε, τούτο εστι το σώμα μου», το αληθινό το πραγματικό, «το υπέρ υμών διδόμενον» (Λουκ.22:19). Ύστερα πήρε το ποτήριο της ευλογίας, που ήταν γεμάτο με οίνο και αφού ανέπεμψε ευχαριστήριο δέηση στο Θεό Πατέρα έδωκε στους μαθητές Του λέγοντας: «Πίετε εξ αυτού πάντες΄ τούτο γαρ εστι το αίμα μου, το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών» (Ματθ.26:28, Μάρκ.14:24).

Αφού κοινώνησαν όλοι και έφαγαν, ο Κύριος μίλησε και απεύθυνε την τελευταία αποχαιρετιστήρια ομιλία Του στους Mαθητές Του. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διασώζει στο Ευαγγέλιό Του ολόκληρη αυτή την εκτενή ομιλία στα κεφάλαια 13-16. Ο τρόπος της ομιλίας προδίδει στον Κύριο δραματική έκφραση. Ως άνθρωπος μπροστά στο μαρτύριο, το οποίο γνωρίζει ως Θεός αγωνιά και λυπάται. Αρχίζει με το «Νυν εδοξάσθη ο υιός του ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ» (Ιωάν.13:31). Τα παθήματα που θα ακολουθήσουν και η ταπείνωση θα είναι η δόξα του Υιού και συνάμα αυτή θα είναι η δόξα του Πατέρα. Οι αλήθειες και οι ηθικές ιδέες της ομιλίας την καθιστούν πραγματικά μοναδική. Η τρυφερότητα προς τους μαθητές Του είναι έκδηλη, τους αποκαλεί «τεκνία». Κύριο χαρακτηριστικό της ομιλίας είναι η προτροπή για ενότητα και αγάπη μεταξύ των μαθητών και κατ’ επέκταση όλων των ανθρώπων. «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάν.13:3) και «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν» (Ιωάν.14:27).

Στη συνέχεια ένιψε τα πόδια των Μαθητών του και το γεγονός αυτό της νίψεως των ποδιών των Μαθητών από τον Κύριο λέγεται στην εκκλησιαστική γλώσσα «Νιπτήρ». Ο Νιπτήρ μας διδάσκει ότι πρέπει να εκδηλώνουμε την αγάπη μας προς τους άλλους ανθρώπους με ταπεινοφροσύνη. Η Εκκλησία, θέλοντας να μας δείξει τη σημασία του γεγονότος αυτού, όρισε την ανάμνησή του την ημέρα αυτή.

Τότε, ο Κύριος αποσύρεται στο όρος των Ελαιών, όπου μόνος του προσεύχεται γονατιστός και ο ιδρώτας του σαν κόμβοι πηκτού αίματος, πέφτουν στη γη. Προσεύχεται στον Ουράνιο Πατέρα για την ενότητα των μαθητών Του. Δεν εύχεται να τους άρει από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξει από τον πονηρό και τα έργα του. Είναι η περίφημη αρχιερατική προσευχή του Κυρίου.

Μόλις τελειώνει την προσευχή, φτάνει ο Ιούδας με τους στρατιώτες και πολύ όχλο. Αφού φίλησε τον Κύριο στο πρόσωπο, τον παραδίδει. Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και οδηγείται δεμένος στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι Μαθητές σκορπίζονται και ο θερμόαιμος Πέτρος, που τον είχε ακολουθήσει μέχρι την αρχιερατική αυλή, τον αρνείται και αυτός λίγο πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις φορές.

« Τὴ Αγία καὶ Μεγάλη Πέμπτη,
οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες,
ἀλληλοδιαδόχως ἔκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων,
παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσαρά τινα ἑορτάζειν,
τὸν ἱερὸν Νιπτήρα, τὸν μυστικὸν Δεῖπνον
(δηλαδὴ τὴν παράδοσιν τῶν καθ' ἡμᾶς φρικτῶν Μυστηρίων),
τὴν ὑπερφυὰ Προσευχήν, καὶ τὴν Προδοσίαν αὐτήν».

Tο πρωί γίνεται η Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και λέγεται για τους πιστούς ότι είναι καλό να λάβουν τη μέρα αυτή τη θεία κοινωνία.

Τη Μεγάλη Πέμπτη, όταν τη Νύχτα διαβάζονται τα δώδεκα Ευαγγέλια και γίνεται η τελετή της Σταύρωσης του Χριστού, η συγκίνηση της λαϊκής ψυχής για το θείο δράμα κορυφώνεται. Σε πολλά μέρη γυναίκες και κορίτσια, διανυκτερεύουν στην εκκλησία, "φυλάγουν και μοιρολογούν το Χριστό" όπως συνηθίζουν να κάνουν για κάθε αγαπημένο τους νεκρό.

Η εξαιρετική ιερότητα των όσων τελούνται στις λειτουργίες της Μ. Πέμπτης και της Μ. Παρασκευής, προσδίδει κατά τη λαϊκή πίστη, σε όλα τα αντικείμενα της λατρείας, (ύψωμα, λάδι, λουλούδια, κεριά) ξεχωριστή θεία δύναμη.

Έτσι, το ύψωμα της Μεγάλης Πέμπτης, οι γυναίκες σε πολλά μέρη της εβδομάδας, το βάζουν σε ένα σακουλάκι που έχει μέσα λουλούδια και το φυλάγουν πίσω από τα εικονίσματα για θεραπευτικές χρήσεις.

Από τη Μεγάλη Πέμπτη, αρχίζουν κυρίως τα πασχαλινά έθιμα.

Βασική ασχολία της ημέρας είναι και το βάψιμο των Αυγών. Πάσχα δίχως κόκκινα αυγά δε γίνεται. Για αυτό και η Μεγάλη Πέμπτη λέγεται επίσης και Κόκκινη Πέμπτη ή " ΚοκκινοΠέμπτη".

Το βάψιμο των αυγών γίνεται με ορισμένη εθιμοτυπία. Σε πολλά μέρη, είναι συγκεκριμένος ο αριθμός αυγών που θα βάψουν και οι τρόποι και τα μέσα βαφής που θα χρησιμοποιήσουν.

Για μερικούς βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του χυμένου αίματος του Χριστού. Για άλλους το κόκκινο χρώμα είναι έκφραση χαράς για το ευτυχισμένο γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου και συνάμα μέσο αποτρεπτικό κάθε κακού.

Αξίζει να αναφερθεί ότι χρωματιστά, κυρίως κόκκινα αυγά, μνημονεύονται στην Κίνα, για γιορταστικούς σκοπούς τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο το 10ο αιώνα. Το 17ο αιώνα τα βρίσκουμε τόσο στους Χριστιανούς όσο και στους Μωαμεθανούς (Μεσοποταμία, Συρία).

Μερικοί υποθέτουν ότι τα κόκκινα αυγά του Πάσχα, διαδόθηκαν στην Ευρώπη, την Ασία και την Κίνα από ένα έθιμο των Καλανδών. Αλλοι θεωρούν αρχική κοιτίδα τους την Αίγυπτο.

Την ίδια σημασία έχει και η ανάρτηση κόκκινων υφασμάτων από τα παράθυρα την Μεγάλη Πέμπτη. Σε ορισμένες περιοχές διατηρούν και κάποιες δεισιδαιμονίες: " πχ το δοχείο όπου βάφουν τα αυγά, πρέπει να είναι καινούριο, τη βαφή δεν την βγάζουν από το σπίτι, ούτε επιτρέπεται να τη χύσουν "

'Αλλοτε γυναίκες και άντρες ασχολούνταν με το γράψιμο ή το κέντημα των αυγών. Δηλαδή ζωγράφιζαν πάνω στα αυγά με λιωμένο κερί, πουλιά ή διάφορα άλλα σχήματα. Τα κορίτσια βάζουν στα αυγά και φτερά από χαρτί χρωματιστό, τους βάζουν ουρά, μύτη από ζυμάρι σαν πουλί και το κρεμούν από την οροφή.

Το αυγό, που περικλείνει μέσα του μια ζωή, έχει μια δύναμη, που σύμφωνα με μια παλιά αντίληψη, μεταδίδεται σε ανθρώπους, ζώα και φυτά. Την έννοια αυτή έχουν και τα πασχαλινά αυγά, των οποίων η δύναμη ενισχύεται και από κάποια άλλα στοιχεία.

Για παράδειγμα, όλα τα κόκκινα αυγά, δεν έχουν την ίδια χάρη.
" Θαυμαστές ιδιότητες, έχει κυρίως το αυγό της Παναγίας, το πρώτο αυγό που θα βάψουν και θα το βάλουν στο εικονοστάσι του σπιτιού " Με το αυγό της Παναγίας, οι γυναίκες σταυρώνουν τα παιδιά ενώ μερικές φορές το αυγό έχει και κάποιες ανατρεπτικές ιδιότητες. Όπως για παράδειγμα, αν το αυγό είναι τριών χρόνων και τοποθετηθεί στην κοιλιά εγκύου γυναίκας ή ζώου, αποτρέπεται το ενδεχόμενο αποβολής ".